Originally Posted by
marian_m
Σε πρώτη φάση βάζεις τα όριά σου.
Δηλαδή, θα πάμε εκεί ή εκεί. Διάλεξε.
Αν θέλεις δύο ώρες να παρκάρεις, θα βρεθούμε 2 ώρες αργότερα.
Έχω αντιμετωπίσει το πρόβλημα της συνέπειας με 1 φίλη.
Αυτό που έκανα ήταν, να ξεκινάω από το σπίτι μου πολύ αργότερα από την ώρα που θα έπρεπε για να είμαι συνεπής στο ραντεβού.
Όταν σε μία-δύο περιπτώσεις η φίλη ήταν στην ώρα της και περίμενε ένα τέταρτο, δεν τόλμησε να πει κάτι. Είπα ξεκάθαρα, ότι επειδή πάντα καθυστερείς ένα τέταρτο, εγώ ξεκινάω ένα τέταρτο αργότερα. Δεν το ξαναέκανε. Όμως, εξακολουθώ και πηγαίνω 5 λεπτά αργότερα, γιατί ποτέ δεν είναι απολύτως ακριβής, παρόλη τη βελτίωση.
Επίσης, έχει τύχει να φύγω από ραντεβού που με έστησαν πάνω από 20 λεπτά. Αυτό δίνει ένα μήνυμα στον άλλον, ότι μάλλον θα πρέπει να σκεφτεί πολύ για να το ξανακάνει.
Αν τελικά ούτε το να βάλεις τα όριά σου, έχει αποτέλεσμα, αρχίζεις να σκέφτεσαι αν αξίζει τον κόπο να διατηρήσεις τη φιλία. Ή έστω, αν θα τον βλέπεις συχνά τον συγκεκριμένο φίλο.
Και μπορείς να του το πεις κιόλας.
Πάντως, το να κάνεις απλά υπομονή, καταπιέζοντας τον εαυτό σου, είναι λάθος. Για να μας σέβονται οι άλλοι, θα πρέπει πρώτα εμείς να σεβόμαστε τον εαυτό μας. Και αυτό γίνεται, βάζοντας όρια και γνωστοποιόντας τα στους γύρω μας, με λέξεις και με πράξεις.