Χωρισμος μετα απο 10 χρονια

Καλημερα και χρονια πολλα σε ολους
Οπως καταλαβαίνεται απο τον τιτλο μου,χωρισα με τον πρωην μου μετα απο 10 χρονια..Η σχεση μας ειχε απ ολα..Ερωτα παθος πονο αγαπη και οπως σ ολα τα πραγματα οταν δεν προχωρουν..οταν οι ανθρωποι δεν ειμαστε ειλικρινης με τους αλλους και τον εαυτο μας ..τελειωνουν...ποναω πολυ...ηταν η πρωτη μου σχεση..ειμαι 28 και εκεινος 35...μου πε να χωρισουμε γιατι δεν μπορει να προχωρησει...εννοοντας σε συγκατοικηση...δεν μπορει γιατι εχει προσωπικαβ βιωματα οικογενειακα που τον εχουν κανει ευθυνοφοβο..φταιω και γω γιατι ημουν σε αλλο μηκος κυματος..Σαν να λεμε εγω με 60 να τρεχω κι ο αλλος με 10...δεν μπορω να μην σκεφτομαι το αν...αν ειχαμε προχωρησει αν επαιρνε αποφαση να κανει αυτα που εκεινος "εταζε" ηθελα ολα αυτα τα χρονια Αλλα οταν ηρθε η ωρα να τα κανουμε οταν αρχισα να νιωθω πιο ετοιμη παντα εβρισκε εμποδια...Αμαρτιες γονεων;;;

λυπάμαι πολυ ηλιαχτιδα μου, φανταζομαι ποσο δυσκολο θα ειναι για σενα ολο αυτο... αλλα μετα απο 10 χρονια σχεση, η συγκατοικηση δεν ακουγεται και κατι παραλογο...οσα βιωματα και αν ειχε με τους γονεις του, εζησε μαζι σου 10 ολοκληρα χρονια, θα πρεπε μεχρι τωρα να εχει καταλάβει οτι δεν ειναι το ιδιο!... ελπίζω ολα να πάνε καλα!

Δεν μπορει να προχωρησει...εχει ψυχολογικα...περασαμε τοοοσα πολλα που νιωθω σαν να παντρευτηκα και χωρισα Με γνωρισε παιδι και ειμαι πια γυναικα...Με παγωσε ολη αυτη η συμπεριφορα..εχει θεματα..δεν μπορει τις αλλαγες..ελεγε πολλα ψεμματα αποτην αρχη της σχεσης για να μην αναλαβει το βαρος της αληθειας..μαλωμενος με την ευθυνη...Τον αγαπησα ομως..γιατι πιστευα..πιστευω..στην αληθινη αγαπη..ξερω όμως οτι η αληθινη αγαπη δεν φοβαται τις ευθυνες..αλλα πως να συγχωρεσω τον εαυτο μου;;

για ποιο πραγμα να συγχωρεσεις τον εαυτο σου?.. εισαι και εσυ σε αυτην την σχεση..εχει και εσυ δικαιωμα να θελεις πραγματα

Εκανα θυσιες για μας πιστευα οτι με αγαπη θα τον βοηθησω αλλα με αγχωνε οτι δεν ηταν δυναμικος..με αγχωνε που εμενε με τους γονεις του με εκνςυριζε γιατι ειχαμε ολα οσα χρειάζονται δυο ανθρωποι για να προχωρησουν..δουλεια νιατα τι αλλο; Αυτος ομως ειχε θεμα δεν ηθελε να προχωρησει..γιατι μου λεγε οτι θελει τοτε;απο την αρχη της σχεσης μας κιολας;

Quote:

---

Originally Posted by iliaxtida

Εκανα θυσιες για μας πιστευα οτι με αγαπη θα τον βοηθησω αλλα με αγχωνε οτι δεν ηταν δυναμικος..με αγχωνε που εμενε με τους γονεις του με εκνςυριζε γιατι ειχαμε ολα οσα χρειάζονται δυο ανθρωποι για να προχωρησουν..δουλεια νιατα τι αλλο; Αυτος ομως ειχε θεμα δεν ηθελε να προχωρησει..γιατι μου λεγε οτι θελει τοτε;απο την αρχη της σχεσης μας κιολας;

