Γεια σε όλους. Είχα ανοίξει ένα θέμα παλιότερα για το θέμα που με απασχολούσε και συνεχίζει να με απασχολεί.. Δεν έχω πραγματικούς φίλους τότε δεν είχαν καν φίλους βέβαια..
Πώς έχει το πράγμα.. Αρχικά είμαι gay. Και δεν ξέρεις κανείς τίποτα γι αυτό, ούτε έχω κάνει ποτέ κάτι.. (αν παίζει κάποιο ρόλο)
Όταν ήμουν στο σχολείο δεν είχα καθόλου φίλους. Το καλοκαίρι που έδωσα πανελλήνιες και έβλεπα όλους να πηγαίνουν διακοπές με τους φίλους τους εγώ έπεσα σε μια μορφή κατάθλιψης μάλλον.. Σίγουρα ήμουν στα χειρότερα μου. Στη σχολή προσπαθώντας αρκετά και εκεί κατάφερα να κάνω κάποιους φίλους οι οποίοι από ότι αποδείχτηκαν είναι μια παρέα.. Πάντα βγαίναμε στο χαλαρό, λέγαμε βλακείες και ποτέ δεν ένιωσα να δένομαι με κάποιον αν και το ήθελα πολύ. Συνεχίζουμε να βγαίνουμε βέβαια αλλά αυτό με έχει κουράσει.. Επίσης σχεδόν όλοι τους είναι ομοφοβικοί πράγμα που με αποθαρρύνει από το να τους πω κάτι..
Όταν άρχισα να νιώθω έτσι, στράφηκα προς ένα γνωστό site γνωριμιών για gay με την ελπίδα να γνωρίσω κάποιο άτομο είτε στην ίδια κατάσταση με μένα είτε όχι, να μπορώ να μιλάω άνετα σε αυτόν, αυτός σε μένα και γενικά να εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον.. Αποδείχτηκε τρομερά δύσκολο, αφού σχεδόν όλοι εκεί μέσα έψαχνα είτε για σχέση είτε για κάτι της μιας βραδιάς.. Με το ψάξιμο (και με πολύ υπομονή αλλά και απογοήτευση) βγήκα με ένα άτομο που μιλούσαμε αρκετό καιρό αλλά δεν προχώρησε καλά γιατί άρχισε να μου την πέφτει οπότε το σταμάτησα..
Πριν ένα μήνα βγήκα για πρώτη φορά με ένα άλλο παιδί, που από την αρχή μου φάνηκε πολύ καλός σαν άνθρωπος.. Όλα πήγαν πολύ καλά και φάνηκε να συμπαθούμε ο ένας τον άλλον.. Μετά από λίγες μέρες ξαναβγήκαμε και πάλι τα πράγματα ήταν πολύ καλά. (Εγώ άρχισα να έχω κάποιες ελπίδες όπως πάντα). Από τότε πάει καιρός που δεν ξαναβγήκαμε.. Γενικά αυτός από την αρχή ποτέ δεν μου έστελνε μήνυμα.. Πάντα εγώ θα ξεκίναγα τη συζήτηση.. Τώρα την Κυριακή του Πάσχα του πρότεινα όταν γυρίσουμε στην Αθήνα να ξαναβγούμε και μου είπε ναι αλλά όπως πάντα δεν μου έχει ξαναστείλει τίποτα. Δεν θέλω να στείλω εγώ γιατί υποψιάζομαι ότι μάλλον δεν ενδιαφέρεται.. Αλλά δεν μπορώ να το καταλάβω καθαρά. Θα μπορούσε να μου το πει για να μην ελπίζω και γω..
Δεν νομίζω ότι ζητάω κάτι υπερβολικό.. Άλλωστε πιστεύω πως η φιλία δεν είναι ένα πράγμα μονομερές αλλά μια κατάσταση που και οι δύο το θέλουν.. Όπως φαίνεται μια ακόμη προσπάθεια θα πάει χαμένη και εγώ πάλι θα απογοητεύομαι και θα πέφτω και στην ψυχολογία μου και στην επίδοση μου στη σχολή.. Όσες ελπίδες μου δίνει η ζωή μου της παίρνει πίσω και μένω με την απογοήτευση.. Μου έχουν ψυχολογικά σε αυτό το θέμα.. Όπως με το θέμα του κολλητού.. όποτε ακούω αυτή τη λέξη νιώθω την καρδιά μου να πονάει που ποτέ δεν είχα και αμέσως η ψυχολογία πάει στα τάρταρα.
Έχω ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον ανοιχτά και να μην αδιαφορεί για μένα. Αυτό.
Ευχαριστώ που το διαβάσατε.. :)
