Η εγκυμοσυνη και αυτος..

Τελικα...ειμαι εγκυος ναι...το εμαθα σημερα το πρωι...ημοτυν αρκετα ψυχραιμη και προετοιμασμενη,χθες βραδυ ηρθε εξω απο το σπιτι μου,με πηρε τηλεφωνο ειπε να κατεβω και οτι αν δεν κατεβω θα χτυπαει το κουδουνι μεχρι να βγω,κατεβηκα..με περιμενε με κοκκινα λουλουδια,με πηρε και φυγαμε..ελειπα ολο το βραδυ..ημασταν μα2ι..ειπε οτι θα ειναι διπλα μου σε οτιδηποτε και αν γινει,οτι αν ειμαι τελικα εγκυος θα παρουμε μα2ι μια αποφαση και οτι θα με στηριξει οσο μπορει...μετα απλα με ειχε αγκαλια και δεν μιλουσαμε..με πηρε ο υπνος καποια στιγμη..βρεθηκα στα χερια του το πρωι...πηγαμε μα2ι και καναμε ξανα τη χοριακη..δεν εφυγε λεπτο απο διπλα μου..οταν βγηκαν τα αποτελεσματα και εδειξε πως ειμαι εγκυος με φιλησε με αγκαλιασε και ειπε πως οτι και να γινει θα το περασουμε μα2ι...τωρα γυρισα σπιτι μου απο χθες βραδυ..σε δυο ωρες θα τον ξαναδω..θα μιλησουμε μα2ι στη μητερα μου..ετσι αποφασισαμε..δεν ξερω αν κανω καλα...

καλα κανεις.. αντε με το καλο!

Καλα κανεις, να της μιλησετε...σκεψου ομως πρωτα τι θελεις εσυ, μετα συζητα με το αγορι σου τι θελετε και μετα μιλατε στη μητερα σου. Με αυτη τη σειρα ακριβως. Οι λογοι γιατι πρεπει να τα κανεις με αυτη τη σειρα ειναι αυτονοητοι...εκτος αν ηδη ξερεις τι θα κανεις οποτε δεν εχει σημασια.

Ειπε θα μιλησουμε,θα συ2ητησουμε παλι τι θα κανουμε..μου αρκει που θα ναι διπλα μου,μα2ι μου οτι αποφαση και αν παρουμε...θα ναι εκει...εμενα μου αρκει αυτο...ενιωσα ανακουφισμενη και πολυ ομορφα που θα ναι εκει...να πω εδω οτι ο φιλος μου ειναι κατα των εκτρωσεων..εγω δεν ξερω τι θελω..ειμαι μολις δεκαοκτω..εχω ονειρα..εχω γραψει παρα πολυ καλα..περναω στη σχολη που θελω..ενα μωρο τωρα.θα αλλα2ε ρι2ικα τη 2ωη μου...περνανε διαφορα απο το μυαλο μου...αλλα εφοσον ειμαι μα2ι του...ηρεμω..δεν με παρατησε...αν θελει να το κρατησουμε? πως ναι θα το μετα?...φοβαμαι..

Της Χοριακής ...το κάγκελο δηλαδή!
Άντε με το καλό!!!!
Εγώ ήμουν σίγουρος πως ήσουν έγγυος,γι'αυτό ήδη σου είχα κάνει τα βαφτίσια!

Quote:

---

Originally Posted by STAVROS

Της Χοριακής ...το κάγκελο δηλαδή!
Άντε με το καλό!!!!
Εγώ ήμουν σίγουρος πως ήσουν έγγυος,γι'αυτό ήδη σου είχα κάνει τα βαφτίσια!

---

σε ευχαριστω...χαχα εμα ναι γιαυτο ειχαμε ηδη βρει ονομα

Η Χοριακή πόσο ήταν?

