κουραση,δουλεια, στεναχωρια και αλλα..

καλησπερα γραφω συχνα στο forum αυτο οταν για ημερες διαπιστωνω πως νιωθω κατι 'βαρυ' μεσα μου το οποιο με καταθλιβει.. Ειμαι 18 ετων και φετος εδωσα πανελληνιες, δεν τα πηγα πολυ καλα και δεν ξερω εαν περναω πληροφορικη που θελω εστω επαρχια. οχι οτι διαβαζα αλλα εγραψα καπως καλα και περιμενα καλυτερα αποτελεσματα.. πριν 2 περιπου εβδομαδες και λιγο περισσοτερο επιασα δουλεια σε ενα μεγαλο εμπορικο κεντρο σε ενα εστειατοριο το οποιο υπαρχει μεσα σε αυτο, χαρη στην αδερφη μου η οποια δουλευει 3 περιπου χρονια εκει.. δουλευω ως βοηθος σερβιτορου οπου εκει κανουμε τις περισσοτερες δουλειες απο ολους, και αυτο με κουραζει.. περνω λιγα λεφτα την ωρα και εκεινος γενικα δεν πληρωνει τους υπαλληλους του, ακομα χρωσταει του περασμενου μηνα και αυτο με στενωρηθει και με νευριαζει διοτι σκεφτομαι ποτε θα παρω τα λεφτα αυτα για τα οποια εδωσα πονο και κουρασα; ποτε; σε μηνες; ποιος ξερει.. πολλες φορες δουλευω με την αδερφη μαζι, η οποια εχει εναν βαθμο μεγαλυτερο απο εμενα θα ελεγα ως σερβιτορα..εκεινη νευριαζει συχνα και θυμωνει με το παραμικρο.. και οτα γινειται αυτο, τοτε καταλαβαινω πως το υπολοιπο τις δουλειας θα παει ασχημα.. διοτι μου φωναζει και εγω απο την αλλη δεν μπορω να δουλεψω σωστα.. το αλλο προβλημα που εχω χρονια τωρα και με βαρενει, ειναι πως δεν εχω φιλους. για την ακριβεια, υπαρχουν 2-3 ατομα τα οποια οποτε με θελουν κατι και με θυμουνται τοτε στελνουν μηνυμα ετσι απλα για να ζητησουν χαρη. του τυπου εχει προβλημα ο υπολογιστης μου μπορεις να τον φτιαξεις; μου λεει ενας 'φιλος' και εγω δεν λεω ποτε οχι, διοτι ουτε και αυτο θα ηθελα να χαθει, μου αρεσει γενικα να βοηθαω του αλλους, αλλα ως ανταλλαγμα τι περνω; τιποτα.. παραλληλα οταν δεν εχει αυτο το συγκεκριμενο ατομο καποιον για να βγει βολτα περνει εμενα τηλεφωνο να βγουμε, αλλα και εκει δεν λεω οχι.. σε λιγες μερες το παιδι αυτο και ενας αλλος θα πανε διακοπες για 1 εβδομαδα, μου ειπε ο ενας να παω αλλα δυστυχως δεν θα μπορεσω διοτι, δεν εχω αρκετα λεφτα και απο την αλλη δεν θα μου δωσουν αδεια. και αυτο με στεναχωρει διοτι θα ηθελα να παω καπου εστω και 4 ημερες διακοπες.. οταν σκεφτομαι οτι δουλευω την επομενη ημερα τα μουτρα μου πεφτουν κατω.. δεν μπορω, βαριεμαι.. απο την αλλη σπιτι καθομαι στον υπολογιστη για ωρες, και αυτο δεν βοηθαει καθολου.. οτιδηποτε εχετε να μου προτεινεται για να ξεπερασω τα προβληματα μου ειναι δεκτο.

γεια σου φιλε,
ειμαστε κοντα ηλικιακα οποτε μπορω να πω οτι σε καταλαβαινω αρκετα.
αρχικα για τις πανελληνιες, οπως λεει κι ο Κοντοπιδης στ'αρχιδια σου!
εχω περασει απο 4 σχολες - δημοσιες και ιδιοτικες. εχω δωσει 2 φορες πανελληνιες καθως ημουν κολλημενη με μια συγκεκριμενη σχολη, απετυχα και τις 2.
η μια απο τις σχολες μου ηταν μια απο τις καλυτερες που λενε - 5 χρονια, δημιουργικη κτλ κτλ. φιλε δε γινοτανε δουλεια μπεσα. απειροι φοιτητες, λιγοι καθηγητες, ελλειπεις υποδομες. και να ηθελες να παρακολουθησεις, δε χωραγες, δεν ακουγες, δε την παλευες απο την πολυκοσμια και τη φασαρια. βεβαια δεν ειναι παντου ετσι, αλλα σε γενικες γραμμες να ξερεις οι περισσοτεροι καθηγητες δεν γουσταρουν αυτο που κανουν και δε κανουν καλο μαθημα, η φαση με τα δημοσια πανεπιστημια και ιεκ σχεδον παντα καταληγει σε ενα ατελειωτο αγχος να περνας μαθηματα, χωρις να μαθαινεις σχεδον τιποτα, κανοντας τη ζωαρα σου και φτανεις καποια στιγμη και συνειδητοποιεις οτι τοσα χρονια δεν εχεις καταφερει τιποτα περα απο το να περνας καλα (και αν - κι αυτο καποια στιγμη το βαριεσαι). και ξαφνικα ερχεται η πρακτικη, που για πρωτη φορα μαθαινεις πρωτη φορα πραγματα και συνειδητοποιεις οτι το μονο που πηρες απο τη σχολη ηταν ενα χαρτι και μπολικο αγχος - η στις καλες περιπτωσεις, να χεις βρει τους πιο γαματους τροπους να αντιγραφεις και να περνας μαθηματα -. και φυσικα αυτο στην καλυτερη, γιατι πολλες φορες ουτε στην πρακτικη μαθαινεις.
ολ'αυτα, καθως και ολα οσα θα πω παρακατω ειναι φυσικα η προσωπικη μου εμπειρια και αποψη...
καποτε ενιωθα κι εγω αποτυχημενη που δεν θα παρω χαρτι πανεπιστημιου/ιεκ κ ολ'αυτα....
ρε υπαρχουν παρα πολυ καλες ιδιοτικες σχολες, τοσο που επαθα σοκ στη συγκριση. ελαχιστα ατομα στα τμηματα, ο καθηγητης σε ξερει και σε πλαθει, σε προσεχει, πως το λενε. οσοι διδασκουν σε αυτες γουσταρουν τερμα αυτο που κανουν και σου δινουν ενα σωρο ερεθισματα για να εξελιχθεις κι αλλο μονος σου και τα λοιπα. αν μαλιστα εχεις ικονομικη δυνατοτητα για BA (κολλεγιο) κι επειτα μεταπτυχιακο, το χαρτι σου θα μετραει οσο κι ενος δημοσιου πανεπιστημιου + μεταπτυχιακου.
οποτε αραξε. δε χαθηκε κανενας κοσμος και κανενα μελλον αμα δεν περασεις. ισα ισα, κατα τη γνωμη μου θα ναι και καλυτερο γιατι θα αναγκαστεις να κυνηγησεις πολυ καλυτερα πραγματα που θα σε κανουν να γουσταρεις και να ασχολεισαι ουσιαστικα με το αντικειμενο σου και αρα τοσο πιο υγιεις θα σαι ψυχολογικα.

