Γεια σας, είμαι 31 χρονών, άντρας.
Τον επόμενο Μάρτη θα γίνω 32. Είμαι ακόμα νέος? Με καταθλίβει το ότι μεγαλώνω, πάρα πάρα πολύ :(
Printable View
Γεια σας, είμαι 31 χρονών, άντρας.
Τον επόμενο Μάρτη θα γίνω 32. Είμαι ακόμα νέος? Με καταθλίβει το ότι μεγαλώνω, πάρα πάρα πολύ :(
αντικειμενικα, εισαι.
αλλα το σημαντικο ειναι πως ΕΣΥ νοιωθεις και γιατι.
αυτο, δεν θα στο πουμε εμεις;)
Εγώ έχω πάρα πολλά απωθημένα από την χρυσή δεκαετία των 20 και την εφηβεία που είσαι πραγματικά νέος και τώρα μένω με γονείς, βαριέμαι τη ζωή μου, δεν έχω δουλειά, οι κοπέλες στην δεκαετία των 20 με αντιμετωπίζουν σαν παππού (που είμαι) οι δε συνομήλικες (αν και όχι όλες) μου φαίνονται σαν γριές που θέλουν γάμο. Από την άλλη αν θέλω να κάνω οικογένεια καλύτερα είναι μικρός να την κάνω, χωρίς να έχω τσιλιμπουρδίσει όσο θα ήθελα.. Εντω μεταξύ κυλάνε οι μέρες και μου δίνουν λεφτά οι γονείς μου και βγαίνω έξω με ντροπή και έκανα και μια δίαιτα 10-11 μήνες τώρα και ενώ έγινα πολύ φιτ αλλά στο πρόσωπο μου βλέπω έναν μπάρμπα συν ότι νομίζω ότι έχω νευρική ανορεξία. Αυτά (είναι κι άλλα)..... + ότι διαβάζω άρθρα για το πώς αλλάζει το σώμα μας στα 30 και καταθλίβομαι. Νιώθω γερός σαν βόδι και διαβάζω τις ζωές άλλων στην ηλικία μου και μου φαίνονται σαν πεθαμένοι. Και χοντροίQuote:
Originally Posted by Remedy
τις συνομηλικες σου τις βλεπεις σαν γριες που θελουν γαμο, και τον εαυτο σου τον βλεπεις σαν γερο που δεν θελει γαμο αλλα θα "επρεπε".Quote:
Originally Posted by tzimani
τα εχεις κανει ενα κουβαρι και ταλαιπωρεισαι σε ματαιες και αγονες σκεψεις.
βαλε μια σειρα.
σωστα σκεφτεσαι οτι ΠΡΟΕΧΕΙ το θεμα της δουλειας και της οικονομικης ανεξαρτησιας.
μεχρι να γινει αυτο, δεν εχουν νοημα οι σκεψεις ουτε για παντρειες ουτε για παιδια.
δεν υπαρχει ηλικια που "πρεπει" να κανεις παιδια.
πρεπει να κανεις παιδια, οτανε χεις να ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ.
εσυ σκεφτεσαι με ορους του πως θα σε εβλεπε η κοινωνια κανονταςη μη κανοντας οικογενεια, ενω δενε χεις λυσει ακομα (και λογικα λογω κρισης) αμεσα βιωτικα θεματα.
one at a time, και μεχρι να τα λυσεις απολαυσε την ελευθερη ζωη ;)
Eυχαριστώ για την απάντηση...άντε μακάρι να χεις δίκιο....εμένα πάντως εξακολουθεί να με πληγώνει που δεν είμαι 25. Έπαιζα από μικρός κιθάρα και πάντα ήθελα να γίνω γνωστός μουσικός αλλά και αυτό το όνειρο όσο μεγαλώνω εξαφανίζεται.....Quote:
Originally Posted by Remedy
σε πληγωνει δηλαδη μια παντελως ανεφικτη και ματαιη επιθυμια....Quote:
Originally Posted by tzimani
αυτο ειναι μια αγονη σκεψη που σε φορτιζει αδικα και κυριως σου δινει ΑΛΛΟΘΙ για την πραγματικη ζωη και σε αφηνει να ΚΩΛΛΥΣΙΕΡΓΕΙΣ εναντια στους αληθινους και εφικτους στοχους σου, με αποτελεσμα να καθυστερεις και να βουλιαζεις χειροτερα.
αν δεν αλλαξεις οπτικη, στα 40 θα κλαις που δεν εισαι πια 30, στα 50 που δεν εισαι πια 40 και θα κυλησει ετσι η ζωη σου κλαιγοντας.:rolleyes:
ΞΥΠΝΑ ΚΑΙ ΖΗΣΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ.