---

πολλες φορες λέμε πραγματα που ενω τα πιστευουμε δεν μπορουμε τελικα να τα πραγματοποιησουμε γιατι ειμαστε περισσοτερο αδυναμοι αποσο αντεχουμε να ξερουμε. στην ουσια κοροιδευε τον εαυτο του, οχι εσενα.
σε αυτα τα 10 χρόνια σιγουρα ειχατε και καλες στιγμες, καποια στιγμη ομως, οταν ο ενας απο τους 2 ωριμάζει και θελει να πάει μπροστα..ενο ο αλλος μενει στασιμος ...βρισκομαστε σε αδιεξοδο... και στο αδιεξοδο ..ή αλλαζουμε κατευθυνση...ή μενουμε εκει και κοπαναμε το κεφαλι μας στον τοιχο... υπάρχει περιπτωση ο χωρισμος σας να τον κινητοποιήσει και να αλλαξει γνωμη?

Δεν ξερω...η αληθεια ειναι οτι αν μπορω να κρινω απ οτι μου χε εκμυστηρευτει τα εσωψυχα του ηταν ο συνδετικος κρικος στους γονεις Ανελαβε να καλυπτει και να λεει ψεμματα Επελεξε να ναι θυμα..και αυτο που φοβοταν ηταν οτι θα κανει οτι κανουν οι γονεις του..θα κανει διαλυμενη οικιγενεια..το σφαλμα μου ειναι οτι στον τελευταιο καυγά πριν το τελος του πεταξα ολα τα ψυχολογικα στα μουτρα Η αγανακτηση να ρον βλεπω να καλυπτει παλι καταστασεις με εκανε να του πω οτι εξαιτιας αυτων δεν προκειται να προχωρησεις στην ζωη σου..στην ουσια του βαλα και βουλα..και υπεγραψα κι απο πανω..του ζητησα συγνωμη..αλλα ξερεις την παροιμια για το συγνωμη και το χ..ιμο Λερι πως πηγε σε ψυχολογο αλλα οτι για μας δεν υπαρχει περιπτωση επανασυνδεσης..τωρα το λερι αυτο..στην αρχη ελεγε να ηρεμησουμε χωρια μετα επειδη δεν τον πηρα στσ σοβαρα και εστελνα μνματα τυπου σ αγαπαω κι ανμ αγαπας οσο λες ολα θα τα διορθωσουμε και επειδη δεν τον αφηνα να ηρεμησει ειπε χωριζουμε και το ξσναβλεπουμε και μετα απο 3 βδομαδες ειπε με νευρα δεν υπαρχει περιπτωση επαναστνδεσης..και κοινοι φιλοι που τονβλεπουν λενε ειναι χαλια αλλα στσθερος στις αποψεις του..

επρεπε να ειχε πάει σε ψυχολόγο απο καιρο, υποπτευομαι πως εσυ ειχες αναλαβει και αυτον τον ρολο!... καλυτερα να μεινει μονος του, να ωριμασει και να δει σε βαθος καποια πραγματα...εσυ πως εισαι κοριτσακι μου?

Περναω διακυμανσεις λεω καιε εμποδιο για καλι βγαινω εξω..μετα θυμαμαι τα ματια του πως ελεγε το σ αγαπαω πως μου φιλαγε το χερι κι εκανε σαν παλαβος να μαστε μαζι και ξανακυλιεμαι στα πατωματα..ευχαριστω πολυ rea..συν-ξενυχταμε ειναι πολυ παρηγορητικο..τωρα θα την πεσω γιατι ξυπναω σε 5 ωρες..θα τα πουμε αυριο καλο βραδυ

αυτο τωρα που γραφεις μου θυμιζει κατα ενα μερος τη σχεση που ειχα κανει εγω δηλαδη ωρες ωρες μιλαγα μηχανικα ενω αυτη την εβλεπα που γκαζωνε συνεχεια κ ετρεχε με χιλια το μυαλο της αλλα να σου πω δε με ενθουσιαζει πολυ η συγκατοικιση γιατι μου φαινετε βαρετη αλλα για μερικες μερες θα μ αρεσε..
αλλα γιατι επρεπε να συγκατοικισετε υποχρεωτικα? αυτο δε καταλαβαινω
γιατι δεν υπαρχει περιπτωση επανασυνδεσης για να μη λεει ο κοσμος οτι δεν εχετε παντρευτει μηπως?