οσο για την αδερφη σου - εξηγησε της με ηρεμο τροπο (αν ειναι στριμενη και αντιδραστικη γραψτης τα σε ενα χαρτι και δως της τα να τα διαβασει - πιανει σε αυτους τους ανθρωπους καλυτερα) οτι καταλαβαινεις το αγχος της και την ευθυνη που νιωθει - καθως αυτη εγκυηθηκε για σενα στα αφεντικα - αλλα με το να σου συμπεριφερεται κατ'αυτον τον τροπο σου δημιουργει εξτρα αγχος και πιεση, κατι που σε κανει λιγοτερο αποτελεσματικο στη δουλεια. παρακαλεσε την να σου υποδικνυει τι πρεπει να κανεις με πιο ηρεμο τροπο. εξηγησε της επισης οτι ετσι θα σου δημιουργησει κανενα ψυχολογικο με τη δουλεια συνολικοτερα - μιας κι ειναι αν καταλαβα καλα η πρωτη σου εμπειρια.


για τη δουλεια και που δε γουσταρεις, σε καταλαβαινω, οι περισσοτερες δουλειες που μπορει κανεις να βρει χωρις εμπειρια εχουν τα αντιστοιχα προβληματα. καταρχην ειναι πολυ καλο που δουλευεις απο τωρα! αλλοι περιμενουν τα 25..... θα σε οριμασει, θα διατηρησει την εφηβηκη ενεργητικοτητα, θα σε βοηθησει να διαχειριστεις τις φοιτητικες σαπιλες / κρεπαλες που θα ακολουθησουν, που ενιοτε μπορει να ειναι πολυ καταστροφικες. η κουραση ειναι προβλημα, αλλα ειναι κι αυτη αναγκαια, κι ομως! δες το σαν ενα ειδος γυμναστικης, η καθιστικη ζωη δεν ειναι καλη φαση, ειναι επικυνδινη για την ψυχο-σωματικη υγεια, οποτε απ'το να μην εκανες τιποτα και να καθοσουν συνεχεια (αφου ασχολεισαι και με πισι) καλυτερα! βρες ενα τροπο να γουσταρεις, δες το σα video game η ο,τι σου βγει. ο ανθρωπος εχει την ταση να γουσταρει τα πραγματα στα οποια γινεται καλος, απλα και μονο επειδη του δινουν αυτοπεπιθηση και νιωθει χρησιμος. εγω τη συγκεκριμενη δουλεια εν μερη τη γουσταρα γιατι ηταν ενα ειδος διαλογισμου - ετρεχα τοσο πολυ που δεν προλαβαινα να σκεφτω και να αναλυσω τα προβληματα μου οποτε ενω γαμιωταν το σωμα μου ηρεμουσε το μυαλο μου! κι εριχνα και κατι καλους υπνους μετα.....και το φαι και το μπανιο μετα τη δουλεια δεν ειναι υπεραπολαυση; παραδεξου το! σε κανει κι εκτιμας μικρα πραγματα κι ολας :p
τελος σκεψου το σαν εμπειρια, οτι δηλαδη ουσιαστικα εσυ τωρα αποκτας τα σκιλς για να σε παρουν αργοτερα σε πολυ πιο γαματη δουλεια με καλες συνθηκες και καλα λεφτα. μπεσα, το βλεπω και απ'τον συγκατοικο μου που ειναι 25 και εχει τρομερη αναγκη απο λεφτα, και ενω βρισκει γαμω τις δουλειες δε τον παιρνουν γιατι δεν εχει καλη προυπηρεσια!

οσο για τους φιλους, καλα κανεις και τους βοηθας κι ας μη σε υπολογιζουν! εσυ δουλευεις το καρμα σου!
ειναι μουφα το ξερω, αλλα εισαι σε ευνοικη περιοδο καθως ερχεται η φοιτιτικη ζωη και μεσω αυτης θα γνωρισεις απειρο κοσμο και θα βρεις και φιλους καλους. αρκει να εισαι κοινωνικος και χαμογελαστος!