Δεν είναι άγονη κι ανέφικτη αν το είχα πάρει ζεστά από νωρίς και είχα αφιερωθεί εκεί που έπρεπε. Είμαι καλός παίκτης και γνωστός ανάμεσα στους γνωστούς. Το γιατί δεν έγινε κάτι είναι γιατί όταν ήταν ο καιρός εγώ πετούσα χαρταετό. Στην τελική, αν το έκανα από τα 20 μέχρι τώρα (όπως μια πληθώρα από μοντέλα, τραγουδιστές, μουσικοί κτλ) παράλληλα με σπουδές, τώρα σιγά σιγά θα σοβάρευα και θα είχα και παραπάνω πτυχία από το ένα βασικό που έχω τώρα και με δυσκολεύει ακόμα πιο πολύ να αποκατασταθώ επαγγελματικά. Συν ότι επειδή είχα και παραπάνω κιλά αλλά ψυχολογικά προβλήματα + ανωριμότητα, έμεινα πίσω και στα ερωτικά μου που μετράνε κανά δυό σχεσούλες μικρές και κάποια ραντεβουδάκια και One night stands.... Aπό όλες τις απόψεις αποτυχημένος.Quote:
Originally Posted by Remedy
αν βάλουμε τις αμφιβολίες σου και τις σκέψεις του Remedy ... έχω καταλήξει από παρομοιες αμφιβολίες .. στην οπτική του Remedy ...μια συνομίλικη σου ..με ανυσηχίες επίσηςQuote:
Originally Posted by Remedy
Εγω τον Φλεβαρη γινομαι 33 και δεν γουσταρω καθολου... :P
Φαντασου καποτε κοροιδευα αυτους που αισθανονται ετσι με την ηλικια τους , τωρα τα λουζομαι!
Είμαι μεγάλος για να πηγαίνω στα μπαράκια να γνωρίζω γκόμενες?
Στα μπαρακια βλεπεις και 50ρηδες.. Ειπαμε κριση ηλικιας αλλα οχι και ετσι! Μην πας στα μπαρακια εσυ , πηγαινε στο ΚΑΠΗ για τσαι :P
Πάμε παρέα ... για βαλσαμόχορτο , σπαθόχορτο , πασιφλώρα , λεβάντα .... συνταγή για αυπνίες ... και χάλαρωση...Quote:
Originally Posted by mnimonio is back
Τώρα θυμήθηκα κ του κουτιού τα παραμύθια ... που άριχζε το παραμύθι κ έλεγε ... Να ο βασιλιάς που πίνει ΤΙΛΙΟΝ και η βασίλισσα με το πλεκτόν ... !
Εγω στης 15 Δεκεμβριου θα γινω 30 και δεν στεναχωριεμαι καθολου για την ηλικια μου.Σε αυτο το θεμα τα εχω βρει με τον εαυτο μου.ΟΛΟΙ γερναμε, ειναι κατι το φυσιολογικο , κανεις δεν μπορει να σταματησει τον χρονο.Παντως 32 χρονων θεωρεισαι ακομα νεος!
Ρε συ τζιμανι , εκλεισα μολις τα 54 , και αισθανομαι μια χαρα . Σε κανεναν δεν αρεσει να γερναει , εξυπακουεται , αλλα σημασια εχει πως αισθανεσαι . Αν αισθανεσαι γέρος , τοτε εισαι . Το σωμα αναποφευκτα γερναει , η ψυχη ομως οχι . Βεβαια γυμναζομαι , προσεχω τον εαυτο μου , το φαγητο μου , το ντυσιμο μου , εχω τα ιδια χομπυ με παλια , αλλα 25 δεν ξαναγινομαι , δεν μενοχλει ομως . Και τωρα εσυ φρικαρεις στα 32 , την πιο δημιουργικη ηλικια ? αναθεωρησε πληζ. Δεν μπορω πλεον να ' χτυπησω ' μια 25 χρονη , αλλα δεν μενδιαφερουν οι ηλικιες αυτες , θα προτιμησω μια μεγαλυτερη . Κοιτα να κρατησεις τα μαλλια σου , το ηθικο σου , να συμβιβαζεσαι με τον χρονο , να εισαι υγιης και ολα θα πανε καλα . Θα σου ξανααπευθυνθω σε 10 χρονια , να σου πω πως αισθανομαι !!
Αυτό ακριβώς. Όταν νιώθω παιδί μέσα μου, με εφηβική ορμή για όλα και τόση όρεξη για ζωή, πώς είναι δυνατόν να βλέπω στον καθρέφτη έναν γέρο? Μήπως έχω κατάθλιψη? ή απλά αρνούμαι την πραγματικότητα?Quote:
Originally Posted by Macgyver