Δεν έχω ζωή...

Χαιρετώ το forum!

Είμαι καινούριο μέλος και επιθυμώ να μοιραστώ μαζί σας αυτά που έχω μέσα μου και με προβληματίζουν!

Από πολύ μικρός έχω μια μόνιμη αίσθηση απόρριψης από τον κοινωνικό περίγυρο, σε επίπεδο προσωπικό και κοινωνικό. Μου είναι πολύ δύσκολο να συνδεθώ με άλλους ανθρώπους. Επιφανειακά είμαι ένας χαμογελαστός άνθρωπος, με humour και δείχνω ετοιμόλογος και κοινωνικός. Τουλάχιστον αυτό συμβαίνει στην ενήλικη ζωή μου. Όμως, ήδη από τη παιδική μου ηλικία ήμουν κλεισμένος στον κόσμο μου...δεν έβγαινα έξω να παίξω με άλλα παιδιά και στο σχολείο ήμουν από τις κλασικές περιπτώσεις που τα άλλα παιδιά τα αποφεύγουν. Χοντρούλης, χωρίς κοινωνικές δεξιότητες (απουσία ερεθισμάτων από την οικογένεια, μιας και οι δικοί μου ήταν εντελώς ακοινώνητοι). Και αυτό με ακολούθησε ακόμη και στα φοιτητικά μου χρόνια. Ήμουν πάντα καλός μαθητής/φοιτητής, δεν είχα πολλούς φίλους και δεν έβγαινα συχνά. Με τα χρόνια δημιουργήθηκαν κάποιες προσωπικές φιλίες (όχι παρέες), με διαφορετικά άτομα προερχόμενα από διαφορετικούς χώρους. Αλλά σχεδόν ποτέ δεν ήμουν σε μια παρέα. Ακόμη και όταν ήμουν δεν ένοιωθα ποτέ μόνιμο μέλος και, σίγουρα, όχι σημαντικό μέλος! Δυστυχώς, τώρα στα 35 μου βρίσκομαι για επαγγελματικούς λόγους σε μια "ξένη" πόλη και έχω ελάχιστα άτομα για να βγαίνω, πόσο μάλλον φίλους. Το τηλέφωνό μου δεν χτυπάει σχεδόν ποτέ και μπορώ να μείνω ένα ολόκληρο ΣΚ κατά το οποίο να μην έχω μιλήσει με κανέναν και να μην έχω βγει καθόλου από το σπίτι. Αυτή είναι η επιφανειακή προσέγγιση της περίπτωσής μου. Δυστυχώς, τα προβλήματα έχουν αρκετό βάθος! Παρατεταμένη σεξουαλική παρενόχληση από στενό συγγενικό πρόσωπο κατά τη παιδική μου ηλικία, διαρκείς απορρίψεις σε επίπεδο ερωτικό από άτομα που με ενδιαφέρουν (και μια αυτοκαταστροφική επιθυμία για ανθρώπους που υπερτερούν εμφανισιακά σε σχέση με εμένα και που είναι σχεδόν δεδομένη η απόρριψη εκ μέρους τους), συνεχή υπερφαγικά επεισόδια και άλλα πολλά. Κατά διαστήματα προσπαθώ να βάλω σε τάξη τον εαυτό μου, να τρώω υγιεινά, να πηγαίνω γυμναστήριο, να πιέζω τον εαυτό μου να βγει με ανθρώπους που τυχαίνει να έχω γνωρίσει (ακόμη και αν νοιώθω ότι δεν το επιθυμώ πραγματικά). Αλλά έχω συνεχή πισωγυρίσματα. Συχνά νοιώθω ότι δεν είμαι ικανός να συνδεθώ συναισθηματικά με τους ανθρώπους, ότι έχω εγκλωβιστεί στην "ασφάλεια" της μοναξιάς μου. Και έχω μια διαρκή αίσθηση ότι δεν αξίζω (κυρίως εμφανισιακά). Πολλές φορές όταν είμαι μόνος μου λέω στον εαυτό μου ότι θέλω να πεθάνω. Δεν εννοώ ότι έχω συνειδητά τάσεις αυτοκτονίας. Μου βγαίνει αυθόρμητα η φράση...:( Μια φορά απευθύνθηκα σε ειδικό (ψυχίατρο) και του είπα όσα νοιώθω, αλλά μου είπε ότι δεν εχω κατάθλιψη κλινικής μορφής και δεν χρειάζομαι κάποια φαρμακευτική θεραπεία. Να σημειώσω ότι λίγο-πολύ όλοι στην οικογένεια έχουμε κάποιας μορφής ψυχικη ασθένεια. Ο ψυχίατρος μου σύστησε να κάνω κάποιου είδους ψυχοθεραπεία, αλλά δεν μπόρεσα να ακολουθήσω τη συμβουλή του. Ίσως δεν αγαπάω αρκετά τον εαυτό μου για να τον βοηθήσω...Απλά αφήνω τις μέρες και τα χρόνια να περνάνε και φοβάμαι ότι θα μείνω μόνος και κάποια στιγμή θα πεθάνω χωρίς να νοιαστεί κανείς για εμένα...

Kαλησπερα. Θελω να σε ρωτησω στο σημειο που λες οτι εχεις φαει απορριψη απο ατομα εννοεις απο κοπελες;

κανεις πολυ μεγαλο λαθος. δεν ξερω τι ηλικια εχεις αλλα ειμαι στην ιδια φαση με εσενα. κ αυτο που μπορω να σου πω ειναι οτι κανεις λαθος. η μοναξια γινεται μονιμη μονο αν την επιλεξουμε. κοιτα λιγο καλυτερα γυρω σου κ ισως δεις τους ανθρωπους που ηταν κ ειναι παντα εκει για εσενα κ ξεκινα απο εκει. παρε δυναμη απο αυτους κ ξεκινα να ζεις την καινουρια σου ζωη βημα βημα. μπορεις να πας σε ενα γυμναστηριο η αν δεν μπορεις (οπως εγω) μπορεις να πηγαινεις σε καποιο μερος που θα υπαρχει κοντα στο σπιτι σου κ να τρεχεις. αρχισε να φροντιζεις τον εαυτο σου, αλλαξε τις διατροφικες σου συνηθειες, αρχισε να βγαινεις κ να κανεις πραγματα που σε ευχαριστουν. θα δεις θα νιωσεις καλυτερα. η ζωη ειναι ωραια. ποτε δεν ειναι αργα να ξεκινησεις απο την αρχη κ να γνωρισεις καινουρια ατομα. κ στο λεω εγω που το να πεθανω τον τελευταιο καιρο το σκεφτομουν πολυ εντονα, αλλα ξερεις τι κανεις δεν αξιζει τη ζωη μου. κ ναι θα γινω καλα κ εχω πολλα ονειρα που θελω να πραγματοποιησω. δεν θελω να καταληξω με φαρμακα σε καποιο νοσοκομειο. ΖΗΣΕ!!!!!

Kαλησπερα οφλινε.....καταρχην δεν εισαι μονος υπαρχουν και αλλα ατομα που εχω ακριβως τα ιδια προβληματα με σενα το τι σε εκανε κλειστο ατομο το ξερεις? Τα επεισοδια υπερφαγιας συμβαινουν οτα νεισαι χαλια ψυχολογικα?πες μας για την θετικη πλευρα του εαυτου σου γιατι ολοι εχουμε και μια θετικη πλευρα δεν ειναι μονο η αρνητικη σε τι εισαι καλος για.παραδειγμα?

