Originally Posted by
minopoulaki
Γεια σας,οπως πολλοι ξερετε ειμαι χωρισμενοι εδω και αρκετους μηνες λογω μιας παρεξηγησης απο υποτιθεμενη απιστια και ο καλος μου γυρισε στον τοπο καταγωγης του.
Απο τοτε μιλαμε καθημερινα σαν να ειμαστε μαζι..αλλα δν θελει να τα ξαναβρουμε..πηγαμε μεχρι και 3ημερο εκδρομη σε αυτο το διαστημα!
Ωρες ωρες ομως δεν προσπαθει να ειμαστε καλα..
Οταν τον ρωταω αν εχει ακομα συναισθηματα δηλωνει πως εχει ερωτα κ αγαπη..κ αν δν ειχε δεν θα ειχαμε ξαναμιλησει..
Απο μια κουβεντα του καταλαβα οτι θεωρει δεδομενπ οτι εμεις θα καταληξουμε καποια στιγμη μαζι..και ισως για αυτο δεν προσπαθει... μηπως ομως του περασα και ειναι τοσο γελοιος ωστε να μ δινει ελπιδες ενω δν γουσταρει? Και αν το κανει γιατι? Δεν εχει την αναγκη μου..λειπει 500χλμ μακρια κ μπορει να κανει ζωαρα..οπως επισης του εχ πει πολλες φορες πως αν δεν γουσταρει να κοψει..κ δεν το κανει!
Εγω τον λατρευω κ τον θελω..ελπιζω κ μαχομαι να τα ξαναβρουμε..
Δεν ξερω ομως πως να φερθω...
Πως να κτλβει πως η αγαπη δεν ειναι δεδομενη κ πως μπορει να μην ξανα αγαπηθει ετσι?
Δεν θελω να τα παρατησω...
Ή θα φτασω στον στοχο μου ή θα φαω τα μουτρα μου..μονο αν τα φαω θα ξεκοψω..
Αλλα ξανα λεω τον θελω πολυ..
Αλλα λενε τα ματια του κ αλλα τα λογια του...