Επειδη και εμενα με εχει επηρεασει η ιστορια του παιδιου απο την Κρητη , ειπα να ανοιξω ενα θεμα αφου θεωρω οτι το μπουλινγκ ειναι μια λεξη απλα της εποχης αλλα προυπηρχε σαν κατασταση..
Πως το αντιμετωπισατε,πως σας επηρεασε και τι πιστευετε οτι μπορει να γινει για να , αν οχι να εξαφανιστει αυτο το φαινομενο , να μειωθει τουλαχιστον..
Ποιες ενεργειες πιστευετε πρεπει να γινουν απο εκπαιδευτικη κοινοτητα και απο γονεις?
Ναι , εχω πεσει για 6 χρονια. δηλαδη οσο ημουν γυμνασιο και λυκειο και ευτυχως μονο λεκτικο μπουλινγκ.
Οσο ημουν στο γυμνασιο πιστευα πως ολοι με εβλεπαν οπως το ατομα που με παρενοχλουσε και για αυτο δεν ειχα πολλους φιλους , ουτε μου αρεσε να πηγαινω σχολειο.
. Στο λυκειο , ευτυχως οι γονεις με πιεσαν να παω φροντηστηριο ενω δεν ηθελα και εκει ανακαλυψα εναν νεο κοσμο. Ειχα παρεες , τα αγορια κανανε σαν λιγουρια κλπ , πηρα τα πανω μου και δεν με ενοιαζε και τοσο πολυ ο μαλακας του σχολειου.
Τωρα αν με επηρρεασε δεν ξερω , υποθετω πως ναι επαιξε ενα ρολο , αλλα οχι τοσο σημαντικο.
Καλησπερα σου μελος,ναι ειμαι θυμα μπουλινγκ κ δημοτικο κ γυμνασιο κ λυκειο παρακολουθω κ εγω την υποθεση Βαγγελη Γιακουμακη ειναι μια ακραια περιπτωση το να γινει αφαντος το παιδι ομως ολοι επηρεαζομαστε απο το μπουλινγκ,εγω αποφοιτησα απο το σχολειο με απωθημενα κ ψυχολογικο προβλημα το οποιο σε ενα βαθμο μενα ακολουθει κ τωρα,για να καταπολεμηθει το μπουλινγκ πρεπει να γινουν ριζικες αλλαγες στο σχολειο πιστευω γιατι το σχολειο δεν κοιταζει τις προσωπικες αναγκες καθε παιδιου αλλα τα αντιμετωπιζει ολα σαν μαζα πρεπει να υπαρχουν ειδικοι μεσα στα σχολεια που να επιτηρουν τα παιδια
Αγαπητη μνιμονιο , εχω τον κολλητο μου τον εκπαιδευτικο , απο το 1975 . Τοτε στα σχολεια δεν υπηρχε ιχνος μπουλιν , ακομα και στον χαζο της ταξης , αντε κανα φιλικο πειραγματακι . Ηταν ομως ξενοιαστες , ευκολες εποχες , δεν αγωνιουσες για το μελλον σου , το καθε εγκλημα τοτε γινοταν πρωτοσελιδο !!!