Καλησπέρα! Αναφέρομαι σε ερωτική απόρριψη. Όμως, είμαι ομοφυλόφιλος...Και βρίσκω ελκυστικά μόνο άτομα που στα μάτια μου είναι αρκετά εμφανίσιμα...τα οποία, 999/1000 με απορρίπτουν. Δεν μπορώ να το ελέγξω...εφόσον δεν μου αρέσει ο εαυτός μου, είναι αδύνατο να νοιώσω ερωτική έλξη για κάποιον σαν εμένα...είναι σαν να προσπάθώ να τραβήξω την προσοχή κάποιου που κατά πάσα πιθανότητα θα με απορρίψει...σαν να επιδιώκω την απόρριψη...

Απλά αφήνω τις μέρες και τα χρόνια να περνάνε και φοβάμαι ότι θα μείνω μόνος και κάποια στιγμή θα πεθάνω χωρίς να νοιαστεί κανείς για εμένα... Κατά διαστήματα προσπαθώ να βάλω σε τάξη τον εαυτό μου, να τρώω υγιεινά, να πηγαίνω γυμναστήριο, να πιέζω τον εαυτό μου να βγει με ανθρώπους που τυχαίνει να έχω γνωρίσει...

δε κολλανε αυτα τα δυο.αφου δειχνεις τη διαθεση επιβραβευσε τον εαυτο σου για αυτη τη προσπαθεια κ μην εγκαταλειπεις.πολλοι αγιοι της εκκλησιας στο παρελθον ηταν αμαρτωλοι.ακομη κ σφαγεας των χριστιανων υπηρξε.μη κολλας στο παρελθον.υπηρξες χοντρος,ακοινωνητος κ εφαγες μερικα ακυρα απο κοπελες.χασε κιλα,κυνηγα καθε προταση για εξοδο κ γενικα ευκαιρια για νεες γνωριμιες κ συνεχισε να φλερταρεις γυναικες ωσπου να βρεις τη μια που θα ταιριαζει σε σενα.επιφανειακα τοσο απλη ειναι η λυση στο προβλημα σου.μακαρι να μπορουσα να πω πως ειναι ευκολο να ξεχασεις το παρελθον η να βρεις το αλλο σου μισο.αλλα πρεπει να προσπαθησεις.''επιτρεπεται να πεσεις.επιβαλλεται να σηκωθεις.''νομος

Quote:

---

Originally Posted by αννα_παπ

κανεις πολυ μεγαλο λαθος. δεν ξερω τι ηλικια εχεις αλλα ειμαι στην ιδια φαση με εσενα. κ αυτο που μπορω να σου πω ειναι οτι κανεις λαθος. η μοναξια γινεται μονιμη μονο αν την επιλεξουμε. κοιτα λιγο καλυτερα γυρω σου κ ισως δεις τους ανθρωπους που ηταν κ ειναι παντα εκει για εσενα κ ξεκινα απο εκει. παρε δυναμη απο αυτους κ ξεκινα να ζεις την καινουρια σου ζωη βημα βημα. μπορεις να πας σε ενα γυμναστηριο η αν δεν μπορεις (οπως εγω) μπορεις να πηγαινεις σε καποιο μερος που θα υπαρχει κοντα στο σπιτι σου κ να τρεχεις. αρχισε να φροντιζεις τον εαυτο σου, αλλαξε τις διατροφικες σου συνηθειες, αρχισε να βγαινεις κ να κανεις πραγματα που σε ευχαριστουν. θα δεις θα νιωσεις καλυτερα. η ζωη ειναι ωραια. ποτε δεν ειναι αργα να ξεκινησεις απο την αρχη κ να γνωρισεις καινουρια ατομα. κ στο λεω εγω που το να πεθανω τον τελευταιο καιρο το σκεφτομουν πολυ εντονα, αλλα ξερεις τι κανεις δεν αξιζει τη ζωη μου. κ ναι θα γινω καλα κ εχω πολλα ονειρα που θελω να πραγματοποιησω. δεν θελω να καταληξω με φαρμακα σε καποιο νοσοκομειο. ΖΗΣΕ!!!!!

