Ακούσιος εγκλεισμός ή ποινική δίωξη του πατέρα μου;

Γεια σας!Ειμαι 17 χρονων και ζω με την 12χρονη αδερφή μου, τον θειο και την θεια μου και τα παιδακια τους,τον παππου μου και δυστυχως με τον βαριά ψυχικα αρρωστο πατερα μου,καθοτι η μανα μου εχει πεθανει εδω και 3 χρονια απο καρκινο.Δυστυχως η ζωη μου οπως και των υπολοιπων ειναι πολυ δυσκολη εξαιτιας του πατερα μου.Ανεκαθεν ηταν δυσκολη διοτι ειχε καταθλιψη και επινε και ηταν επιθετικος προς ολους και κυριως προς την μητερα μου.Το τελευταιο διαστημα όμως τα πραγματα εχουν φτασει στα ακρα.Πινει συνεχεια αλλα εχει παραλληλα και την ψυχικη του παθηση που τον κανει χειροτερα.Ειναι επιθετικος με χτυπαει αρκετες φορες(στο παρελθον ακομη χειροτερα που λογω ηλικιας δεν μπορουσα να αντιδρασω) αλλα κυριως μου επιτιθεται με ψυχολογικη βια με μειωνει ακομη και μπροστα σε κοσμο που καταλογιζει ευθυνες για τα παντα ακομη κκαι για τον θανατο της μανας μου,εκτος αυτου πολλες φορες τα βαζει και με την μικρη μου αδερφη .Οσον αφορα την βια γενικοτερα συνηθιζει να πεταει και αντικειμενα με στοχο αυτον που θελει.Εχει πει απειλες για ολους εμενα συγκεκριμενα οτι θα με σκοτωσει με 15 μαχαιριες κ.α αλλα δεν εμεινε μονο σε αυτα εχει βγαλει μαχαιρι εναντιον μου πολλες φορες ευτυχως καταφερα να ξεφυγω ολες.Εχει χαρακωθει επισης ελαφρως με μαχαιρι στο χερι του.Ολοι μας εχουν πει οτι ειναι αρρωστος και θελει αναλογη αντιμετωπιση δηλαδη κλεισιμο παρα την θεληση του.Λοιπον,πριν απο 1 μηνα ο παππους μου πηγε στον εισαγγελεα και εκανε αιτηση η οποια εγραφε προς εξεταση,τον πηγανε στο τοπικο νοσοκομειο εδω στην Αρτα αλλα οι γιατροι τον κρατησαν μονο 4 μερες και του ειπαν οτι δεν εχει τιποτα(ο ιδιος στο προσφατο παρελθον ειχε παει με την θεληση του στο Αιγηνιτειο αλλα σηκωθηκε και έφυγε).Δυστυχως παρολα αυτα και τις συστασεις που του εχουν δοθει η κατασταση μερα με την μερα παει στο χειροτερο και φοβαμαι για την ζωη μου οπως και για τους υπολοιπους.Θελω να βρεθει μια λυση εδω και τωρα αλλοι λενε ακουσιο εγκλεισμο και αλλοι ποινικη διωξη για κακοποίηση.Τι μπορω να κανω;πειτε μου γιατι ειναι ζητημα ζωης και θανατου οο ανθρωπος ειναι πολυ επικινδυνος και μονο εγω το καταλαβαινω καλα αυτο. Οποιος μπορει ας μου προτείνει μια λυση!!!

Συγνωμη που οτι εγραψα ειναι πολυ κουραστικο να το διαβασει καποιος αλλα σας παρακαλω ειναι πουλλυ κρισιμο το ζητημα και δεν ξερω τι να κανω οποιαδηποτε απαντηση θα ηταν καλη.

Γιώργο μου γειά σου! Θα πρέπει οπωσδήποτε να ζητήσεις βοήθεια από κάποιον φορέα, για παράδειγμα την Εθνική Γραμμή Παιδικής Προστασίας στο 1107, ή στο 1056 Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά, ή στο 8001132000 Γραμμή Συνηγόρου του Παιδιού για τα παιδιά. Εκεί θα σε συμβουλεύσουν και θα βρουν λύση για το τί θα πρέπει να γίνει με τον πατέρα σου. Αυτή η κατάσταση είναι απαράδεκτη και επικίνδυνη. Πρέπει οπωσδήποτε να επικοινωνήσεις με μία από αυτές τις γραμμές.
Να σε ρωτήσω, οι θείοι σου μπορούν να σε προστατεύσουν ή φοβούνται κι αυτοί τον πατέρα σου; Τί λένε γι αυτή την κατάσταση;

Χιλια ευχαριστωωω για την απαντηση ειλικρινα!!!!Οι θειοι μου και ο παππους μου μπορουνε να προστατεψουν οπως και να μεγαλωσουν και εμενα και την αδερφη μου.Ολοι λεμε οτι πρεπει καπως ναπαλλαχτουμε απο αυτον τον ανθρωπο συντομα θα παμε με τον παππου μου στον εισαγγελεα και θα ζζητησω προστασια θα τα καταγγειλω ολα αυτα το μονο που θελω ειναι να φυγει μακρια μας ειτε για νοσηλεια σε ψυχιατρια ειτε και ψυχιατρικες φυλακες πριν γινει καποιο μοιραιο το μονο που ελπιζω ειναι να τον κρατησουν οι ψυχιατροι και να μην τον βγαλουν καλα οπως κανανε ηδη μια φορα παρα την εισαγγελικη διαταγη

Quote:

---

Originally Posted by Γιώργος Στασινός

Χιλια ευχαριστωωω για την απαντηση ειλικρινα!!!!Οι θειοι μου και ο παππους μου μπορουνε να προστατεψουν οπως και να μεγαλωσουν και εμενα και την αδερφη μου.Ολοι λεμε οτι πρεπει καπως ναπαλλαχτουμε απο αυτον τον ανθρωπο συντομα θα παμε με τον παππου μου στον εισαγγελεα και θα ζζητησω προστασια θα τα καταγγειλω ολα αυτα το μονο που θελω ειναι να φυγει μακρια μας ειτε για νοσηλεια σε ψυχιατρια ειτε και ψυχιατρικες φυλακες πριν γινει καποιο μοιραιο το μονο που ελπιζω ειναι να τον κρατησουν οι ψυχιατροι και να μην τον βγαλουν καλα οπως κανανε ηδη μια φορα παρα την εισαγγελικη διαταγη

---

Με λιγα λογια δεν θελω να παω σε ιδρυμα ουτε γω ουτε η αδερφη αλλα να απομακρυνθει με οποιονδήποτε τροπο ο πατερας μου απο εμας διοτι κινδυνευουμε

Quote:

---

Originally Posted by Γιώργος Στασινός

Με λιγα λογια δεν θελω να παω σε ιδρυμα ουτε γω ουτε η αδερφη αλλα να απομακρυνθει με οποιονδήποτε τροπο ο πατερας μου απο εμας διοτι κινδυνευουμε