εζησε ο φιλος εκπαιδευτικος , διδασκει απο το 1985 , ολη την εξελιξη , τοτε οι καθηγητες ειχαν την εξουσια , και ο χαρακας στα χερια εδινε και επαιρνε . Εγινε μετα το δεκαπενταμελες , και τα παιδια αρχισαν να αποκτουν εξουσια , καλως η κακως . Τα παιδια πλεον ειναι αγριεμενα , διοτι και η ιδια η κοινωνια μας εχει αγριεψει . Ακομη και στην Γερμανια που διδασκει 7 χρονια υπαρχει μπουλιν . οχι ομως οσο εδω . Πλεον τα παιδια εχουν ναντιμετωπισουν σοβαρες δυσκολιες για να αποκτησουν τα προς το ζην , πιεζονται απο το πολυ διαβασμα , και καπου πρεπει να ξεσπασουν . Δεν βλεπουν πουθενα μελλον , και αυτο κατα την γνωμη μου ειναι μια απο τις αιτιες . Αλλη αιτια ειναι οτι την παιδεια δεν την παιρνουν απο το σπιτι τους , αλλα απο βιαιες παραστασεις απο βιντεοgames , βιαια εργα TV , και την απουσια των γονεων απο το σ[πιτι , μια και πρεπει να δουλευουν και οι δυο . Ειναι και κακομαθημενα πολλα παιδια , πολλα υλικα αγαθα . Τα σημερινα παιδια εχουν πολλες απαιτησεις και αρκετα υλικα αγαθα , ενω εγω , τοτε , αν και οικονομικα ανετος , αντε ναχα μια διφυλλη ντουλαπα . Κοντολογης , παιδεια ανυπαρκτη , η κατα τα προτυπα του καταραμενου lifestyle , που τους φτιαχνει ανεφικτα προτυπα , και αδυνατουν να τα φτασουν φυσικα , τα εξοργιζει ακομα περισσοτερο . Η απομονωση των υπολογιστων σε κανει ακομα πιο ακοινωνητο , οπως αν παω τον γατο μου κατω και δει αλλες γατες , θα ορμησει . Η φτωχεια ειναι η βασικη αιτια του μπουλιν κατ εμε . Στην Αμερικη που υπαρχει εξαθλιωση , η βια ειναι καθεστως στα σχολεια , οχι βεβαια τακριβα . Τανηψια μου που πανε σενα ακριβο σχολειο , αναφερουν ιχνη , ιχνακια μπουλιν , και τελειωνουν το σχολειο . Ο φιλος ο εκπαιδευτικος , οταν διοριστηκε στον Νεο Κοσμο , μια υποβαθμισμενη περιοχη , φοβοταν για την σωματικη του ακεραιοτητα . Αυτα .
Ευχαριστω για τις απαντησεις.. Ειναι δυσκολο θεμα το ξερω και για οσους το εχουν περασει ειναι διπλα δυσκολο να το περιγραψουν..ή να το αναφερουν.
Βασικα το μπουλινγκ εχει περασει σαν σχολικος εκφοβισμος,δεν ειναι ομως μονο αυτο..υπαρχει και το επαγγελματικο μπουλινγκ,το ιντερνετικο , κλπ.. Ο τραμπουκισμος υπαρχει παντου!
Σαν mnimonio μπορω να θυμηθω αρκετες αβολες στιγμες,κακες στιγμες αλλα οχι διαρκειας και οχι εξευτελισμου!
ισως ημουν τυχερη που εφαγα μονο ενα θρανιο στο κεφαλι διχως λογο (εκει σταματησε ομως).. Ισως τωρα στα 32 το βλεπω και διαφορετικα , γιατι αυτος που μου κερασε το θρανιο ειναι ναρκωμανης,αρα και αυτος ενα θυμα , που δημιουργει θυματα!
Παντως τα τελευταια χρονια εχει ξεφυγει πολυ το "πειραγμα"..Θεωρω δε, οτι ειναι πολυ διαφορετικο να δεχεσαι ή να ασκεις βια στα 12-15 (δεν την υποτιμω αναλογα τι διαδραματιζεται) και διαφορετικο να την ασκεις ή να την δεχεσαι στην ενηλικη ζωη σου , που στην πρωτη περιπτωση εισαι ενας ενηλικας τραμπουκος και στην δευτερη το θυμα εγκληματικων ενεργειων..Πιο πολυ αναφερομαι στην περιπτωση του Γιακουμακη..Και του καθε Γιακουμακη!
περα απο τις εμπειριες που αν νιωθετε ανετα τις γραφετε,αναρωτιεμαι γιατι τα σημερινα παιδια εχουν τοσο θυμο?Γιατι γονεις και καθηγητες κοιμουνται ορθιοι?
Για να ειμαι αντικειμενικη πιστευω οτι τον ρολο του εκπαιδευτικου τον εχουμε οι ιδιοι ευνουχισει.
Το bullying, οπως κ πολλα αλλα φαινομενα κοινωνικης παθογενειας, εμφανιζεται σε βαθμο αντιστροφως αναλογο του επιπεδου της παιδειας αλλα κ της καλλιεγειας της αισθησης της συλλογικοτητας μιας χωρας. Γιαυτο κ ευδοκιμει σε σχολεια των ΗΠΑ, ενω σχεδον απουσιαζει εντελως σε σχολεια της Σουηδιας η της Ιαπωνιας.
τι ενοεις αναλογα με το επιπεδο της παιδιας? εγω ξερω ανθρωπους που εβγαλαν το πανεπιστημιο κ βριζουν απο το πρωι ως το βραδυ πχ
Αλλο παιδεια κ αλλο μορφωση Αλεξ..... αυτα τα 2 δε συνεπαγονται το 1 το αλλο. Υπαρχουν ανθρωποι αναλφαβητοι, που ομως εχουν μαθει να σεβονται κ το διπλανο τους, αλλα κ την κοινωνια, στην οποια διαβιουν, συνολικα κ υπαρχουν κ πολλοι μορφωμενοι ατομιστες κ κομπλεξικοι (ριξε 1 ματια στους "μορφωμενους" πολιτικους μας κ πολλους λαμογια καθηγητες πανεπιστημιου).Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Εγώ δεν έχω πέσει θύμα μπουλινγκ ευτυχώς. Έπεσε όμως ο αδελφός. Τον δέρνανε σε όλο το γυμνάσιο στα διαλλείματα. Εγώ πιστεύω ότι οι καθηγητές πρέπει να πάρουνε πιο δραστικά μέτρα για αυτό το φαινόμενο και να διώχνουνε τα παιδιά από το σχολείο που συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο. Ο αδελφός μου επηρεάστηκε πολύ από το μπουλινγκ που του κάνανε είχε πολλά ψυχολογικά.
κ μετα στον επομενο γυρω θα τους εδερνε κ αυτοςQuote:
Έπεσε όμως ο αδελφός. Τον δέρνανε σε όλο το γυμνάσιο στα διαλλείματα.
η μονη λυση που θα εβλεπα στον οριζοντα ειναι αντι να γινεται ολο αυτο να παιζανε στρετ φαιτερ στον υπολογιστη για να δουμε τελικα πιος θα επερνε το πρωταθηλημα...
αν κ σοβαρα το λεω δε νομιζω οτι υπαρχει αλλη λυση....
Μπα όχι αυτός δεν έδερνε τότε!Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
μου φαινεται οτι οταν ημουν νηπιο, με ειχαν στριμωξει κατι μεγαλυτερα του δημοτικου στην αυλη του σχολειου και φοβηθηκα πολυ. δεν εγινε τπτ ιδιαιτερο νομιζω, αλλα φοβηθηκα πολυ και ενοιωσα εγκλωβισμενη. δεν θυμαμαι αν το ειπα στην μαμα μου, καν. στους δασκαλους, σιγουρα δεν το ειπα. κατι αλλο, δεν θυμαμαι.
νομιζω οτι ολη η προσπαθεια ενηλικων στο θεμα αυτο, πρεπει να ειναι στο να πεισουν τα παιδια να μιλανε αμεσως στους ενηλικες για οτιδηποτε τετοιο τα προβληματισει.
Όλα αυτά τα περιστατικά ξεκινάνε από το σπίτι... Δεν ξυπνάει ένα παιδάκι ξαφνικά ένα πρωί και λέει θα πειράξω το συμμαθητή μου. όχι... οι γονείς φταίνε πάντα, αυτοί προκαλούν τη νευρικότητα, το άγχος και το φόβο στα παιδιά τους. κι εγώ είχα πέσει θύμα πολλές φορές στο δημοτικό και το γυμνάσιο, στο λύκειο όμως όλα ήταν καλύτερα. σημαντικό είναι να ξέρει ένα παιδί να αμυνθεί και δεν εννοώ μόνο σωματικά, αλλά και λεκτικά και πρακτικά... για παράδειγμα ένα παιδί που δεν είναι ενταγμένο σε κάποια φιλική παρέα είναι πιο ευάλωτο..
αργησε αλλα τα καταφερεQuote:
Originally Posted by δελφίνι