Χθες,για άλλη μια φορα,ήπια.
Πολύ.
Τέλος πάντων μετά από μια βραδυά που κούρασα πολύ κόσμο με της βλακείες μου,κατέληξα να με ξυπνάει άτομο της εκαβ ενώ βρισκόμουν στην είσοδο μιας πολυκατοικίας,και είχα ουρήσει πάνω μου...
Δηλαδή,ποσο πιο κάτω μπορώ να καταλήξω.
Με έχει κουράσει όλη αυτή η αηδία της καθημερινότητας.
Και πίνω,και πίνω και καταλήγω να κάνω πράγματα τα οποια δεν θα έκανα υπό φυσιολογικές συνθήκες,και με κουράζω και άλλο,και "ξανα πινω",και μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει,απλά καταλήγω να κουράζω των εαυτό μου και τους γύρο μου φυσικά πιο πολύ.
Συνήθως οι γύρο μου,είναι άγνωστοι,αλλα και πάλι αισθάνομαι άσχημα με όλο αυτό.
Αισθάνομαι άσχημα που αισθάνομαι άσχημα για όλα.
Ότι και να κάνω τελικά έχει την ίδια απογοητευτική κατάληξη,αλκοόλ,και βλακείες.
Γνωρίζω πως έχω να δουλέψω πολλά θέματα,αλλα δεν γνωρίζω το πως.
Λέμε πως πέφτουμε για να ξανασηκωθούμε,αλλα δεν με βλέπω να σηκώνομαι...
Είμαι εκεί,στάσιμος,και αγναντεύω των κόσμο γύρο μου να εξελίσσεται και να προχωράει.