Ο τοξικός της σχέσης

Πρόσφατα η κοπέλα μου πήρε την απόφαση να χωρίσουμε. Ύστερα από μάχη και παράπονο και όλες αυτές τις ιστορίες, κατέληξα σε κάτι παλιές μας συζητήσεις στο facebook και συνειδητοποίισα πόσο λάθος ήμουν, τόσο που νιώθω πως δεν θα φύγουν οι τύψεις ποτέ από μέσα μου. Η ουσία είναι πως κατέληξα στο ότι ήμουν και είμαι ένας τοξικός άνθρωπος , με όλα τα χαρακτηριστικά που διέπουν την κατάσταση αυτή ,αλλά κυρίως πονάω για την σχέση μου καθώς νιώθω πως κατέστρεψα την ζωή της κοπέλας, όντας όπως όλα δείχνουν τοξικός άνθρωπος. Το ερώτημά μου είναι πως ξεπερνάω αυτές τις τύψεις? Δεν γίνεται να ζήσω νομίζοντας πως κατέστρεψα μια ζωή. Πως σταματάω να είμαι επιτελούς ''ΤΟΞΙΚΟΣ'' άνθρωπος. Αξίζει να προσπαθήσω να την ξανακερδίσω? Και μια γενικότερη άποψη θα σας παρακαλούσα από κάποιον που υπήρξε σε τοξική σχέση. Ευχαριστώ.

Οι τυψεις ειναι το πιο αχρηστο συναισθημα , δεν εχω για τιποτα τυψεις , το παιρνεις αποφαση οτι περριτευουν οι τυψεις , και σιγα σιγα , παυεις να εχεις , ειναι και θεμα ιδιοσυγκρασιας και πρακτικοτητας . . Τι ακριβως σε κανει τοξικο ? σε τοξικη σχεση ησουν , η ησουν εσυ ο τοξικος ? εχει διαφορα .

Ημουν ο τοξικος

Quote:

---

Originally Posted by Toxikos1994

Ημουν ο τοξικος

---

Τι σε κανει να πιστευεις οτι εισαι τοξικος ? ( βαρυς χαρακτηρισμος )

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Τι σε κανει να πιστευεις οτι εισαι τοξικος ? ( βαρυς χαρακτηρισμος )

---

Ημουνα. Με ειχε θεο και γω κολλαγα σε ζηλειες και κομπλεξ. Νομιζα με παραταγε για αλλους, ενω απλα προσπαθουσε για μας. Με χρυσωνε και μου το επιβεβαιωνε πως με αγαπαει αλλα εγω εν καταλαβαινα τιποτα. Κοιταγα την τέλεια φοιτιτικη ζωη μου, που νομιζα πως ειχα..Εγωισταρος.

Ενταξει , δεν εισαι και τοξικος πια , ανασφαλης εισαι . Εγωιστες ειμαστε ολοι μας .

Μιλησαμε σημερα...με συγχωρησε.. αλλα ειπε ειναι οριστικο. τι κανω?

Η μονη επιλογη σου , ειναι να το παρεις αποφαση . Δεν υπαρχει κατι αλλο . Ξεχνα και τις τυψεις .

Quote:

---

Originally Posted by Toxikos1994

Πρόσφατα η κοπέλα μου πήρε την απόφαση να χωρίσουμε. Ύστερα από μάχη και παράπονο και όλες αυτές τις ιστορίες, κατέληξα σε κάτι παλιές μας συζητήσεις στο facebook και συνειδητοποίισα πόσο λάθος ήμουν, τόσο που νιώθω πως δεν θα φύγουν οι τύψεις ποτέ από μέσα μου. Η ουσία είναι πως κατέληξα στο ότι ήμουν και είμαι ένας τοξικός άνθρωπος , με όλα τα χαρακτηριστικά που διέπουν την κατάσταση αυτή ,αλλά κυρίως πονάω για την σχέση μου καθώς νιώθω πως κατέστρεψα την ζωή της κοπέλας, όντας όπως όλα δείχνουν τοξικός άνθρωπος. Το ερώτημά μου είναι πως ξεπερνάω αυτές τις τύψεις? Δεν γίνεται να ζήσω νομίζοντας πως κατέστρεψα μια ζωή. Πως σταματάω να είμαι επιτελούς ''ΤΟΞΙΚΟΣ'' άνθρωπος. Αξίζει να προσπαθήσω να την ξανακερδίσω? Και μια γενικότερη άποψη θα σας παρακαλούσα από κάποιον που υπήρξε σε τοξική σχέση. Ευχαριστώ.

---

Καλησπερα. Ασε τα τοξικα για τους χημικους και κοιτα να εκμεταλλευτεις το οτι εισαι συνειδητοποιημενος πια. Αν θεωρεις οτι μπορεις να αποβαλλεις αυτη την...τοξικοτητα οτι και αν εννοεις με αυτο κοιτα να την ξανακερδισεις μιλωντας της με ειλικρινεια. Αν παλι θεωρεις πως οχι και οτι θα της καταστρεψεις την ζωη ξαναμιλησε της εξηγησε της πως νιωθεις ζητα συγνωμη για οτι εκανες και αστην να ζησει. Η καθαρη εξηγηση οσο και να πονεσει στο τελος θα σου δωσει μια μικρη ανακουφιση.

Quote:

---

Originally Posted by Toxikos1994

Πρόσφατα η κοπέλα μου πήρε την απόφαση να χωρίσουμε. Ύστερα από μάχη και παράπονο και όλες αυτές τις ιστορίες, κατέληξα σε κάτι παλιές μας συζητήσεις στο facebook και συνειδητοποίισα πόσο λάθος ήμουν, τόσο που νιώθω πως δεν θα φύγουν οι τύψεις ποτέ από μέσα μου. Η ουσία είναι πως κατέληξα στο ότι ήμουν και είμαι ένας τοξικός άνθρωπος , με όλα τα χαρακτηριστικά που διέπουν την κατάσταση αυτή ,αλλά κυρίως πονάω για την σχέση μου καθώς νιώθω πως κατέστρεψα την ζωή της κοπέλας, όντας όπως όλα δείχνουν τοξικός άνθρωπος. Το ερώτημά μου είναι πως ξεπερνάω αυτές τις τύψεις? Δεν γίνεται να ζήσω νομίζοντας πως κατέστρεψα μια ζωή. Πως σταματάω να είμαι επιτελούς ''ΤΟΞΙΚΟΣ'' άνθρωπος. Αξίζει να προσπαθήσω να την ξανακερδίσω? Και μια γενικότερη άποψη θα σας παρακαλούσα από κάποιον που υπήρξε σε τοξική σχέση. Ευχαριστώ.

---

πρωτα απ ολα αν δεν την εξαπατησες σε κατι, απλα ηταν προβληματικος ο χαρακτηρας σου/συμπεριφορα σου, δεν χρειαζεται να εχεις καμια τυψη, γιατι ειστε ενηλικες ανθρωποι κι εχει ο καθενας ευθυνη σε τι σχεση καθεται.
εσυ για το αν εισαι τοξικος, κι αυτη για το αν ανεχεται εναν τοξικο η σε οποιοδηποτε τομεα προβληματικο ανθρωπο.

δευτερον, απο που προκυπτει οτι την κατεστρεψες?
εφοσον σε χωρισε, μαλλον προχωρησε στην ζωη της, αρα γιατι καταστραφηκε? δεν χαλανε οι ανθρωποι επειδη δεν ταιραξε μια σχεση, ουτε ειναι μιας χρησης.
σαν να υπερβαλεις.

τριτον, αν συνειδητοποιησες κατι τετοιο, δεν χρειαζονται τυψεις, χρειαζεται μια αλλαγη στην συμπεριφορα σου. οι τυψεις στην μια διασταση τους, ειναι απλα αλλοθι για περισσοτερη ολιγωρια...

και μετα απ ολα αυτα, κι αν νοιωθεις τυψεις και οτι την καταστρεφεις, γιατι ρωτας πως να την ξαναπροσσεγγισεις?? αστην να ευτυχησει με καποιον αλλον αν εσυ φερεσαι προβληματικα.

Εγώ θα πω ότι πολύ μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου, πιστεύοντας ότι την κατέστεψες.
Επίσης, δεν είναι τύψεις αυτό που νιώθεις, αλλά δεν μπορείς να καταπιείς τον χωρισμό.
Τοξικός δεν ξέρω αν είσαι, αλλά εγωιστής είσαι σίγουρα.
Αν θέλεις να βελτιώσεις κάτι, φρόντισε να το διορθώσεις, γιατί είναι το χειρότερο ελάττωμα.
Όχι για τους άλλους, οι άλλοι θα φεύγουν, αλλά για σένα που θα πρέπει να ζεις μ' αυτό.

Είχαμε σχέση 8 χρονια απο την πρωτη λυκείου ως τωρα το 4ο ετος. Και ημουν απιστευτα ζηλιαρης και δεν ακουγα αυτα που ήθελε...κοιταγα μόνο τον εαυτο μου. Προσπαθουσε πολυ μεχρι που εσκασε. Γυρισμος δεν υπαρχει ετσι?

ασε τις βλακειες.τα βλεπεις ολα τωρα βουνο.οκ ισως υπηρξε ''τοξικος''.(αν κ δε συμφωνω με τοσο βαρια κουβεντα αλλα οκ σου κανω τη χαρη).αλλα ξερω περιπτωσεις που εδερναν τις γυναικες τους,που εχαναν οικονομιες ζωης στο τζογο.που τις εγκατελειψαν για πιτσιρικες απο ρουμανια.ακομη κ καποιον που κερατωνε τη γυναικα του με αλλους αντρες.κ μου λοες εσυ εισαι τοξικος επειδη ζηλευες?οχι δεν εισαι ο χειροτερος συντροφος του κοσμου.απλα δεν ησουν αυτος που επρεπε.κ φυσικα καμια δε κατεστρεψες.μιλαμε για νεο κοριτσι που συντομα θα εχει την δυνατοτητα να ξαναφτιαξει τη ζωη της.

