σκεφτομαι οτι δε μπορω τους ανθρωπους (γνωστοι, "φιλοι") που σε εχουν στη λιστα φιλων-γνωστων-επαφων για να αρπαξουν οτι μπορουν απο σενα.
Αυτο μπορει να ειναι ενα 5€, ενα τσιγαρο, μια κονσερβα για τις γατες τους (κ οτιδηποτε αλλο για ζωα-μου συμβαινει συνεχεια!),μια χαρη-εξυπηρετηση που μπορει να τη κανει κ ο αλλος αλλα προτιμα να γινεις εσυ το κοροιδο. κ η λιστα ατελειωτη.
Τα τελευταια χρόνια όποια ατομα εχω γνωρισει 9 στους 10 ειναι ετσι. Δε ξερω τι μπορει να φταιει, γραφω στο κουτελο μου "κανω χαρες-δανειζω τα ελαχιστα υπαρχοντα μου"?, οτι φαινομαι ευγενικη κ δν ειμαι πιθηκος σε τροπους?, οτι απλα τυχαινει να επεσα σε τετοιους ανθρωπους?, οτι κρινω αυστηρα τους αλλους κ γινομαι μετα υπερβολικη-τσιγκουνα-καχυποπτη?
Κ μετα καταλληγω, πως να εχω φιλους? Λογικο να μη στεριωνω με κανενα ανθρωπο στο θεμα φιλιας. Προφανως εχω ενα μεριδιο ευθυνης, αλλα πως να εμπιστευθω ανθρωπους οταν με το χαρηκα σε σκαναρει η αλλη να δει τι θα μπορεσει να δανειστει απο πανω σου? Ειναι καποιοι ανθρωποι που μεχρι κ τη σερβιετα σου ειναι ικανοι να σου ζητησουν , ετσι για το γ@μωτο γιατι εχουν θεμα με το να παρουν οτι ειναι δυνατον απο σενα.
αυτο το παραπανω ηταν να το γραψω στο 'τι σκεφτομαι' αλλα μετα ειπα να το κανω θεμα να μου πειτε κ εσεις αν εχετε τετοιους φιλους κ αν σας ενοχλει ή οχι κατι τετοιο που περιγραφω.
