αν δεν πω το σημερινο θα σκαΣω.
Καλησπερα, καποτε ημουν για 7 χρονια ερωτευμενη (πλατωνικα) με εναν 7 χρονια μεγαλυτερο μου, ομως ποτε δεν προσπαθησα ουτε λιγο να τον κερδισω ουτε να του το δειξω γιατι ητσν ηδη σε σχεση και δεν μου αρεσει να χαλαω σχεσεις. Ομως το χειροτερο δεν ητανμη σχεση αλλα μετα οτι αλλαξαν πολυ τα πραγματα και δεν θα μπορουσα ποτε να ημουν μαζι του και ελευθερος να ηταν και ουτε στο μελλον. Αλλα τοτε ενιωθα οτι του αρεσω ομως προσπαθουσα συνεχεια να τον ξεπερασω καθε χρονο τα ιδια κ τα ιδια...ωσπου τον ξεπερασα τελειως μα τελειως ομως και ας τον βλεπω πολυ συχνα πια! Ειμαι καλα με το αγορι μου τωρα στα καλυτερα μας...
Σημερα ομως εγινε κατι που με ταραξε πολυ και θελω καπου να το πω γιατι θα τρελαθω. Δεν
Εχω σε ποιον να το πω γιατι κανεις δεν ξερει ποσο κολλημενη
Ημουν και δεν πρεπει να το μαθει κανεις....
Ημουν με το αγορι μου μαζι σημερα, ημασταν αρκετα χαρουμενοι που θα μεναμε οι δυο μας
Σπιτι του αγοριου μου, εξω απο το σπιτι του συναντησαμε αυτον που σας ελεγα πιο πανω και ηταν πολυ στεναχωριμενος...φαινοταν χαλια, τον ρωτησε το αγορι μου αν ειναι καλα κ ειπε ναι οτι ειναι μια χαρα απλα οτι βαριεται.
Ομως εμενα με πονεσε πραγματικα η ψυχη μου που τον ειδα ετσι. Δεν ξερω πως να το εξηγησω, ηταν λες και πηρα ολο τον πονο πανω μου, σαν να ενιωσα και εγω τον πονο στο πετσι μου χωρις καν να ξερω γιατι ποναει.
Πρωτη φορα το παθαινω αυτο. Αφου οταν πηγαμε σπιτι μπηκα στο μπανιο και αρχισα να κλαιω χωρις να ξερω το γιατι. Ηταν λες και εκλεγα για τον πονο που ενιωθε. Ανεξηγητο. Το αγορι μου με ρωτουσε τι εχω και αναγκαστικα να πω ψεματα οτι πονουσα στο στομαχι ξαφνικα.
Προσπαθησα να ηρεμησω...οταν αρχισε το αγορι μου τα χαδια εβλεπα αντι για το αγορι μου το προσωπο αυτου που σας ελεγα πιο πανω και πεταχτηκα και τ ειπα να με παρει σπιτι γιατι δεν ενιωθα καλα!
Δεν το εχω ξαναπαθει ποτε μου αυτο ποτε να νιωσω τον πονο του αλλου σε τοσο βαθμο. Πως γινεται αυτο; Ηθελα να παω κοντα του και να τον κανω να γελασει μονο αυτο σκεφτομουν. Τωρα ηρεμησα τελειως. Εχουν περασει τοσα χρονια απο τοτε που τον ξεπερασα αλλα μαλλον θα μεινει για παντα στην καρδια μου και μεσα μου σαν κατι γλυκο....οπως μου ειχε πει καποτε μια χαρτοριχτρα. Στεναχωριθηκα πολυ για το αγορι μου γιατι δεν αξιζε αυτο. Αλλα πρωτη φορα μου συνεβη ενω το αγορι μου το λατρευω!
Συγγνωμη αλλα ηθελα καπου να το πω αλλιως θα εσκαγα!
Το εχει παθει κανεις αυτο που επαθα εγω σημερα ; Τι γνωμη εχετε;
