Κοίτα, είναι γεγονός ότι οι ιδεοψυχαναγκαστικοί μπορεί να έχουν πρόβλημα στις σχέσεις,
ιδίως όταν αναπτύσσεται οικειότητα και υπάρχει η προοπτική της δέσμευσης. Φυσικά και μπορούν να
έχουν συναισθήματα, αλλά δεν μπορούν να τα
απολαύσουν, ή γενικά να
αφεθούν.
Υπάρχουν και ψυχολογικές θεωρίες που αναλύουν πώς τα θέματα αυτών των ανθρώπων σχετικά με την ευθύνη, το φόβο, τον έλεγχο, τις αδιάκοπες σκέψεις, μπορεί να επηρεάσουν τις διαπροσωπικές σχέσεις τους.
Επίσης, πολλοί πάσχοντες περιγράφουν πώς βασανίζονται από εμμονές, που έχουν σχέση με τα συναισθήματα τους, την καταλληλότητα του συντρόφου, το χωρισμό κλπ. Οι σκέψεις αυτές παρεμβάλλονται πολύ έντονα και το άτομο υποφέρει. Μάλιστα μπορεί να είναι πολύ πιο έντονες και βασανιστικές, όταν
πράγματι μια σχέση είναι σημαντική και όταν υπάρχει πράγματι συναίσθημα και καλές προθέσεις, καθώς και καλό ταίριασμα.
Δηλαδή είναι το αντίθετο από το «φυσιολογικό» που όταν
δεν περνάμε καλά, αρχίζουμε να έχουμε αμφιβολίες.
Βρήκα ένα λινκ από ξένο φόρουμ, όπου άντρες περιγράφουν την εμπειρία τους με το θέμα που σε απασχολεί. Για ρίξε μια ματιά…
http://www.depressionforums.org/foru...itment-issues/
Πάντως μην ξεχνάς ότι είτε με πάθηση, είτε χωρίς πάθηση, μέσα σε μια σχέση χρειάζεται να νιώθουμε γενικά καλά.
Ο φίλος σου έκανε άραγε συστηματική θεραπεία?