Quote:

---

Originally Posted by iliaxtida

Περναω διακυμανσεις λεω καιε εμποδιο για καλι βγαινω εξω..μετα θυμαμαι τα ματια του πως ελεγε το σ αγαπαω πως μου φιλαγε το χερι κι εκανε σαν παλαβος να μαστε μαζι και ξανακυλιεμαι στα πατωματα..ευχαριστω πολυ rea..συν-ξενυχταμε ειναι πολυ παρηγορητικο..τωρα θα την πεσω γιατι ξυπναω σε 5 ωρες..θα τα πουμε αυριο καλο βραδυ

---

καληνυχτα ηλιαχτιδα ελπιζω αυριο να αισθανεσαι καλυτερα:)

Οχι καμια σχεση..μενω με τους γονεις μου μενει με τους γονεις του..δεν με γεμιζει το παμε βολτα και μετα ο καθενας σπιτι του..αλλωστε εκεινος μου βαλε εξαρχης την ιδεα Εγω στα 26 οταν αρχισα να νιωθω πιο ετοιμη και του πα το οκ ημσσταν 7 χρονια μαζι αλλα εκεινος μου το βαλε στο μυαλο Οτι ταιριαζουμε και ποσο ωραια θα μαστε σπιτακι μας κτλπ..και μενα με αγχωνε να ανοιξω σπιτικο Αλλα θα το κανα για να μαι με τον ανθρωπο μου

Ευχαριστω rea :)

εγω νομιζω παντως οτι ζητας παρα πολα κ ξεχνας οτι τα περισσοτερα ζευγαρια κ ειδικα οσα εχουν παντρευτει ζουν συμβιβασμενα..
αληθινη αγαπη ειναι τις περισσοτερες φορες αυτη που σε εγκατελειψε πρωτη κ απλα κουραστηκες να την πενθεις
εγω αμφιβαλω αν υπαρχει αληθινη αγαπη για πολυ στη ζωη του καθε ανθρωπου πιο πολυ ψυχαναγκασμος υπαρχει με το θηριο της μοναξιας να σε στριμωχνει στη γωνια κ τελικα διαλεγεις αν θες να συμβιβαστεις η να προχωρισεις μονος κ να οδηγιθεις σε φιασκο τις περισσοτερες φορες.
μπορει κ αυτο να μη σου ακουγετε κ πολυ ωραιο αλλα εγω εχω μαθει να μαι ορθολογιστης.

....έγινε καυγάς και τον έφερες σε δύσκολη θέση να αντιμετωπίσει θέματα στο μυαλό για τα οποία ακόμα να μην μπορεί να είναι έτοιμος να τα δει ..γνώμη μου είναι να μην τον πιέσεις άλλο να τον αφήσεις να χαλαρώσει κι αν είναι να γυρίσει θα γυρίσει μόνος του εσύ ότι είχες να πεις το είπες . Τώρα είναι νωπό ακόμα κ σίγουρα υπάρχει πόνος .. καμιά φορά συμβαίνει και να πονάμε .. δεν μπορούμε όμως να πονάμε συνέχεια ... και αν κάποια πράγματα μας πονούν.. μερικές φορές τα αφήνουμε στην άκρη του μυαλού μας .. το ίδιο μπορεί να έχει πάθει και εκείνος .. για κάποια δικά του θέματα .. δηλαδή να πονάει .. μπορείς μόνο να κάνεις υπομονή να κάνεις πράγματα που σε ευχαριστούν και να αρχίζει το μυαλό σου να καθαρίζει και τα έντονα συναισθήματα να καταλαγιάζουν ..