καλησπερα σε ολους και σε ολες και χρονια πολλα.
καταρχην θελω να πω οτι το νικος2 ειναι ψευδωνυμο αλλα μαλλον δεν εχει μεγαλη σημασια....
τελος παντων θελω να σας γραψω για αυτο που με προβληματιζει και να μου πειτε την γνωμη σας...
εχω προβλημα με την ομιλια μου δεν μιλαω καθαρα δεν λεω το ρο και ντρεπομαι πολυ για αυτο
κυριως οταν μιλω σε γυναικες αισθανομαι πολυ ασχημα για αυτη την αδυναμια μου.
απο οταν ημουν μικρος με ενοχλουσε αυτο τωρα ομως που μεγαλωσα με ενοχλει ακομα περισσοτερο
αισθανομαι ντροπιασμενος οταν μιλω προσπαθω ματαια να αποφευγω λεξεις που δεν εχουν το ρο....
αισθανομαι πολυ μειονεκτηκα γιατι οι αλλοι το λενε ενω εγω οχι. αισθανομαι οτι δεν αξιζω ως αντρας και οτι δεν με βλεπουν ως τετοιον οι γυναικες αλλα μαλλον ως απλα εναν γελοιο ψευδο που δεν μπορει να πει ουτε το ονομα του σωστα
ντρεπομαι πολυ για αυτο αλλα εχω και πολυ αγχος και φοβο για το πως θα μιλησω και τι θα πω σε διαφορες μελοντικες συζητησεις μου πχ με την ρεσεψιονιστ του γυμναστηριου οταν θα πρεπει να πληρωσω την συνδρομη μου και θα με ρωτησει το ονομα μου κτλ
γενικα με κουραζει παρα πολυ αυτη η αδυναμια μου τωρα τελευταια, εχω κανει καποιες προσπαθειες να το μαθω κατι λεω...οταν ειναι μονο του αλλα ποτε δεν ειμαι σιγουρος για το τι λεω , και σιγουρα δεν μπορω να το ενταξω αναμεσα στους υπολοιπους φθογγους μιας λεξης.
ακομα θελω να γραψω οτι μαλλον εχω καταθλιψη;; απο τα 16-17 αλλα δεν εχω παει ποτε μου σε ψυχιατρο...αλλωτε ειμαι πολυ χαλια και αλλωτε ουδετερος η και σπανια κυριως παλιοτερα παρα πολυ ανεβασμενος. σε μικρη ηλικια αυτο γινοταν τουλαχιστον 50 φορες μεσα σε μια ημερα αν θυμαμε καλα....εχω απο πολυ παλια αυτοκτονικες τασεις δηλαδη το σκεφτομαι πολυ συχνα αλλα δεν το εχω δοκιμασει γιατι φοβαμαι......και θα φανει λιγο παραξενο, εχω σε ολη μου την ζωη στα σιγουρα δει 5 οραματα τα οποια απο οτι καταλαβαινω ειναι δειγμα σχιζοφρενειας.. τωρα αν ειδα και αλλα που δεν το πηρα ειδηση δεν ξερω.... αλλα θεωρω πως δεν θα χειροτερεψουν.....ακομα ποτε δεν ειχα φιλους και κοινωνικες σχεσεις εκτος απο ενα πολυ μικρο διαστημα περιπου 5 χρονων πχ απο τα 25 ως τα 30. σε ολη ομως την μαθητικη μου ζωη εμεινα εντελως μονος χωρις φιλους φιλες δηλαδη για να καταλαβεται, δεν πηγα ποτε μου βολτα με καποιο αλλο παιδι ολα αυτα τα χρονια......εκτος απο 2-3 φορες με μερικους συμαθητες μου στο λυκειο.....παντα ηθελα να ειμαι αγαπητος σε ολους και κυριως σε ολες, δεν το πετυχα ποτε μου αυτο ειναι κατι πολυ με τυρραναει πολυ και αυτο...τωρα με εχει πιασει μια μανια να κανω διαιτα για να γινω πιο αγαπητος;;αυτο ακριβως...δεν πιστευω οτι θα μου γυρισει σε νευρικη ανορεξια παντως σκοπευω να μην μεινει ιχνος λιπους πανω μου...
τελος παντων θα ηθελα να σας ρωτησω ποια ειναι η αποψη σας για εναν ψευδο, ειναι δυνατον να περνεται εναν τετοιο ανθρωπο στα σοβαρα, να μην γελατε μαζι του να βρισκεται κατι ενδιαφερον πανω του;; κυριως οι γυναικες θα κανατε ποτε μια σχεση με ενα τετοιο ανθρωπο; οταν υπαρχουν απλα και αλλοι που δεν εχουν ενα τετοιο ελλατωμα;; θελω να ανεβασω και ενα ακουστικο αρχειο να μου πειτε αν το λεω......θα σας φανει παραξενο, αλλα μου ειναι πολυ δυσκολο να ακουσω αν το λεω καλα αυτο τον φθογγο αλλωστε αν καταλαβαινα κατι περισσοτερο μαλλον θα το ελεγα απο πολυ μικρος. ελπιζω να βοηθησετε, αμα δεν σας κανει κοπο.αυτη την στιγμη ειμαι στο ουδετερο και λιγο προς τα πανω για αυτο εγραψα αλλωστε. παρακολουθω το φορουμ μερικες μερες, αλλα ημουν πολυ πεσμενος και δεν ειχα ορεξη να γραψω...
αυριο η συνεχεια....