Συνειδητοποιήσεις μετά απο βιασμό

Καλησπέρα
Καινούρια στο φόρουμ...
Νιώθω την ανάγκη να γράψω την δική μου σύνθετη ιστορία με ενα σύντομο post.

Πριν 3 βδομάδες βιάστηκα απο εναν "φίλο" 10 χρόνων και έναν άγνωστο. Μου έριξαν κάτι στο ποτό και δεν θυμάμαι λεπτομέριες.
Εχω αναφέρει λεπτομερώς το περιστατικό πάνω απο 15 φορές σε ψυχολόγους, ιατροδικαστές, αστυνομικούς, οικογένεια και φίλους. Οπότε θεωρώ περιττο να μπω σε λετπομέριες.
Οι 4-5 μέρες μετά το συμβάν ήταν τραγικές. Δε κοιμόμουνα, βρισκόμουνα σε μια διαρκής υπερένταση. Σιγά σιγά άρχισα να επανέρχομαι στο σώμα μου και να συνειδητοποιώ που βρίσκομαι.

Πριν μια βδομάδα εκανα μια προσπάθεια με μια φίλη να πάμε διακοπές. Οι οποίες διακόπηκαν νωρίτερα γιατί δεν άντεξα.
Δεν άντεχα να είμαι σε μία πανέμορφη παραλία και να βλέπω ευτυχισμένα ζευγάρια να φωτογραφίζουν τα μωράκια τους.
Πονάει να μη μπορείς να δεις την ομορφιά.

Μονη μου ευχαρίστηση το φαγητό. Συνειδητοποιώ οτι πάσχω απο συναισθηματική υπερφαγία και δε μπορώ να το σταματήσω.

Παράλληλα οι σκέψεις αυτοκτονίας επισκέπτονται το μυαλό μου κάθε 2-3 μέρες-αναλόγα με το πόσο αποσχολημένη είμαι.
Με σταματάει η εικόνα της αδερφής μου στη κηδεία μου. Θα της κατέστρεφε τη ζωή ο θάνατός μου, και θα κατηγορούσε τον εαυτό της.

Οι σχέσεις μου με τους ανθρώπους ήταν απο πάντα προβληματικές. Και τώρα είναι πιο δύσκολες απο ποτέ. Νιώθω οτι ποτέ δε θα μπορέσω να έχω μια υγιή σχέση με έναν άντρα. Και ώς ασπίδα, ασυνείδυτα, προσθέτω κιλά. Πήρα ήδη 4 σε 3 βδομάδες.

Συχνά βρίσκομαι σε ένα δίλημμα. Να τελειώσω όλον αυτόν το πόνο αποχαιρετώντας αυτή τη ζωή, Η να μείνω να το παλέψω, να σταθώ στα πόδια μου και ίσως βγώ κερδισμένη...?

Ευχαριστώ για το χρόνο που έδωσες για να διαβάσεις τις σκέψεις μου

ακουσε με μην κανεις κακες σκεψεις δεν φταις εσυ η ζωη ειναι πολυ ομορφη εμενα με βιασε ο πρωην φιλος αναμεσα σε ενα ασταματητο ξυλοδαρμο ακριβως πριν εξι χρονια πηγαινε σε ενα ψυχιατρο να σου δωσει κατι νξα ηρεμισεις το ξερω δεν ειναι ευκολο να διαχηρηστεις αυτο που συμβαινει αλλα μην το αφησεις να σε καταβαλει θα βρεθει κι ο σωστος ο αντρας ο οποιος θα γινει η ασπιδα σου αλλα θελει υπομονη και προσοχη ! παλεψε το κοριτσι μου παλεψε κι ωταν ολα αυτα περασουν θα ειναι ενα κακο ονειρο!!!!!! μην αφησεις τον εαυτο σου εισαι πολυτιμη και εχεις ακομα παρα πολλες ευτιχισμενες στιγμες να ζησεις!!!!!!

Γεια, έχω μήνες να γράψω εδώ ίσως και περισσότερο, άλλοι λόγοι κι άλλες αιτίες με έκαναν κι εμένα κάποτε να νιώσω την ανάγκη να γράψω και να επικοινωνήσω με άγνωστους ανθρώπους επειδή στους γνωστούς δεν θα μπορούσα,ούτε τώρα μπορώ να πω τίποτα..
Κατ΄αρχήν, ίσως είναι κοινότυπο και περιττό αλλά λυπάμαι πάρα πολύ για τον βιασμό σου κι ελπίζω αυτοί που είναι υπεύθυνοι να έχουν την τιμωρία που τους αξίζει, άσχετα κι αν αυτό σ αυτή την φάση δεν απαλύνει σχεδόν καθόλου την δική σου άσχημη ψυχολογική κατάσταση.
Το να πω επίσης ότι η αυτοκτονία δεν είναι λύση το θεωρώ περιττό αλλά σε μερικές περιπτώσεις και αυτά που θεωρούμε περιττά ή αυτονόητα πρέπει να ειπώνονται..
Αγαπητή φίλη δύσκολα θα βρεις οποιονδήποτε να σε καταλάβει, προσωπικά πιστεύω πως κανείς, ποτέ, πουθενά, δεν μπορεί ακόμα και γυναίκες που έχουν υποστεί κι ίδιες βιασμό δύσκολα θα σε καταλάβουν ...να σε νιώσουν ναι ..να σε καταλάβουν όχι ..κι αυτό γιατί κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός..... εντελώς διαφορετικός, ως είδος είμαστε ίδιοι ως άτομα δεν μοιάζουν ούτε τα δακτυλικά μας αποτυπώματα ... να σε συμπονέσουν επίσης θα βρεις πάρα πολλούς, να σου μιλήσουν, να σου κάνουν παρέα ..σίγουρα θα έχεις κι αληθινούς φίλους και φίλες ...
Έγραψα πολλά κι ίσως άσχετα κι ασύνδετα μεταξύ τους πίστεψέ με δεν είναι .. πιστεύω πως η σκέψη της αυτοκτονίας έχει περάσει από το μυαλό σχεδόν όλων των ανθρώπων ..είτε γιατί αντιμετώπισαν μια βίαιη συμπεριφορά όπως εσύ, είτε γιατί είχαν μια δυσαναπλήρωτη απώλεια στη ζωή τους είτε...δεν έχουν τελειωμό οι λόγοι...
Την ίδια και μεγαλύτερη πίστη όμως έχω και για εκείνο που σου έγραψα παραπάνω ...η αυτοκτονία δεν είναι λύση ούτε για σένα ούτε γι αυτούς που πραγματικά σ αγαπάνε .. όπως η αδερφή σου..και κάτι ακόμα αυτό που θα πρέπει κυρίως να σε σταματήσει δεν είναι η εικόνα της αδερφή σου ...αλλά η εικόνα η δική σου ..που θα σβήσει ..
Να μείνεις ζωντανή κι όσο μπορείς υγιής... δύναμη πίστη εμπιστοσύνη θα αποκτήσεις και πάλι .. σίγουρα θα βγεις κερδισμένη κι ας μην το πιστεύεις τώρα αυτό

Δεν ειναι λυση η αυτοκτονια σε καμια περιπτωση, πηγαινε σε ψυχολογο, να το αντιμετωπισεις στασου στα ποδια σου και γνωρισε καποιον κανε σχεση δεν ειμαστε ολοι η αντρες καθαρματα, και ευχομαι να αποκτησεις την δικια σου οικογενεια, θα μου πεις ευκολα να το λες αλλα η ζωη συνεχιζεται μην αφησεις δυο αποβραματα να στην καταστρεψουν, και βγαλε απο το μυαλο σου αυτες της σκεψης περι αυτοκτονιας!!

Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας.

Ναι το ξέρω οτι η αυτοκτονια δεν είναι η σωστή λύση. Και προσπαθώ να βγάλω αυτες τις σκέψεις απτο μυαλό μου. Έτσι κι'αλλίως μου φαίνετε αρκετά δύσκολο να βρώ πετυχιμένο τρόπο να το κάνω.
Εχω πάει ήδη σε 2 διαφορετικούς ψυχολόγους. Σκέφτομαι και τον ψυχίατρο αλλά δεν είμαι σίγουρη αν θέλω να μπώ στο κύκλο με τα χάπια. Έχετε κάποια εμπειρία με ψυχίατρο? Κάποιος που έπερνε αντικαταθλιπτικά ίσως? Φοβάμαι οτι θα με κάνουν ζόμπι και θα πρέπει να συνεχίσω να τα πέρνω για μια ζωή.

Και πάλι ευχαριστώ

h δικια μου η περιπτωση ηταν πιο βαρια απο τη δικη σου πηρα χαπια για 2 χρονια αλλα εγινα παλι ο χαρουμενος ανρωπος που ειμουν!!

Αν επιτρέπετε πόσο χρονών είστε; Στην ζωή σας είχατε κάνει σχέση με άλλους άντρες; Με το αντρικό φύλο γενικά πώς τα πάτε;

Είμαι 30 χρονών...
Εχω κάνει 2 μεγάλες σχέσεις 2.5 και 1.5 χρόνο. Το υπόλοιπο καιρό προσπαθούσα να βρώ τον "κατάληλο" αφήνοντας άντρες να εισέλθουν στη ζωή μου με διάρκεια 1-2 μήνες maximum. Μάλλον δεν είμαι και ο πιο ευκολος ανθρωπος στις σχέσεις...