---

Σαφώς και κάνω τις προσπάθειές μου....Απλά δεν έχω στέρεη βάση και έτσι περνάω επαναλάμβανόμενους κύκλους με καλή διατροφή/γυμναστήριο και μετά παραίτηση...Π.χ. για να καταλάβεις, σήμερα ήταν η μέρα μου να πάω γυμναστήριο...όμως, ήταν σαν να έχω βαρίδια στα πόδια...Σκέφτηκα ότι πέρασε ακόμη μια μέρα που πήγα δουλειά, γύρισα μόνος στο σπίτι και δεν είχα τη δύναμη να σηκωθώ να πάω. Έχω καταλήξει να πιστεύω ότι η σωματική βελτίωση πρέπει να είναι επακόλουθο της καλής διάθεσης και όχι το ανάποδο. Π.χ. αν είχα έαν σύντροφο ή φίλους θα είχα καλύτερη διάθεση και θα είχα δύναμη για να πάω γυμναστήριο ή δεν θα έπεφτα σε υπερφαγικά επεισόδια...Αν πας να κάνεις δίαιτα χωρίς να έχεις έναν υποστηρικτικό κύκλο γύρω σου και ισχυρή θέληση θα έχεις πρόσκαιρα αποτελέσματα...

Σε πολλά μπορεί να είμαι καλός...είμαι ικανός στη δουλειά μου και αναγνωρίζεται αυτό, είμαι οικονομικά ανεξάρτητος, με καλό μορφωτικό επίπεδο. Αλλά αυτά δεν αποτελούν ικανή συνθήκη για την ευτυχία. Ένα υπόβαθρο ψυχικής ασθένειας σε πάει πίσω αν δεν πάρεις την κατάλληλη στήριξη

Quote:

---

Originally Posted by soking

Απλά αφήνω τις μέρες και τα χρόνια να περνάνε και φοβάμαι ότι θα μείνω μόνος και κάποια στιγμή θα πεθάνω χωρίς να νοιαστεί κανείς για εμένα... Κατά διαστήματα προσπαθώ να βάλω σε τάξη τον εαυτό μου, να τρώω υγιεινά, να πηγαίνω γυμναστήριο, να πιέζω τον εαυτό μου να βγει με ανθρώπους που τυχαίνει να έχω γνωρίσει...

δε κολλανε αυτα τα δυο.αφου δειχνεις τη διαθεση επιβραβευσε τον εαυτο σου για αυτη τη προσπαθεια κ μην εγκαταλειπεις.πολλοι αγιοι της εκκλησιας στο παρελθον ηταν αμαρτωλοι.ακομη κ σφαγεας των χριστιανων υπηρξε.μη κολλας στο παρελθον.υπηρξες χοντρος,ακοινωνητος κ εφαγες μερικα ακυρα απο κοπελες.χασε κιλα,κυνηγα καθε προταση για εξοδο κ γενικα ευκαιρια για νεες γνωριμιες κ συνεχισε να φλερταρεις γυναικες ωσπου να βρεις τη μια που θα ταιριαζει σε σενα.επιφανειακα τοσο απλη ειναι η λυση στο προβλημα σου.μακαρι να μπορουσα να πω πως ειναι ευκολο να ξεχασεις το παρελθον η να βρεις το αλλο σου μισο.αλλα πρεπει να προσπαθησεις.''επιτρεπεται να πεσεις.επιβαλλεται να σηκωθεις.''νομος

---

Δυστυχώς ακόμη και τώρα χοντρούλης είμαι..έχω διακυμάνσεις, από 75 κιλα έως 105 κιλα, με ύψος 178. Αλλά τα τελευταία χρόνια είμαι στα 95-100 κιλα σχεδόν σταθερά...Μακάρι να αρκούσε απλά η αποφασιστηκότητα να αλλάξω!:(

Κανεις καποιο αθλημα η χομπυ? Γενικα.κατι που σε ευχαριστει

καταρχην με συγχωρεις που σου γραφω για γυναικες.δεν γνωριζα πως εισαι ομοφυλοφιλος.οχι πως αλλαζει κατι στις αποψεις μου.επιμενω σε οσα σου ειπα.η αποφαιστητικοτητα σαφως κ δεν αρκει να αλλαξεις.ειναι ομως το πρωτο βημα.δ θελω να σου πω ψεμματα ομως τωρα λογω των σεξουαλικων προτιμησεων σου εγινε λιγο πιο δυσκολο το παιχνιδι.δυστυχως για σενα οι ομοφυλοφιλοι αντρες ειναι λιγοτεροι απο οτι οι γυναικες πανω σε αυτον τον πλανητη οποτε ειναι λογικα κ πιο δυσκολο να βρεις ενα συντροφο.
παρολα αυτα μην απελπιζεσαι.εστιασε στα θετικα.πηγαινε σε ενα γκευ μπαρ.γνωρισε κοσμο κτλ.αλλα θες ενεσεις αυτοπεποιθησης επειγοντως.

Quote:

---

Originally Posted by arntaben

Κανεις καποιο αθλημα η χομπυ? Γενικα.κατι που σε ευχαριστει

---

Πάω σε γυμναστήριο επειδή "πρέπει" για να διατηρήσω το βάρος μου και να έχω κάποια ελπίδα να βελτιώσω τη φυσική μου κατάσταση. Κατά τα άλλα μου αρέσει το θέατρο, ο κινηματογράφος, οι βόλτες στο κέντρο, οι συναυλίες. Όποτε βρίσκω παρέα πηγαίνω, αλλά είναι σπανιο. Αν είσαι 35 σε μια ξένη πόλη δεν ανοίγουν εύκολα οι πόρτες των ανθρώπων γύρω σου. Έχουν ήδη διαμορφωμένες παρέες. Εξάλλου, δεν πρέπει να κάνεις παρέα με τον οποιδήποτε άνθρωπο, χωρίς κριτήρια, γιατί θα καταλήξεις να έχεις κενές επαφές χωρίς ουσία. Επίσης, το γεγονός ότι είμαι ομοφυλόφιλος περιορίζει λίγο τις επιλογές μου. Π.χ. στη δουλειά όλοι είναι παντρεμένοι με παιδιά και εγώ είμαι εργένης και ομοφυλόφιλος (χωρίς να το ξέρουν). Κάπου οι δρόμοι μας διαφοροποιούνται και δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά μαζί. Έχουν άλλες προτεραιότητες στη ζωή τους...

Quote:

---

Originally Posted by soking

καταρχην με συγχωρεις που σου γραφω για γυναικες.δεν γνωριζα πως εισαι ομοφυλοφιλος.οχι πως αλλαζει κατι στις αποψεις μου.επιμενω σε οσα σου ειπα.η αποφαιστητικοτητα σαφως κ δεν αρκει να αλλαξεις.ειναι ομως το πρωτο βημα.δ θελω να σου πω ψεμματα ομως τωρα λογω των σεξουαλικων προτιμησεων σου εγινε λιγο πιο δυσκολο το παιχνιδι.δυστυχως για σενα οι ομοφυλοφιλοι αντρες ειναι λιγοτεροι απο οτι οι γυναικες πανω σε αυτον τον πλανητη οποτε ειναι λογικα κ πιο δυσκολο να βρεις ενα συντροφο.
παρολα αυτα μην απελπιζεσαι.εστιασε στα θετικα.πηγαινε σε ενα γκευ μπαρ.γνωρισε κοσμο κτλ.αλλα θες ενεσεις αυτοπεποιθησης επειγοντως.

---

Δεν χρειάζεται να ζητάς συγγνώμη, αλοίμονο. Σε gay bars πήγαινα πιο μικρός. Ο εσωτερικός ρατσισμός μεταξύ των gay είναι πολύ μεγάλος, αν μιλάμε για εμφάνιση . Πλέον μου φαίνεται πολύ δύσκολο να πάω σε ένα gay bar που είναι γεμάτο με νέα, εμφανίσιμα παιδιά...είναι ότι πρέπει για να καταβαραθρωθεί το τελευταίο ίχνος αυτοπεποίθησης που μπορεί να έχω!

Για μενα δεν υπαρχει πρεπει αν θες να εισαι 100 κιλα να εισαι.100 κιλα εινακ ο δικος.σου εαυτος και αν εσυ ετσι αισθάνεσαι ομορφος ετσι θα εισαι.....δεν εινακ.κακο τωρα τα περι ομοφυλοφιλίας πιστευω οτι εχεις τις ιδιες.σχεδον πιθανοτητες να βρεις σχεση ναι οσως στην δουλεια να μην εχετε κοινα μηπως ομως υπαρχουν τιποτα σαιτ για τους ομοφυλόφιλους οπου μπορεις να βρεις κοινα ενδιαφέροντα? Θεατρο σινεμα αφου σου αρεσουν γτ δεν πας μόνος? Μπορεις να δεις μια ωραια ταινια και να την συζητησετε με τους συναδέλφους.. ...αν επιτρεπετε για πια πολη μιλαμε? Πχ οι γαλλοι ειναι πολυ πιο κλειστει σαν ανθρωποι απο τους Έλληνες γι παραδειγμα ....πρεπει να μπεις στην νοοτροπια του καθε λαου ωστε να τον καταλαβεις

Quote:

---

Originally Posted by arntaben

Για μενα δεν υπαρχει πρεπει αν θες να εισαι 100 κιλα να εισαι.100 κιλα εινακ ο δικος.σου εαυτος και αν εσυ ετσι αισθάνεσαι ομορφος ετσι θα εισαι.....δεν εινακ.κακο τωρα τα περι ομοφυλοφιλίας πιστευω οτι εχεις τις ιδιες.σχεδον πιθανοτητες να βρεις σχεση ναι οσως στην δουλεια να μην εχετε κοινα μηπως ομως υπαρχουν τιποτα σαιτ για τους ομοφυλόφιλους οπου μπορεις να βρεις κοινα ενδιαφέροντα? Θεατρο σινεμα αφου σου αρεσουν γτ δεν πας μόνος? Μπορεις να δεις μια ωραια ταινια και να την συζητησετε με τους συναδέλφους.. ...αν επιτρεπετε για πια πολη μιλαμε? Πχ οι γαλλοι ειναι πολυ πιο κλειστει σαν ανθρωποι απο τους Έλληνες γι παραδειγμα ....πρεπει να μπεις στην νοοτροπια του καθε λαου ωστε να τον καταλαβεις

---

Στην Ελλάδα είμαι, δεν είμαι στο εξωτερικό! Αθήνα, συγκεκριμένα! Απλά είμαι μακρυά απο την πόλη που είναι οι λιγοστοί φίλοι μου και οι γονείς μου! Στα site με ομοφυλόφιλους τα πράγματα είναι πολύ ωμά...σκέψου πώς οι άντρες έχουν σχεδόν πάντα το μυαλό τους στο σεξ. Σε ένα site μόνο με άντρες κυριαρχεί η εικόνα και η επιθυμία για σεξ. Αν δεν είσαι όμορφος δεν έχεις ελπίδα. Και όπως είπα, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι που δεν αγαπάω τον εαυτό μου και δεν βρίσκω ελκυστικό και κάποιον σαν εμένα. Επομένως, πρέπει να τα βρω με τον εαυτό μου πρώτα, με τη βοήθεια ειδικού. Πάντως, σε ευχαριστώ πολύ!