οσο για τις διακοπες, σε καταλαβαινω πολυ ρε. κοιτα, δε ξερω αν εισαι σε φαση για κατι τετοιο, αλλα γενικα εγω και πολυς αλλος κοσμος σε αντιστοιχη φαση παιρνουμε σκηνουλα ενιοτε και παμε διακοπες μονοι μας. στα καμπινκ και κυριως στα ελευθερα ο κοσμος συνηθως ειναι πιο ανοιχτος, ειναι πραγματικα ευκολο να κολλας στις διαφορες παρεες και κανεις και πολυ ενδιαφερουσες γνωριμιες! αν δεν εισαι σε τετοια φαση, υπομονη....επεται φοιτιτηκη ζωη, ολα θα τα κανεις....

δε ξερω και σε ποιο μερος ζεις, αλλα παντα υπαρχουν τροποι να κανεις τη ζωη σου ενδιαφερουσα και να βγεις απο τη σαπιλα του υπολογιστη. δωρεαν ομαδες - προβολες ταινιων- αθληματα - ασχολιες, ενα σωρο........ και μη μασας να πας μονος σου, στ'αρχιδια σου! θα γνωρισεις εκει κοσμο!
αν παλι δε το χεις για κατι τετοιο, ξεκινα να μαθαινεις πραγματα μεσω youtube tutorials (μουσικη, χορο, ζογκλερικα, κατασκευες, ο,τι σου παει.) ετσι θα περνας το χρονο σου δημιουργικα και θα εξελισσεσαι και ο ιδιο, ενα βημα πιο κοντα στο να γουσταρεις τη ζωη σου.

γενικα οι περισσοτεροι ανθρωποι, και ειδικα σ'αυτοι την ηλικια που ειμαστε αντιδραστικοι λογω του σχολειου, εχουμε την ταση να γκρινιαζουμε και να μας φταινε ολα και να ψαχνουμε μονιμως προβληματα για να μην ειμαστε καλα.
περα απο τις κακες συνθηκες, εχεις κι εσυ σιγουρα μια δοση αρνητισμου, προσπαθησε να τις σταθμισεις κανοντας πραγματα που να γουσταρεις, να βρεις τροπους να κανεις τον τροπο σκεψης και αντιληψη σου πιο θετικο, τωρα που εισαι μικρος και ζωντανος, γιατι συνηθως με αντιστοιχους τροπους ζωης και σκεψης ξεκινανε ολες οι διαταρραχες, μη καταληξεις κι εσυ με φαρμακα!

#δε ξερω γιατι εγραψα τοοοσα πολλα, μαλλον ειναι προφανες οτι σε ενα βαθμο ταυτιστηκα αρκετα με ο,τι εγραψες

καλη προσπαθεια!