Quote:

---

Originally Posted by kapakapa

Ειπε θα μιλησουμε,θα συ2ητησουμε παλι τι θα κανουμε..μου αρκει που θα ναι διπλα μου,μα2ι μου οτι αποφαση και αν παρουμε...θα ναι εκει...εμενα μου αρκει αυτο...ενιωσα ανακουφισμενη και πολυ ομορφα που θα ναι εκει...να πω εδω οτι ο φιλος μου ειναι κατα των εκτρωσεων..εγω δεν ξερω τι θελω..ειμαι μολις δεκαοκτω..εχω ονειρα..εχω γραψει παρα πολυ καλα..περναω στη σχολη που θελω..ενα μωρο τωρα.θα αλλα2ε ρι2ικα τη 2ωη μου...περνανε διαφορα απο το μυαλο μου...αλλα εφοσον ειμαι μα2ι του...ηρεμω..δεν με παρατησε...αν θελει να το κρατησουμε? πως ναι θα το μετα?...φοβαμαι..

---

Για αυτο σου ειπα σκεψου πρωτα μονη σου τι θελεις...δηλαδη τι ο,τι θελει αυτος θα κανεις; Οπως σε κοβω οτι σου πει ναι θα λες...
Αμα σου πει οτι το θελει και οτι θα σε στηριξει και σε καθησυχασει οτι θα ζησετε μαζι στο μικρο σπιτι στο λιβαδι θα πεις ναι...αλλα εγω δεν θα γενναγα ουτε μισο παιδι που λεει ο λογος αν δεν ειχα δυνατοτητα να το μεγαλωσω μονη μου ΑΝ χρειαζοταν (που μακαρι να μην χρειαστει σε σενα) κι ας λεει οποιος θελει οτι θελει...
Ειναι πολυ μεγαλη αποφαση αυτη και πρεπει να γινει υπευθυνα, με γνωμονα τη λογικη και με γνωμονα τα γεγονοτα/τις σταθερες στη ζωη σου. Με σχεδιο α και β και γ μη σου πω...το μωρο δεν ειναι απλα μωρο. Ειναι ενας ανθρωπος. Μπορεις να στηριξεις εναν ανθρωπο ενω χρειαζεσαι η ιδια στηριξη;
Πριν ανακουφιστεις απο τα γλυκολογα του σκεψου τι μηχανισμους στηριξης εχεις χωρις αυτον (για καλο και για κακο, σαν σχεδιο β ρε παιδακι μου)...λεφτα στην ακρη εχεις; Δουλεια εχεις; εστω προυπηρεσια σε δουλεια καποια εργασιακη εμπειρια; Ειδικοτητα η καποια τεχνη για να βασιστεις για να βγαζεις το γαλα του παιδιου σου εχεις; Η θα εισαι εξαρτημενη απο το πατερα του παιδιου σου; Γιατι ναι ειναι κι αυτος υπευθυνος για το παιδι του λογικα και θα μπορει στη χειροτερη των περιπτωσεων να πληρωνει διατροφη...σε αυτο θα βασιστεις ομως; Θες να εισαι "δεμενη" ετσι τροπο τινα με καποιον; Αν κατι χαλασει στη σχεση σας τι θα κανεις τα στραβα ματια; Γιατι ξερω κοπελα που λογω οικονομικης εξαρτησης και μωρου παιδιου κανει τα στραβα ματια ενω δε χωραει να περασει απο τις πορτες με τις περικοκλαδες στο κεφαλι. Αντε στο μηνα που γνωριζεστε μελι γαλα (που εχεις να λαβεις και τη συμπεριφορα του μς το θεμα με τα μνματα υποψη, πολυ γρηγορα ειχατε δραματα) ...μετα; Ξερεις αν θα ειναι ετσι μετα; Ναι ζησε τον ερωτα σου κλπ βουρ αλλα πρεπει να εχεις ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ δικλειδες ασφαλειας. Επισης σκεψου θα μπορεσεις να σπουδασεις παραλληλα αν το θες; Οι γονεις σου θα σε στηριξουν σε αυτο; Θες το παιδι σου να το μεγαλωνουν οι παππουδες; Ασχετα τι σου λεει το αγορι σου θες εσυ και εισαι ετοιμη να γινεις μανα; Σκεψου τα αυτα σοβαρα ΜΟΝΗ ΣΟΥ. Για καλο στο λεω... Ωστε οταν μιλησετε ξανα να εχεις μια εικονα για ολες τις παραμετρους που πρεπει να λαβετε υποψη και να φερεις και καποια δικα σου θελω στο τραπεζι, οχι οτι σου πει αυτος...να εισαι ετοιμη.
Και μετα οταν μιλησετε στη μητερα σου προτεινω να λαβεις σοβαρα υποψη ο, τι θα σου πει...αυτα....
Ελπιζω να πανε ολα καλα απο εδω και περα.

