Καλησπέρα, είμαι νέος στην παρέα σας, θέλω την βοήθεια σας γιατί δεν ξέρω τι να κάνω, θα σας πω την ιστορία μου από την αρχή και όσο πιο σύντομα μα συνάμα περιεκτικά μπορώ. Εγώ και η σύζυγος μου κατοικούμε στην Χαλκίδα μαζί με το 22 μηνών αγοράκι μας, ο τόπος καταγωγής μας είναι η Δράμα, ζούμε στην Χαλκίδα καθώς εγώ υπηρετώ εδώ. Η σύζυγος μου γέννησε το μωρό μας στην Αθήνα και όλα τα περάσαμε και τα περνάμε μόνοι μας, κανείς δεν από τους δικούς μας δεν ήρθε κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και όταν γεννούσαμε πήγαμε οι δυο μας στην Αθήνα, η πεθερά μου μας επισκέφτηκε το πρωί που γεννήθηκε ο μικρός και έμεινε για 11 μέρες. Μετά τους 7 μήνες και ενώ όλα κυλούσαν ομαλά, μετακομίσαμε σε μεγαλύτερο σπίτι κατόπιν επιθυμίας της γυναίκας μου. Η μετακόμιση έγινε μέσα σε 2 μέρες και την κάναμε ολομόναχοι μαζί με ένα μωρό παιδί. Μετά από λίγο χρονικό διάστημα άρχισαν τα "όργανα", η γυναίκα μου ένα βράδυ που εγώ ήμουν στην δουλειά και το μωρό ήταν άρρωστο και έκλαιγε φοβήθηκε επειδή δυσανασχέτησαν κάποιοι από την πολυκατοικία, το επόμενο βράδυ, μου στέλνει μήνυμα και μου λέει να πάω γρήγορα σπίτι γιατί υπάρχουν κάμερες και μικρόφωνα και μας παρακολουθούν. Έπαθα σοκ, πήγα κατευθείαν σπίτι και μου έδειχνε πρίζες και τον εξαερισμό και πίστευε ότι εκεί είναι κάμερες. Μετά πίστευε ότι κάποιος στην πολυκατοικία της κάνει ύπνωση, είχε ακουστικές ψευδαισθήσεις, άκουγε άσχημα πράγματα και να την απειλούν. Μία φοβόταν τους από κάτω, μία τους από πάνω και συχνά τις σπιτονοικοκυρές μας που μένουν δίπλα μας (75 χρονών η κόρη που προσέχει την 95χρονη κατάκοιτη μητέρα της). Αμέσως φύγαμε Δράμα σε ψυχίατρο ιδιώτη, της έδωσε χάπια και διέγνωσε ψυχωτικό επεισόδιο, σ'αυτήν την ψυχίατρο δεν ξαναπήγαμε καθώς δεν ήθελε, πήγαμε σε άλλον ψυχίατρο ο οποίος μας έκανε κάτι σαν συμβουλευτική - οικογενειακή ψυχανάλυση και τους δυο μας διότι η σύζυγος μου του έλεγε για διάφορα προβλήματα της σχέσης μας. Τα χάπια τα σταμάτησε μετά από 3 μήνες κατόπιν συννενοήσεως με τον γιατρό. Πήρα 10 μήνες άδεια και μείναμε πάνω, όσο είμασταν πάνω ήταν μια χαρά από θέμα ακουστικών ψευδαισθήσεων. 19 Ιουλίου γυρίσαμε Χαλκίδα, μετά από λίγο καιρό άρχισε να νιώθει πάλι άβολα στο σπίτι, ψάχναμε σπίτι να αλλάξουμε αλλά πάντα το μετάνιωνε. Πριν 1,5 βδομάδα στο σεξ έχει αλλάξει προτιμήσεις και θέλει να δοκιμάζουμε άλλα πράγματα, με ρωτάει συνέχεια να της πω τις προτιμήσεις μου, όταν της λέω δεν με πιστεύει. Πριν 5 μέρες ενώ ήμουν απόγευμα παίρνει το μωρό και φεύγει να μείνει σε φιλικό της σπίτι, γυρνάει μετά από δύο μέρες και μου λέει αισχρά λόγια για μένα, ότι έχω συνέχεια καύλες, ότι χρησιμοποιώ το παιδί για να κάνω σεξ μαζί της, ότι παίρνω ναρκωτικά και πολλά άλλα, αυτά μου τα λέει σαν να την πιάνουν κρίσεις. Προχθές το βράδυ και ενώ κλείσαμε εισητήρια για να πάει στην μητ της και ενώ με είχε διώξει από το σπίτι γιατί με φοβόταν με φώναξε πίσω στις 03:30 τα ξημερώματα και άρχισε η κρίση της, να μου λέει είσαι υγρός εκεί κάτω ε;γαμάς την μητ σου ε; και επί 2 ώρες τα ίδια και τα ίδια, ξαφνικά πέφτει και κοιμάται και δεν θέλει να σηκωθεί να πάμε στο αεροδρόμιο, χάνουμε την πτήση και το πρωί που ξυπνάει παίρνει το μωρό και το πάει στο νοσοκομείο χαλκίδας να το εξετάσουν αν είναι κακοποιημένο, φυσικά δεν της είπαν τίποτα. Γύρισε σπίτι χαρούμενη και φυσιολογική, της λέω αυτά που μου έλεγε το προηγούμενο βράδυ και δεν με πιστεύει, εγώ τα είχα ηχογραφίσει, της βάζω να ακούσει και πέφτει από τα σύννεφα, μου ζητάει να την βοηθήσω και να πάμε σε έναν ειδικό. Το απόγευμα την πάω αεροδρόμιο για να φύγει Δράμα, θα ανέβω και εγώ μεθαύριο. Σήμερα που μίλησε στο τηλ μία φορά ήταν πάλι εχθρική, αρνητική με το να πάμε σε έναν ειδικό και μου είπε να κόψω τα ναρκωτικά και τις παρέες με έναν οικογενειακό μας φίλο που καμία σχέση δεν έχει με τέτοια πράγματα. Επίσης όλο αυτό το διάστημα της νέας κρίσης θέλει διαζύγιο εκτός από τις φορές που γίνεται λογική και με θέλει δίπλα της. Τέλος να αναφέρω ότι οι σχέσεις μας με την μάνα μου και γενικά με τους γονείς μου έχουν περάσει από 40 κύμματα και μας έχουν φερθεί πολλές φορές άσχημα, όπως δεν ήρθαν στον γάμο μας και στην βάφτιση του μικρού. Αύριο θα επικοινωνήσω με το κέντρο ψυχικής υγείας Καβάλας, πείτε μου πως να το χειριστώ; Δεν έχω κάποιων να με συμβουλεύσει, με το παιδί τι να κάνω; Με την φροντίδα του παιδιού δεν έχει θέμα, το λατρεύει.Θα περιμένω κάποια απάντηση από κάποιον που γνωρίζει κάτι παραπάνω από εμένα.
