καρβουνα αναμμενα.......

Χαιρετιζω ολες τις Ταλαιπωρημενες Ψυχες του φορουμ...για να γραφω εδω μαλλον ανηκω και γω στις πολυ ταλαιπωρες και βασανισμενες ψυχες αυτου του ρημαδοκοσμου. Παλευω 9 ολοκληρα χρονια με μια ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη ιδιαζουσας και αρκετα βαριας μορφης...εχω ταλαιπωρηθει σε τρισμεγιστο βαθμο...χρονια απειρα μοιρασμενα αναμεσα σε ψυχιατρους,ψυχολογους,νευρ ολογους και χαπια με το τσουβαλι.εχει περασει απο πολλα σταδια το προβλημα μου....τωρα ειμαι σε φαση υποτροπης επειτα απο δυο χρονια σχετικης βελτιωσης...τον τελευταιο καιρο εχω αλλαξει και θεραπεια και δυσκολευομαι αρκετα...εχω διαρκως ενα αισθημα ανυπομονησιας να με κυριευει,μια αισθηση ανικανοποιητου,σαν να καθομαι σε αναμμενα καρβουνα οπως λεω και στον τιτλο...μια διηνεκης ανησυχια που δεν ησυχαζει οτι κι αν κανω...να αναφερω φυσικα και τα δεδομενα της ζωης μου..ειμαι 25 ετων,ανεργη χωρις σχεση και φιλους.....η περισσοτερη ζωη μου εκτυλισσεται στα 40 τετραγωνικα του σπιτιου μου...θα χαρω να μοιραστουμε εμπειριες με οσους μπουν στον κοπο να με ριξουν ενα βλεφαρο...

σε καταλαβαινω και εγω το ιδιο....ακριβως ανυπομονω και δεν ειμαι ικανοποιημενη με τιποτα γιατι δεν κανω αυτα που θελω .δεν ειμαι ο ευατος αλλα θελω να πω αλλα να κανω με αποτελεσμα στο τελος να νιωθω ανικανοποιητη μεσα μου να μην ικανοποιουμαι με τιποτα τα τελευταια 2 χρονια.ειμαι 23 χρονων και περναω τα ιδια με εσενα....και εγω το εχω απο μικρο παιδι αυτο γενικα ημουν σχετικα το αντιμετωπιζα οχι οτι δεν υπεφερα αλλα νταξει...κουραγιο...και εγω προσπαθω να επιβιωνω καθε μερα δεν ειναι ευκολο να ζω χωρις να κανω αυτα που θελω.δεν σε βοηθησαν καθολου τα χαπια ουτε οι γιατροι ε;; αυτο δεν ειναι αισιοδοξο και για εμας τους υπολοιπους..εγω αυτο που εχω να σου πω δεν ειναι κατι γιατι ξερω δεν βοηθαει αλλα οτι θα ερθουν καλυτερες μερες κανε υπομονη..!

δεν μπορω να πω οτι δεν με βοηθησαν οι γιατροι και τα φαρμακα...ημουνα σε πολυ χειροτερη κατασταση..δεν μπορουσα ουτε τα πιατα να πλυνω χωρις τρελες σκεψεις που μου εφερναν απιστευτο πανικο και απελπισια...και το αναφρανιλ που επαιρνα στο παρελθον με πηγε πολυ μακρια σε επιπεδο βελτιωσης...απλα το διεκοψα γιατι ενιωθα οτι δεν με βοηθουσε πια σε επιπεδο διαθεσης κι αρχισα το λαντοζ που μεχρι στιγμης δεν μου εχει διωξει αυτο το δυσαρεστο αισθημα ανησυχιας...

μαλιστα καταλαβα..μπορεις να πεις συγκεκριμμενα απο τι υποφερεις;;και πως ξεκινησε ολο αυτο¨εγω ας πουμε εχω πολλες ιδεοληψιες .τωρα παιρνεις μονο λαντοζ;;

απο που ξεκινησε ολο αυτο ειναι ολοκληρο βιβλιο να στο περιγραψω,,,θα σου πω γενικα οτι περασα μια θυελλωδη ακμη απο τα 13 μου και υπεστην αγριο εκφοβισμο στο σχολειο....στη δευτερα λυκειου ξεκινησαν οι ιδεοληψιες που σχετιζονταν με ενα συμμαθητη μου που με εκφοβιζε...με την παροδο του χρονου οι ιδεοληψιες αλλαζαν μορφη και αριθμο..παρηγαγα με απιστευτη ταχυτητα πολλες παρανοικες ιδεες απο κει και επειτα...παιρνω λαντοζ μαζι με σολιαν...εσενα τι ειδους ειναι οι ιδεοληψιες?εχουν την τυπικη μορφη της ιδεοψυχαναγκαστικης?

