ΓΑΔ , 22 ετών.Βοήθεια!

Πρόσφατα μου έκανε ψυχίατρος διάγνωση Γενικευμένης Αγχώδης Διαταραχής.
Θα ήθελα όσοι περνάνε από κάτι ανάλογο να μοιραστούνε τις εμπειρίες τους,ακόμη και όσοι το ξεπέρασαν.

Από τα 17 μου έκανα ψυχοθεραπέια για 4 χρόνια.Όμως δεν μου έκανε καμία διάγνωση ο ψυχολόγος.Από πολύ μικρό παιδί είχα μελαγχολίες,άγχη,έλκος στο στομάχι ,ταχυκαρδίες.

Τώρα πια,22 χρονών,έχω αφήσει τη σχολή μου.
Δε μπορώ να νιώσω χαρά,κυριεύομαι από άγχος ,νιώθω ότι βγαίνω απ'το σώμα μου.Ταχυκαρδίες ,αδυναμιες,έχω να κοιμηθώ 3 μήνες.Εδώ και 2 μήνες κάνω θεραπέια με effexor.Έως τώρα είμαι στα 225mg.Μπορώ να πω πως είμαι ακόμα χειρότερα.Χρειάζομαι βοήθεια δεν αντέχω άλλο,θέλω να λυτρωθώ.
Θα προτιμούσα να έκανα κάποια εναλλακτική θεραπέια αλλά δεν έχω βρει κάποια καθοδήγηση μέχρι στιγμής.

Προσπαθώ να κάνω δημιουργικά πράγματα,αλτρουιστικά.Η διάθεση μου όμως είναι συνεχώς χάλια,ατελείωτο άγχος.Δεν αντέχω άλλο.
Παρακαλώ όποιος έχει εμπειρία ,οτιδήποτε, ας τη μοιραστεί εδώ.

Που πιστευεις οτι οφειλεται αυτο το αγχος?

Εφοσον η συγκεκριμενη φαρμακευτικη αγωγη δεν βοηθαει, ζητα απο τον ιατρο σου να στην αλλαξει.
Εγω εχω κοινωνικη φοβια οποτε καταλαβαινω πως νιωθεις, οσο αλληλεπιδρω με κοσμο ειμαι μεσ΄το αγχος, αρκετες φορες εφτασα κοντα ή σε κανονικη κριση πανικου. Πιστευω πως εχω και γενικευμενο αγχος γιατι οταν ειναι να κανω κατι για πρωτη φορα ή να παω σε καποια δημοσια υπηρεσια αγχωνομαι και φτανω να τρεμω.
Ισως πρεπει να ζητησεις απο τον ιατρο σου καποιο εναλλακτικο SSRI οπως το Ladose σε συνδιασμο με καποιο αγχολυτικο στο διαστημα των 2-4 εβδομαδων που χρειαζεται για να δρασει ενα SSRI. Τα αγχολυτικα ομως σε καμια περιπτωση δεν ειναι μονιμη λυση.
Το αγχος που νιωθεις, το νιωθεις ακομα και οταν εισαι κλεισμενος/η στο δωματιο σου π.χ και δεν κανεις κατι ? Η καποιες σκεψεις που κανεις π.χ οπως τι θα κανω στο μελλον, που θα βρω δουλεια και αυτα σε αγχωνουν σε μεγαλο επιπεδο ?

λόγω της αμυγδαλής του εγκεφάλου που εκκρίνει υπερβολικά πολλή κορτιζόλη.
Έχω άγχος συνέχεια,όταν κάνω κάτι που μου αρέσει,όταν ακούω ένα αισιόδοξο τραγούδι.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Που πιστευεις οτι οφειλεται αυτο το αγχος?

---

λόγω της αμυγδαλής του εγκεφάλου που εκκρίνει υπερβολικά πολλή κορτιζόλη.
Έχω άγχος συνέχεια,όταν κάνω κάτι που μου αρέσει,όταν ακούω ένα αισιόδοξο τραγούδι.

Quote:

---

Originally Posted by stefamw

Εφοσον η συγκεκριμενη φαρμακευτικη αγωγη δεν βοηθαει, ζητα απο τον ιατρο σου να στην αλλαξει.
Εγω εχω κοινωνικη φοβια οποτε καταλαβαινω πως νιωθεις, οσο αλληλεπιδρω με κοσμο ειμαι μεσ΄το αγχος, αρκετες φορες εφτασα κοντα ή σε κανονικη κριση πανικου. Πιστευω πως εχω και γενικευμενο αγχος γιατι οταν ειναι να κανω κατι για πρωτη φορα ή να παω σε καποια δημοσια υπηρεσια αγχωνομαι και φτανω να τρεμω.
Ισως πρεπει να ζητησεις απο τον ιατρο σου καποιο εναλλακτικο SSRI οπως το Ladose σε συνδιασμο με καποιο αγχολυτικο στο διαστημα των 2-4 εβδομαδων που χρειαζεται για να δρασει ενα SSRI. Τα αγχολυτικα ομως σε καμια περιπτωση δεν ειναι μονιμη λυση.
Το αγχος που νιωθεις, το νιωθεις ακομα και οταν εισαι κλεισμενος/η στο δωματιο σου π.χ και δεν κανεις κατι ? Η καποιες σκεψεις που κανεις π.χ οπως τι θα κανω στο μελλον, που θα βρω δουλεια και αυτα σε αγχωνουν σε μεγαλο επιπεδο ?

---

Μου ειπε αρχικά ότι θα νιώσω διαφορά στους 2 μήνες,μετά μου είπε στους 3.Θα δω.Σκέφτηκα και την Ομοιοπαθητική,μιλούσα με μια κοπέλα που είχε μεγάλο πρόβλημα με την κατάθλιψη και την βοήθησε πολύ.

Ναι συνέχεια νιώθω άγχος και όταν τίθονται σκέψεις για το μέλλον....Χάλι μαύρο !
Υποτροπιάζω καθημερινά πολλές ώρες.Δεν αντέχω άλλο .

Γιατί δεν κανεις παράλληλα και ψυχοθεραπεία σε ένα καλό ψυχολόγο?
Το άγχος και οι φοβίες είναι και θεμα τροπου σκέψης και συμπεριφορας, η μεταβολή των οποίων προς το καλό, η διορθωση της διαστρεβλωσης στη σκεψη δλδ, από εμας εξαρτάται. Απο τις πιο πανω περιγραφες σου, μου φαινεται πως στηρίζεις τις ελπίδες σου αποκλειστικα στα φαρμακα τα οποια δεν ξερω αν σου εχουν προσφερει τιποτα αλλο εκτος απο γαληνη και ηρεμία.

Κρίσεις πανικού... Μπορεί να μην σου κάνουν τα συγκεκριμένα φάρμακα.. Πες στο γιατρό σου να δοκιμάσετε κάτι άλλο.

Φίλε μου ξεκίνα την ομοιοπαθητική , έχω ακούσει άτομα που είχαν θεαματικά αποτελέσματα . Αλλα πρώτα απο όλα take action . Ανακάλυψε τι σου αρέσει , πήγαινε με κανα 2 καλους φίλους ή με όποιον νοιώθεις άνετα για ποτακι ! Πίστεψε με βοηθάει , και αν πιεις λίγο παραπάνω (ενταξει οχι και να γίνεις ζαντα :P ) δεν πειράζει , αφέσου ελευθερος , εκει είναι το βασικό , δέξου τα παντα στη ζωη εσύ είσαι ο ήλιος και ολα τα άλλα σχέσεις δραστηριοτητες γυρίζουν γύρω απο σένα .Δε σου λέω να γίνεις εγωκεντρικός απλώς να αναλύψεις οτι έχεις μεγάλη αξία και πως στη ζωή σου εσυ είσαι το κεντρο και κανένας και τίποτα αλλο. Αυτη τη στιγμή θαρρώ πως έχεις βάλει το προβλημα σου σαν κέντρο της ζωης σου και κινεισαι γύρω απο αυτο εσυ προσπαθώντας να το αντιμετωπίσεις . ΛΑΘΟΣ . Έχεις κοπέλα ; Αν όχι ξεκίνα να ψάχνεις . Ξεκίνα να γυμναζεσαι και ξεκίνα ΛΑΤΙΝ φιλε μετραει , όμορφες κοπέλες που θα σου δίνουν απο μόνες τους το χέρι για να χορέψετε .ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ. Εγω ξεκίνησα και όταν πηγαίνω πραγματικά αφήνω όλα τα αγχη και τις αναστολές μου στο σπίτι.
Ελπίζω να σε βοήθησα έστω και λιγάκι , καλα να περνας και ΧΑΛΑΡΩΣΕ

