κατάθλιψη απο τοξική σχέση

Καλησπέρα.. Το θέμα μου είναι το εξής: 10 χρόνια σχέση, στα οποία πάνω από τα μισά ο φίλος μου έκανε χρήση ουσιών... ποτέ δεν ήμουν σύμφωνη με αυτό και πάντα προσπαθούσα για την αποτροπή του, όπου πάντα κατι κατάφερνα... το τελευταίο 5μηνο, τα πράγματα έχασαν τις ισορροπίες τους εντελώς όπως και η υπομονή μου.. η κατάληξη είναι οτι το τελευταίο 10ημερο βρίσκεται σε κάποιο κέντρο αποτοξίνωσης μα η δική μου ψυχή είναι σε κατάσταση καταθλιπτική και το θέμα είναι πως το καταλαβαίνω και δεν μπορώ να βοηθήσω τον ευατό μου...αν καποιος εχει βιώσει αντιστοιχη κατάσταση θα θελα πολυ να συζητήσουμε. Κι αν δεν την έχει βιώσει ακόμα καλύτερα, γιατι θα μου έχει πει μια ξεκάθαρη αποψη... Βλέπεται δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν δικό μου για όλα αυτά για πολλούς λόγους..

γιατι να μην μπορεις να μιλησεις σε καποιον δικο σου; Δεν χρειαζεται να πεις ακριβως το τι εχει συμβει...πες τους απλως οτι δεν εισαι καλα, χωρις παραπανω εξηγησεις, μονο για να εχεις την υποστηριξη τους! Το χω πει στο φορουμ χιλιες φορες κ θα το ξαναπω. Η οικογενεια σου ειναι αυτη που μπορει να σου προσφερει την στηριξη που θα χρειαστεις για να νοιωσεις πιο αμεσα καλα! Τωρα απο κει κ περα, λογικο ειναι μια τετοια κατασταση να σε οδηγησε στα ορια σου κ να εφτασες στο σημειο που δεν αντεχεις αλλο. Πρεπει να κοιταξεις πια το δικο σου καλο. Λογικο ειναι να βρισκεσαι σε μια κατασταση καταθλιπτικη, κοιταζεις τοσο καιρο να κανεις τον συντροφο σου καλυτερα κ κατεληξες να παραμελεις τον εαυτο σου, κ την ψυχικη σου υγεια. Ειναι πολυ ψυχοφθορα η κατασταση που εζησες, κ σαν λυση θα σου λεγα να παρεις τις αποστασεις σου προς το παρον απο τον φιλο σου, μεχρι να συνελθεις. Θα σου λεγα επισης οτι ισως καλυτερο θα ταν να χωριζες τελειως γιατι μετα απο 10 χρονια εχω την αισθηση οτι ο αλλος πολυ απλα δν θελει να σωθει. Παντα θα υπαρχει ο φοβος να ξανακυλησει κ εσυ να ξανανοιωσεις απαισια. Πιστευεις αξιζει την ταλαιπωρια; Αμα εισαι σιγουρη οτι ειναι ο ανθρωπος που θες να κανεις μαζι του οικογενεια κ ν ζησετε μαζι το υπολοιπο της ζωης σας, τοτε προσπαθησε το. Εγω παντως απο τη στιγμη που εβλεπα οτι 10 χρονια μαζι του ταλαιπωριεμαι κ γω, θα ειχα εγκαταλειψει τις προσπαθειες να σου πω την αληθεια μου. Θα ειχα κοιταξει να βρω εγω την ευτυχια μου κ να μαι εγω καλα πια.
Κ απο την αλλη να θεσω κ το ερωτημα....αυτος σιγουρα σε αγαπαει; Εννοω πραγματικα;; Αφου βλεπει οτι ολη αυτη η κατασταση ταλαπαιπωρει κ εσενα πολυ γιατι δεν κανει επιτελους το τελειωτικο βημα για την αλλαξει οριστικα;; Κ τι ηταν αυτο που εξαρχης τον οδηγησε στο να ξεκινησει;; Σου εχει πει ποτε;;

Έχεις απόλυτο δίκιο σε όλα και τα καταλαβαίνω απόλυτα όλα αυτά που μου λες. Έχω αποφασίσει να αποχωρίσω απο όλη αυτή τη κατάσταση αλλά το πρόβλημα μου είναι ότι έχασα τη αυτοπεποιθεσή μου και φοβάμαι να κάνω οποιοδήποτε βήμα στη ζωή μου.. Ότι και να συμβαίνει γύρω μου, δεν μπορεί με τίποτα να μου τονώσει το ηθικό.. Σκέφτομαι συνέχεια πως εγώ φταίω που άφησα τον ευατό μου να περάσει όλη αυτή τη κατάσταση και έφτασα σ' αυτό το σημείο ψυχολογικά..Δεν περίμενα ποτέ με τόση δύναμη που είχα να την χάσω και να μην μπορώ πια να βοηθήσω τον ευάτο μου..Όσο για το θέμα της οικογένειας δυστυχώς δεν μπορώ να απευθυνθώ άμεσα σ'αυτούς, για σοβαρούς λόγους..και έχω και ένα πολύ μεγάλο κακό, δυστυχώς..ποτέ δεν μίλησα σε κανέναν δικό μου φίλο-συγγενη για όλη αυτή τη κατάσταση γιατί ποτέ δεν πίστευα πως δεν θα την ξεπεράσουμε αλλά και γιατί δεν θα βοηθούσε κανείς αλλά θα κατέκρινε απλά... δεν ήθελα τότε να ακούσω το απλό 'φύγε'... όμως πια ξέρω πως αυτό ήταν το μόνο σωστό!!!

Κοπελια πρωτα απο ολα εχω να πω μπραβω σου που εκατσες μαζι του τοσο καιρο παρα τα νταμπου της κοινωνιας μας, οπου βλεπει τους χρηστες σαν δαιμονησμενους!!μπραβο γτ. δυστυχως μονο στην ελλαδιτσα -σε σχεσυ με τις αλλες δυτικες χωρες- ο χρηστης ειναι καποιος που γουθσταρει να πινει, να κανει κακο στην γυναικα του κι γενικα ειναι παντα καποιος ανωριμος κι ζαμαφουτιστας! βλεπεις πλεον σε ολες τις λογικες χωρες του κοσμου εχουν παρει χαμπαρει οτι οι χρηστες -ειδικα της ηρωινης- ειναι αρρωστοι! ειναι ανθρωποι που εκαναν το λαθος τους αλλα δεν γουσταρουν να ταλαιπορουν τους γυρο τους! δεν λεω οτι δεν υπαρχουν κι κολοπαιδα! δυστυχως βλεπεις οι ουσιες σου βγαζουν τον κακο εαυτο!.
Ομως ενας χρηστης μπορει να νιωσει , βεβαια ειναι πιο δυσκολα απο καποιον που ειναι καθαρος ,αλλα αμα νιωσει αυτο που νιωθει ειναι πολυ πιο αληθινο! πολυ πιο βαθυ απο καποιον καθαρο ,για τον αυτο λογο, επειδη ειναι δυσκολο αμα το καταφρει παει να πει οτι αξιζει! ετσι λοιπον -αμα σε αγαπαει, οπου μονο εσυ το ξερεις αυτο - το να τον παρατησεις επειδη το σωμα του απλα εκανε υποτροπη ειναι καπος σκληρο! να ξερεις πως το να βαλει ενα τελος στην ζωη του ειναι λυτροση! το λεω γτ. πολλες φορες το εχω σκεφτει κι εγω! κι ακομα! αλλα ειναι καποιοι λογοι, οπως οτι δεν θελω να κανω την χαρη σε καποια ατομα το να "φυγω" αμα ομως ερθει η φαση που δεν θα με νοιαζει τι θα πουν ξερω τον τροπο να "φυγω" με πολυ ομορφο τροπο! το ιδιο μαλον παιζει κι στον ανθρωπο σου, δλδη , αμα του φυγεις εσυ, και μετα απο καποιους μηνες , βαλει τελος στην ζωη του, τοτες θα καταλαβεις οτι σε αγαπουσε? οτι εισουν ο λογος που εμενε καθαρος? σου εχει περασει απο το μυαλο οτι η ζωη του ειναι ο ερωτας του προς εσενα? λεω μημπος!!!
Δε θελω να βγαζω πορισματα, γτ. δε ξερω τι τυπος ειναι , ομως οτι εμεινε καθαρος τοσα χρονια ,δεν ειναι λιγο ουτε ειναι κατι για να το περηφρωνεις! δεν μπορεις να καταλαβεις ποσο αγαπη πρεπει να εχεις μεσα σου για να μεινεις εστω κι μια μερα καθαρος , οταν αγαπας! δεν ξερω, μπορει να ειναι ρεμαλι, μπορει να ειναι ληστης κι λοποδητης , αλλα ακομα κι ετσι να ειναι εχει δικαιωμα να σε αγαπα! οτι κι να λενε , οτι κι να γινει το δικαιωμα να αγαπαμε! το δικαιωμα να νιωσουμε τον ερωτα για μια κοπελα δεν μπορει νας το στερησει κανενα συνδρομο" στερησης" , απεναντιας οσοι μπορουν κι νιωθουν αγαπη παρα την αρρωστη ψυχουλα τους αξιζουν χιλιαδες μπραβω! κι να ξερεις οτι ειναι πολυ πιο αληθινη απο οποιου αλλου!!
Ευχομαι η αποφαση σου να ειναι η σωστη, δεν ξερω, μπορει να σου συμβαινει κι το συνδρομο της συνεξαρτησης , καλο θα ειναι να πας σε καποιον ψυχολογο, χωρις να μαθει κανεις τυποτα!

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

Κοπελια πρωτα απο ολα εχω να πω μπραβω σου που εκατσες μαζι του τοσο καιρο παρα τα νταμπου της κοινωνιας μας, οπου βλεπει τους χρηστες σαν δαιμονησμενους!!μπραβο γτ. δυστυχως μονο στην ελλαδιτσα -σε σχεσυ με τις αλλες δυτικες χωρες- ο χρηστης ειναι καποιος που γουθσταρει να πινει, να κανει κακο στην γυναικα του κι γενικα ειναι παντα καποιος ανωριμος κι ζαμαφουτιστας! βλεπεις πλεον σε ολες τις λογικες χωρες του κοσμου εχουν παρει χαμπαρει οτι οι χρηστες -ειδικα της ηρωινης- ειναι αρρωστοι! ειναι ανθρωποι που εκαναν το λαθος τους αλλα δεν γουσταρουν να ταλαιπορουν τους γυρο τους! δεν λεω οτι δεν υπαρχουν κι κολοπαιδα! δυστυχως βλεπεις οι ουσιες σου βγαζουν τον κακο εαυτο!.
Ομως ενας χρηστης μπορει να νιωσει , βεβαια ειναι πιο δυσκολα απο καποιον που ειναι καθαρος ,αλλα αμα νιωσει αυτο που νιωθει ειναι πολυ πιο αληθινο! πολυ πιο βαθυ απο καποιον καθαρο ,για τον αυτο λογο, επειδη ειναι δυσκολο αμα το καταφρει παει να πει οτι αξιζει! ετσι λοιπον -αμα σε αγαπαει, οπου μονο εσυ το ξερεις αυτο - το να τον παρατησεις επειδη το σωμα του απλα εκανε υποτροπη ειναι καπος σκληρο! να ξερεις πως το να βαλει ενα τελος στην ζωη του ειναι λυτροση! το λεω γτ. πολλες φορες το εχω σκεφτει κι εγω! κι ακομα! αλλα ειναι καποιοι λογοι, οπως οτι δεν θελω να κανω την χαρη σε καποια ατομα το να "φυγω" αμα ομως ερθει η φαση που δεν θα με νοιαζει τι θα πουν ξερω τον τροπο να "φυγω" με πολυ ομορφο τροπο! το ιδιο μαλον παιζει κι στον ανθρωπο σου, δλδη , αμα του φυγεις εσυ, και μετα απο καποιους μηνες , βαλει τελος στην ζωη του, τοτες θα καταλαβεις οτι σε αγαπουσε? οτι εισουν ο λογος που εμενε καθαρος? σου εχει περασει απο το μυαλο οτι η ζωη του ειναι ο ερωτας του προς εσενα? λεω μημπος!!!
Δε θελω να βγαζω πορισματα, γτ. δε ξερω τι τυπος ειναι , ομως οτι εμεινε καθαρος τοσα χρονια ,δεν ειναι λιγο ουτε ειναι κατι για να το περηφρωνεις! δεν μπορεις να καταλαβεις ποσο αγαπη πρεπει να εχεις μεσα σου για να μεινεις εστω κι μια μερα καθαρος , οταν αγαπας! δεν ξερω, μπορει να ειναι ρεμαλι, μπορει να ειναι ληστης κι λοποδητης , αλλα ακομα κι ετσι να ειναι εχει δικαιωμα να σε αγαπα! οτι κι να λενε , οτι κι να γινει το δικαιωμα να αγαπαμε! το δικαιωμα να νιωσουμε τον ερωτα για μια κοπελα δεν μπορει νας το στερησει κανενα συνδρομο" στερησης" , απεναντιας οσοι μπορουν κι νιωθουν αγαπη παρα την αρρωστη ψυχουλα τους αξιζουν χιλιαδες μπραβω! κι να ξερεις οτι ειναι πολυ πιο αληθινη απο οποιου αλλου!!
Ευχομαι η αποφαση σου να ειναι η σωστη, δεν ξερω, μπορει να σου συμβαινει κι το συνδρομο της συνεξαρτησης , καλο θα ειναι να πας σε καποιον ψυχολογο, χωρις να μαθει κανεις τυποτα!

---

Γιώργο θα ήθελα να σου τα πω λίγο πιο αναλυτικά τα πράγματα γιατί δεν τα εξήγησα παραπάνω... Είμαστε 10 χρόνια μαζι, κάπου στα πρώτα 3 ανακάλυψα ότι κάτι έπαιζε..δεν ήμουν και γω γνώστρια σε όλα αυτά βλέπεις... στο τέταρτο με πέμπτο χρόνο μου παραδέχτηκε μετά απο πίεση και εφόσον είχα στοιχεία, τί ακριβώς συμβαίνει... έπειτα με πολλες προσπαθειες έκοψε αλλα δεν κράτησε πολύ...απο τότε που μου το παραδέχτηκε κάθε χρόνο για 6 με 7 μήνες ήταν καθαρός και υπόλοιποι όχι....ξανα και ξανα ορκιζόταν πως δεν θα ξαναμπλεξει μα όταν περνούσαν οι 6 μήνες, εμπαινε ξανα το κακό μέσα του και πάλι από την αρχή... Το τελευταίο χρόνο όμως η υπομονή μου κατέρευσε, οταν πριν από 5 μήνες τον ξαναδα πάλι στα ίδια... πίστεψέ με κάθε φορά ήμουνα δίπλα του για να επανέλθει και το ήξερε αυτό... του έδωσα απειρη εμπιστοσύνη..καταλάβαινα ότι ήταν άρρωστος και όχι κακός άνθρωπος και ήθελα με την αγάπη μου να καταλάβει πως η ζωή έχει αλλο νόημα... κάποιοι θα με θεωρούν χαζή, διαβάζοντας αυτά που γράφω...μα ένιωθα πως έτσι έπρεπε να κάνω και δεν ντρέπομαι γι' αυτο....Μετά από πιέσεις απο μένα και από το οικογενειακό του περιβάλλον αποφάσισε εδώ και μια εβδομάδα να μπεί σε κέντρο απεξάρτησης... Αυτό που φοβάμαι στο να μείνω μαζί του είναι ο φόβος για το μέλλον...αν ξανασυμβεί αυτό δεν θα το αντέξω... πάντα θα έχω αμφιβολίες και με το παραμικρό θα σκέφτομαι αυτό.... Όπως και η ανάμνηση της 'παραμύθας' του δεν θα σβήσει ποτέ και πάντα θα παραμονεύει, περιμένοντας μια αδύναμή του στιγμή... Εγώ όμως τότε τί θα κάνω? είναι τόσα χρόνια!!! Το ξέρω οτι 'εκοβε' και για μένα αλλά αν έκοβε 100% για εμένα δεν θα με πλήγωνε μπλέκοντας ξανά... δεν θα γκρέμιζε την εμπιστοσύνη και τις ελπίδες μου... Η συνεξάρτηση είναι το πιο πιθανό που μου συμβαίνει,όπως επίσης και κατάθλιψη μαζί... Σίγουρα ο ψυχολόγος θα βοήθήσει...όπως με βοηθα το ότι μιλάω και εδώ..(Καμιά φορά νιώθω πως ίσως αν δεν έμενα μαζί του, μπορεί και να μη συνέχιζε...να 'ξυπνουσε' και να έλεγε 'τι έκανα'... νιώθω πως μένοντας δίπλα του τον επεβράβευα κατα κάποιο τρόπο και επαναπαυόταν) Προσεύχομαι και θέλω να βγεί γερός και δυνατός από όλο αυτο μα να είμαι και γώ το ίδιο... Δεν ήθελα και δεν θέλω ποτέ για κανέναν λόγο να τον πληγώσω ΑΛΛΑ δεν θέλω να με ΞΑΝΑπληγώσει και αυτός...

