Χωρισμος χωρις προφανη αιτια..
Καλησπέρα σε όλους! Πριν από δύο μήνες περιπου γνώρισα μέσω κοινης γνωστης εναν τυπο 32 ετων (εγω ειμαι 30).Αμεσως εδειξε ενδιαφέρον για μενα ζητώντας πληροφοριες ωσπου τελικα αρχισαμε να βγαίνουμε.Τις πρωτες φορες ήμουν αρκετα μαζεμενη κ συγκρατημενη ήθελα τον χρόνο μου γιατι τη συγκεκριμένη γνωριμια την ειδα κάπως σαν "συνοικεσιο" κ αυτο με δυσκολευε στο να ειμαι ο εαυτος μου κατι το οποιο το συζητησαμε εξαρχης.Μετά απο 3-4 ραντεβου ξεμπλοκαρα κ ήμουν άνετη, το δούλεψα στο μυαλο κ προσπαθησα να αποβαλλω τη λεξη συνοικεσιο κ τα καταφερα, δεν μ ενοιαζε απο που κ απο ποιον κ πως τον γνωρισα, χωρια που αρχισε να μου αρεσει κιολας οπότε η σχεση μας πηγαινε πολυ καλα.Το προβλημα που υπηρχε κ το συζητησαμε απο τις αρχες ακομα ειναι το γεγονος οτι κυριως λογω της δικής του δουλειας (εχει καφετερια κ δουλευει καθημερινα με εναλλαξ πρωι απογευμα ανα εβδομαδα) δεν βρισκομασταν τοσο συχνα κ κυριως με το τροπο που θα θελαμε, αυτο κυρίως οταν δουλευε απογευμα, ωστοσο εγω πηγαινα στο μαγαζι μετα τη δουλεια μου για να βρεθουμε εστω κ υπο αυτες τις συνθηκες. Καποια στιγμη κ οσο προχωρουσε η σχέση, εβγαλε ενα αγχος του τύπου τι γινεται οταν εισαι με καποια (οχι απαραιτητα με μενα, το εθεσε γενικα) κ δεν ξερεις που παει αυτη η σχεση κ αν τελικα δεν δεσει το πραγμα εχεις χασει το χρόνο σου (προσωπικα δεν πιστευω οτι ειναι χασιμο χρονου αλλα μια εμπειρια) κ οτι θα ηταν ωραιο να ξεραμε εξαρχης με τον ανθρωπο που εχουμε να κανουμε κ την πορεια της σχεσης μας.Ετσι πως μου τα ελεγε μου εδωσε την εντυπωση οτι δεν θελει να συνεχισουμε κατι το οποιο του το ειπα, κ ειπε μη με παρεξηγεις δεν φταις εσυ.Τελοσπαντων αποψη του το κουβεντιασαμε κ ολα οκ.Ενα μελανο σημειο της σχεσης ήταν το σεξουαλικο κομματι λογω συγκυριων αυτο πρωτον γιατι δεν υπηρχε χωρος κ δευτερο κ κυριοτερο πιστευω λογω της δουλειας του κυριως οταν ηταν απογευμα(μετα το σχολασμα του ηταν δυσκολο κ απο αποψη κουρασης δικης του συν οτι εγω λογω δουλειας κοιμαμαι νωρις). Το διαστημα αυτο οι επαφες μας ηταν ελαχιστες κατι το οποιο συζητησαμε κ ειπαμε υπομονη ωστοσο το προβλημα αυτο θα ηταν παροδικο γιατι αυτος θα νοικιαζε σπιτι τον επομενο μηνα.Παρολα αυτα τον προβληματιζε, αγχωνοταν το οτι δεν ειχαμε συχνες επαφες.Εγω του εδειχνα το σεξουαλικο μου ενδιαφερον ακομα κ σ στιγμες που ηξερα οτι δεν μπορει να γινει κατι. Τελοσπαντων ερχονται οι διακοπες του Πασχα κ φευγουμε τριημερο με αλλα δυο ζευγαρια(δικοι του φιλοι), φιλοξενουμενοι στο σπιτι του ενος απο αυτα. Τις μερες αυτες η σεξουαλικη επαφη μας ηταν μια κ μοναδικη κ αυτη στην ξεπετα γιατι κ παλι ειχαμε το θεμα του χωρου, κοιμομασταν στο σαλονι. Ολες αυτες τις μερες ηταν τρυφερος, με φροντιζε κ γενικα ολα καλα κ με τα ζευγαρια που ημασταν μαζι δεν ειχα θεμα μπορω να πω οτι υπηρχε αμοιβαια συμπαθεια.Ενα απο τα βραδια που πεσαμε για υπνο πιασαμε κουβεντα για το αγχος κ μου ειπε οτι αγχωνεται με τη δουλεια του, πως θα παει το μαγαζι κ τετοια.Το τελευταιο πρωινο που ξυπνησαμε μεχρι κ το απογευμα που επιστρεψαμε αυτος ηταν "καπως".Δεν το εδειχνε αλλα το καταλαβαινα μεσα μου κατι δεν μου κολλουσε κ δεν μπορουσα να το εξηγησω, σκεφτομουν μηπως εκανα κατι αθελα μου κ στραβωσε, αλλα δεν εγινε κ κατι χοντρο.Να πω οτι τις μερες αυτες δεν ημουν αδιαφορη ως προς τη νοικοκυρα του σπιτιου, δηλαδη κ με την αλλη την κοπελα βοηθουσαμε για το συμμαζεμα, τα πιατα κτλ. Στο δρομο της επιστροφης αυτος δεν μιλιοταν εκανα προσπαθειες να ανοιξω κουβεντα περι ανεμων κ υδατων ματαια βεβαια, ηταν εμφανες οτι κατι τον ετρωγε, οποτε τον ρωταω αν εχει κατι κ αν ειναι καλα, μου απαντησε οτι απλα νυσταζει, ωσπου λιγο πριν φτασουμε σπιτι μου μου ειπε οτι οντως δεν ειναι καλα, δεν του βγαινει αλλα δεν εχει να κανει με μενα, ειδε ειπε καποια πραγματα(αντιφαση;;) κ κατα καποιον τροπο με αναγκασε να του πω να το διαλυσουμε πραγμα στο οποιο συμφωνησε διστακτικα μεν αλλα συμφωνησε, εγω του ειπα τοτε γιατι με πηρες μαζι σου για να φαινεται οτι εχεις γκομενα, αυτος φυσικα το αρνηθηκε λεγοντας μου οτι ειδες που σου ελεγα για το χασιμο χρονου, εγω παλι του ειπα οτι ασχετα με το αποτελεσμα για μενα το διαστημα αυτο κ το τριημερο δεν ηταν χασιμο χρονου ισα ισα περασα ωραια.Κ τελοσπαντων φτανουμε σπιτι κ εκει του λεω οτι σου πηρα ενα δωρο για τη γιορτη σου περιμενε ενα λεπτο να το φερω, αλλα την ιδια στιγμη το αναιρεσα λεγοντας οτ θα το αλλαξω κ θα παρω κατι για μενα, ημουν νευριασμενη εκεινη την ωρα.Κατεβηκα απο το αυτοκινητο κ δεν γυρισα καν να τον κοιταξω..Την μεθεπομενη μερα που γιορταζε του εστειλα το βραδυ ενα μηνυμα για χρονια πολλα με τυπικες ευχες αλλα κ ταυτοχρονα ενα "κραξιμο" σχετικα με το χασιμο χρονου.Δεν μου απαντησε.Απο την κοινη γνωστη εμαθα οτι ολη τη βδομαδα δεν ηταν κ πολυ καλα, καθως επισης οτι οι φιλοι του τον εκραξαν για την συμπεριφορα του απεναντι μου, δεν ηταν σωστος. Αυτο που με απασχολει δεν ειναι τοσο να τα βρουμε εχω ξενερωσει, αλλα θελω να μαθω το λογο.Εκανα κατι αθελα μου που τον πειραξε; Οπως εγραψα κ παραπανω ημασταν μια χαρα.Γιατι δεν το ειπε εκεινη την ωρα; Εχει να κανει με το σεξ; Απο τη μια θελω να στειλω ενα μηνυμα κ απλα να τον ρωτησω, δικαιουμαι κ θελω να ξερω, απο την αλλη εχει κ νοημα; Σας ευχαριστω κ χιλια συγγνωμη αν σας κουρασα.:confused: