Εξαφάνιση... Δειλία ή γράψιμο;
Γεια σας.. Παρακολουθώ μερικές μέρες το φόρουμ και είπα να φτιάξω και εγω προφίλ.. Και το πρώτο μου θέμα είναι κάπως....
Σε 2 μέρες κλείνω 1 χρόνο μόνη μου μετά απο μια σχέση/γνωριμία/δεν ξέρω και εγω τι-πείτε το όπως θέλετε 3,5 μηνών... Πέρσι εγω ήμουν σχεδόν 30 και αυτός 25 και σε καμία περίπτωση δεν ονειρευόμουν οτι μαζί του θα κάνω οικογένεια-εξάλλου ήταν πολύ νωρίς για να έχω τέτοιες βλέψεις.. Παρόλο που είχα κάποιους ενδοιασμούς στην αρχή και λόγω ηλικίας αλλά και λόγω απόστασης-1 ώρα δρόμος-του είπα τους φόβους μου και με καθησύχασε λέγοντάς μου πως αυτός ξέρει τι θέλει και θέλει εμένα και απλά σκέφτηκα να ζήσω την στιγμή μαζί του και έτσι ξεκινήσαμε να βγαίνουμε...
Όλα ωραία και καλά στην αρχή ώσπου άρχισε να απομακρύνεται και φτάσαμε στο τέλος.... Ίσως να ήταν μόνο ενθουσιασμός που έριξε μια μεγαλύτερη(αν και δεν μου φαίνεται καθόλου η ηλικία, πολλοί με ρωτάνε τι σπουδάζω!) ή μπορεί να μην ήμουν αυτό που ήθελε.... Απο εκεί που φαινόταν ένα παιδί με πυγμή και κυνηγούσε αυτό που ήθελε, διάλεξε ένα άσχημο τέλος: απλά εξαφανίστηκε.... Είμασταν μαζί και χωρίσαμε να πάμε ο καθένας στο σπίτι του και απλά εξαφανίστηκε σαν να πέθανε..... Προσπάθησα να μάθω τι συνέβει, αλλά όλα μου έμειναν αναπάντητα.... Δεν πήρα ποτέ καμία απάντηση...
Απο μικρή όμως έχω ενα κακό ελλάτωμα και είμαι ενοχική και όπως καταλαβαίνετε έλεγα ''εγω κάτι του έκανα, εγω φταίω και για αυτό δεν μου μιλάει, απαξιεί να μου μιλήσει κλπ κλπ κλπ''
Μέσα σε αυτόν τον 1 χρόνο έχω γνωρίσει 4-5 παλικάρια αλλά με κανέναν δεν προχώρησε σε κάτι άλλο εκτός απο φλέρτ αλλά αυτός τριγυρνάει συνεχώς στο μυαλό μου και οχι δεν ήταν όλα πανέμορφα μαζί του ούτε και αυτός κούκλος για να μην πείτε οτι ίσως φταίει η εμφάνιση...
Τι πιστεύετε όμως;; Όταν εξαφανίζεται κάποιος χωρίς να λέει έστω ένα ''μην με ξαναενοχλήσεις'' είναι δειλός που δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του ή απλά σε γράφει;;;