μια περιπτωση κ μονο υπαρχει να τη καταστρεψεις πραγματικα.να αλλαξεις συμπεριφορα.να τη κανεις να γυρισει κ οταν μετα απο χρονια την εχεις παλι δεδομενη αρχισεις τα ιδια κ τοτε ισως σε χωρισει εχοντας χασει τα καλα της χρονια η ακομη χειροτερα εχοντας κ παιδια μαζι σου.για αυτο δες πρωτα αν τη θες πραγματικα η απλα ειναι εγωιστικος ο πονος που εφυγε κατι δικο σου.αν την αγαπας κ εισαι σιγουρος 1000% οτι αλλαξες τοτε κυνηγα την φιλε.αλλιως εξαφανισου κ αστην να φτιαξει τη ζωη της.

τωρα αν τη θες πραγματικα....θες να σου πω πως θα παει απο δω κ περα?εσυ συντομα θα απογοητευτεις κ θα σταματησεις να τη κυνηγας.δε θα θες να της στελνεις αλλα μεθυσμενα μηνυματα με το ραδιο να παιζει παντελιδη.αυτη οταν μεινεις μακρυα της θα ηρεμησει κ θα δει την απωλεια σου κ θα σου δωσει μια ευκαιρια.αν την εκμεταλευτεις θα ειστε συντομα μαζι.γνωμη μου αστην ησυχη.μηδεν επαφη.η θα ηρεμησει κ θα γυρισει η θα προχωρησει σε κατι αλλο (δε το πιστευω αυτο αλλα αν συμβει να ξερεις δε σε αγαπησε ποτε οσο νομιζες η εσυ ησουν πραγματικα τοσο κακος η κ τα δυο μαζι.οπως κ να χει αν δε γυρισει εφοσον δεν εκανες κ αλλα πολλα ασχημα που δε λες μαλλον γλυτωσατε κ οι δυο απο μια σχεση τοξικη κ οχι αυτη απο εναν τοξικο συντροφο).δωσε χρονο κ κανε υπομονη.ζησε τη ζωη σου κ βλεπεις πως θα παει.δεν υπαρχει αλλη λυση.οτι αλλο κ να κανεις απλα θα της προσθεσεις πιεση στην ηδη πιεσμενη της ψυχοσυνθεση.αστην αν ηρεμησει κ συνναμα ηρεμησε κ εσυ κ γινε ο καλυτερος ανθρωπος που μπορεις να γινεις.αν γυρισει κοιτα να τη κανεις μονιμα ευτυχισμενη.οχι παροδικα οσο ειναι νωπο αυτο πυο περνας τωρα κ μολις ξεχαστει να αρχισεις τις λαλακιες.αληθεια αν αυριο γυρισει κ κανει οσα εκανε (ισως κ περισσοτερα ειτε να σε τσεκαρει ειτε απο αντιδραση) πως θα αντιδρασεις.δε θα ζηλευεις κτλ?

Hρεμω ρε φιλε αλλα περνανε απο το μυαλο μου διαστροφικα σκηνικα που νομιζω πως θα συμβουν και αρρωστενω πιο πολυ!!Αρα δεν ηρεμω... Παρανοια μιλαμε το μυαλο μου εχει σαλταρει με ολα αυτα!

σε νιωθω αδερφε.εμενα μια βδομαδα ηταν στη μανα της κ πεταγομουν απο τον υπνο επειδη την εβλεπα καβαλα σε αλλους.ενταξει ειναι παιχνιδια του μυαλου.κανε υπομονη.δε μπορεις τιποτα αλλο.δυστυχως επρεπε να δεις πως ησουν νωριτερα αλλα.......κ εφοσον φτασαμε στο παρα πεντε κοιτα να κανεις αυτο που ειπα γιατι δεν υπαρχει αλλη λυση.το θετικο ειναι πως εισαι ακομη στο παρα πεντε του χωρισμου.το αρνητικο πως το παρα πεντε με το και πεντε απεχει μονο δεκα λεπτα.οσο ακριβως χρειαζεται για να βρεθει καποιος αλλος στη καρδια της.για μενα παντως ακομη ολα σου μοιαζουν βουνο ενω δεν ειναι.δωσε χρονο κ ολα θα πανε καλα.βαλε την αανγκη της για ηρεμια πανω απο την αναγκη σου να τη δεις.παντως λες πως ........ σκεφτεσαι κ τρελαινεσαι.το ποσο υποφερει αυτη το σκεφτεσαι?η θεωρεις πως επειδη ειπε τελος πως ειναι μια χαρα ηρεμη?αν θες να αλλαξεις σκεψεις μια καλη ιδεα ειναι να σκεφτεις γιαιτ τα εκανες οσα εκανες ωστε να φροντισεις να μη τα επαναλαβεις κ αν θες την υπολοιπη φαια ουσια σου σπαταλησε την ωστε να βρεις ωραια γουστα πυο θες να κανετε μαζι.σκεψου οταν γυρισει σε ποια μερη θα πατε κτλ