Παιδιά Καλησπέρα!
Ευχαριστώ για τα σχόλια.
Ιωάννη,έκανα ψυχοθεραπεία 4 χρόνια ! Σε έναν από τους καλύτερους ,αλλά το πρόβλημα μου δεν είναι μόνο θεμα φιλοσοφίας γι'αυτό δεν βοηθήθηκα !Είναι και οργανικό.Από τα 16 μου προσπαθώ να βρω θεραπεία.Ξαφνικά,χωρίς λόγο πέφτω σε κατάθλιψη.Έχω μονίμως άγχος.Είμαι κυριολεκτικά πριν την αυτοκτονία.Στα όρια μου,λίγο ακόμα και δεν θα αντέξω.Και το κακό είναι πως νομιζουν όλοι ότι εξαρτάται από εμενα ,αλλά δεν ισχύει κάτι τέτοιο αποκλειστικά.Πίστεψε με είμαι κατά των φαρμάκων τελείως.Ούτε αντιβιωση παίρνω,αλλά για να φτάσω σε αυτό το σημείο ,φαντάσου..

young wolf,πολύ θέλω να αρχίσω ομοιοπαθητική.Δεν με βοηθάνε τα φάρμακα.Ξεκίνησα ήδη το 4ο φάρμακο επειδή όλα με κάνανε πολύ χειρότερα.Και πιστέυω στην ενναλακτική Ιατρική.
Είμαι κοπέλα και έχω σχέση.Είναι η μόνη μου ελπίδα.Αν έχεις ακούσει για κάποιον καλό ομοιοπαθητικό σε παρακαλώ στειλε μου μήνυμα.

Να είστε όλοι καλά!

Quote:

---

Originally Posted by Not_Important

Παιδιά Καλησπέρα!
Ευχαριστώ για τα σχόλια.
Ιωάννη,έκανα ψυχοθεραπεία 4 χρόνια ! Σε έναν από τους καλύτερους ,αλλά το πρόβλημα μου δεν είναι μόνο θεμα φιλοσοφίας γι'αυτό δεν βοηθήθηκα !Είναι και οργανικό.Από τα 16 μου προσπαθώ να βρω θεραπεία.Ξαφνικά,χωρίς λόγο πέφτω σε κατάθλιψη.Έχω μονίμως άγχος.Είμαι κυριολεκτικά πριν την αυτοκτονία.Στα όρια μου,λίγο ακόμα και δεν θα αντέξω.Και το κακό είναι πως νομιζουν όλοι ότι εξαρτάται από εμενα ,αλλά δεν ισχύει κάτι τέτοιο αποκλειστικά.Πίστεψε με είμαι κατά των φαρμάκων τελείως.Ούτε αντιβιωση παίρνω,αλλά για να φτάσω σε αυτό το σημείο ,φαντάσου..

..

---

Με τα φαρμακα (στο πρωτο σου μην λες οτι παιρνεις) ειδες καποια διαφορα μεχρι τωρα?
Αλήθεια, πως ηταν η ζωη σου πριν τα 16 σου? Συνηθως ειναι τραυματικες εμπειριες, άσχημες καταστασεις μεχρι τα 16, που του προκαλουν και του αφηνουν μετα τα 16 του αυτη την ασχημη ψυχολογια. Τα 16 ειναι η ηλικια της πρωτης συνηδητοποιησης, ότι υπάρχει προβλημα. Κι επειδη, απ οτι φαινεται ενα σημαντικό μερος του χαρακτηρα μας το φερνουμε με τη γεννηση μας μου φαινεται πως ατομα που χαρακτηριζονται απο ευαισθησια και συναισθηματισμο ειναι ευκολο να αναπτυξουν τετοια ψυχολογια οταν βρεθουν σε περιστασεις που ευνοουν κατι τετοιο.
Αυτα που λες με την αμυγδαλή του εγκεφαλου που εκκρίνει πολλη κορτιζόλη ποιος σου τα ειπε? εννοεις πως αυτο το οργανικο προβλημα ειναι που σου προκαλει την καταθλιψη?

Quote:

---

Originally Posted by Not_Important

Παιδιά Καλησπέρα!
Ευχαριστώ για τα σχόλια.
Ιωάννη,έκανα ψυχοθεραπεία 4 χρόνια ! Σε έναν από τους καλύτερους ,αλλά το πρόβλημα μου δεν είναι μόνο θεμα φιλοσοφίας γι'αυτό δεν βοηθήθηκα !Είναι και οργανικό.Από τα 16 μου προσπαθώ να βρω θεραπεία.Ξαφνικά,χωρίς λόγο πέφτω σε κατάθλιψη.Έχω μονίμως άγχος.Είμαι κυριολεκτικά πριν την αυτοκτονία.Στα όρια μου,λίγο ακόμα και δεν θα αντέξω.Και το κακό είναι πως νομιζουν όλοι ότι εξαρτάται από εμενα ,αλλά δεν ισχύει κάτι τέτοιο αποκλειστικά.Πίστεψε με είμαι κατά των φαρμάκων τελείως.Ούτε αντιβιωση παίρνω,αλλά για να φτάσω σε αυτό το σημείο ,φαντάσου..

young wolf,πολύ θέλω να αρχίσω ομοιοπαθητική.Δεν με βοηθάνε τα φάρμακα.Ξεκίνησα ήδη το 4ο φάρμακο επειδή όλα με κάνανε πολύ χειρότερα.Και πιστέυω στην ενναλακτική Ιατρική.
Είμαι κοπέλα και έχω σχέση.Είναι η μόνη μου ελπίδα.Αν έχεις ακούσει για κάποιον καλό ομοιοπαθητικό σε παρακαλώ στειλε μου μήνυμα.

Να είστε όλοι καλά!

---

Mε συγχωρεις Not_Important υπεθεσα πως ήσουν αντρας , λαθος μου . Μπορώ να σου συστησω τον ομοιοπαθητικό μου , Ιωάννης Καυκάς απο Πατρα , εξαιρετικός επιστημονας και πολυ καλος ανθρωπος , μπορεις να τον παρεις τηλεφωνο αν θες , πατα αναζητηση στο google και θα σου βγαλει τηλεφωνα τα παντα .

Iωάννη ,ο γιατρός μου το είπε.
Και ευτυχώς,χρειαζόμουν ψυχίατρο και όχι ψυχολόγο .Ο ψυχολόγος μου έλεγε ότι έχω "συνηθίσει" να αγχώνομαι.Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό φυσικά.Και το άγχος αυτό μου προκάλεσε και συμπτώματα κατάθλιψης.
Όντως,έχω άσχημες εμπειρίες με παρέες από την παιδική και εφηβική ηλικία.Πολύ άτυχη θα έλεγα στα άτομα που γνώριζα,σε συνδυασμό με το χαρακτήρα μου θεωρώ πως ήταν αναπόφευκτο.
Μου ρουφάει όλη τη ζωη αυτό το απαίσιο αίσθημα !
Τα φάρμακα,4 που δοκιμασα,με κάνανε πραγματικά πολύ χειρότερα.Τζάμπα τα λεφτά,τα ατελείωτα συμπτώματα,τζάμπα η χημεία που έβαλα στον οργανισμό μου χωρίς την παραμικρή εστω ανακούφιση.Γι'αυτό θα την ψάξω με ομοιοπαθτική.

Quote:

---

Δε μπορώ να νιώσω χαρά,

---

η καλυτερη συνταγη για αυτο ειναι να κανεις παρεα με ενα που να ειναι χαρουμενος για να σε κολλησει την τεχνη

Quote:

---

δημιουργικά πράγματα,αλτρουιστικά

---

μου θυμιζει τον εαυτο μου αυτη η φραση

Quote:

---

Originally Posted by Not_Important

Iωάννη ,ο γιατρός μου το είπε.
Και ευτυχώς,χρειαζόμουν ψυχίατρο και όχι ψυχολόγο .Ο ψυχολόγος μου έλεγε ότι έχω "συνηθίσει" να αγχώνομαι.Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό φυσικά.Και το άγχος αυτό μου προκάλεσε και συμπτώματα κατάθλιψης.
Όντως,έχω άσχημες εμπειρίες με παρέες από την παιδική και εφηβική ηλικία.Πολύ άτυχη θα έλεγα στα άτομα που γνώριζα,σε συνδυασμό με το χαρακτήρα μου θεωρώ πως ήταν αναπόφευκτο.
Μου ρουφάει όλη τη ζωη αυτό το απαίσιο αίσθημα !
Τα φάρμακα,4 που δοκιμασα,με κάνανε πραγματικά πολύ χειρότερα.Τζάμπα τα λεφτά,τα ατελείωτα συμπτώματα,τζάμπα η χημεία που έβαλα στον οργανισμό μου χωρίς την παραμικρή εστω ανακούφιση.Γι'αυτό θα την ψάξω με ομοιοπαθτική.

---

Μια λεπτομερεια που τωρα προσεξα, πιο πάνω, γιατι αφησες τη σχολή σου?
Μου φαινεται πως τα φαρμακα πιστευες πως θα σου αλλαζαν αισθηματα, θα σου εσβηναν τραυματικες εμπειριες και θα σου αλλαζαν τροπο σκεψης κι εφησυχασες στηριζόμενος σ' αυτα. Δεν αμφισβητω το ότι σου προσφεραν ηρεμία, σου εδιωχναν την ενταση και σε βοηθουσαν να χαλαρωσεις. Τα πρωτα δυστυχως ειναι με το να εκπαιδευσουμε τη σκεψη μας που φευγουν. Ισως ο ψυχολογος να μην ήταν και ο καλύτερος. Καπου διαβασα ότι το υποσυνειδητο επαναπρογραμματιζεται, ήτοι ο διαστρεβλωμενος τροπος σκεψης και συμπεριφορας μπορει να αλλάξει, τουλάχιστον έστω σε ένα καλό βαθμό. Εισαι 22 χρονων που ο νους ειναι ακομα ευπλαστος και λόγω ηλικίας εισαι δεκτικος στην αλλαγη. Δε σου λεω παρατα τα φαρμακα, ισως να σε βοηθανε, απλα σου λέω βρες κανα άλλο ψυχολογο, καποιο που θα σου μαθει τον τροπο, που θα σε μαθει πως να δουλέψεις εσυ ο ίδιος με τη σκεψη σου και τη συμπεριφορα σου. Σαν να ταξινομεις και να βαζεις προγραμμα. Μεθοδολογικα δλδ, κι οχι σε καποιον που απλα θα καθεται και θα ακουει τον πονο σου ή θα σου παγιώνει με τα λογια και τις συμβουλες του αυτο που σε βασανίζει. Μονο που τη μεθοδο θα πρεπει να βρεις μεσα τη θεληση να την κανεις βιωμα. Μ αυτο τον τροπο θα επελθει η αλλαγη.

Αν δεν το κανεις αυτο καποτε στο μελλον θα μετανιωνεις γι αυτα που σου συμβαινουν τωρα, γι αυτα που χανεις τωρα πχ. τη σχολή σου, όπως λυπάσαι γι αυτα που συνεβησαν πριν καποια χρονια, όμως για κεινα δικαιολογεισαι επειδη δεν διεθετες την ωριμοτητα και τη συνειδητοποιηση που σε χαρακτηριζουν τωρα. Αυτα τα τελευταια ειναι ενας λόγος παραπάνω για να ψαξεις καλύτερα το θεμα και να μην κλειστεις κι αλλο στην απογοητευση που σε βαραινει αυτη τη στιγμη.