Η ιστορία μου,Ναι ξεπέρασα την κατάθλιψη.
Καλησπέρα σε όλους. Πριν αρχίσω την ιστορία μου, θα ήθελα πρώτα απ'όλα να σας ευχαριστήσω όλους εδώ μέσα,
γιατί την περίοδο της αρρώστιας μου , έμπαινα εδώ και μου κρατάγατε παρέα , διάβαζα τις ψυχούλες σας και δυναμώνατε και την δική μου προσπάθειά κόντρα στην κατάθλιψη-και τις φοβίες που με κατάπιναν...
Ήθελα τόσο πολύ κι εγώ να γράψω αλλά δεν μπορούσα ούτε αυτό να κάνω! Τώρα πιά είμαι εντελώς καλά.Έχω και 3-4 μήνες που τελείωσα και την αγωγή των αντικαταθλιπτικών.
Το βασανιστήριο μου ξεκινάει περίπου τον Δεκέμβριο του 2012. Είναι αστείο αλήθεια όταν κάποιοι περίμεναν ακόμα μια φορά το ''τέλος του κόσμου'' για μένα ήρθε αυτό το ''τέλος'' κι έκατσε στο κεφάλι μου για έναν χρόνο και βάλε!
Τέλη Δεκέμβρη- ξεκινάει ο γολγοθάς. Κάποια γεγονότα (που τότε δεν είχα συνειδητοποιήσει) με ρίχνουν στις αρνητικές σκέψεις και την απαισιοδοξία απαλά απαλά...
Καλή χρονιά 2013 Ιανουάριος- Βυθίζομαι όλο και περισσότερο στο σκοτάδι. Ξυπνάω κάθε πρωί με ένα τεράστιο βάρος στο στομάχι, με άγχος που δεν με αφήνει να αναπνευσω. Πονάω παντού..και κυρίως μέσα μου. Απο την ώρα που ξυπνάω μέχρι την ώρα να πάω για ύπνο το μυαλό μου κατακλύζετε από χιλιάδες αρνητικές σκέψεις.
Κάθε μέρα είναι και πιο δύσκολη,άγχος,θλίψη,απαισι� �δοξία....δεν μπορω να εξηγήσω το γιατί. Κάθε τι αρνητικό που πρίν δεν θα με τρόμαζε και θα το ξεπέρναγα εύκολα ,τώρα με τρομάζει παρα πολύ και γιγαντώνεται μέσα μου.....γίνεται έμμονη ιδέα. Μαυρίλα. Θέλω να ξαπλώνω τις περισσότερες ώρες τις μέρες και να κοιμάμαι... Νιώθω πολύ ασχημα και ζητάω συνέχεια συγνώμη απο τους δικούς μου που με βλέπουν έτσι. Οι δικοί μου επιμένουν να πάμε σε ένα γιατρό. Στην αρχή δεν καταλαβαίνω τι έχω κι έτσι ζητάω κανένα ηρεμιστικό φυτικό απο το φαρμακειο (βαλεριάνα). Μου ηρεμεί λίγο το βάρος που νιώθω στο στήθος αλλά δεν διώχνει τις αρνητικές σκέψεις. Η μητέρα μου, με συμβουλεύει να δω μια ψυχίατρο και μου λέει ίσως να έχω καταθλιψη... είχε δίκιο! Πηγαίνω στην γιατρό η οποία διαγιγνώσκει κατάθλιψη πράγματι, και μου χορηγεί φαρμακευτική αγωγή.
Φλεβάρης -Μάρτης-Απρίλιος καμμά καλυτέρευση δυτυχώς . Κλείνομαι πιο πολύ στον εαυτό μου...φοβάμαι τα πάντα....αγχώνομαι για τα πάντα....με πιάνουν και υπαρξιακά από πάνω. Τρώω φρίκες όπως για παράδειγμα να μην πλησιάζω στα παράθυρα στα τζάμια γιατι φαντάζομαι ότι είναι πολύ εύκολο να δώσω μία με το κεφάλι μου και να τραυματιστώ!!! Καθηλώνομαι στον καναπέ με ένα κουβερτάκι και δεν σηκώνομαι παρά μόνο για πάω στην τουαλέτα και αυτό με το ζόρι.....Δεν βγαίνω από το σπίτι,δεν αλλάζω ούτε δωμάτιο!!!Ο φιλός μου προσπαθεί να με πάει κανένα περιπατο αλλα αρνούμαι.Κλαίω,στεναχωριέμ αι,σκέφτομαι πως έτσι θα είναι η ζωή μου απο εδώ κι πέρα και δεν θέλω,αρνούμαι την κατάθλιψη μου.... Ο φίλος μου με στηρίζει μου εξηγεί πως θα περάσει.Μια ασθένεια είναι κι αυτή και ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!! οι γονείς μου με στηρίζουν αλλά εγω νιώθω τύψεις κι ότι τους ταλαιπωρώ όλους.
Μάιος - Αρχίζω να δέχομαι την κατάθλιψη...σκέφτομαι πως αν είχα σπασμένο πόδι δεν θα μπορούσα να περπατήσω για ένα διάστημα,αλλά κάποια στιγμή θα πέρναγε/ οπότε πρέπει να κάνω υπομονή και με την κατάθλιψη και να μην νιωθω επιπλεον και ασχημα για την κατάστασή μου. Εξακολουθώ να ξυπνάω με βάρος στο στήθος.Ψάχνω τα πάντα γύρω απο την αρρώστια στο ίντερνετ.Παίρνω κουράγιο διαβάζοντας τα συμπτώματα που μοιάζουν με τα δικά μου.Διαβάζω και παρακάτω....ειναι κατι που ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ...!!!