Νομιζω κανεις ενα σοβαρο λαθος, το να κοψει καποιος την παραμυθα δεν ειναι θεμα δυναμης της θελησεως, ειναι απλα θεμα χημειας. Τη γνωση, τη θεληση κλπ ολοι την εχουμε, αλλα δε μεσολαβει ο ορθολογισμος. Το πνευμα προθυμον, η σαρξ ασθενης. Προσωπικα δε γνωριζω να εχει βγαλει η ιατρικη καποιον τροπο για να κοψει καποιος τα ναρκωτικα, γι αυτο και προτεινω να μην μπλεκεις εξ αρχης. Αν υπηρχε πιστευω θα το ειχαμε ολοι υποψη. Ως τοτε λοιπον μην ελπιζεις και πολλα. Εσυ ξερεις καποιον τροπο? Η γνωμη μου ειναι να μεινετε φιλοι.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Νομιζω κανεις ενα σοβαρο λαθος, το να κοψει καποιος την παραμυθα δεν ειναι θεμα δυναμης της θελησεως, ειναι απλα θεμα χημειας. Τη γνωση, τη θεληση κλπ ολοι την εχουμε, αλλα δε μεσολαβει ο ορθολογισμος. Το πνευμα προθυμον, η σαρξ ασθενης. Προσωπικα δε γνωριζω να εχει βγαλει η ιατρικη καποιον τροπο για να κοψει καποιος τα ναρκωτικα, γι αυτο και προτεινω να μην μπλεκεις εξ αρχης. Αν υπηρχε πιστευω θα το ειχαμε ολοι υποψη. Ως τοτε λοιπον μην ελπιζεις και πολλα. Εσυ ξερεις καποιον τροπο? Η γνωμη μου ειναι να μεινετε φιλοι.

---

Σ'ευχαριστώ για το χρόνο σου.... Κι αυτοι που τα κατάφεραν;η σαρκα τους ήταν πιο δυνατη ή η θέλησή τους; τελοσπάντων... όσο για την ιατρική να είσαι σίγουρη πως έχει βρεί τον τρόπο, αλλα για καποιους πολυ 'μεγάλους' είναι προτιμώτερο να αργοπεθαίνουν νέες ψυχούλες...γιατί έτσι λειτουργεί παγκοσμίως το σύστημα..

Πρακτικα σου προτεινω να συνεχισεις να στηριζεις ηθικα το παλικαρι απο την ιδιοτητα του φιλου πλεον.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Πρακτικα σου προτεινω να συνεχισεις να στηριζεις ηθικα το παλικαρι απο την ιδιοτητα του φιλου πλεον.

---

Εμενα όμως κατά πόσο θα με βοηθησει αυτό?κα πιστευεις πως μετα από τόσα χρόνια μπορεί να υπάρξει φιλία και απ'τις 2 πλευρες?

Ναι πιστευω οτι η φιλια ειναι ανωτερη του ερωτα.

...συμφωνώ με τον κεράση.
Θα χαθείς εντελώς μέσα σε όλο αυτό. Στήριξε τον όσο μπορείς, αλλά μη χαραμίζεις άλλο τον εαυτό σου ως σύντροφος δίπλα του.

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απόψεις σας...