Εγω δεν εχω παει ποτε ουτε σε ψυχολογο ουτε σε ψυχιατρο εχω αγχος οχι σε τοσο μεγαλο βαθμο με εχει ταλαιπωρησει στην ζωη μου αλλα δεν το εχω παρει αποφαση να παω, ασχετο με το δικο σου θεμα αλλα επειδη ρωτησες γιαυτο!! για τον ψυχιατρο!!

και εγω 30 ειμαι και παλι ασχετο!! χαχα

Λυπαμαι πολυ για το συμβαν. Ειμαι γυναικα. Βασει λογικης σου ανεφεραν οι ψυχολογοι τι εστι μετα-τραυματικο στρες φανταζομαι. Εαν μπορεις με ψυχοθεραπεια να ανταπεξελθεις, ναι θα σε γλιτωσεις απο τα χαπια. Σημασια εχει μονον να λαβεις θεραπευτικη στηριξη, κατανοηση και ενα σχετικα ηρεμο περιβαλλον.
Τα συμπτωματα ειναι κ αυτα λογικα. Εφοσον αισθανθηκες κατι βαναυσο ψυχολογικα περα απο το σωματικα που ισως στην πορεια να εχεις αρνητικες σκεψεις για αυτο.

Αντιμετωπιζεται, θα το νικησεις, δηλαδη , καποια στιγμη δεν θα σε κυριευουν τα συναισθηματα τοσο οσο τωρα αλλα εξυπακουεται πως θελεις τον δικο σου χρονο για ιαθεις απο το συμβαν.

Ευχομαι να βρεις πολυ καλο ψυχοθεραπευτη-τρια.

Εμένα μου συνέβη κάτι παρόμοιο σαν βιασμό το αισθάνθηκα από τον γκόμενο της φίλης μου ... Ξέρω πώς αισθάνεσαι και εσύ τώρα και εγώ έκανα χρόνια να το ξεπεράσω. Εγώ έπαθα πάρα πολλά .... ψυχολογικά αφόρητα....άφησα τον εαυτό μου ...δεν περιποιόμουνα ΄.....έβαλα κιλά...τώρα είμαι καλύτερα ....πίστεψέ με ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός ....άστον χρόνο να κυλήσει και δεν θα πονάς τόσο πολύ πια.

σιγουρα ο καιρος ειναι ο καλυτερος γιατρος αλλα μερικες φορες μενουν καταλοιπα εγω πηγα στον ψυχιατρο μετα αο 7 μηνες με πολυ εντονα σθμπτοματα μετατραυματικου στρεςς εκανα και ψυχοθεραπεια η οποια δε μπορω οτι με βοηθησε ιδιαιτερα τα φαρμακα με βοηθησαν αλλα εκανα το μεγαλυτερο λαθος νομιζα πωες ειμουν καλα και τα εκοψα μονη μου καιτωρα εχω μια ωραιοτατη υποτροπη !

Μέρα με τη μέρα νιώθω καλύτερα.
Τα βράδια φυσικά είναι πιο δύσκολα γιατί γυρνάνε σκηνές απ'το περιστατικό.
Ξέρω πως η κατάθλιψη επανήλθε, αλλά θα το παλέψω, όπως τις άλλες 2 φορές.
Δε θα μπω στη διαδικασία των ψυχοφαρμάκων, εκτός κι αν δεν έχω άλλη επιλογή.
Έχω ξεκινήσει ομοιοπαθητική θεραπεία η οποία με βοήθησε πολύ τις προηγούμενες φορές. Θα κάνω υπομονή. Χρόνος και ομοιοπαθητική μαζί θα είναι καλύτεροι σύμμαχοι.
Και η ψυχοθεραπεία ελπίζω να με βοηθήσει. Αν και απ ότι βλέπω είναι επίπονη και παίρνει καιρό για να δεις αποτελέσματα.
Νομίζω όμως ότι με αυτό το άσχημο συμβάν ήρθε η ώρα να εμβαθύνω περισσότερο και να δω γιατί μου συμβαίνουν τέτοιες καταστάσεις.

Κοίτα εγώ υπολογίζω με δηλητηρίασαν δύο τρεις φορές αλλά δεν ξέρω ποιος το κανε κι επίσης δεν πήγα σε αστυνομία κλπ γιατί θα ήταν χειρότερα τα πράγματα και επίσης θα τους αφήσω να με σκοτώσουν σιγά μην αντιδράσω αλλά εγώ σου ξαναλέω δεν ξέρω ακριβώς ποιος και γιατί σίγουρα πάντως μου είπαν ότι γίνεται από μικρός τι μαλάκια να έκανα στα οχτώ μου και να με ανέλαβε να με δηλητηριάζουν δεν μπορώ να θυμηθώ αλλά δεν ξέρω τους αφήνω να με σκοτώσουν είμαι άντρας να ξέρεις κάπου έμπλεξα μικρός και δεν το πήρα χαμπάρι εγώ νομίζω