εγω περναω αυτη τη περιοδο τη δυσκολοτερη φαση της ζωης μου.αρνουμαι να μιλαω σε ατομα οπως παλια εχω χασει το ενδιαφερον της ζωης δεν με χαροποιει τιποτα θελω να καθομαι μονη μου οταν ειμαι με παρεα νιωθω ιδιατερα αβολα και δεν μπορω να εκφραστω ,ολα εξαρτωνται απο σκεψεις που κανω και αν τα χω κανει ολα σωστα οπως θελω ακομα και η σταση μου αλλαζει αναλογα με το αν ειμαι καλα μεσα μου αν με εμποδιζει κατι...δδραμα ειναι ενα βασανηστηριο και πλεον δεν μπορω να ξεφυγω δλδ δειχνω αλλο απο οτι ειμαι δεν μπορω πλεον να το διαχειριστω.ουτε αφηνω να με βοηθησουν καταδικαζω τον ευατο μου σε αυτην την τιμωρια ...πφφ περναω πολυ ασχημα και σε καταλαβαινω ειναι ωραιο που μπορουμε και συμπαραστεκομαστε ολοι οι ομοιοπαθεις.εσυ εφοσον σου εμφανιστηκε σε μεγαλη ηλικια πιστευω...εχεις αρκετες πιθανοτητες να το ξεπερασεις ηδη ξερω μια κοπελα σαν εσενα που τις εμφανιστηκε στην ηλικεια σου και τωρα ειναι πλεον καλα μετα απο μεγαλη ταλαιπωρια και αυτη.

εσενα σου εμφανιστηκε σε μικρη ηλικια???με τι αφορμη?αν θες απαντας...

Quote:

---

Originally Posted by magistra

εσενα σου εμφανιστηκε σε μικρη ηλικια???με τι αφορμη?αν θες απαντας...

---

καλησπερα παιδια! δεν υπαρχει χειροτερο πραγμα απο την ιψδ δυστυχως!

οχι lawer δεν υπαρχει πιο βασανιστικη ασθενεια....σου κατατρωει σωθικα και μυαλο...

σε καταλαβαίνω απόλυτα εγώ είμαι 20 χρόνονι πασχω απο δεοψυχαναγκαστικη διαταραχη και έχω τόσους ψυχαναγκασμος και παλιά είχα αλλα όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό τώρα τελευταία έχω παρα πολους να φανταστείς φοβάμαι να ταξιδεξω δυο ώρες με λεωφορείο νομίζω ότι θα τρακάρει και θα περάνω..φοβάμαι να κοιμηθώ αλλου εκτος από το σπίτι μου και αλλα πολλά...δεν είσαι μονη σου..μην νιώθεις μονη σου

Quote:

---

Originally Posted by magistra

εσενα σου εμφανιστηκε σε μικρη ηλικια???με τι αφορμη?αν θες απαντας...

---

ναι βεβαια 8α σου πω δεν ηταν κατι κακο.εκανα κατι και ηθελα να το πω αλλα θα υπηρχε προβλημα φοβομουν και το κρατουσα μεσα μου ενω δεν μπορουσα να κραταω τιποτα μεσα μου μαλλον απο μικρο παιδι και απο την πιεση μαλλον:'( και απο τοτε υποφερω..

ακολουθεις καποια φαρμακευτικη αγωγη?

Quote:

---

Originally Posted by magistra

απο που ξεκινησε ολο αυτο ειναι ολοκληρο βιβλιο να στο περιγραψω,,,θα σου πω γενικα οτι περασα μια θυελλωδη ακμη απο τα 13 μου και υπεστην αγριο εκφοβισμο στο σχολειο....στη δευτερα λυκειου ξεκινησαν οι ιδεοληψιες που σχετιζονταν με ενα συμμαθητη μου που με εκφοβιζε...με την παροδο του χρονου οι ιδεοληψιες αλλαζαν μορφη και αριθμο..παρηγαγα με απιστευτη ταχυτητα πολλες παρανοικες ιδεες απο κει και επειτα...παιρνω λαντοζ μαζι με σολιαν...εσενα τι ειδους ειναι οι ιδεοληψιες?εχουν την τυπικη μορφη της ιδεοψυχαναγκαστικης?

---

οχι καμια σχεση με την τυπικη μορφη της ιδεοψυχαναγκαστικης δηλαδη οχι κατι συγκεκριμμενο αναλογα καθε φορα και αναλογα μου ερχονται διαφορες ιδεες καθε στιγμη ειναι πολυ δυσκολο καλυτερα να ειχα κατι στανταρτ οπως αυτα που λεει η κοπελα φοβαται να ταξιδεψει γιατι φοβαται μην παθει κατι η αλλοι που πλενουν τα χερια τους η αλλες δραστηριοτητες με καθορισμενο αριθμο επαναληψεων.εγω φοβαμαι να μπω στο λεωφορειο γιατι δεν μπορω να καθισω εκει χωρις να μου ερχονται αρνητικες σκψεις κ οχι για την σωματικη μου ακεραιοτητα αλλα ασχημες σκεψεις γενικου περιεχομενου και με πιανει τρομερη δυσφορια,καταθλιψη.πιστευω εχω πολυ δυσκολη περιπτωση ιψδ γιατι ειναι πολλα δεν ειναι κατι στανταρτ:/βεβαια ισως επδ δεν μπορω να κανω τα στανταρ γτ τα καταλαβαινω οτι ειναι γελοια οποτε βρισκω αλλους λογους να τυρανναω το μυαλο μου..

αρχιζα το σεμπτεμβριο ζολοφτ 100mg αλλα δεν πολυβοηθησαν βεβαια ισως ειναι καλα εδραιωμενο το προβλημα καθως το χω απο μικρη.επισης δεν εκανα τακτικα ψυχοθεραπεια.τωρα θα παω την πεμπτη σε εναν καλο γιατρο και θα δουμε..σολιαν πηρα και εγω μου ειχε δωσει ο γιατρος που πηγαινα την μικροτερη δοση επειδη λεει ημουν πολυ ενοχικη και πηγαινα καλα αλλα μ εκανε παρενεργεια γαλακτορροια και το εκοψα.μου ειπε οτι αυτα για τα οποια ειχα τυψεις μικρη τα κανουν ολα τα παιδια και εγω δεν θ επαιρνε να τ επαιρνα τοσο σοβαρα .

Quote:

---

Originally Posted by magistra

δεν μπορω να πω οτι δεν με βοηθησαν οι γιατροι και τα φαρμακα...ημουνα σε πολυ χειροτερη κατασταση..δεν μπορουσα ουτε τα πιατα να πλυνω χωρις τρελες σκεψεις που μου εφερναν απιστευτο πανικο και απελπισια...και το αναφρανιλ που επαιρνα στο παρελθον με πηγε πολυ μακρια σε επιπεδο βελτιωσης...απλα το διεκοψα γιατι ενιωθα οτι δεν με βοηθουσε πια σε επιπεδο διαθεσης κι αρχισα το λαντοζ που μεχρι στιγμης δεν μου εχει διωξει αυτο το δυσαρεστο αισθημα ανησυχιας...

---

εσυ τι ακριβως προβλημα εχεις;;και εγω σκεφτομαι να ξεκινησω λαντοζ νομιζω ειναι καλυτερα απο τα ζολοφτ...αλλα θα παω σε αυτον τον ψυχιατρο που θεωρειται καλος εχει κ εμπειρια καθως ειναι μεγαλος και θα μου προτεινει εκεινος η φιλη που παει σε αυτον ειναι πολυ καλα.βεβαια δεν εχει ιψδ..εδω μπορεις να μιλας ελευθερα μηπως μπορουμε να βοηθησουμε ο ενας τον αλλο.εχεις ιδειοληψιες η και καταναγκασμους;;μιλα χωρις ντροπη ολοι εδω εχουμε το ιδιο προβλημα εκφρασου αυτο θα σ βοηθησει κ εμενα με βοηθησε να γραφω το προβλημα μου. εξαλλου ολοι εδω μεσα εχουμε το ιδιο προβλημα!..