Ποια φιλια? δε μπορει να υπαρξει φιλια μετα απο τοσα χρονια ερωτα! μετα απο αγαπη τετοια πως? δλδη θα πατε για καφε κι θα φιλιεστε σταυροτα? η θα βγαινετε με την κοπελα του αυτος, η με τον ανδρα σου εσυ? ε? δεν παιζει φιλια κατα τη γνωμη μου .
Οσο για το αλλο θεμα της εξαρτησης στου , ειναι πολυ μπερδεμενα τα πραματα, συγουρα δε κοβετε ευκολα, και ειναι μεγα λαθος να μπει κανεις σε αυτο το παιχνιδι, το λεω γτ. δυστυχως κι εγω καποια μερα εκανα τη βλακεια κι μπηκα, δε την πατισα μονο γτ. νομιζα οτι ειμαι πιο μαγκας απο αλλους, οτι δεν θα γινω πρεζακιας, αλλα γτ. ειμουν το αλλο ακρο, ειμουν αθλητης, ειχα φουλ αυτοελεγχο του σωματος μου, απολυτη πυθαρχια σε διατροφη κι γυμναστικη κι για αυτο νομιζα οτι δεν θα εχω τετοια τυχη, ειχα κι την αλλη να μου λεει οτι εσυ δεν θα μπλεξεις,γενικα νομιζα διαφορα κι τελικα εφαγα τα μουτρα μου, τα λεφτα μου, και τα χρονια μου.
Ειναι φυσιολογικο καμια κοπελα που ειναι πνευματικα στα καλα της να θελει να εχει σχεση , να παντρευτει καποιον πρεζακια! δε παιζει, για αυτο κι δεν το λεμε ευκολα, παρα μονο μετα απο χρονια, οσοι εχουν πει απο αρχη αυτο η θα την κανει πετωντας η κοπελια η θα κατσει λογο του νεαρου της ηλικιας της, για λογους περιεργιας κι για να αποχτησει μια εμπειρια! ομως ουτε μια μερα δεν θα νιωσει πραγματικο ερωτα! απο την αρχη αυτη η κοπελα θα ξερει πως υπαρχει ημερα λυξης στην σχεση αυτη!
Τωρα σχετικα με τον ανθρωπο σου, καταλαβαινω τι του συμβαινει ,ισως η μονη λυση - κι κατι που οσοι το εχουν κανει εχει πετυχει κι εχουν γερασει μαζι - η λυση θα ηταν να φυγετε απο το μερος που εχει αρρωστησει , αν π.χ. μενει αθηνα να μπορουσες να - αν εχεις δλδη καποιο χωριο εσυ- να μετακομιζατε εκει! μονο ετσι θα μπορουσες να εισαι με τον αμθρωπο σου μια χαρα, βεβαια δεν αρκει μονο να φυγετε θα πρεπει τεαυτοχρονα να κανει κι την θεραπεια του ετσι, απλα οταν δεν ειναι στα παλια τα στεκια τα πραματα ειναι πολυ πιο ευκολα!
Οσο για σενα , δεν ξερω ,δε θελω να κανω διαπηστωσεις αλλα οτι τον αγαπησες φενεται! οπως φενεται κι οτι αγαπας πιο πολυ τον εαυτο σου! δεν το κατηγορω! καλα κανεις κι ετσι πρεπει να κανεις! ετσι κανουν οι πιο πολλες κοπελες κι ειναι κι μια πολυ καλη δικαιολογεια για να χωρησεις καποιον ,παντος η δικια μου γνωμη, κι η δικια μου εμπειρια, απο αυτα που εχω δει με τα ματακια μου ειναι οτι εχουν υπαρξει κοπελες! οχι νοσοκομες! ουτε γκομενες που εχουν αποθυμενο επειδη δεν φερθηκαν καλα σε καποιον που επεινε κι θελουν τωρα να επανορθοσουν- υπαρχουν κοπελες που εχουν σταθει διπλα σε ανδρες που ηθελαν κι αυτοι να ειναι καθαροι! και τα καταφεραν να κανουν κι οικογενεια κι παιδια! αλλα κι ονειρα!!

Ποια φιλια? δε μπορει να υπαρξει φιλια μετα απο τοσα χρονια ερωτα! μετα απο αγαπη τετοια πως? δλδη θα πατε για καφε κι θα φιλιεστε σταυροτα? η θα βγαινετε με την κοπελα του αυτος, η με τον ανδρα σου εσυ? ε? δεν παιζει φιλια κατα τη γνωμη μου .
Οσο για το αλλο θεμα της εξαρτησης στου , ειναι πολυ μπερδεμενα τα πραματα, συγουρα δε κοβετε ευκολα, και ειναι μεγα λαθος να μπει κανεις σε αυτο το παιχνιδι, το λεω γτ. δυστυχως κι εγω καποια μερα εκανα τη βλακεια κι μπηκα, δε την πατισα μονο γτ. νομιζα οτι ειμαι πιο μαγκας απο αλλους, οτι δεν θα γινω πρεζακιας, αλλα γτ. ειμουν το αλλο ακρο, ειμουν αθλητης, ειχα φουλ αυτοελεγχο του σωματος μου, απολυτη πυθαρχια σε διατροφη κι γυμναστικη κι για αυτο νομιζα οτι δεν θα εχω τετοια τυχη, ειχα κι την αλλη να μου λεει οτι εσυ δεν θα μπλεξεις,γενικα νομιζα διαφορα κι τελικα εφαγα τα μουτρα μου, τα λεφτα μου, και τα χρονια μου.
Ειναι φυσιολογικο καμια κοπελα που ειναι πνευματικα στα καλα της να θελει να εχει σχεση , να παντρευτει καποιον πρεζακια! δε παιζει, για αυτο κι δεν το λεμε ευκολα, παρα μονο μετα απο χρονια, οσοι εχουν πει απο αρχη αυτο η θα την κανει πετωντας η κοπελια η θα κατσει λογο του νεαρου της ηλικιας της, για λογους περιεργιας κι για να αποχτησει μια εμπειρια! ομως ουτε μια μερα δεν θα νιωσει πραγματικο ερωτα! απο την αρχη αυτη η κοπελα θα ξερει πως υπαρχει ημερα λυξης στην σχεση αυτη!
Τωρα σχετικα με τον ανθρωπο σου, καταλαβαινω τι του συμβαινει ,ισως η μονη λυση - κι κατι που οσοι το εχουν κανει εχει πετυχει κι εχουν γερασει μαζι - η λυση θα ηταν να φυγετε απο το μερος που εχει αρρωστησει , αν π.χ. μενει αθηνα να μπορουσες να - αν εχεις δλδη καποιο χωριο εσυ- να μετακομιζατε εκει! μονο ετσι θα μπορουσες να εισαι με τον αμθρωπο σου μια χαρα, βεβαια δεν αρκει μονο να φυγετε θα πρεπει τεαυτοχρονα να κανει κι την θεραπεια του ετσι, απλα οταν δεν ειναι στα παλια τα στεκια τα πραματα ειναι πολυ πιο ευκολα!
Οσο για σενα , δεν ξερω ,δε θελω να κανω διαπηστωσεις αλλα οτι τον αγαπησες φενεται! οπως φενεται κι οτι αγαπας πιο πολυ τον εαυτο σου! δεν το κατηγορω! καλα κανεις κι ετσι πρεπει να κανεις! ετσι κανουν οι πιο πολλες κοπελες κι ειναι κι μια πολυ καλη δικαιολογεια για να χωρησεις καποιον ,παντος η δικια μου γνωμη, κι η δικια μου εμπειρια, απο αυτα που εχω δει με τα ματακια μου ειναι οτι εχουν υπαρξει κοπελες! οχι νοσοκομες! ουτε γκομενες που εχουν αποθυμενο επειδη δεν φερθηκαν καλα σε καποιον που επεινε κι θελουν τωρα να επανορθοσουν- υπαρχουν κοπελες που εχουν σταθει διπλα σε ανδρες που ηθελαν κι αυτοι να ειναι καθαροι! και τα καταφεραν να κανουν κι οικογενεια κι παιδια! αλλα κι ονειρα!!

