Χωρισμός, ένα μικρό πένθος
Πολλοί λένε ότι ο χωρισμός είναι ένα μικρό πένθος. Ένας άνθρωπος, ο άνθρωπός σου, βγαίνει από τη ζωή σου χωρίς επιιστροφή. Πολλοί έχουν παρομοιάσει τα στάδια του πένθους με τα στάδια που περνάει κανείς όταν χωρίζει από έναν σύντροφο.
----------------------------------------
Ποια είναι τα στάδια αυτά; Σύμφωνα με τις έρευνες της Elizabeth Kubla Ross, είναι τα εξής:
1) ʼρνηση/ αποφυγή: απομόνωση και σοκ, η δυσκολία στην αναπνοή, ένας μόνιμος κόμπος στο λαιμό, η ανάγκη να αναστενάζει κανείς, η μυϊκή ατονία και η απώλεια της όρεξης. Συνηθισμένη αντίδραση το \"δε μπορώ να το αντιμετωπίσω, δεν το αντέχω\".
2) Θυμός: ψάχνουμε κάποιον να ρίξουμε το φταίξιμο, αναρρωτιόμαστε τι μπορεί να κάναμε ώστε να αξίζουμε κάτι τέτοιο, παραπονιόμαστε ότι είναι άδικο
3) Κατάθλιψη: θλίψη, κλάμα κακή διάθεση, μελαγχολία, κακή κατάσταση της μνήμης, δυσκολία να σηκωθούμε από το κρεβάτι
4) \"Παζάρεμα\": νιώθουμε ενοχή για ό,τι έγινε (\"αν είχα κάνει αυτό, ίσως να μην είχε συμβεί το κακό\" )
5) Αποδοχή: προσαρμογή στην απώλεια, επαναπροσδιορισμός της ζωής, δημιουργία καινούριων αναμνήσεων, αρχίζουμε καινούρια πράγματα
--------------------------------------
Ο χωρισμός, όπως και ο θάνατος οικείου προσώπου, θέλει χρόνο για να επουλωθεί. Ακόμα και όταν βρισκόμαστε ήδη σε καινούρια σχέση, η παλιά θέλει το χρόνο της να φτάσει το closure, δηλαδή το σημείο εκείνο όπου δεν εκκρεμεί κάποιο συναίσθημα, αλλα η πρώην σχέση δεν απασχολεί την καθημερινότητα του ατόμου και αποκτά πλέον μια θέση στο παρελθόν (και όχι το παρόν ή το ενδεχόμενο μέλλον).
Τα στάδια του χωρισμού μοιάζουν πολύ με τα συναισθήματα που βιώνει κανείς στο πένθος, αν και φυσικά δεν παύουν να είναι δυο διαφορετικές καταστάσεις.
-Μετά από έναν χωρισμό λοιπόν μπορεί να επέλθει μια σύντομη άρνηση (\"μπα προσωρινό είναι, σύντομα θα τα ξαναφτιάξουμε\" ), παράλληλα όμως υπάρχουν και συναισθηματικά ξεσπάσματα (έντονο κλάμα, απώλεια όρεξης, κτλ), ο χωρισμένος έπειτα προσπαθεί να εξισορροπήσει τα αρνητικά συναισθήματα \"ρίχνοντάς το έξω\", κάνοντας συχνά τρέλες.
-Σύντομα όμως η νοσταλγία του παλιού συντρόφου γίνεται αναπόφευκτη και συνήθως ο πρώην εξιδανικεύεται ως ανάμνηση (ξεχνάμε τις κακές στιγμές και νοσταλγούμε τα θετικά της πρώην σχέσης)- σε αυτό το σημείο συχνά αποζητούμε έναν αντικαταστάτη.
-Ένα πολύ φυσιολογικό συναίσθημα είναι η τάση για ανανέωση. Θέλουμε να αλλάξουμε την εμφάνισή μας (για να ανέβει η ψυχολογική μας διάθεση ή για να ενισχύσουμε τη φάση της αλλαγής κάνοντας κάτι για τον εαυτό μας), ή κάνουμε ανακαίνιση στο σπίτι για να \"ξορκίσουμε\" το παλιό περιβάλλον που είναι φορτωμένο με αναμνήσεις.
-Πολύ συχνά μετά από έναν χωρισμό ακολουθούν γενικεύσεις βασισμένες στην πικρία και το θυμό που εισπράξαμε. \"Αντρες!\", \"όλες οι γυναίκες ίδιες είναι\", κτλ.
-Φυσικά είναι απόλυτα φυσιολογικό να υπάρχει ένα στάδιο θλίψης, να βιώσει το άτομο το πένθος του, να δώσει αρκετό χρόνο μέχρι ο η πρώην σχέση να αποκρυσταλλωθεί τελικά σε μια ανάμνηση (με καλές και κακές στιγμές). Το στάδιο που θα χρειαστεί ο καθένας μέχρι να ξεπεράσει τελείως έναν χωρισμό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες: χαρακτήρα, διάρκεια και ένταση σχέσης, εμπειρίες, τρόπος ζωής. Αν δεν ακολουθηθούν με ελευθερία όλα τα συναισθήματα, τότε ενδέχεται να μετατραπούν σε εσωτερικά τραύματα που μπορεί να ξεσπάσουν βίαια σε κάποιο κατοπινό σημείο της ζωής.
Κάποιες όμορφες συμβουλές μπορεί κανείς να βρει σε αυτή τη σελίδα:
http://www.in2.gr/dman.php?id=4360
Και η ζωή συνεχίζεται :)
Ποπς
