'Εχω διπολική??? Βοηθεια:(

Γεια σας παιδια. Είμαι 16 χρονών κοπελα και θελω απλα μια εξηγηση για τα οσα μου συμβαινουν. Εχω κανει καποια online τεστ και εδειξαν οτι υπαρχουν αρκετες πιθανοτιτες για διπολικη ή καποια ψυχικη ασθενεια, αλλα θα ηθελα και την δικη σας γνωμη. Πριν μερικους μηνες πριν αρχισα να νιωθω πως μπορουσα να καταφερω τα παντα και η αυτοπεποιθηση μου ηταν υπερβολικα ψηλη σε κατασταση που δεν ανησιχουσα ουτε για σοβαρες καταστασεις. Μετα απο μερικες βδομαδες αρχισα να αγχωνομαι και να σκεφτομαι την αυτοκτονια, εχασα τις ελπιδες μου και η καταθληψη μου ειχε κτυπισει κοκκινο. Δεν με ενιαζε τιποτα, η ζωη μου κινδυνευε απο εμενα, αρχισα να χαρακωνομαι, να μισω τον εαυτο μου και γενικα η ζωη μου ηταν χαλια. Περιπου ενα μηνα μετα ξεκινησα παλι να βρισκω την αισιοδοξια και τη θετικοτιτα μου και αυτη η υπερβολικα ευχαριστη ατμοσφαιρα κρατησε για περιπου ενα μηνα και παλι. Τωρα ειμαι σε απογνωση. Εχω κανει 2 αποπειρες αυτοκτονιας για τις οποιες σχεδον κανεις δεν ξερει. Μισω τα παντα επανω μου, νιωθω χοντρη, σταματησα να τρωω, πιστευω πως η οικογενεια μου και οι φιλες μου με μισουν και με αντικατεστησαν. Προσπαθουν να με πεισουν πως εχω αδικο αλλα ξερω πως τα πραγματα ετσι εχουν. Μια καλη μου φιλη εχει συμτωματα καταθληψης και οσο και να προσπαθω δεν μπορω να την βοηθησω και φοβαμαι μηπως κανει καμια τρελα και την χασω. Ετσι νιωθω σαν σκουπιδι, σαν ενα αχρηστο πραγμα που απλα σπαταλαει οξυγονο. Δυσκολευομαι να συγκεντρωθω σε ενα συγκεκριμενο θεμα και νιωθω τεραστια ενταση χωρις λογο. Παθαινω συχνα κατι σαν κρισεις και δεν μπορω με τιποτα να κοιμηθω. Αλλα δεν νιωθω καθολου κουρασμενη. Γραφω και ζωγραφιζω λυπητερα θεματα την ωρα που ο κανονικος κοσμος κοιμαται. Μεχρι που αρχισα να βαζω αλκοολ στο νερο μου για να ζαλιστω και να κοιμηθω. Θελω να πεθανω. Νιωθω ενα τεραστιο κενο μεσα μου που πιστευω πως κανεις δεν μπορει να καλυψει. Ειμαι υπερβολικα οξυθυμη με αποτελεσμα να τσακωνομαι συνεχεια με τους γυρω μου και να απομακρυνω ανθρωπους απο κοντα μου. Κλαιω στα ξαφνικα για ωρες καθημερινα. Απ'τη μια θελω να βγαινω συνεχεια και να ειμαι με κοσμο, αλλα απ'την αλλη νιωθω ενοχλημενη οταν ερχομαι σε επαφη με αλλους πχ σε οικογενειακα δειπνα. Θέλω να τσιριξω, να ξεσπασω καπου, αλλα μονο τον εαυτο μου καταστρεφω. Τι εχω? Πρεπει να δω καποιο ειδικο? Ειναι διπολικη ή κατι παρομοιο? Υπαρχει εξιγηση? Βοηθηστε με :'(

ολα αυτα πρεπει να τα πεις σε καποιον ειδικο και αυτος θα κρυνει αν εχεις κατι η'οχι.
εμεις εδω δεν ειμαστε ψυχιατροι για να γνωριζουμε με σιγουρια τι σου συμβαινει.
να μιλησεις στην μητερα σου για τις ανησυχιες σου και να επισκευπτειτε το συντομοτερο εναν ειδικο για να σου πει καλιτερα εκεινος.
καλα,οι γονεις σου δεν εχουν καταλαβει οτι εχεις κοψει τις φλεβες σου;

Nα μας πεις ποιές είναι οι αιτίες που νιώθεις έτσι άσχημα.

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

Quote:

---

Originally Posted by ΜΑΡΙΑ1967

ολα αυτα πρεπει να τα πεις σε καποιον ειδικο και αυτος θα κρυνει αν εχεις κατι η'οχι.
εμεις εδω δεν ειμαστε ψυχιατροι για να γνωριζουμε με σιγουρια τι σου συμβαινει.
να μιλησεις στην μητερα σου για τις ανησυχιες σου και να επισκευπτειτε το συντομοτερο εναν ειδικο για να σου πει καλιτερα εκεινος.
καλα,οι γονεις σου δεν εχουν καταλαβει οτι εχεις κοψει τις φλεβες σου;

---

ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου! Οχι δεν το εχουν καταλαβει γιατι φοραω πολλα βραχιολια. Τους εχω ζητησει να με πανε σε καποιο ψυχολογο αλλα δεν μου δινουν σημασια επειδη πιστευουν πως απλα ειμαι ανωριμη και θελω την προσοχη και τη σημασια τους

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Nα μας πεις ποιές είναι οι αιτίες που νιώθεις έτσι άσχημα.

---

Δεν ξέρω πραγματικα. Εχω καποιες τραυματικες εμπειριες-ατυχιματα με ηλεκτρισμο αλλα δεν ξερω αν εχει καποια σχεση. Επισης μια πολυ καλη μου φιλη εχει αυτοκαταστροφικη συμπεριφορα και δεν αφινει κανενα να την βοηθησει. Και μερικες φορες νιωθω πως την χανω και δεν το αντεχω οταν μου μιλαει για το ποσο ασχημα νιωθει. Αλλα ακομα και πριν μαθω για αυτην ημουν ετσι. Ειχα και το αγχος του σχολειου. Απλα τωρα δεν ξερω ειλικρινα τι μου προκαλει τοσο ασχημη διαθεση και συναισθηματα.

Quote:

---

Originally Posted by SuicidalGirl

Γεια σας παιδια. Είμαι 16 χρονών κοπελα και θελω απλα μια εξηγηση για τα οσα μου συμβαινουν. Εχω κανει καποια online τεστ και εδειξαν οτι υπαρχουν αρκετες πιθανοτιτες για διπολικη ή καποια ψυχικη ασθενεια, αλλα θα ηθελα και την δικη σας γνωμη. Πριν μερικους μηνες πριν αρχισα να νιωθω πως μπορουσα να καταφερω τα παντα και η αυτοπεποιθηση μου ηταν υπερβολικα ψηλη σε κατασταση που δεν ανησιχουσα ουτε για σοβαρες καταστασεις. Μετα απο μερικες βδομαδες αρχισα να αγχωνομαι και να σκεφτομαι την αυτοκτονια, εχασα τις ελπιδες μου και η καταθληψη μου ειχε κτυπισει κοκκινο. Δεν με ενιαζε τιποτα, η ζωη μου κινδυνευε απο εμενα, αρχισα να χαρακωνομαι, να μισω τον εαυτο μου και γενικα η ζωη μου ηταν χαλια. Περιπου ενα μηνα μετα ξεκινησα παλι να βρισκω την αισιοδοξια και τη θετικοτιτα μου και αυτη η υπερβολικα ευχαριστη ατμοσφαιρα κρατησε για περιπου ενα μηνα και παλι. Τωρα ειμαι σε απογνωση. Εχω κανει 2 αποπειρες αυτοκτονιας για τις οποιες σχεδον κανεις δεν ξερει. Μισω τα παντα επανω μου, νιωθω χοντρη, σταματησα να τρωω, πιστευω πως η οικογενεια μου και οι φιλες μου με μισουν και με αντικατεστησαν. Προσπαθουν να με πεισουν πως εχω αδικο αλλα ξερω πως τα πραγματα ετσι εχουν. Μια καλη μου φιλη εχει συμτωματα καταθληψης και οσο και να προσπαθω δεν μπορω να την βοηθησω και φοβαμαι μηπως κανει καμια τρελα και την χασω. Ετσι νιωθω σαν σκουπιδι, σαν ενα αχρηστο πραγμα που απλα σπαταλαει οξυγονο. Δυσκολευομαι να συγκεντρωθω σε ενα συγκεκριμενο θεμα και νιωθω τεραστια ενταση χωρις λογο. Παθαινω συχνα κατι σαν κρισεις και δεν μπορω με τιποτα να κοιμηθω. Αλλα δεν νιωθω καθολου κουρασμενη. Γραφω και ζωγραφιζω λυπητερα θεματα την ωρα που ο κανονικος κοσμος κοιμαται. Μεχρι που αρχισα να βαζω αλκοολ στο νερο μου για να ζαλιστω και να κοιμηθω. Θελω να πεθανω. Νιωθω ενα τεραστιο κενο μεσα μου που πιστευω πως κανεις δεν μπορει να καλυψει. Ειμαι υπερβολικα οξυθυμη με αποτελεσμα να τσακωνομαι συνεχεια με τους γυρω μου και να απομακρυνω ανθρωπους απο κοντα μου. Κλαιω στα ξαφνικα για ωρες καθημερινα. Απ'τη μια θελω να βγαινω συνεχεια και να ειμαι με κοσμο, αλλα απ'την αλλη νιωθω ενοχλημενη οταν ερχομαι σε επαφη με αλλους πχ σε οικογενειακα δειπνα. Θέλω να τσιριξω, να ξεσπασω καπου, αλλα μονο τον εαυτο μου καταστρεφω. Τι εχω? Πρεπει να δω καποιο ειδικο? Ειναι διπολικη ή κατι παρομοιο? Υπαρχει εξιγηση? Βοηθηστε με :'(

---

Σε διπολικη διαταραχη τυπου Ι μου κανουν οσα περιγραφεις, αλλα οπως αντιλαμβανεσαι δεν μπορει καποιο forum να στο διαγνωσει αυτο. Ο,τι κ να λενε οι γονεις σου, μα ο,τι κ να λενε, αυτο ειναι σοβαρο κ πρεπει να το συζητησεις με ψυχιατρο. Εν αναγκη, αν δε βρεις ακρη με γονεις, μπορεις να απευθυνθεις σε δημοσιο νοσοκομειο.
Κ φυσικα μην τρομαζεις κ μην επιχειρεις να κανεις κακο στον εαυτο σου. Πολλοι διπολικοι που ακολουθουν τη σωστη αγωγη κ μενουν συνεπεις σε αυτην εχουν μια ωραιοτατη νορμαλ ζωη, με τις σπουδες τους, τους φιλους τους, τη δουλεια τους κ την οικογενεια τους.Η διπολικη ειναι σαν το διαβητη, δε θεραπευεται, ο καταλληλος ψυχιατρος ομως μπορει να σου δωσει αγωγη, η οποια να τη σταθεροποιει, υπο την προυποθεση οτι κ εσυ εισαι συνεργασιμη, κ ολα πανε καλα. Δεν ειναι κ το τελος του κοσμου, πρεπει ομως να δεις καποιον ειδικο.

Καλησπερα φιλη μου κ κουραγιο,ειδικος δεν ειμαι να σου κανω διαγνωση ομως ειμαι σιγουρη οτι πρεπει να απευθυνθεις καπου κ να μιλησεις για την διαθεση σου να αυτοκτονησεις πρεπει να ειναι γνωστο στην οικογενεια σου για να σε στηριζουν,Πιθανοτατα πασχεις απο καταθλιψη κ εκτος απο απο αυτο βιωνεις κ εφηβεια κ εισαι αναμεσα στην παιδικη ηλικια κ την ενηλικιωση κ ειναι λογικο να νιωθεις ενταση μεσα σου,Αυτο που με ανησυχει ειναι το θεμα της αυτοκτονιας κ πρεπει να το βγαλεις απο μεσα σου κατεπειγοντως,Επισης ειναι προς τιμην σου το γεγονος οτι θελεις να θεραπευσεις τις φιλες σου ομως πρεπει να δεις τα πραγματα στις σωστες τους διαστασεις δεν εισαι παντοδυναμη για να κανεις κατι τετοιο απαραιτητο ειναι βεβαια να τους σταθεις κ να τις πεισεις να δουν εναν ειδικο κ παραλληλα να πας κ εσυ να βοηθησεις τον εαυτο σου,Κ επειδη η πειρα μου απο καταθλιψη ειναι τεραστια σε βεβαιωνω οτι περναει με προσπαθεια κ κοπο,Καλο κουραγιο κ μην καθυστερεις να κανεις κατι!

Quote:

---

Originally Posted by SuicidalGirl

Γεια σας παιδια. Είμαι 16 χρονών κοπελα και θελω απλα μια εξηγηση για τα οσα μου συμβαινουν. Εχω κανει καποια online τεστ και εδειξαν οτι υπαρχουν αρκετες πιθανοτιτες για διπολικη ή καποια ψυχικη ασθενεια, αλλα θα ηθελα και την δικη σας γνωμη. Πριν μερικους μηνες πριν αρχισα να νιωθω πως μπορουσα να καταφερω τα παντα και η αυτοπεποιθηση μου ηταν υπερβολικα ψηλη σε κατασταση που δεν ανησιχουσα ουτε για σοβαρες καταστασεις. Μετα απο μερικες βδομαδες αρχισα να αγχωνομαι και να σκεφτομαι την αυτοκτονια, εχασα τις ελπιδες μου και η καταθληψη μου ειχε κτυπισει κοκκινο. Δεν με ενιαζε τιποτα, η ζωη μου κινδυνευε απο εμενα, αρχισα να χαρακωνομαι, να μισω τον εαυτο μου και γενικα η ζωη μου ηταν χαλια. Περιπου ενα μηνα μετα ξεκινησα παλι να βρισκω την αισιοδοξια και τη θετικοτιτα μου και αυτη η υπερβολικα ευχαριστη ατμοσφαιρα κρατησε για περιπου ενα μηνα και παλι. Τωρα ειμαι σε απογνωση. Εχω κανει 2 αποπειρες αυτοκτονιας για τις οποιες σχεδον κανεις δεν ξερει. Μισω τα παντα επανω μου, νιωθω χοντρη, σταματησα να τρωω, πιστευω πως η οικογενεια μου και οι φιλες μου με μισουν και με αντικατεστησαν. Προσπαθουν να με πεισουν πως εχω αδικο αλλα ξερω πως τα πραγματα ετσι εχουν. Μια καλη μου φιλη εχει συμτωματα καταθληψης και οσο και να προσπαθω δεν μπορω να την βοηθησω και φοβαμαι μηπως κανει καμια τρελα και την χασω. Ετσι νιωθω σαν σκουπιδι, σαν ενα αχρηστο πραγμα που απλα σπαταλαει οξυγονο. Δυσκολευομαι να συγκεντρωθω σε ενα συγκεκριμενο θεμα και νιωθω τεραστια ενταση χωρις λογο. Παθαινω συχνα κατι σαν κρισεις και δεν μπορω με τιποτα να κοιμηθω. Αλλα δεν νιωθω καθολου κουρασμενη. Γραφω και ζωγραφιζω λυπητερα θεματα την ωρα που ο κανονικος κοσμος κοιμαται. Μεχρι που αρχισα να βαζω αλκοολ στο νερο μου για να ζαλιστω και να κοιμηθω. Θελω να πεθανω. Νιωθω ενα τεραστιο κενο μεσα μου που πιστευω πως κανεις δεν μπορει να καλυψει. Ειμαι υπερβολικα οξυθυμη με αποτελεσμα να τσακωνομαι συνεχεια με τους γυρω μου και να απομακρυνω ανθρωπους απο κοντα μου. Κλαιω στα ξαφνικα για ωρες καθημερινα. Απ'τη μια θελω να βγαινω συνεχεια και να ειμαι με κοσμο, αλλα απ'την αλλη νιωθω ενοχλημενη οταν ερχομαι σε επαφη με αλλους πχ σε οικογενειακα δειπνα. Θέλω να τσιριξω, να ξεσπασω καπου, αλλα μονο τον εαυτο μου καταστρεφω. Τι εχω? Πρεπει να δω καποιο ειδικο? Ειναι διπολικη ή κατι παρομοιο? Υπαρχει εξιγηση? Βοηθηστε με :'(

---

Σε διπολικη διαταραχη τυπου Ι μου κανουν οσα περιγραφεις, αλλα οπως αντιλαμβανεσαι δεν μπορει καποιο forum να στο διαγνωσει αυτο. Ο,τι κ να λενε οι γονεις σου, μα ο,τι κ να λενε, αυτο ειναι σοβαρο κ πρεπει να το συζητησεις με ψυχιατρο. Εν αναγκη, αν δε βρεις ακρη με γονεις, μπορεις να απευθυνθεις σε δημοσιο νοσοκομειο.
Κ φυσικα μην τρομαζεις κ μην επιχειρεις να κανεις κακο στον εαυτο σου. Πολλοι διπολικοι που ακολουθουν τη σωστη αγωγη κ μενουν συνεπεις σε αυτην εχουν μια ωραιοτατη νορμαλ ζωη, με τις σπουδες τους, τους φιλους τους, τη δουλεια τους κ την οικογενεια τους.Η διπολικη ειναι σαν το διαβητη, δε θεραπευεται ομως ρυθμιζεται δηλ ο καταλληλος ψυχιατρος ομως μπορει να σου δωσει αγωγη, η οποια να τη σταθεροποιει, υπο την προυποθεση οτι κ εσυ εισαι συνεργασιμη, κ ολα πανε καλα. Δεν ειναι κ το τελος του κοσμου, πρεπει ομως να δεις καποιον ειδικο.

Κοπελιά για διπολική φαίνεται ότι λένε τα συμπτώματα (ίσως τύπου ΙΙ γιατί οι Ι έχουν πιο πολλά ανεβάσματα και σπάνια κάνουν απόπειρες). Καλό θα ήταν να σε διαγνώσει ένας ειδικός (ψυχίατρος).
Ότι και να έχεις αντιμετωπίζεται αρκεί να δείξεις καλή θέληση και αν τελικά απευθυνθείς σε κάποιο γιατρό (γνώμη μου είναι να μην το καθυστερείς, θα δεις σε ένα - δύο μήνες πόσο καλύτερα θα νιώσεις) να ακολουθείς ότι σου λέει.

Quote:

---

Originally Posted by μυσπ

Καλησπερα φιλη μου κ κουραγιο,ειδικος δεν ειμαι να σου κανω διαγνωση ομως ειμαι σιγουρη οτι πρεπει να απευθυνθεις καπου κ να μιλησεις για την διαθεση σου να αυτοκτονησεις πρεπει να ειναι γνωστο στην οικογενεια σου για να σε στηριζουν,Πιθανοτατα πασχεις απο καταθλιψη κ εκτος απο απο αυτο βιωνεις κ εφηβεια κ εισαι αναμεσα στην παιδικη ηλικια κ την ενηλικιωση κ ειναι λογικο να νιωθεις ενταση μεσα σου,Αυτο που με ανησυχει ειναι το θεμα της αυτοκτονιας κ πρεπει να το βγαλεις απο μεσα σου κατεπειγοντως,Επισης ειναι προς τιμην σου το γεγονος οτι θελεις να θεραπευσεις τις φιλες σου ομως πρεπει να δεις τα πραγματα στις σωστες τους διαστασεις δεν εισαι παντοδυναμη για να κανεις κατι τετοιο απαραιτητο ειναι βεβαια να τους σταθεις κ να τις πεισεις να δουν εναν ειδικο κ παραλληλα να πας κ εσυ να βοηθησεις τον εαυτο σου,Κ επειδη η πειρα μου απο καταθλιψη ειναι τεραστια σε βεβαιωνω οτι περναει με προσπαθεια κ κοπο,Καλο κουραγιο κ μην καθυστερεις να κανεις κατι!

---

Εγώ συμφωνώ με μυσπ,εκτός του ότι θεωρώ ότι είναι γλυκομίλητη-εκφράζει με ωραίο τρόπο τις απόψεις της....
Εγώ πάλι δε νομίζω ότι έχεις διπολική,αλλά κάτι σαν φάση εφηβείας που δεν βοηθάει και το σπίτι για να αντιμετωπιστεί καλύτερα.....

Αν νιώθεις αρκετή ένταση μπορείς σίγουρα να πας σε κάποιον ψυχίατρο να βεβαιωθείς για το τί πρόκειται,το να σου κάνουμε εμείς διαγνώσεις εκ του μακρόθεν είναι λίγο δύσκολο και άστοχο.!

Quote:

---

Originally Posted by Tasos75

Κοπελιά για διπολική φαίνεται ότι λένε τα συμπτώματα (ίσως τύπου ΙΙ γιατί οι Ι έχουν πιο πολλά ανεβάσματα και σπάνια κάνουν απόπειρες). Καλό θα ήταν να σε διαγνώσει ένας ειδικός (ψυχίατρος).
Ότι και να έχεις αντιμετωπίζεται αρκεί να δείξεις καλή θέληση και αν τελικά απευθυνθείς σε κάποιο γιατρό (γνώμη μου είναι να μην το καθυστερείς, θα δεις σε ένα - δύο μήνες πόσο καλύτερα θα νιώσεις) να ακολουθείς ότι σου λέει.

---

Μακαρι να εχεις δικιο, εμενα το μυαλο μου πηγε στην τυπου Ι λογω υπαρξης μεικτων επεισοδιων. Πρεπει ομως επειγοντως να δει ειδικο, οι αποπειρες αυτοκτονιας κ οι αυτοτραυματισμοι δεν ειναι αστειο πραγμα....

Quote:

---

Originally Posted by mariposa7

Μακαρι να εχεις δικιο, εμενα το μυαλο μου πηγε στην τυπου Ι λογω υπαρξης μεικτων επεισοδιων. Πρεπει ομως επειγοντως να δει ειδικο, οι αποπειρες αυτοκτονιας κ οι αυτοτραυματισμοι δεν ειναι αστειο πραγμα....

---

Διπολική ή όχι και ποιού τύπου δεν έχει τόσο σημασία στα πλαίσια που συζητάμε. Δεν ξέρω αν επιτρέπεται τέτοια προτροπή από τους κανόνες του φόρουμ (ίσως θα έπρεπε να τους ρίξω μια πιο προσεκτική ματιά) αλλά όπως λες και εσύ οι απόπειρες δεν είναι αστείο πράμα, η κοπέλα θα πρέπει να μιλήσει με τους γονείς της και να πάει σύντομα σε κάποιο γιατρό.
Όσο για τους γονείς που δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι το παιδί τους έχει πρόβλημα (γενικά μιλάω), δε σημαίνει σόνυ και καλά ότι δεν ενδιαφέρονται. Απλά όσοι δεν έχουν εμπειρία από τέτοιες καταστάσεις συνήθως δεν πάει το μυαλό τους ή δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβαίνει σε δικό τους άνθρωπο.

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Εγώ συμφωνώ με μυσπ,εκτός του ότι θεωρώ ότι είναι γλυκομίλητη-εκφράζει με ωραίο τρόπο τις απόψεις της....
Εγώ πάλι δε νομίζω ότι έχεις διπολική,αλλά κάτι σαν φάση εφηβείας που δεν βοηθάει και το σπίτι για να αντιμετωπιστεί καλύτερα.....

Αν νιώθεις αρκετή ένταση μπορείς σίγουρα να πας σε κάποιον ψυχίατρο να βεβαιωθείς για το τί πρόκειται,το να σου κάνουμε εμείς διαγνώσεις εκ του μακρόθεν είναι λίγο δύσκολο και άστοχο.!

---

Καλα να εισαι φιλη μου,θεωρω οτι πανω απο ολα η κοπελα πρεπει να βγαλει απο το μυαλο της το θεμα της αυτοκτονιας ολα τα αλλα ειναι πιο διαχειρισιμα ας μας απαντησει να δουμε αν ειναι καλα

Quote:

---

Originally Posted by μυσπ

Καλησπερα φιλη μου κ κουραγιο,ειδικος δεν ειμαι να σου κανω διαγνωση ομως ειμαι σιγουρη οτι πρεπει να απευθυνθεις καπου κ να μιλησεις για την διαθεση σου να αυτοκτονησεις πρεπει να ειναι γνωστο στην οικογενεια σου για να σε στηριζουν,Πιθανοτατα πασχεις απο καταθλιψη κ εκτος απο απο αυτο βιωνεις κ εφηβεια κ εισαι αναμεσα στην παιδικη ηλικια κ την ενηλικιωση κ ειναι λογικο να νιωθεις ενταση μεσα σου,Αυτο που με ανησυχει ειναι το θεμα της αυτοκτονιας κ πρεπει να το βγαλεις απο μεσα σου κατεπειγοντως,Επισης ειναι προς τιμην σου το γεγονος οτι θελεις να θεραπευσεις τις φιλες σου ομως πρεπει να δεις τα πραγματα στις σωστες τους διαστασεις δεν εισαι παντοδυναμη για να κανεις κατι τετοιο απαραιτητο ειναι βεβαια να τους σταθεις κ να τις πεισεις να δουν εναν ειδικο κ παραλληλα να πας κ εσυ να βοηθησεις τον εαυτο σου,Κ επειδη η πειρα μου απο καταθλιψη ειναι τεραστια σε βεβαιωνω οτι περναει με προσπαθεια κ κοπο,Καλο κουραγιο κ μην καθυστερεις να κανεις κατι!

---

Σ'ευχαριστω πολυ που μου απαντησες! Σκεφτηκα κι εγω πως η ηλικια θα εχει καποια σχεση αλλα και παλι δεν μπορω να καταληξω καπου. Θα προσπαθησω να πεισω τους γονεις μου να με πανε σε ενα γιατρο. Ελπιζω ολα να φτιαξουν. Ευχαριστω και παλι!