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

Ποια φιλια? δε μπορει να υπαρξει φιλια μετα απο τοσα χρονια ερωτα! μετα απο αγαπη τετοια πως? δλδη θα πατε για καφε κι θα φιλιεστε σταυροτα? η θα βγαινετε με την κοπελα του αυτος, η με τον ανδρα σου εσυ? ε? δεν παιζει φιλια κατα τη γνωμη μου .
Οσο για το αλλο θεμα της εξαρτησης στου , ειναι πολυ μπερδεμενα τα πραματα, συγουρα δε κοβετε ευκολα, και ειναι μεγα λαθος να μπει κανεις σε αυτο το παιχνιδι, το λεω γτ. δυστυχως κι εγω καποια μερα εκανα τη βλακεια κι μπηκα, δε την πατισα μονο γτ. νομιζα οτι ειμαι πιο μαγκας απο αλλους, οτι δεν θα γινω πρεζακιας, αλλα γτ. ειμουν το αλλο ακρο, ειμουν αθλητης, ειχα φουλ αυτοελεγχο του σωματος μου, απολυτη πυθαρχια σε διατροφη κι γυμναστικη κι για αυτο νομιζα οτι δεν θα εχω τετοια τυχη, ειχα κι την αλλη να μου λεει οτι εσυ δεν θα μπλεξεις,γενικα νομιζα διαφορα κι τελικα εφαγα τα μουτρα μου, τα λεφτα μου, και τα χρονια μου.
Ειναι φυσιολογικο καμια κοπελα που ειναι πνευματικα στα καλα της να θελει να εχει σχεση , να παντρευτει καποιον πρεζακια! δε παιζει, για αυτο κι δεν το λεμε ευκολα, παρα μονο μετα απο χρονια, οσοι εχουν πει απο αρχη αυτο η θα την κανει πετωντας η κοπελια η θα κατσει λογο του νεαρου της ηλικιας της, για λογους περιεργιας κι για να αποχτησει μια εμπειρια! ομως ουτε μια μερα δεν θα νιωσει πραγματικο ερωτα! απο την αρχη αυτη η κοπελα θα ξερει πως υπαρχει ημερα λυξης στην σχεση αυτη!
Τωρα σχετικα με τον ανθρωπο σου, καταλαβαινω τι του συμβαινει ,ισως η μονη λυση - κι κατι που οσοι το εχουν κανει εχει πετυχει κι εχουν γερασει μαζι - η λυση θα ηταν να φυγετε απο το μερος που εχει αρρωστησει , αν π.χ. μενει αθηνα να μπορουσες να - αν εχεις δλδη καποιο χωριο εσυ- να μετακομιζατε εκει! μονο ετσι θα μπορουσες να εισαι με τον αμθρωπο σου μια χαρα, βεβαια δεν αρκει μονο να φυγετε θα πρεπει τεαυτοχρονα να κανει κι την θεραπεια του ετσι, απλα οταν δεν ειναι στα παλια τα στεκια τα πραματα ειναι πολυ πιο ευκολα!
Οσο για σενα , δεν ξερω ,δε θελω να κανω διαπηστωσεις αλλα οτι τον αγαπησες φενεται! οπως φενεται κι οτι αγαπας πιο πολυ τον εαυτο σου! δεν το κατηγορω! καλα κανεις κι ετσι πρεπει να κανεις! ετσι κανουν οι πιο πολλες κοπελες κι ειναι κι μια πολυ καλη δικαιολογεια για να χωρησεις καποιον ,παντος η δικια μου γνωμη, κι η δικια μου εμπειρια, απο αυτα που εχω δει με τα ματακια μου ειναι οτι εχουν υπαρξει κοπελες! οχι νοσοκομες! ουτε γκομενες που εχουν αποθυμενο επειδη δεν φερθηκαν καλα σε καποιον που επεινε κι θελουν τωρα να επανορθοσουν- υπαρχουν κοπελες που εχουν σταθει διπλα σε ανδρες που ηθελαν κι αυτοι να ειναι καθαροι! και τα καταφεραν να κανουν κι οικογενεια κι παιδια! αλλα κι ονειρα!!

