Γεια σας, ειχα γραψει πολυ παλια, το προβλημα μου ειναι οτι τελικα κατι το οποιο ξεκινησε πριν χρονια αλλα ποτε δεν το εζησα οπως θα επρεπε μου εμεινε απωθημενο και το σκεφτομαι συνεχως. Το θεμα ειναι οτι δεν τολμαω πλεον να τον προσεγγισω γιατι εμαθα οτι εχει σχεση. Η αληθεια ειναι οτι ο ιδιος το προσπαθησε πολυ εγω δεν ημουν σε θεση να το τολμησω κ μεχρι που κουραστηκε κ προχωρησε και τωρα εγω εχω μεινει ακομη εδω να τον σκεφτομαι.. Δεν ξερω ισως ειναι η ιδεα μου η απλα ετσι θελω να ελπιζω οτι υπαρχει ακομη κατι κ απο την μερια του, απλα πλεον εχει κουραστει κ εχει φτιαξει την ζωη του, υπαρχει ακομη μια επικοινωνια μεταξυ μας, αραιη βεβαια και τυπικη μου εστειλε ο ιδιος μετα απο καιρο ενω εμαθε οτι βρισκομαι στο εξωτερικο να με ρωτησει τι κανω.. Δεν ξερω τι να σκεφτω.. Ενω απο την μια σκεφτομαι να τον διαγραψω απο παντου κ να προχωρησω στην ζωη μου επιτελους δεν μπορω, καθε ειδους προσεγγιση απο καποιον δεν με τραβαει και απο την αλλη δεν εχω και πολλες επιλογες απο την στιγμη που ειναι σε σχεση, νομιζω οτι εχει καταλαβει οτι τον σκεφτομαι ακομη αλλα δεν κανει κατι, νιωθω κ ασχημα να του το πω ξεκαθαρα και δεν ειναι και σωστο ουτε για αυτον που μπορει να ειναι ιδεα μου και να ειναι μια χαρα στη σχεση του και να τον ενοχλησω..