Originally Posted by
marian_m
Σου εύχομαι του χρόνου τέτοια μέρα να γιορτάζεις τον πρώτο σου χρόνο άκαπνη!
Αυτό που θα σε συμβούλευα και θα το διαβάσεις και στο βιβλίο, είναι να μην το ξαναβάλεις στο στόμα σου! Γιατί, κάποια στιγμή θα χαλαρώσεις μέσα στους πρώτους μήνες και έχοντας πιει και μερικά ποτά, θα πεις έλα μωρέ, ένα τι πειράζει! Αφού τα κατάφερα!
Εκεί την πάτησες. Γιατί πρώτον, μάλλον δεν τα κατάφερες ακόμη εφόσον νιώθεις τον πειρασμό να ανάψεις τσιγάρο. Δεύτερον, με το που θα ξαναμπεί η νικοτίνη στον οργανισμό ξαναμπαίνεις στον φαύλο κύκλο της εξάρτησης. Και αυτό σε τυραννάει πολύ περισσότερο.
Παύεις να είσαι εξαρτημένη, μόνο όταν δεν σου περνάει πλέον από το μυαλό να καπνίσεις, όπως ακριβώς ένας μη καπνιστής. Το πότε θα το πετύχεις αυτό δεν μπορώ να σου το πω, σε μένα συνέβη μετά από μήνες, σε άλλου παίρνει χρόνια, σε άλλους δε γίνεται ποτέ (ναι, δυστυχώς, κάποιοι παραμένουν μονίμως εξαρτημένοι αν και σε αποχή!)
Αυτό που με βοήθησε εμένα τις πρώτες μέρες ήταν ότι απέφυγα να πάω για ποτό (αυτό θα ήταν μεγάλη δοκιμασία) και όταν βγήκα τις πρώτες φορές βρισκόμουνα με άτομα που δεν κάπνιζαν. Γενικά, προσπάθησε τις πρώτες 10 μέρες σχεδόν (αν θυμάμαι καλά τόσο κρατάει η σωματική αποτοξίνωση, γιατί η ψυχολογική είναι άλλη ιστορία) να αποφύγεις όσο μπορείς δραστηριότητες με τις οποίες το έχεις συνδεδεμένο απόλυτα. Ή αν δε γίνεται, βρες κάποιο υποκατάστατο όπως τα σπόρια που λες ότι τρως. Νομίζω ότι είναι καλύτερη λύση από την τσίχλα, γιατί έτσι απασχολείς και χέρια και στόμα, όπως με το τσιγάρο! Άσε που είναι ωφέλιμα και δεν παχαίνουν (για να παχύνεις πρέπει να φας κανέναν κουβά)!
Είναι ακόμη δύσκολο να συνειδητοποιήσεις τα οφέλη που θα έχεις σύντομα, αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι εγώ δεν έχω ξαναβήξει από τότε που το έκοψα! Και δεν έχω ξαναπέσει στο κρεβάτι. Τυχαίο; Δε νομίζω.
Επίσης, επειδή έχω σκάλες στο σπίτι που τις ανεβοκατεβαίνω πολλές φορές τη μέρα, θυμάμαι πώς λαχάνιαζα όταν ανέβαινα δύο ορόφους πριν να το κόψω και πώς τις ανεβαίνω τώρα, αν και 10 χρόνια μεγαλύτερη. Δεν θέλω ούτε να φανταστώ σε τι σωματική κατάσταση θα ήμουνα τώρα και τι αντοχές θα είχα, αν κάπνιζα ακόμη.
Ποτέ δεν ξαναξύπνησα τόσο χάλια και κουρασμένη μετά από ξενύχτι, όσο και να έχω πιει (βεβαίως πίνω πλέον μόνο κρασί, μπύρα και τσίπουρο και όχι μπόμπες).
Βελτιώθηκε απείρως η γεύση και η όσφρηση, αν κάπνιζα ακόμη θα ήταν αδύνατον να δοκιμάζω και να απολαμβάνω υπέροχα κρασιά. Το μόνο κακό είναι ότι απολαμβάνω περισσότερο και νόστιμα φαγητά και γλυκά! :)
Και βέβαια, δεν ντύνομαι, στολίζομαι και αρωματίζομαι για να βρωμάω μετά από το πρώτο τσιγάρο σαν άπλυτο τασάκι! Γιατί ακριβώς έτσι μυρίζουν οι καπνιστές σε κάποιον που δεν καπνίζει. Και πλέον είναι πολλοί αυτοί που δεν καπνίζουν.
Δεν θα μιλήσω για το πόσες αρρώστιες γλιτώνει κανείς ή έστω, πόσο λιγοστεύουν οι πιθανότητες να πάθει κανείς ανεπανόρθωτες βλάβες.