Καλησπερα σε ολους. Το θεμα που με απασχολει εχει να κανει με τη φωνη μου. Εδω και χρονια παρατηρω το εξης: Πολλες φορες, οταν συναναστρεφομαι με κοσμο, π.χ. να παραγγειλω καφε ή σε συναναστροφες με ανθρωπους εν ωρα εργασιας ή σε ενα καταστημα κλπ. οταν αρχιζω να μιλαω βλεπω τον συνομιλητη μου να χαμογελαει περιεργα. Καποιοι γνωστοι και συγγενεις μου εχουν πει οτι η φωνη μου ειναι βαρια και αργη. Οσες φορες την εχω ακουσει, μου φαινεται απαισια, πολυ αργη και βαρια και λιγο συρτη. Δεν ειναι τυχαιο που αρκετοι γνωστοι οταν με παρουν τηλ. με ρωτανε κατευθειαν αν με ξυπνησαν.
Πολλες φορες αδιαφορω (ή τουλαχιστον προσπαθω να μην δινω σημασια) οταν βλεπω περιεργα χαμογελακια σε καθημερινες συναναστροφες με κοσμο , ομως αλλες φορες αν π.χ. συμβει 3 φορες μεσα σε μια μερα, αρχιζω να στεναχωριεμαι και εκνευριζομαι τοσο που μου ρχεται να βρισω ασχημα.
Προσφατα μαλιστα, καποια γυναικα σε καταστημα, οταν της μιλησα, μου απαντησε προσπαθωντας να παραστησει τη φωνη μου (μιλωντας αργα και με τροπο που οπως το ακουγα μου εκανε και λιγο αδερφιστικο).
Γενικα να πω πως στις συναναστροφες μου με κοσμο δεν ειμαι και πολυ ανετος γενικα και αυτη η ιστορια με τη φωνη μου, μου εχει γινει εμμονη πια.
Οταν βλεπω συνομιλητη να χαμογελαει περιεργα, αν γινοταν θα τον πληρωνα κιολας να μου πει γιατι γελαει.
Επισης εχω την εντυπωση οτι σε περιοδους που ψυχολογικα ειμαι στα κατω μου, η φωνη μου γινεται ακομα πιο αργη και συρτη και το φαινομενο με τον κοσμο πιο εντονο.
Οταν μιλαω δεν καταλαβαινω τιποτα (ουτε οτι ειναι τοσο αργη ουτε τοσο βαρια ή συρτη). Αν ομως την ακουσω ηχογραφημενη ή αν σε τηλεφωνικη επικοινωνια εχω επιστροφη ηχου, φρικαρω.
Θα μπορουσα να αναζητησω καπου βοηθεια για το θεμα αυτο? Θα ακουγα πολυ ευχαριστως τις γνωμες σας.
Ευχαριστω.
