με τι σκεψεις έρχεστε σε οργασμο?
Καλησπερα σε ολους.
Ειμαι γυναικα 35 χρονων, με ενα αγορακι 2 χρονων, παντρεμενη, εμφανισιμη θα έλεγα και θα ηθελα να μοιραστω το προβλημα μου μπας και βρω τη λυση....
Απο μικρη (μιλάμε για δημοτικο) ειχα εντονους οργασμους με αυτοικανοποιηση. Βρισκομουνα σε σεξουαλικη υπερδιεγερση πολυ συχνα και μου αρεσε να βλεπω πορνο.
Αυτο συνεχιστηκε και στην εφηβεια....μεχρι που αργοτερα εκανα τις πρωτες σχεσεις (στα 19) και δεν αντιμετωπισα καποιο προβλημα περα του οτι ηθελα πολυ συχνα σεξ.
Το πορνο ηταν πολυ συχνο (προτιμουσα λεσβιακο) ακομα και κατα τη διαρκεια των σχεσεων.
Το προβλημα πιστευω οτι ξεκινησε οταν εκανα μακροχρονια σχεση με εναν αντρα φετιχιστη το οποιο το φανερωσε αρκετα χρονια μετα.
Ερωτευοταν τα παπουτσια μου, τα ποδια μου κτλ. Εμενα με ξενερωνε αφανταστα αυτο αλλα ενιωθα και αγαπη για εκεινον με αποτελεσμα να μην χωριζω για αρκετα χρόνια.
Ομως για να ερθω σε οργασμο μαζι του εκλεινα τα ματια μου και σκεφτομουνα αλλους αντρες, ή σκηνες πορνο που με εφτιαχνα. Επισης η αυτοικανοποιηση συνεχιζοταν φυσικα...
Εκανα παραλληλη σχεση με καποιον που γουσταρα παρα πολύ και στην αρχη ολα καλα αλλα για μετα από λιγο καιρο για να ολοκληρωσω επρεπε να σκεφτω σκηνες πορνο ή μια ιστορια μου με φτιαχνει στο κεφαλι μου.
Αυτό δυστυχως συνεχιζεται μεχρι και σημερα με τον αντρα μου και ιδιως τωρα με το παιδι που ο χρονος για σεξ είναι περιορισμενος.
Με ενοχλει παρα πολύ γιατι πλεον δεν εχω ουτε τη ψυχολογια ουτε τη διαθεση να φτιαξω ιστοριες στο κεφαλι μου, οποτε η σεξουαλικη μου ζωη παει από το κακο στο χειροτερο. Αληθεια τι σκεφτεστε για να ερθετε σε οργασμο?
Οποιαδηποτε παρομοια εμπειρια η συμβουλη πιστευω θα βοηθουσε…