Ιούνιος-Ένα μικρό φως στην άκρη του τούνελ. Ξυπνάω χάλια κάθε πρωί αλλά προς το βράδυ αρχίζω να είμαι πολύ καλύτερα. Αρχίζω με το ζόρι τις πρώτες βόλτες...μέχρι το περίπτερο. Την άλλη μέρα σε έναν φίλο για καφέ. Η δυσκολία είναι τεράστεια αλλά τωρα θα το πολεμίσω.Οι βόλτες με βοηθάνε μέρα με τη μέρα να ξεχνέμαι,ο ήλιος μου κάνει καλό....
Ιούλιος-Αύγουστος -Ζητάω από την ψυχιατρο μου (που όλο αυτόν το καιρό με παρακολουθεί) να μου αυξήσει τη δοσολογία των φαρμάκων.Εκείνη το κάνει αλλά με συμβουλεύει να κάνω συνεδρίες με κάποιον ψυχολόγο. Έχω αποφασίσει πια πως θα το πολεμίσω.Βρίσκω μια ψυχολόγο και πηγαίνω στα ραντεβου,σιγά σιγά με βοηθάει να βρω τη ρίζα του όλου κακού.
Οι συνεδριες συνεχίζονται κανονικά, τα φάρμακα επίσης. Πλέον κάθε μέρα βγαίνω έξω,αρχίζω να ασχολούμαι πάλι με πράγματα που με ευχαριστούν και περιορίζω συνεχώς τις αρνητικές σκέψεις....κάθε μέρα είμαι και καλύτερα....Χαμογελάω. Υπάρχουν μέρες που ξυπνάω χωρίς τις αρνητικές σκέψεις και το άγχος και μέρες που είναι όπως πριν.Όμως παίρνω κουράγιο.Κάνω λίγη γυμναστική καθημερινά,τρώω φρούτα και λαχανικά , ψάχνω όλους τους δυνατούς τρόπους να βοηθηθώ...θα περάσει.
Πλέον το νιώθω, κάθε μέρα το επαναλαμβάνω μέσα μου.Θα περάσει.
Αύγουστος-Σεπτέμριος - Μικρές διακοπές καλοκαιρινές,όχι οι καλυτερες μου αλλά βοηθήσανε!
Από εδώ και πέρα δεν πολυθυμάμαι....αλλά κάπου προς το τέλος του Σεπτέμβρη βρίσκω πάλι δουλειά(είχα σταματήσει).Απασχολούμαι.... ...δημιουργώ...μου κάνει καλό.
Και μια μέρα , έτσι απλά μια μέρα ξυπνάω και ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ!!! Απλά....ειμαι καλά.
Απλά έφυγε....πέρασε...τέλειωσε. Είμαι καλά.Το συναίσθημα αφού ξεπεράσεις όλο αυτό το βάσανο είναι απίστευτο.
Τα φαρμακα τα συνέχισα βέβαια,τα μείωνω λίγο λίγο με την καθοδήγηση της γιατρού μου και τελικά τα έκοψα.ΤΕΛΟΣ. Η κατάθλιψη είναι παρελθον. Τωρα χαμογελαω,Γελαω,ζΩ ΞΑΝΑ.
Λένε πως όποιος περάσει κατάθλιψη, δυναμώνει σαν άνθρωπος.Πιάνει πάτο και ανεβαίνει από την αρχή στο φως.Βλέπει βαθιά μέσα του και χτίζει γερότερα τον εαυτό του.Ναι νιώθω να με αγαπάω τώρα περισσότερο, ....ακόμα δεν καταλαβαίνω αν δυνάμωσα όντως απο αυτη τη δοκιμασία , ίσως είναι νωρις για να βγαλω συμπεράσματα.
Το θετικό είναι πως το ξεπέρασα κι έτσι μπορω να σας πω με σιγουριά πως περνάει. Αρκει να το πιστέψετε πως περνάει και να το επαναλαμβάνετε μέσα σας . Περνάει.... Εύχομαι μεσα απο την καρδιά μου όποιος αυτη τη στιγμη βρίσκετε μεσα σε αυτη τη μαύρη τρύπα, να βγει σύντομα! ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΈΡΕΤΕ ΣΙΓΟΥΡΑ πάντως. Αυτό να θυμάστε. Μην το βάλετε κάτω.Η απαισιοδοξία είναι χαρακτηριστικό της κατάθλιψης.Όχι δικό σας. Αργά ή γρήγορα αυτή η παλιοασθένεια θα είναι παρελθόν, κι ίσως γίνεται πιο δυνατοι άνθρωποι!!!!!
Υ.Γ. συγνώμη για το μεγάλο κείμενο!Μακάρι να έδωσα έστω και μια στάλα κουράγιο σε κάποιον εδώ μέσα!!! Σας φιλώ όλους.Και καλή δύναμη, μην το βάζετε κατω.
Σας παρακαλώ μην το βάζετε κάτω! :) :) :)