xaxaxaxa
τι ειναι παλι αυτο?
αρλεκιν γραφεις?

με τετοια αγωνια και γεγονοτα που ζεις, ειχες την σκεψη αντι να συνεχισεις το θεμα σου να ξεκινησεις καινουριο με τιτλο " η εγκυμοσυνη κι αυτος"?
οκ....

την παρασκευη δεν ειχαν βγει καν τα αποτελεσματα κι εκεινος σου ζητησε χρονο με νευρα.
και δευτερα πρωι βγηκαν τα ΔΕΥΤΕΡΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ της δευτερης χοριακης που κανατε μαζι, ποτε?

σε καθε περιπτωση σε μια τετοια περιπτωση ανηλικης κοπελας με τετοιο προβλημα η μονη ενδεδειγμενη λυση ειναι να μιλησει στους γονεις της.

Αυτα ειναι σοβαροτατα θεματα , θελουν πολυ σκεψη και περισυλλογη , δεν αρκει η καλη θεληση ............. δωσε βαση στο τι θα πουν οι γονεις σου .......και λαβε το σοβαρα υπ οψιν .......

Από την στιγμη που υπαρχει εγκυμοσυνη πρεπει να μιλησεις με τους γονεις σου αν δεν το εχεις κανει ηδη, οσο ρομαντικα και να τα βλεπεις τα πραγματα και ισως λογικο λογω της ηλικιας σου ενα παιδι ειναι μια μεγαλη ευθυνη και χαρα φυσικα για οποιον αποφασισει να την αναλαβει. Νομιζω η Ναταλια σου ειπε ακριβως αυτο που σκεφτομαστε ολοι οσοι διαβαζουμε το θεμα σου. Οσο ερωτευμενη και αν εισαι υπαρχουν πολλα που πρεπει να λαβεις σοβαρα υποψη σου πριν παρεις την οποια αποφαση. Και κυριως να δεις τι θες εσυ. Οχι τι θελουν οι γονεις σου η τι θελει ο συντροφος σου αλλα εσυ. Οταν προκειται για κατι τετοιο δεν κανεις χαρη σε κανενα, ουτε εισαι αβουλη. επειδη λες οτι ο φιλος σου ειναι κατα των αμβλωσεων, ωραια σεβαστο, αν εσυ δεν θες να το κρατησεις ομως τι θα γινει? Σου λεω την μια εκδοχη. Θα εναρμονιστεις με τν φιλο σου πανω στον ενθουσιασμο σου και μετα? Τον ξερεις ενα μηνα μολις και εχει δωσει ηδη δειγματα καποιας συμπεριφορας. Εκει που θελω να καταληξω ειναι οτι πριν παρεις την οποια αποφαση θα πρεπει να σκεφτεις πολυ καλα να μιλησεις στους γονεις σου και απο κει περα να αποφασισεις τι θες. Καλο το συναισθημα, ο ερωτας κλπ αλλα οταν προκυπτει κατι τοσο σοβαρο οσο ειναι ενα παιδι η λογικη πρεπει να μπει μπροστα πανω απ ολα για το δικο σου καλο.

θα σου δωσω συμβουλη, να κανεις αυτο που εσυ γουσταρεις, θελει δεν θελει το παιδι αυτο η μανα σου, ο μικρος πατερας κλπ...
ειναι δικη σου αποφαση!! κ κανενος αλλουνου! το σωμα σου ειναι δικο σου! κ το μωρακι εσυ θα το φας στη μαπα πιο πολυ...
ευχομαι οποια αποφαση κ να παρεις εσυ πανω απ ολα να νιωσεις ανακουφισμενη!!
το παν ειναι να μην μετανοιωσεις για τιποτα! να σε προειδοποιησω οτι η εκτρωση ειναι ασχημη εμπειρια κ μετα σε κανει να νιωθεις καπως...εγω προσωπικα την βιωσα πολυ ασχημα..ενιωθα αδεια κ μετανοιωσα τοτε..
ενιωσα πως δεν ειχα να περιμενω τιποτα αλλο πια...εκανα μια ακτρωση κ μετα συνεχισα την ζωη μου κ υστερα τι?
δεν μπορω να περιγραψω ποσο αδεια ενιωσα....βασικα ενιωσα καταθλιψαρα κ ηθελα να γυρισω τον χρονο πισω να το ξαναεχω στην κοιλια μου. Ακομα κ τωρα που σου το εγραψα αυτο..αναστεναξα...λυπαμαι πολυ βασικα.

επιπλεον να ξερεις οτι μπορεις κ να σπουδασεις εχοντας κ το μωρακι μαζι αρκει να σε βοηθησουν κ οι δικοι σου..
χαιρομαι για την εκβαση με τον τυπο που ηρθε με λουλουδια κλπ..
σιγουρα ομως δεν ειναι κ ο πλεον καταλληλος συντροφος να στηριχτεις εφοσον ηταν αρκετα ασταθης τον τελευταιο καιρο..οποτε αν κρατησεις το μωρακι να ξερεις οτι απλα εσυ θα εισαι η λεβεντισα στην ολη φαση..
επιπλεον υπαρχει κ συλλογος που στηριζει κοπελες κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης τους οταν νιωθουν ανημπορες κλπ..
μπορεις να απευθυνθεις..λεγεται "αγκαλια"..γενικα εγω πλεον με οσα περασα ...αστο δεν θελω να πω..γιατι δεν θελω να επηρρεαζω κανεναν τελικα..
ειναι πραγματικα μια σοβαρη αποφαση...που κρινεται η ζωη σου απο δω κ περα.
υ.γ. οχι τελικα θα το πω...δεν αντεχω σορρυ..αλλα η εκτρωση ειναι για μενα ο.τι χειροτερο υπαρχει.......
ναι δεν ειματε ουτε οι πρωτες ουτε οι τελευταιες..αλλα δεν παυει να ειναι μια βαθια πληγη στην ψυχη.

Κι εγώ από την προσωπική μου εμπειρία συμφωνώ με την anxious4ever.
Εγώ πληγώθηκα ανεπανόρθωτα από ένα τέτοιο γεγονός στα 18 μου και το χιλιομετάνιωσα και επίσης δεν μπόρεσα να ξανακάνω παιδιά. Όχι λόγω της άμβλωσης αλλά από διάφορα άλλα θέματα που προέκυψαν αργότερα.
Θέλει πολλή σκέψη η απόφαση και βασικά πρέπει να κάνει αυτό που θέλει από την καρδιά της ανεξάρτητα από τις συνθήκες.
Έχω φίλες μου που έμειναν έγκυες και το κράτησαν το παιδί και έκαναν και σπουδές και καριέρα και καλούς γάμους. Μπορώ να πω οτι οι ευθύνες βοηθανε τον άνθρωπο όταν υπάρχει θέληση.
Είναι δική σου όμως η απόφαση kapakapa, αποκλειστικά δική σου. Προσπάθησε να ηρεμήσεις, να σκεφτείς και να νιώσεις.. αυτό που θέλεις.

κριμα που δεν μπορεσες να κανεις παιδακια...αλλα κ η ζωη χωρις παιδακια ειναι υπεροχη επισης!!
εισαι ελευθερη..να κανεις ο.τι θελησεις..κοιμασαι οσο εσυ θελησεις..κανεις τις διακοπες σου κ δεν εχεις εννοιες..
μια χαρα κ ετσι κ αλλιως..
εγω δνε ξερω αν θα κανω παιδακια..νομιζω οτι πλεον το εχω βγαλει απο το κεαλι μου πια..ειμαι 37 κ μου φαινομαι λιγο να βαριεμαι να κανω παιδακι..+ νιωθω πια μεγαλη γι αυτο..
περναω ομορφα στη ζωη μου επισης οποτε δεν με νοιαζει ιδιαιτερα..εχω τα ανηψια μου τα οποια τα εχω σαν παιδακια κ νιωθω πολυ ομορφα μαζι τους.

νταξ θεμα μη αποκτησης παιδιων λογω αμβλωσης ειναι εξαιρετικα σπανιο..εγω προσωπικα τα τσεκαρα ολα πριν 1 χρονο μεχρι κ λαπαροσκοπικα κ ειναι ολα ανοιχτα(σαλπιγγες κλπ)..
πρεπει φυσικα να ειναι καλος ο γαιτρος κ να τον εμπιστευεσαι για να κανει κατι τετοιο..γιατι καποιοι δεν καθαριζουν σωστα το ενδομητριο..δημιουργουνται φλεγμονες κ φραζουν τις σαλπιγγες..
παντως μετα την εμπειρια της εκτρωσης πραγματικα ειναι κατι που δεν θα θελα ποτε ξανα να περασω στη ζωη μου!
ειχα παθει μετατραματικο σοκ μετα..εβλεπα παιδακια κ εκλαιγα..εβλεπα εγκυες κ ετρεμα..
ηταν ενα απο τα πιο ασχημα πραματα που εχω βιωσει ποτε..!!
οταν βλεπω εγκυα της λεω απλα "κρατα το κ ο.τι γινει..ξεκολλα μη το ριξεις"
αυτο λεω..

Κι εγώ δεν είμαι της άποψης οτι η τεκνοποίηση είναι μέσο ολοκλήρωσης της γυναίκας. Αν ήταν έτσι, ο κόσμος μας θα ήταν υπέροχος γιατί οι 9 στις 10 γυναίκες τεκνοποιούν, οπότε, τα παιδιά θα έπρεπε να γίνονταν ολοκληρωμένες προσωπικότητες κι αυτά.
Αντιθέτως, βλέπουμε πως τα παιδιά γίνονται θύματα των στρεβλώσεων του χαρακτήρα των γονιών, των απωθημένων τους και της έλλειψης πραγματικής αγάπης και ευθύνης. Δυστυχώς!
Και μην νομίζεις οτι οι γυναίκες που κάνουν παιδιά αγαπούν τα παιδιά πραγματικά. Συνήθως αγαπούν μόνο τα δικά τους παιδιά. Για τα παιδιά τα άλλα δεν δίνουν δεκάρα!
Θα σου πω ένα παράδειγμα. Έχω μια γειτόνισσα με δύο παιδιά. Όσο τα παιδιά ήταν μικρά βγαίναμε βόλτες και πηγαίναμε και διακοπές μαζί κι εγώ δεν είχα κανένα πρόβλημα, ούτε ο άντρας μου. Τώρα που τα παιδιά της είναι φοιτητές και είπαμε να πάμε ένα διήμερο εκδρομή, είπα να πάρω μαζί μου τον 8χρονο ανηψιό μου και μου είπε όχι(!) , επειδή λέει τα παιδιά την ενοχλούν και δεν τα αντέχει!