γεια σου φιλε,
ειμαστε κοντα ηλικιακα οποτε μπορω να πω οτι σε καταλαβαινω αρκετα.
αρχικα για τις πανελληνιες, οπως λεει κι ο Κοντοπιδης στ'αρχιδια σου!
εχω περασει απο 4 σχολες - δημοσιες και ιδιοτικες. εχω δωσει 2 φορες πανελληνιες καθως ημουν κολλημενη με μια συγκεκριμενη σχολη, απετυχα και τις 2.
η μια απο τις σχολες μου ηταν μια απο τις καλυτερες που λενε - 5 χρονια, δημιουργικη κτλ κτλ. φιλε δε γινοτανε δουλεια μπεσα. απειροι φοιτητες, λιγοι καθηγητες, ελλειπεις υποδομες. και να ηθελες να παρακολουθησεις, δε χωραγες, δεν ακουγες, δε την παλευες απο την πολυκοσμια και τη φασαρια. βεβαια δεν ειναι παντου ετσι, αλλα σε γενικες γραμμες να ξερεις οι περισσοτεροι καθηγητες δεν γουσταρουν αυτο που κανουν και δε κανουν καλο μαθημα, η φαση με τα δημοσια πανεπιστημια και ιεκ σχεδον παντα καταληγει σε ενα ατελειωτο αγχος να περνας μαθηματα, χωρις να μαθαινεις σχεδον τιποτα, κανοντας τη ζωαρα σου και φτανεις καποια στιγμη και συνειδητοποιεις οτι τοσα χρονια δεν εχεις καταφερει τιποτα περα απο το να περνας καλα (και αν - κι αυτο καποια στιγμη το βαριεσαι). και ξαφνικα ερχεται η πρακτικη, που για πρωτη φορα μαθαινεις πρωτη φορα πραγματα και συνειδητοποιεις οτι το μονο που πηρες απο τη σχολη ηταν ενα χαρτι και μπολικο αγχος - η στις καλες περιπτωσεις, να χεις βρει τους πιο γαματους τροπους να αντιγραφεις και να περνας μαθηματα -. και φυσικα αυτο στην καλυτερη, γιατι πολλες φορες ουτε στην πρακτικη μαθαινεις.
ολ'αυτα, καθως και ολα οσα θα πω παρακατω ειναι φυσικα η προσωπικη μου εμπειρια και αποψη...
καποτε ενιωθα κι εγω αποτυχημενη που δεν θα παρω χαρτι πανεπιστημιου/ιεκ κ ολ'αυτα....
ρε υπαρχουν παρα πολυ καλες ιδιοτικες σχολες, τοσο που επαθα σοκ στη συγκριση. ελαχιστα ατομα στα τμηματα, ο καθηγητης σε ξερει και σε πλαθει, σε προσεχει, πως το λενε. οσοι διδασκουν σε αυτες γουσταρουν τερμα αυτο που κανουν και σου δινουν ενα σωρο ερεθισματα για να εξελιχθεις κι αλλο μονος σου και τα λοιπα. αν μαλιστα εχεις ικονομικη δυνατοτητα για BA (κολλεγιο) κι επειτα μεταπτυχιακο, το χαρτι σου θα μετραει οσο κι ενος δημοσιου πανεπιστημιου + μεταπτυχιακου.
οποτε αραξε. δε χαθηκε κανενας κοσμος και κανενα μελλον αμα δεν περασεις. ισα ισα, κατα τη γνωμη μου θα ναι και καλυτερο γιατι θα αναγκαστεις να κυνηγησεις πολυ καλυτερα πραγματα που θα σε κανουν να γουσταρεις και να ασχολεισαι ουσιαστικα με το αντικειμενο σου και αρα τοσο πιο υγιεις θα σαι ψυχολογικα.

οσο για την αδερφη σου - εξηγησε της με ηρεμο τροπο (αν ειναι στριμενη και αντιδραστικη γραψτης τα σε ενα χαρτι και δως της τα να τα διαβασει - πιανει σε αυτους τους ανθρωπους καλυτερα) οτι καταλαβαινεις το αγχος της και την ευθυνη που νιωθει - καθως αυτη εγκυηθηκε για σενα στα αφεντικα - αλλα με το να σου συμπεριφερεται κατ'αυτον τον τροπο σου δημιουργει εξτρα αγχος και πιεση, κατι που σε κανει λιγοτερο αποτελεσματικο στη δουλεια. παρακαλεσε την να σου υποδικνυει τι πρεπει να κανεις με πιο ηρεμο τροπο. εξηγησε της επισης οτι ετσι θα σου δημιουργησει κανενα ψυχολογικο με τη δουλεια συνολικοτερα - μιας κι ειναι αν καταλαβα καλα η πρωτη σου εμπειρια.


για τη δουλεια και που δε γουσταρεις, σε καταλαβαινω, οι περισσοτερες δουλειες που μπορει κανεις να βρει χωρις εμπειρια εχουν τα αντιστοιχα προβληματα. καταρχην ειναι πολυ καλο που δουλευεις απο τωρα! αλλοι περιμενουν τα 25..... θα σε οριμασει, θα διατηρησει την εφηβηκη ενεργητικοτητα, θα σε βοηθησει να διαχειριστεις τις φοιτητικες σαπιλες / κρεπαλες που θα ακολουθησουν, που ενιοτε μπορει να ειναι πολυ καταστροφικες. η κουραση ειναι προβλημα, αλλα ειναι κι αυτη αναγκαια, κι ομως! δες το σαν ενα ειδος γυμναστικης, η καθιστικη ζωη δεν ειναι καλη φαση, ειναι επικυνδινη για την ψυχο-σωματικη υγεια, οποτε απ'το να μην εκανες τιποτα και να καθοσουν συνεχεια (αφου ασχολεισαι και με πισι) καλυτερα! βρες ενα τροπο να γουσταρεις, δες το σα video game η ο,τι σου βγει. ο ανθρωπος εχει την ταση να γουσταρει τα πραγματα στα οποια γινεται καλος, απλα και μονο επειδη του δινουν αυτοπεπιθηση και νιωθει χρησιμος. εγω τη συγκεκριμενη δουλεια εν μερη τη γουσταρα γιατι ηταν ενα ειδος διαλογισμου - ετρεχα τοσο πολυ που δεν προλαβαινα να σκεφτω και να αναλυσω τα προβληματα μου οποτε ενω γαμιωταν το σωμα μου ηρεμουσε το μυαλο μου! κι εριχνα και κατι καλους υπνους μετα.....και το φαι και το μπανιο μετα τη δουλεια δεν ειναι υπεραπολαυση; παραδεξου το! σε κανει κι εκτιμας μικρα πραγματα κι ολας :p
τελος σκεψου το σαν εμπειρια, οτι δηλαδη ουσιαστικα εσυ τωρα αποκτας τα σκιλς για να σε παρουν αργοτερα σε πολυ πιο γαματη δουλεια με καλες συνθηκες και καλα λεφτα. μπεσα, το βλεπω και απ'τον συγκατοικο μου που ειναι 25 και εχει τρομερη αναγκη απο λεφτα, και ενω βρισκει γαμω τις δουλειες δε τον παιρνουν γιατι δεν εχει καλη προυπηρεσια!

οσο για τους φιλους, καλα κανεις και τους βοηθας κι ας μη σε υπολογιζουν! εσυ δουλευεις το καρμα σου!
ειναι μουφα το ξερω, αλλα εισαι σε ευνοικη περιοδο καθως ερχεται η φοιτιτικη ζωη και μεσω αυτης θα γνωρισεις απειρο κοσμο και θα βρεις και φιλους καλους. αρκει να εισαι κοινωνικος και χαμογελαστος!

οσο για τις διακοπες, σε καταλαβαινω πολυ ρε. κοιτα, δε ξερω αν εισαι σε φαση για κατι τετοιο, αλλα γενικα εγω και πολυς αλλος κοσμος σε αντιστοιχη φαση παιρνουμε σκηνουλα ενιοτε και παμε διακοπες μονοι μας. στα καμπινκ και κυριως στα ελευθερα ο κοσμος συνηθως ειναι πιο ανοιχτος, ειναι πραγματικα ευκολο να κολλας στις διαφορες παρεες και κανεις και πολυ ενδιαφερουσες γνωριμιες! αν δεν εισαι σε τετοια φαση, υπομονη....επεται φοιτιτηκη ζωη, ολα θα τα κανεις....

δε ξερω και σε ποιο μερος ζεις, αλλα παντα υπαρχουν τροποι να κανεις τη ζωη σου ενδιαφερουσα και να βγεις απο τη σαπιλα του υπολογιστη. δωρεαν ομαδες - προβολες ταινιων- αθληματα - ασχολιες, ενα σωρο........ και μη μασας να πας μονος σου, στ'αρχιδια σου! θα γνωρισεις εκει κοσμο!
αν παλι δε το χεις για κατι τετοιο, ξεκινα να μαθαινεις πραγματα μεσω youtube tutorials (μουσικη, χορο, ζογκλερικα, κατασκευες, ο,τι σου παει.) ετσι θα περνας το χρονο σου δημιουργικα και θα εξελισσεσαι και ο ιδιο, ενα βημα πιο κοντα στο να γουσταρεις τη ζωη σου.