---

Και γω θεωρώ ότι το σενάριο της φιλίας δεν παίζει στη προκειμένη περίπτωση... εδώ δεν παίζει σε νορμάλ καταστάσεις, θα παίξει εδω; φυσικά και όχι... -βέβαια δεν αναιρώ καμία αποψη και θέση από τους παραπάνω, γιατί αυτό πιστεύουν και αυτό μου λένε...ειδάλως δεν θα ζητούσα την αποψη όλων σας, - Το γεγονός πάντως ότι μπορώ να μιλάω έστω και έτσι γι' αυτο θέμα με βοηθά πολύ..και δεν το περίμενα... Γιώργο, θα ήθελα να σου πω πως για κανένα λόγο δεν χρησιμοποιώ την όλη κατάσταση ως δικαιολογία για να φύγω... Μακάρι να μην εφτανε ποτέ η κατάσταση σε αυτό το σημείο και να με άκουγε το τόσο καιρό που του λέω να φύγουμε, όπως λές και συ... μα δεν ήθελε να ξεφύγει... Μπορώ να μπω στη διαδικασία της σκέψης σου, γιατί διάβασα καποια απο τα θέματά σου... Για μένα το ποιο εύκολο είναι να πω μένω και δύσκολο το 'φεύγω'... Δεν διαγραφεις τόσα χρόνια, έτσι!!!!
Αλλά....θα σου πω ακριβως το φόβο της ψυχής μου.... Βγαίνει απο το πρόγραμμα, προσπαθούμε με όλους τους τρόπους για να είναι και να είμαστε καλά και κει που είναι καλα και ωραία, ξαφνικά αν ακόμα μια φορα πει το εξής; : "Θα πιω για μια φορα, γιατί τωρα ξέρω πως είμαι καλά και δεν θα μπλέξω πάλι" και ξέρεις Γιώργο πως αυτη η μιά φορα είναι που σε ξεγελά και παραμυθιάσεζαι... Τότε ποιον θα κατηγορήσω; φυσικά και εμένα... γιατί θα πω τα ήξερα, ας πρόσεχα, καλά να πάθω... κι αν εχουμε και κανένα παιδάκι...απλά τελείωσα... Ξέρω πως δεν θα φύγει ποτέ απο το μυαλό του και θα πρέπει να είναι μια ζωή σε επαγρύπνιση... Το ίδιο όμως θα είναι και για μένα ο φοβος στοιχειωμένος μέσα μου..
Τα σκέφτομαι όλα αυτα γιατί όλα τα χρόνια εξάντλησα τα πάντα...και την ψυχική μου δύναμη... Κι όπως προείπες, δεν θέλω να μαι η αιώνια νοσοκόμα του,η νταντά του, η φίλη του αλλά η γυναίκα του..
Ποντάρεις και ή κερδίζεις ή χάνεις? Ορίζεις εσύ τη τύχη σου???
(Κάποιοι θα διαβάζουν και θα λένε η κοπέλα είναι χαζή, μα εύχομαι να μην συμβεί σε κανέναν όλο αυτό, γιατί τότε ίσως θα καταλάβουν...)Δέχομαι όλες τις απόψεις...