Καλησπέρα σε όλους. Είμαι άντρας, 23 χρονών και ένιωσα την ανάγκη να γίνω μέλος σε αυτό το forum. Και αυτό γιατί τον τελευταίο καιρό διανύω μια περίεργη φάση της ζωής μου. Για την ακρίβεια, με διακατέχει μια απαισιοδοξία για τα πάντα, δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα και παρόλο που βγαίνω έξω υπάρχουν φορές που νιώθω ότι δεν είμαι εκεί. Κατ' αρχάς, είμαι ομοφυλόφιλος, κάτι το οποίο γνωρίζουν ελάχιστα άτομα. Από τα οποία, το πιο κοντινό κιόλας ζει σε μακρινή πόλη από τη δική μου, κάτι το οποίο μου είναι ιδιαίτερα δύσκολο αλλά προσπαθούμε να μιλάμε όσο γίνεται μέσω ίντερνετ. Η παρέα μου εδώ δεν ξέρει κάτι κάτι που - υποθέτω - δεν με αφήνει να έρθω πραγματικά κοντά τους. Βέβαια, δεν ξέρω πόσο κοντά μπορώ και θέλω να έρθω μιας και οι απόψεις τους πάνω στο θέμα της ομοφυλοφιλίας δεν είναι και οι καλύτερες. Τέλος πάντων, η τρέχουσα περίοδος της ζωής μου είναι περίεργη μιας και τελειώνω τις σπουδές μου - κάτι που σημαίνει τέλος μιας εποχής - και σε λίγους μήνες θα μπω φαντάρος, κάτι που δεν το θέλω καθόλου. Επίσης, το γεγονός ότι μέχρι τώρα δεν έχω καταφέρει να κάνω σχέση, λογικά παίζει και αυτό το ρόλο του στην ψυχολογία μου. Τέλος, τον τελευταίο καιρό υπάρχουν μέρες που τρώω χωρίς να το ελέγχω, με αποτέλεσμα να έχω πάρει κιλά.
Για να μιλήσω και λίγο πιο κοντά σε αυτό που νιώθω, δεν ξέρω τι σκατά φταίει και είμαι έτσι. Πολλές φορές νιώθω μόνος μου, χωρίς να έχω κάποιον να μιλήσω. Κάποιον να του πω αυτά που νιώθω. Το μόνο που μου αρέσει να κάνω είναι να ακούω μουσική.
Είναι κουραστικό πολύ αυτό που περνάω. Και δεν ξέρω πώς να ξεκολλήσω.