Πρόβλημα με την "κολλητή" μου.
Καλησπέρα, θα ήθελα να σας περιγράψω την κατάσταση που επικρατεί ανάμεσα σε εμένα και την εδώ και 15 χρόνια κολλητή μου. Γνωριζόμαστε από το γυμνάσιο όπου και δεν κάναμε και πολύ παρέα. Μετά το σχολείο αρχίσαμε να μιλάμε πιο πολύ και είχαμε πολύ καλή σχέση...μιλάγαμε για όλους όλους και για όλα, για σοβαρά και αστεία πράγματα που αφορούσαν και τις οικογένειές μας. Βλεπόμασταν κάθε μέρα...συνήθως πήγαινα εγώ στο σπίτι της και καθόμασταν ώρες ατελείωτες. Εγώ μόλις τελείωσα το σχολείο έκανα μία σχέση με ένα παιδί η οποία κρατάει ακόμα και σήμερα που είμαι 26 χρονών. Αντίθετα η φίλη αν και πολύ εμφανίσιμη δεν έτυχε να έχει μια μακροχρόνια σχέση...μόνο περιστασιακά πράγματα. Δεν έχουμε βγεί όλα αυτά τα χρόνια ποτέ με εμένα και το αγόρι μου....αν και της το έχω προτείνει, τελικά δεν πραγματοποιήθηκε.Εκείνη πότε δεν έχει εκφράσει την επιθυμία να βγεί μαζί μας. Εκείνη γενικά έχει πολλές παρέες και κυρίως αγόρια.Δεν έχει καμμία φίλη γυναίκα...καθώς όλες μα όλες τις ''θάβει σε εμένα''.....Γενικότερα, έχει την τάση να λέει για διάφορα ζευγάρια πόσο ερωτευμένοι φαίνονται μετά από τόσα χρόνια και ότι π.χ δεν έχει ξαναδεί τόσο αγαπημένο ζευγάρι...αντιθέτως για εμένα και τον φίλο μου...ποτέ μα ποτέ δεν έχει εκφράσει κάτι τέτοιο...παρά τα χρόνια που είμαστε μαζί και παρά το ότι βλέπει ότι είμαστε αγαπημένοι και δεμένοι..Εγώ γενικά είμαι πάντα καλοπροαίρετη μαζί της....την παίρνω τηλέφωνα να δω τι κάνει...για κανονίσουμε να βρεθούμε κλπ. Εκείνη δεν με παίρνει ποτέ τηλέφωνο....μπορεί να περάσουν και 3 βδομάδες και να μην με πάρει ποτέ...το θεωρεί δεδομένο ότι θα την πάρω εγώ κάποια στιγμή. Επίσης, ξεχνάει ή κατά τη γνώμη μου κάνει ότι ξεχνάει πράγματα που για μένα είναι σημαντικά πχ...την ορκομωσία μου, μία σοβαρή εξέταση που έκανε η μαμά μου, το ότι θα φύγω για 3ήμερο με το αγόρι μου....γενικά δεν με παίρνει τηλέφωνο και μετά που μιλάμε....μου λέει...ωχ το ξέχασα! Εγώ αισθάνομαι πολύ άσχημα γιατί είμαι κλειστός άνθρωπος και αυτή είναι η μόνη φίλη σημαντική που είχα και νιώθω ότι την χάνω...ή ότι την έχω χάσει. Από ότι έχω καταλάβει την ενδιαφέρει να περνάει καλά...χωρίς να ενδιαφέρεται και πολύ για τους γύρω της...Όταν συναντιώμαστε μετά από καιρό που έχουμε να μιλήσουμε διότι έγώ επίτηδες δεν την παίρνω τηλέφωνο για να δω τι θα κάνει, είναι σαν να μη συναίβει τίποτα. Επίσης εδώ και 2 χρόνια μένει μόνη της σε ένα σπίτι που έχει νοικιάσει και είναι μετρημένες οι φορές που μου έχει πει να πάω....εγώ της έχω κάνει πολλά ακριβά δώρα για το σπίτι...ηλεκτρικές συσκευές μέχρι και έπιπλα για τον κήπο. Τελευταία φορά που την είχα δει...είχα κοιμηθεί σπίτι της και επειδή δούλευε το πρωί και εγώ θα έφευγα πήρα το κιν της να της βάλω το ξυπνητήρι....και εκεί είδα ένα μήνυμα που είχε στείλει σε έναν( τον οποίο σε εμένα τον θάβει συνέχεια) και του έλεγε ότι βαριέται μαζί μου, που είχα πάει σπίτι της...και ότι έγινε λάθος συννενόηση και πήγα. Όταν το είδα πάγωσα....και δεν την έχω πάρει από τότε άλλο τηλέφωνο.
Δεν ξέρω πως να συμπεριφερθώ πλέον....και δεν μπορώ και να της πώ κάτι γιατί όταν με βλέπει κάνει σαν να μην συνέβει τίποτε....και θα με βγαλει τρελή....πολύ πιθανόν όμως να μην μπορώ να ακούσω και την αλήθεια...