Καλησπέρα,
είμαι 31 ετών κι εδώ και χρόνια αντιμετωπίζω προβλήματα στα προσωπικά μου τα οποία πηγάζουν κατά κύριο λόγο απ την συμπεριφορά μου, λειτουργώ πολύ ελεγκτικά. Μετά από κάποιες αποτυχημένες σχέσεις, πριν ένα μήνα περίπου γνώρισα έναν συνομήλικό μου ο οποίος ήταν στην ίδια φάση με εμένα, ήθελε να βρει σύντροφο και να δημιουργήσει μια σχέση. Όλα πήγαιναν καλά, ήμασταν ερωτευμένοι, αλλά τις τελευταίες μέρες εγώ άρχισα πάλι να αγχώνομαι και να προσπαθώ πολύ να τα κάνω όλα τέλεια, να μην τον χάσω, να μην κάνω λάθος, να ελέγξω ό,τι θα μπορούσε να παέι στραβά. Έτσι, τον "έπνιξα". Τελικά χωρίσαμε, με πολύ πόνο και στεναχώρια και για τους δυο, γιατί θεωρεί εκείνος ότι, αν απ' την αρχή υπάρχουν θέματα, μετά θα είναι χειρότερα. Εγώ του είπα πως καλό είναι τα προβλήματα να φαίνονται και να λύνονται στην αρχή, Όπως και να έχει, το λήξαμε. Έκλαιγε και μου έλεγε ότι δεν είναι σίγουρος κλπ κλπ αλλά θεωρεί ότι είναι καλύτερα έτσι.
Αναρωτιέμαι, πώς θα πάψω να αγχώνομαι τόσο;;; Έχασα μια σχέση που με ενδιέφερε, δίχως λόγο. Τον πλήγωσα και με πλήγωσα...Γιατί;;Είναι κρίμα...Δεν μπορώ να μου το συγχωρήσω....ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ.