ΕΧΑΣΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

Αδικο απανθρωπο μια τιμωρια χωρις ελεος εχασα το ταιρι μου τοσο ξαφνικα που ακομα δε το εχω πιστεψει τον περιμενω να γυρισει απο καπου να ξυπνησω καινα ηταν εφιαλτης το ξερω οτι αυτο συμβαινει στη ζωη αλλα αν δε το βιωσεις ο ιδιος ειναι απλα μια θεωρια που θα βρω το κουραγιο τη δυναμη δε ξερω εχω ακουσει τοσα απο γνωστους και φιλους αυτες τις μερες λογια λογια λογια αν δεν το εχεις περασει δε καταλαβαινεις θελω να ακουσω κατι απο ανθρωπους που δε με ξερουν για να με λυπουνται και εχουν περασει κατι αντιστοιχο εχω παιδια το ξερω πρεπει να κανω κουραγιο δε μπορω ομως βρε παιδια με εχει παρει απο κατω και καθε στιγμη που περνα ειναι χειροτερα.Στιγμες στιγμες νοιωθω σαν να απολογουμαι για τον πονο μου στους γνωστους

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,,,,,

Ασπασια μου ειναι φρικτο αυτο που περνας και δυστηχως αν θυμαμαι καλα ειχες πει οτι ο συζηγος σου ηταν 50 χρονων (πολυ νεος).Κανε κουραγιο για τα παιδια σου.Οι κορες σου πως ειναι ψυχολογικα? μπορουν να σε στηριξουν?

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

τα κοριτσια ειναι αρκετα μεγαλα πενθουν και αυτα ειναι θυμωμενα οργισμενα τα εχουν βαλει με τα παντα αλλα η μια στηριζει την αλλη ποτε πεφτουμε στα πατωματα ποτε ειναι λιγο καλυτερα και τουμπαλιν.Ηταν πολυ καλος πατερας και τον λατρευαν δυστυχως ομως αλλαξαν ολων οι ζωες μεσα σε 5 λεπτα πρεπει να αλλαξουν πολλα πραματα για να τα βγαζουμε περα πλεον χωρια που πρεπει να καλυψουμε και ολες τις εκρεμοτητες που αφησε με τον αναπαντεχο χαμο του οι οποιες ειναι γολγοθας

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,

ΕΓΩ ΝΑ ΣΑΣ ΕΥΧΗΘΩ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΕΝΩΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΝΕΙΤΕ ΔΥΝΑΤΕΣ
ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΙΩΣΕΙ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΙΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΩ ΠΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ

Οδός άνω και κάτω μία.
Ηράκλειτος
Ο δρόμος που πάει προς τα πάνω είναι ο ίδιος δρόμος που πάει προς τα κάτω

ευχαριστω για τη στηριξη σας το εχω τοσο μα τοσο αναγκη αυτη την ωρα στον υπολογιστη μπαινω πια μονο σ αυτο τα σαιτ κατι ειναι και αυτο

ευχαριστω για τη στηριξη σας το εχω τοσο μα τοσο αναγκη αυτη την ωρα στον υπολογιστη μπαινω πια μονο σ αυτο τα σαιτ κατι ειναι και αυτο

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,

ξημερωσε θα αρχισει παλι το μαρτυριο δεν ξερω πως θα ανταπεξελθω στις βασανιστικες σκεψεις στα γιατι δεν εχω μαθει χωρις εκεινον πως ειναι να ζεις αρνουμαι τα παντα φαι νερο υπνο δε βρισκω το τροπο να συνεχισω τη ζωη μου,,,,,,,,,,,,,,,,,

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Γεια σου Ασπασία, συλλυπητήρια για το θάνατο του ανθρώπου σου.
Δεν θέλω να σου γράψω πολλά γιατί και τα πολλά λόγια κουράζουν αυτές τις ώρες. Μόνο να σου πω προσπάθησε και την προσευχή, όταν θα είσαι για λίγη ώρα μόνη σου. Προσευχήσου στο Θεό. Στο σπίτι σου, σε μια εκκλησία αν μπορείς να πας. Και ίσως αν βρεις αργότερα λίγο δύναμη να πας σε έναν καλό πνευματικό και να του μιλήσεις, να ανοίξεις την καρδιά σου. Δεν έχει σημασία αν είχες ποτέ, έχεις σχέσεις με την εκκλησία ή όχι, μην διστάσεις, αν θέλεις κάνε το. Και κανένας δεν θα σε κρίνει ή κατακρίνει.
Γενικά δε χρειάζεται να απολογηθείς για τον ανείπωτο πόνο σου σε κανέναν και για όλα αυτά που αισθάνεσαι τώρα, είναι φυσιολογικά, ακόμα και για τα παιδιά σου, θα βρουν και αυτά από μόνα τους τις δυνάμεις να ορθοποδήσουν, όπως και εσύ. Σαν οικογένεια στηρίζετε και θα στηρίζετε ο ένας τον άλλο έτσι και αλλιώς. Αν νιώθεις και κάποιους άλλους ανθρώπους πως θέλουν πραγματικά να σε στηρίξουν άφησε τους σταδιακά όμως, μίλησέ τους όταν θες εσύ, δώσε χρόνο στον εαυτό σου, όσο μπορείς για όλα. Και καλό κουράγιο.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,