Λευκα ψεμματα. Καμπανακι κινδυνου η φυσιολογικο;
Πιστεύετε πως τα μικρα λευκα ψεμματα στην αρχη μιας γνωριμίας είναι φυσιολογικα και αμελητέα, η προμηνύουν μεγαλύτερα προβλήματα; Μιλάω για ψεμματα που έχουν να κάνουν για παράδειγμα με τα ενδιαφεροντα μας η τις γνώσεις μας σε κάποια πράγματα, πχ. "ξερω αυτο το συγκρότημα μ'αρεσει" η "εχω διαβασει αυτο το βιβλίο". Μια οπτική ειναι πως δεν ειναι εντελως κατακριτέο το να προσπαθεί κάποιος να δημιουργήσει κοινά σημεία επαφής και μπορει ίσα ισα να ειναι ένα παιδιάστικο μεν, αληθινό δε σημάδι ενδιαφέροντος. Απο την αλλη το να ενδιαφέρεσαι για κάποιον και να προσπαθείς να προσαρμοστεις στα δεδομένα του άλλου δεν ειναι η καλύτερη ένδειξη αυτοπεποιθησης. Η αισθάνεσαι λίγος και προσπαθεις να αναπληρώσεις με ότι τροπο πιστεύεις ότι θα προσελκύσει το ενδιαφέρον του άλλου η μπορεί απλα και να σημαίνει μια γενικότερη..."ανεμελιά" να το πω; ως προς την γνωριμία. Και οτι θα πει οτι ψεμμα θεωρεί απαραίτητο για να πετύχει οτι σκοπό εχει, που οκ μπορει να ειναι απλα να περάσει καλα. Οποτε...ποιο κίνητρο ειναι πιο πιθανό; Μπορει να ειναι συνδιασμος και των δυο περιπτώσεων φυσικά. Επίσης υπάρχει και η άλλη κατηγορία μικρών ψεμματων/δικαιολογιων στην αρχη μιας γνωριμίας. Το "παω για υπνο/προπονηση/στη θεία μου που ναι άρρωστη" και παράλληλα ψάχνομαι και με αλλες γνωριμίες. Αυτο σε ενα αρχικο στάδιο δεν ειναι κακο νομιζω, ουτε οι χαζές δικαιολογίες ειναι απαραίτητες ομως. Υπάρχει μια περίοδος που φαντάζομαι οκ κανεις δε χρωστάει τίποτα σε κανέναν, αλλα τι λόγος υπάρχει να κοροϊδεύεις τον αλλον μες στα μούτρα; Αυτο μπορεί να ξεπεραστεί απλα με τακτ και απο τις δυο πλευρές. Θα ήθελα γενικα τις γνώμες σας αλλα και πιο συγκεκριμενα για τον λόγο που άνοιξα το θέμα: Γνώρισα κάποιον ονλαιν λοιπον και μετα απο καιρό που πιστευα οτι παει δεν παίζει να νιώσω ξανα έπαθα ενα κλικ. Στην αρχη ψιλοενθουσιαστηκα και γρήγορα κι ολας, εχει μια εβδομάδα που μιλαμε καθε βραδυ ολο το βραδυ μεχρι τα ξημερώματα, απο κανα πεντάωρο. Αλλα σιγα σιγα αρχισα να βλεπω τέτοια ψεμματακια εδώ κι εκεί, και των δυο ειδών και αρχισα να ξενερώνω λιγο. Απο την αλλη ένιωσα και μεγάλη έλξη. Και για να καθαρισω την ατμόσφαιρα του το είπα οσο πιο ευγενικά και διπλωματικα γινόταν οτι δεν χρειάζεται να λέγονται ψεμματακια και οτι τα αγνοούσα επειδή τον συμπάθησα αλλα να ξέρει οτι δεν ειμαι και χαζή και οτι μπορεί να εινακ και φυσιολογικά σε αυτο το στάδιο αλλα θα ήθελα να μη γίνεται γιατι έχω θέματα εμπιστοσύνης (κάηκα στο γάλα φυσάω το γιαούρτι κλπ). Εκείνος πρωτα έδειξε να θίχτηκε και μετα είπε οτι με καταλαβαίνει γιατί τα σκαλίζω αλλα οτι δεν εχει λογο να λέει ψεμματα ουτε λεει. Εγω εν τέλει το αποδέχτηκα στη κουβέντα πάνω. Αλλα τωρα δεν ξερω τι να κανω. Απο τη μια με ελκύει αρκετα και απο την αλλη ξέρω πως δεν παίζει να τον εμπιστευτώ. Οποτε ισως να το παρω χαλαρά; Εφημερα ξερω γω; Απλα φοβάμαι μη τα μπαλωσει πιο περίτεχνα μετα...οπως και να εχει δεν ειναι καλο σημάδι ολο αυτό απο την αρχη ετσι δεν ειναι; θα αρχίσω να αισθάνομαι και τρελλη σε λιγο οτι τα βγάζω απο το νου μου, καμια φορα σκεφτομαι μήπως υπερβάλλω η τον παρεξηγώ. Αλλα η λογική μου μου λεει πως όντως κατι δεν πάει καλα. Αυτο. Θα εκτιμησω οποιαδήποτε γνώμη πάνω στο θέμα γενικα και ειδικά.
