Printable View
γεια σας, εχω ψυχωση εδω και εξη χρονια και αυτο που εχω παρατηρησει ειναι οτι μιλαω λιγο και τις περισσοτερες ωρες ειμαι συοπηλος. αυτο με εκνευριζει γιατι παλια μιλαγα πολυ και παντα ειχα κατι να πω . ετσι δεν ανοιγωμε σε νεες παρεες και οταν παιρνω τηλεφωνο καποιον μενω με κενα , εχει καποιος κατι αναλογο το ειχατε ποτε να μη μιλατε και τι κανετε για αυτο. θα με βοηθησει να ακουσω αλλες αποψεις και εμπειριες
Αν λες λίγα και καλά είσαι ο.κ μην αγχώνεσαι:) τα πολλά να φοβάσαι ..
ayto to να μη μιλας πολυ ειναι καθαρα απο τα φαρμακα και οχι τοσο απο την ιδια την ψυχωση:1)γτ αυτα καταστελουν γενικα τον ανθρωπο και 2)απο την εμπειρια μου οσο επαιρνα φουλ δοσεις
δεν μιλουσα και εγω και τωρα που το ελατωσα μια χαρα μιλαω...
Οστωσο τα φαρμακα σε μας ειναι η μονη 'παρηγορια' παντα...
Με τον γραπτό λόγο πως τα πάς;
καλα τα παω με το γραπτο λογο και ειναι πιο ευκολο για μενα να απανταω γραπτα
εγω περνω ινγεγκα των 6 μγ και ο γιατρος μου λεει οτι δεν εχει νοημα να τα κανω λιγοτερο αν και εχει ινβεγκα των 3μγ. παντος αυτο ειναι το προβλημα μου αν μιλαγα περισσοτερο θα ημουν ευτιχησμενος
Βρές φίλε μου κάτι καινούριο μια νέα απασχόληση και άρχισε να ασχολείσαι με αυτή. Κάνε ερωτήσεις στους άλλους σχετικά με την νέα σου απασχόληση και έτσι θα αρχίσεις να μιλάς πιο πολύ. Πιστεύω οτι όταν δεν μιλάμε αυτό οφείλετε στο οτι δεν έχουμε κάτι που να μας κεντρίσει το ενδιαφέρων.
Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν.Quote:
Originally Posted by nikopoul
Πάντα υπάρχει και μια άλλη λύση καλύτερη. Πιστέυω οτι όλα είναι στο μυαλό μας.Quote:
Originally Posted by ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817
ΣωστότατοςQuote:
Originally Posted by ταλαίπωρος
Σωστός! Ολα ειναι μια αποφαση..βρες κατι που σπυ αρεσει να κανεις να περνας την ωρα σου,γνωρισε καινουρια ατομα και ξεκινα σιγα σιγα να κοινωνικοποιεισαι..Μη φοβασαι ή μη ντρεπεσαι να μιλησεις,βαλε δοκιμασια στον εαυτο σου και θα τα καταφερεις. κανε την αρχη και ολα θα ειναι καλυτερα
τοτε καντο ετσιQuote:
Originally Posted by nikopoul
Ναι μπορει να οφειλεται πιστευω σε συνδυασμο της ψυχωσης ισως και φαρμακων. Η ψυχωση ειναι καπως περιεργη ασθενεια , περαν του οτι ισως να μην μιλαμε πολυ λογω αυτης , επηρεαζει ολες τις πτυχες της ζωης μας. Εαν για παραδειγμα δεν εχουμε αρκετες δραστηριοτητες ή δεν κανουμε πολλα πραγματα μεσα στο 24ωρο και ζουμε εξαιρετικα λιτη ζωη , τοτε πραγματι δεν εχεις και πολλα πραγματα για να μιλησεις. Ετσι πιστευω εγω τουλαχιστον.
Ειναι απο τα πιο σοβαρα προβληματα που αντιμετωπισα σε αυτη την ασθενεια και ο λογος εξαρχης σχεδον που γραφτηκα σε αυτο το φορουμ , αν και σε μερικους ισως φανταζει ασημαντο. Δεν μπορω να πω οτι μιλαω πολυ ακομα , αλλα ενταξει δεν εχω πλεον ιδιαιτερα παραπονα και τα καταφερνω , αλλα περασαν αρκετα χρονια ωστε να βρω ισορροπιες.
Να και ενα ποστ μου απο αλλες εποχες τοτε που ειχα πρωτοεγγραφει .... τοτε δεν γραφαν και πολλα παιδια με αυτη την ασθενεια:
http://www.e-psychology.gr/forum/sho...B5%CE%B9%CF%82
Και εγώ παλιότερα δεν μπορσούσα να εκφραστώ ιδιέτερα λόγου κόμπλεξ και φόβου .Φοβόμουν μήπως πω καμιά βλακεία είτε ανοίγω θέμματα και φένομαι βαρετός , καθώς μεγαλώνεις το πράγμα αλλάζει , το μεγάλο λάθος μου σε αυτή την περίπτωση ήταν ότι δεν είμουν ο εαυτός μου , αυτό με έκανε να ανχώνομαι και να μην ανοίγομαι με συνέπεια να τρώω τα νύχια μου .Σου προτείνω να είσαι ο εαυτός σου , δείξε ενδιαφέρον προς τους άλλουσ φυσιολογικά και ρώτα πράγματα που τους απασχολούν την καθημερινοτητα τους π.χ σχολείο , δουλεια , στρατός , οικογενειακά , χόμπι και τέτοια .Να συζητάς την επικαιρότητα και να προκαλείς ενδιαφέρον στις συζητήσεις σου , μην νομίζεις οτι εμείς κάνουμε κάτι παραπάνω , ακόμα και άλλος να σε πέρνει να λές και τους δικούς προβληματισμούς .Να είσαι ο εαυτός σουQuote:
Originally Posted by nikopoul