γενικα οι περισσοτεροι ανθρωποι, και ειδικα σ'αυτοι την ηλικια που ειμαστε αντιδραστικοι λογω του σχολειου, εχουμε την ταση να γκρινιαζουμε και να μας φταινε ολα και να ψαχνουμε μονιμως προβληματα για να μην ειμαστε καλα.
περα απο τις κακες συνθηκες, εχεις κι εσυ σιγουρα μια δοση αρνητισμου, προσπαθησε να τις σταθμισεις κανοντας πραγματα που να γουσταρεις, να βρεις τροπους να κανεις τον τροπο σκεψης και αντιληψη σου πιο θετικο, τωρα που εισαι μικρος και ζωντανος, γιατι συνηθως με αντιστοιχους τροπους ζωης και σκεψης ξεκινανε ολες οι διαταρραχες, μη καταληξεις κι εσυ με φαρμακα!

#δε ξερω γιατι εγραψα τοοοσα πολλα, μαλλον ειναι προφανες οτι σε ενα βαθμο ταυτιστηκα αρκετα με ο,τι εγραψες

καλη προσπαθεια!

Η αδερφή σου μιλάει γενικά άσχημα ή μόνο στη δουλειά?
Άμα δεν περάσεις θα πας σε άλλη σχολή ή θα ξαναδώσεις?

Quote:

---

Originally Posted by cube

Η αδερφή σου μιλάει γενικά άσχημα ή μόνο στη δουλειά?
Άμα δεν περάσεις θα πας σε άλλη σχολή ή θα ξαναδώσεις?

---

καλησπερα, ειναι γενικα νευρικη, κυριως λογο της δουλειας.. εαν δεν περασω πληροφορικη περναω διοικηση επιχηρησεων επαρχια. ναι θα ξανα δωσω.

δεν αντεχω αλλο αυτη την ζωη.. αυτη την εβδομαδα επειδη εφυγε για αδεια ενας βοηθος ειμαι παλι ολη την εβδομαδα καθε ημερα.. δεν μπορω αλλο...

Πόσες ώρες τη μέρα δουλεύεις ?

Quote:

---

Originally Posted by cube

Πόσες ώρες τη μέρα δουλεύεις ?

---

Συγκεκριμένα αύριο δουλεύω από τη 1 έως της 10 το βράδυ.. συνήθως αυτο το ωράριο. Άλλες φορές 5-12

Δεν αντεχω άλλο.. δεν ξέρω πότε θα πληρωθω, παίρνω μόνο κάθε δευτέρα τα tips της προηγούμενης εβδομάδας τα οποία φεύγουν πολύ γρήγορα.. μπορεί για 7 μερες να πάρω 40 ευρώ.. τίποτα.. από την άλλη ή αδερφή μου που δουλεύω μαζί της πήγε διακοπές ρόδο όπου πάλια μένανε 2.5 χρόνια και θα ήθελα πολύ να ξανά πάω. Εγω θα πάρω 3-4 μερες άδεια και δεν είναι σίγουρο αν θα τις δώσουν. Θα το μάθω την τρίτη μάλλον, όλοι πάνε διακοπές εκτός από εμένα.θελω να φύγω από την δουλειά και ας είμαι έναν μήνα. Μερικοί θα λέτε θα το συνηθισω και ότι είμαι λίγο καιρό στην δουλειά.. αλλά εκεί όλοι μου φωνάζουν επειδή είμαι καινούργιος και μου λένε συνέχεια τι να κάνω και αυτο μου την δίνει. Αλλά δεν νευριαζω.. διότι τότε θέλω δεν θέλω μπορεί να φάω πόδι. Δουλεύω σχεδόν 8 ώρες την ημέρα. Γυρναω σπίτι και κοιμαμαι 3.. είτε σχολασω 10 είτε 11-11.30 το βράδυ.. και ύστερα την επόμενη μέρα πάλι νυσταζω και πεινω συνέχεια καφέδες να κρατηθω, δεν αντεχωαλλο αυτή την ζωή.. άλλοι που δουλεύουν έχουν είτε οικογένεια παιδιά γυναικαι κλπ ή κάποιοι άλλοι έχουν φίλους. Εγω ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ.. μόνο τς γονείς μου και τα αδέρφια μου, με τους οποίους ποτέ δεν ειχαμε τις καλύτερες σχέσεις και τς βλέπω λίγο..πείτε μου την άποψη σας παρακαλώ πολύ.........

ε ρε γιάννη ...........
πότε τελειώνεις τώρα? τον αυγουστο ? αν περάσεις δεν θα φύγεις από κει που είσαι?
Εκεί γιατί δουλεύεις, είναι οικογενειακή επιχείρηση ?

Δουλεύω διότι εκεί δουλεύει και ή αδερφή μου δυο χρόνια και έτσι δεν εκατσα να ψαξω για δουλειά.. εκείνη μου.το προτεινε για τον λόγο ότι έψαχναν άτομα για δουλειά..αλλά είμαι παλούκι γ μενα

Quote:

---

Originally Posted by cube

ε ρε γιάννη ...........
πότε τελειώνεις τώρα? τον αυγουστο ? αν περάσεις δεν θα φύγεις από κει που είσαι?
Εκεί γιατί δουλεύεις, είναι οικογενειακή επιχείρηση ?

---

Ποτέ τελειωνω από τι; Από την δουλειά; Με ρώτησε το αφεντικό αν θα είμαι κάπου τον χειμώνα εκεί κ είπα θα εξαρτηθεί από του θα περάσω.. μέσα στον αυγουστο με σεπτεμβρη θα ξερω

Mά άμα περάσεις δεν θα φύγεις από το εστιατόριο? δηλαδή αν μιλάμε για ένα δυο μήνες ακόμα υπομονή...θα περάσει ο καιρός.... Εγώ πιστεύω ότι έτσι και αλλιώς τα εστιατόρια είναι πολύ δύσκολες δουλειές, πρέπει να χεις γερά νεύρα, αλλά θα μπορούσες να είχες σύμμαχο την αδερφή σου...να της μίλαγες κάπως ας πούμε για το πως νιώθεις....
Φίλους γιατί δεν έχεις? είσαι ας πούμε ντροπαλό κλειστό παιδί?
Άμα περάσεις στην πόλη σου θα συνεχίσεις να δουλεύεις εκεί πέρα? Γιατί δεν ψάχνεις και τίποτα άλλο?

Quote:

---

Originally Posted by cube

Mά άμα περάσεις δεν θα φύγεις από το εστιατόριο? δηλαδή αν μιλάμε για ένα δυο μήνες ακόμα υπομονή...θα περάσει ο καιρός.... Εγώ πιστεύω ότι έτσι και αλλιώς τα εστιατόρια είναι πολύ δύσκολες δουλειές, πρέπει να χεις γερά νεύρα, αλλά θα μπορούσες να είχες σύμμαχο την αδερφή σου...να της μίλαγες κάπως ας πούμε για το πως νιώθεις....
Φίλους γιατί δεν έχεις? είσαι ας πούμε ντροπαλό κλειστό παιδί?
Άμα περάσεις στην πόλη σου θα συνεχίσεις να δουλεύεις εκεί πέρα? Γιατί δεν ψάχνεις και τίποτα άλλο?

---

Αν περάσω επαρχία πληροφορική και δεν πάρω μεταγραφή τότε μάλλον θα φύγω από ο εστιατόριο..είναι δύσκολη δουλειά όντως.. αλλά δεν παλευτεται.. φίλους δεν έχω διότι ναι είμαι ντροπαλός και δεν πολύ μιλάω όταν βγαιναμε μία παρέα..

Ναι αλλά πρέπει να πιεστείς και λίγο.......ειδικά αν πας σε μια σχολή, πρέπει κάπως να ανοίξεις, μην περιμένεις δηλαδή να έρθουν οι άλλοι σε σένα....έχε το αυτό στο μυαλό σου για να μην επαναπαύεσαι, εντάξει είσαι και αρκετά μικρός ακόμα, τώρα ξεκινάει η ζωή σου............