Δηλαδή με τα φάρμακα σταματάμε να σκεφτόμαστε όλα αυτά που δεν μας αφήνουν να ζήσουμε;
Printable View
Δηλαδή με τα φάρμακα σταματάμε να σκεφτόμαστε όλα αυτά που δεν μας αφήνουν να ζήσουμε;
Γινε πιο σαφης ................αν εννοεις απαθεια , ναι τα φαρμακα προκαλουν απαθεια .
ΚΑΤΙ ΠΑ ΝΑ ΠΕΙΣ ΕΣΥ ΤΩΡΑ ΑΛΛΑ ΔΕ ΤΟ ΛΕΣ
τα φαρμακα ξεμπλοκαρουν το μυαλο σου απο το να σκεφτεται οτι δε τη παλευει...
δε φευγουν τα προβληματα αλλα δε τα νιωθεις τοσο πιεστικα..
-Βασικά η απάθεια είναι το θέμα μου... Πιο απαθής πεθαίνεις που λένε...
-Κοντεύουν να γίνουν 10 τα χρόνια που αντί να λέω, σκέφτομαι... Ακόμα και με παρέα όταν είμαι, όταν μου απευθύνουν τον λόγο, λέω κάτι ίσα ίσα για να απαντήσω και μετά απλά ξαναχάνομαι στις σκέψεις μου μέχρι να μου δώσουν και πάλι πάτημα να πω κάτι (οτιδήποτε). Είναι τόσες πολλές οι σκέψεις... Από ανούσιες μέχρι προβληματισμούς αιώνων. Το σίγουρο είναι πως δεν σταματάνε. Ακόμα και στη δουλειά όταν είμαι! Μόλις βρει λίγο ελεύθερο χρόνο το μυαλό, αμέσως να κάνει αναδρομές και επιδρομές σε μέρη και χρόνους που καμία σχέση έχουν με την στιγμή ή ακόμα και με την πραγματικότητα...
-Τα προβλήματα δεν θέλω να φύγουν από μόνα τους (καλά, αυτό είναι ψέμα). Απλά θέλω να τα λύσω. Να είμαι εδώ για αυτά...
Όλα στο πληκτρολόγιο και στα απρόσωπα μοιάζουν τόσο εύκολα!! Βγαίνουν οι λέξεις χωρίς εκβιασμούς και ενδοιασμούς. Έξω όμως είναι αλλιώς... Βαρέθηκα να βλέπω τα χρόνια να περνάνε και εγώ απλά να τα κοιτάω άπραγος...
Πάντα ήμουν κατά των ψυχολόγων/ψυχιάτρων... για κάποιον περίεργο και αβάσιμο λόγο, τους θεωρώ χαζούς (τρομάρα μου...). Ακόμα χειρότερη είναι η γνώμη μου για τα φάρμακα. <<Αμερικανιές για να μας κάνουν ακόμα πιο φυτά απ' ότι μας κάνει η τηλεόραση και τα φθηνά τραγούδια.>>
ΜΑΛΛΟΝ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΜΟΡΦΩΘΗΚΕΣ
ΜΗ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΑΙ ΣΟΥ ΧΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΛΥΣΗ https://www.youtube.com/watch?v=z9pD_UK6vGU
καλα εχεις δικιο οσον αφορα την τηλεοραση και τα φθηνα τραγουδια.
τα χαπια θα σε κανουν τελειως φυτο και χαζο. μειον τονους IQ.
αλλα αμα δε τη παλευεις ειναι μια λυση.
το μυαλο σου μαλλον υπερλειτουργει. κοιτα μηπως εχεις απλως τοξινες στον οργανισμο σου που σου το προκαλουν αυτο.
κοιταξε να βελτιωσεις τη συνολικη υγεια του οργανισμου σου με φυσικο τροπο , φυσικοπαθητικη κλπ. ωστε να το ξεπερασεις..
παντα υπαρχει ενας βαθμος υγειας καλυτερος στον οποιο μπορουμε να παμε.
η ζωη ειναι εδω δεν εφυγε.. να μην ειμαστε μιζεροι..
μια ψυχοθεραπεια παντως χωρις φαρμακα δε βλαπτει...
1ον πάσχεις από ψύχωση;;Αν ναι τα φάρμακα αντιμετωπίζουν κυρίως τα θετικά συμπτώματα της ψύχωσης (παραλήρημα,ψευδαισθήσεις) κ λιγότερο τα αρνητικά συμπτώματα και τα γνωστικά ελλείμματα.Η απάθεια είναι ένα σύμπτωμα της πάθησης.Τα φάρμακα σε επαναφέρουν στην πραγματικότητα και σε βοηθάνε να σκέφτεσαι πιο λογικά.Δεν ξέρω αν χαζεύουν.Σίγουρα όμως η ίδια η πάθηση σε κάνει αρκετά χαζό με την έννοια ότι γίνεσαι δυσλειτουργικός και δυσκολεύεσαι στη σκέψη ώστε να κάνεις κ το πιο απλό.
2ον πως ορίζεις την απάθεια;;Το να είσαι χαμένος στις σκέψεις σου επειδή έχεις κάποια προβλήματα δεν σε κάνει αυτόματα απαθή.Δηλαδή να μη ενδιαφέρεσαι για το γίνεται γύρω σου,να μη έχεις ενδιαφέροντα και να κλείνεσαι στον εαυτό σου όπως συμβαίνει όταν πάσχεις από ψύχωση.Είναι κάτι που συμβαίνει σε όλους μας πιστεύω.
Προσωπικά με τα φάρμακα έχω ξανακερδίσει σε έναν βαθμό τη ζωή μου μετά από 2,5 χρόνια θεραπείας και μένει να βελτιωθώ και άλλο.Δεν με θεωρώ απαθή.Θα ενδιαφερθώ για τον διπλανό μου και τον κόσμο.Επίσης έχω ξανακερδίσει τα συναισθήματα μου κάτι που η πάθηση μου το είχε κλέψει.
Kαι να προσθέσω πως τα φάρμακα σε βοηθάνε να επανέλθεις και να αναρρώσεις με τα χρόνια.Ο βαθμός ανάρρωσης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως ο βαθμός σοβαρότητας της πάθησης,ο χρόνος που διαμεσολάβησε από την έναρξη της θεραπείας κ.α.Τώρα αν σε βοηθάνε να ζήσεις , νομίζω σου δίνουν την ευκαιρία να ζήσεις που δεν θα είχες αν ήσουν πάσχον από την δεκαετία του 50' και πριν που πρωτοανακαλύφθηκαν, το πως θα ζήσεις και αν θες να ζήσεις είναι στο χέρι του καθενός.
Πάσχω... Δεν έχω πάρει γνωμάτευση από γιατρό, αλλά πάσχω. Ωραία θα ήταν να ίσχυε η εκδοχή του maus με τις τοξίνες, αλλά χλωμό το κόβω. Έχει αλλάξει πολλές φορές το σώμα μου και η υγεία μου τα τελευταία χρόνια που νομίζω κάτι θα ψιλιαζόμουν. Μία πάνω πήγαινα μία κάτω. Βασικά έφτασα και στα καλύτερα αλλά και στα χειρότερα!
Απάθεια όταν λέω, δεν εννοώ συναισθημάτων, αλλά "κοινωνικότητας". Δεν είναι ότι δεν ενδιαφέρομαι για τους γύρω μου. Ίσα - ίσα, είμαι ο πρώτος που θα σε σηκώσω άμα πέσεις. Αλλά μην περιμένεις να σου μιλήσω κιόλας. Δεν θα σου ανοιχτώ. Άλλωστε και εσύ ανήκεις σε μία από τις συνωμοσίες που βλέπω γύρω μου.
Ξέρεις γιατί περισσότερο τα υποτιμώ τα φάρμακα serios? Μάλλον καταβάθος τα φοβάμαι. Επειδή ακριβώς όπως είπες και εσύ είναι για χρόνια. Δεν είναι πήρα το χάπι και έγινα καλά. Είναι αγωγές που κρατάνε χρόνια. Και από όσα έχω ακούσει από δω κι από κει, χρειάζονται δοκιμές στα είδη και στις δοσολογίες, αλλαγές με την πάροδο του χρόνου και άλλα αρκετά που δεν ξέρω. Ε αυτό δεν το θέλω. Να βάλω άλλον έναν εθισμό στο πρόγραμμά μου; Δεν το θέλω. Ίσως να είναι η μόνη λύση, αλλά δεν...
Τώρα πρόσφατα διάβασα για την ύπνωση (κάπου μέσα στο φόρουμ νομίζω το είδα). Και μου φάνηκε ίσως καλή ιδέα για κάτι εναλλακτικό των φαρμάκων. Αλλά και πάλι, δεν με πείθει. κομπογιαννίτικο μου ακούγεται..
prepei na psakseis batheia mesa sou kai na pareis mia geri apofasi. ti einai auto pou theleis pragmatika? sou aresei etsi opws eisai? thes na alakseis? kai giati afto? einai kapoia zitimata pou kapoies fores theloun skepsi kai kapoies fores to ksereis apo monos sou kai ksereis tin epilogi sou. nomizw to moialo sou trexei parapanw aposo thes esy na trexei. kapoioi to lene efiia afto ala prepei na matheis na to kontrolareis. exeis ftiaksei thewries sto moialo sou apo tin poly skepsi. to erwtima einai pragmatika ta pisteyeis? i paizeis me ti skepsi sou?
ΟΠΩΣ ΣΤΑ ΛΕΕΙ ΜΑΘΕ ΛΙΓΟ ΝΑ ΚΟΝΤΡΟΛΑΡΕΙΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΚΙ ΕΓΩ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΑΙΖΩ ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ
ΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΝΤΑΞΕΙ ΑΛΛΑ ΤΟ ΚΟΝΤΡΟΛΑΡΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΕΧΩ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΙΕΜΑΙ ΕΧΩ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
ΟΤΑΝ ΔΟΥΛΕΥΩ ΔΕ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΝ ΚΑΤΣΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΛΙΓΟ Η ΩΡΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΡΩΤΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΑΖΟΜΑΡΕΣ
ΤΗΣ ΑΦΗΝΩ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΖΟΜΑΙ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΟΥ