Originally Posted by
legalize
εκει που εχεις γινει καλυτερος ανθρωπος και δεν πεφτεις στα προβληματα μονος σου γ@μιετε το συμπαν ολο.και περιμενεις ολα να πανε καλυτερα μετα απο τοση προσπαθεια, αλλα τρως μια κλοτσια και βρισκεσε χωρις δουλεια,ανιδικευτος,και στο ψαξιμο.δεν εχεις χρονο για σχεσεις και τετοια,ετσι κι αλλιως το εχεις συνηθισει...δεν νιωθω ρε,δεν συγκινουμε με θανατους,δεν πιστεβω σε οικογενειες,σε αγαπες και συναισθηματα.φερε ενα οπλο και σκοτωνω χωρις τυψεις μονο και μονο για να επιβιωσω,δεν νιωθω ανθρωπος.θελω να ζησω αλλα παντα καπου πεφτω, τι να κανω δεν ξερω,δεν θελω αλλο βροχη θελω να δω λιακαδα.μια αποφαση και μετα θα το βουλωσω.θα μπορουσα να γυρναω στους δρομους με ενα ζευγαρι παπουτσια κρεμασμενο στο λαιμο αλλα φοβαμε χωρις να ξερω τι ειναι φοβος.μια ζωη επνιγα τις αδυναμιες μου και οτι αγαπουσα.σαν να προσπαθουσα να με βλαψω.