Originally Posted by
ΕΡΙΚΑ
Καλησπερα και απο εμένα. Ντιμ έχω περάσει όλα αυτά που περιγράφεις και σε καταλαβαίνω απόλυτα. Δεν θα σου δώσω συμβουλές γιατί ο καθένας περνάει το μαρτύριό του ΜΟΝΟΣ του και το ξέρεις καλά. Ο καθενας που το έχει περάσει το βιώνει διαφορετικά. Εμένα μου εκδηλώνεται με απίστευτο άγχος και πόνο στο στομάχι. Μισή είχα μέινει όταν μου συνέβει το καλοκαίρι του 2012. Δεν μπορούσα να κάνω τπτ, δεν μπορουσα να φαω, φοβόμουν ότι κάτι θα παθω....τα γνωστα πολύ δυσάρεστα συναισθήματα. Όταν μου συνέβη αυτό, ήταν η τρίτη φορά κατά σειρά, το είχα ξαναπάθει στα 21 και στα 28. Τώρα είμαι 33. Την τρίτη φορά είπα ότι δεν θα το αφήσω να με ταλαιπωρεί αλλο και εδώ και 2 χρόνια σχεδόν κάνω ψυχοθεραπεία. Το πόσο σε βοηθάει η ψυχοθεραπεά ούτε που σου περνάει από το μυαλό. Και πήρα και αντικαταθλιπτικά τα οποία τα φοβόμουν όπως ο διάβολος το λιβάνι. Σε πληροφορώ λοιπόν ότι μετά από λιγες εβδομάδες (καθότι κάνουν 4 εβδομάδες να δράσουν) ένοιωσα πολύ καλύτερα και δεν το πίστευα. Ο συνδυασμός ψυχοθεραπέιας και αντικαταθλιπτικών είναι η καλύτερη αντιμετώπηση. Χτυπάς το κακό στη ρίζα του αρκεί να το θες και να ανοιχτείς στην ψυχοθεραπεία. Και επειδή δεν μου αρέσει να χαιδεύω αυτιά σου λέω ότι είναι στο χέρι σου να βγεις από αυτό. Εγώ αυτό κατάλαβα μετά από 2 χρόνια. Δεν λέω ότι έχω λύσει όλα μου τα προβλήματα, γιατί και τώρα που γράφω είμαι άσχημα ψυχολογικά. Περνάω πα΄λι φάση πανικού και άγχους αλλά ξέρω ότι δεν θα πάθω τπτ και ότι θα περάσει. ϊσως να σου πω κ την ιστορία μου κάποια στιγμή αλλά αυτό που θέλω τώρα να μοιραστώ μαζί σου είναι να μην φοβάσαι τα φάρμακα. Δεν είναι εθιστικά τα αντικαταθληπτικά και στο υπογράφω....Δώσε την δυνατότητα στον ευτό σου να βοηθηθεί και θα δεις μετά πόσο διαφορετικά θα βλέπεις και θα αντιμετωπίζεις τα πράγματα. Αξίζει...Είναι μία επένδυση στον εαυτό σου!