---

Το κατάλαβα αυτό Γιώργο. Μπορείτε να πάτε στον εισαγγελέα με τον παππού σου για να γίνει ακούσιος εγκλεισμός. Καλό θα ήταν (αν γίνεται) να πάει και κάποιος άλλος μαζί σας (ή δύο) ως μάρτυρες. Όμως, ξέρεις τί γίνεται; Ο πατέρας σου θα πάει στο ψυχιατρείο αλλά δεν θα τον κρατήσουν εκεί για πολύ καιρό, μπορεί 15 μέρες, μπορεί ένα μήνα ή και δύο. Μετά θα ξαναβγεί και αν δεν παίρνει την αγωγή του ίσως να φτάσετε στο ίδιο σημείο με αυτό που είστε σήμερα. Χώρια οτι πιθανόν να μην τον κρατήσουν και πολύ γιατί μπορεί να διαγνώσουν οτι είναι απλά αλκοολικός με κατάθλιψη.
Ο λόγος που σου έδωσα τα τηλέφωνα παραπάνω είναι οτι οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να σε συμβουλεύσουν για εναλλακτικές λύσεις που υπάρχουν, όπως π.χ. να πάρει την επιμέλειά σας (εσένα και της αδελφής σου) ο παππούς σου ή οι θείοι σου ή να γίνουν ασφαλιστικά μέτρα στον πατέρα σου να μην σας πλησιάζει καθόλου, να απομακρυνθεί από εσάς τα παιδιά.
Το οτι είστε ανήλικοι εσύ και οι αδελφή σου δεν σημαίνει οτι θα πάτε σε ίδρυμα ή θα υιοθετηθείτε διότι πρώτ απ όλα υπάρχουν οι συγγενείς (ο παππούς, οι θείοι) που μπορούν να πάρουν την επιμέλειά σας. Έπειτα, όλες οι κοινωνικές υπηρεσίες προσπαθούν τα παιδιά να είναι όσο το δυνατόν στο περιβάλλον τους, τα ιδρύματα είναι η έσχατη λύση για τα παιδιά που δεν έχουν κανέναν να τα φροντίσει και πουθενά να μείνουν.
Να σε ρωτήσω κιόλας, οι θείοι σου είναι αδέλφια του πατέρα σου ή της μητέρας σου και το σπίτι που μένετε είναι του πατέρα σας;
Αφού όμως θα πάτε και στον εισαγγελέα πες του με λεπτομέρειες αυτά που γίνονται και εκείνος πιστεύω θα σας κατευθύνει.
Μπορείτε και να το συζητήσετε όλη η οικογένεια (και οι θείοι σου) ώστε να συντονίσετε τις προσπάθειές σας.
Αυτά να ξέρεις συμβαίνουν, δεν είσαι ο μόνος, έχω μια παρόμοια κατάσταση με τον αδελφό μου από τότε που πέθανε η μητέρα μου (παρανοειδής διαταραχή και κατάθλιψη), μόνο που αυτός σιγά σιγά καταλάγιασε αλλά ακόμη φοβάμαι οτι μπορεί να κάνει κακό σε κάποιον από την οικογένεια. Απλά εμείς είμαστε μεγάλοι και μπορούμε και κρατάμε αποστάσεις , ενώ εσείς είστε παιδιά ανυπεράσπιστα και πρέπει να προστατευθείτε και σωματικά και ψυχολογικά.
Να έχεις θάρρος και όλα θα πάνε καλά. Αν θέλεις (και έχεις διάθεση), γράψε να μας πεις νεώτερα, να δεις οτι θα βρεθεί λύση, θα χαρώ πολύ να μάθω τα καλύτερα.

Quote:

---

Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

Το κατάλαβα αυτό Γιώργο. Μπορείτε να πάτε στον εισαγγελέα με τον παππού σου για να γίνει ακούσιος εγκλεισμός. Καλό θα ήταν (αν γίνεται) να πάει και κάποιος άλλος μαζί σας (ή δύο) ως μάρτυρες. Όμως, ξέρεις τί γίνεται; Ο πατέρας σου θα πάει στο ψυχιατρείο αλλά δεν θα τον κρατήσουν εκεί για πολύ καιρό, μπορεί 15 μέρες, μπορεί ένα μήνα ή και δύο. Μετά θα ξαναβγεί και αν δεν παίρνει την αγωγή του ίσως να φτάσετε στο ίδιο σημείο με αυτό που είστε σήμερα. Χώρια οτι πιθανόν να μην τον κρατήσουν και πολύ γιατί μπορεί να διαγνώσουν οτι είναι απλά αλκοολικός με κατάθλιψη.
Ο λόγος που σου έδωσα τα τηλέφωνα παραπάνω είναι οτι οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να σε συμβουλεύσουν για εναλλακτικές λύσεις που υπάρχουν, όπως π.χ. να πάρει την επιμέλειά σας (εσένα και της αδελφής σου) ο παππούς σου ή οι θείοι σου ή να γίνουν ασφαλιστικά μέτρα στον πατέρα σου να μην σας πλησιάζει καθόλου, να απομακρυνθεί από εσάς τα παιδιά.
Το οτι είστε ανήλικοι εσύ και οι αδελφή σου δεν σημαίνει οτι θα πάτε σε ίδρυμα ή θα υιοθετηθείτε διότι πρώτ απ όλα υπάρχουν οι συγγενείς (ο παππούς, οι θείοι) που μπορούν να πάρουν την επιμέλειά σας. Έπειτα, όλες οι κοινωνικές υπηρεσίες προσπαθούν τα παιδιά να είναι όσο το δυνατόν στο περιβάλλον τους, τα ιδρύματα είναι η έσχατη λύση για τα παιδιά που δεν έχουν κανέναν να τα φροντίσει και πουθενά να μείνουν.
Να σε ρωτήσω κιόλας, οι θείοι σου είναι αδέλφια του πατέρα σου ή της μητέρας σου και το σπίτι που μένετε είναι του πατέρα σας;
Αφού όμως θα πάτε και στον εισαγγελέα πες του με λεπτομέρειες αυτά που γίνονται και εκείνος πιστεύω θα σας κατευθύνει.
Μπορείτε και να το συζητήσετε όλη η οικογένεια (και οι θείοι σου) ώστε να συντονίσετε τις προσπάθειές σας.
Αυτά να ξέρεις συμβαίνουν, δεν είσαι ο μόνος, έχω μια παρόμοια κατάσταση με τον αδελφό μου από τότε που πέθανε η μητέρα μου (παρανοειδής διαταραχή και κατάθλιψη), μόνο που αυτός σιγά σιγά καταλάγιασε αλλά ακόμη φοβάμαι οτι μπορεί να κάνει κακό σε κάποιον από την οικογένεια. Απλά εμείς είμαστε μεγάλοι και μπορούμε και κρατάμε αποστάσεις , ενώ εσείς είστε παιδιά ανυπεράσπιστα και πρέπει να προστατευθείτε και σωματικά και ψυχολογικά.
Να έχεις θάρρος και όλα θα πάνε καλά. Αν θέλεις (και έχεις διάθεση), γράψε να μας πεις νεώτερα, να δεις οτι θα βρεθεί λύση, θα χαρώ πολύ να μάθω τα καλύτερα.

---

Ναι σωστα!!Το θεμα ειναι οτι ειναι και αλκοολικος και δεν παιρνει σωστα την αγωγη που εχει για την καταθλιψη δεν εχει θεληση να γινει καλα και ειναι αρρωστος και επικινδυνος σε μεγαλο βαθμο.Το γεγονος οτι δεν το κρατανε δυστυχως ειναι μια αληθεια απλα αυτη την φορα που θα παμε στον εισαγγελεα(την προηγουμενη φορα δεν ειχα παει) και θα καταγγειλουμε με λεπτομερεια οτι συνεβη θα θα απαιτησω απο τον εισαγγελεα να αντιμετωπιστη ως κατηγορουμενος για ποινικα δικηματα και οχι ως ασθενης και οπως προειπατε παραπανω ο εισαγγελεας μπορει να με κατευθυνει και η επιμελεια ειναι ενα θεμα που με καιει καθως θελω να την χασει.Οσο για τους θειους στο σπιτι ειμαι μαζι με τον αδερφο του πατερα μου η θεια μου και γυναικα του ειναι απο Ρουμανια.Και εννοειται πως θα πω νεα αφου πρωτα δρασω.Ειλικρινα δεν ξερω πως να σας ευχαριστησω ενα τετοιο μηνυμα πισω απο μια οθονη κι ομως μου δωσατε δυναμη να μην τα παρατησω γιατι αυτο χρειαζομουν δυναμη!!

Quote:

---

Originally Posted by Γιώργος Στασινός

Ναι σωστα!!Το θεμα ειναι οτι ειναι και αλκοολικος και δεν παιρνει σωστα την αγωγη που εχει για την καταθλιψη δεν εχει θεληση να γινει καλα και ειναι αρρωστος και επικινδυνος σε μεγαλο βαθμο.Το γεγονος οτι δεν το κρατανε δυστυχως ειναι μια αληθεια απλα αυτη την φορα που θα παμε στον εισαγγελεα(την προηγουμενη φορα δεν ειχα παει) και θα καταγγειλουμε με λεπτομερεια οτι συνεβη θα θα απαιτησω απο τον εισαγγελεα να αντιμετωπιστη ως κατηγορουμενος για ποινικα δικηματα και οχι ως ασθενης και οπως προειπατε παραπανω ο εισαγγελεας μπορει να με κατευθυνει και η επιμελεια ειναι ενα θεμα που με καιει καθως θελω να την χασει.Οσο για τους θειους στο σπιτι ειμαι μαζι με τον αδερφο του πατερα μου η θεια μου και γυναικα του ειναι απο Ρουμανια.Και εννοειται πως θα πω νεα αφου πρωτα δρασω.Ειλικρινα δεν ξερω πως να σας ευχαριστησω ενα τετοιο μηνυμα πισω απο μια οθονη κι ομως μου δωσατε δυναμη να μην τα παρατησω γιατι αυτο χρειαζομουν δυναμη!!

---

Βασικα εχουμε επιπλωμενα διαμερισματα και καφενείο και τα δυο ειναι στο όνομα του πατερα μου ασχετως που τα συντηρει ο παππους μας ναι το σπιτι οπου μενουμε ειναι ξεχωριστο διαμερισμα κστο καταλυμα και ανηκει στον πατερα μου

Διακρίνω λογική, ψυχραιμία και αποφασιστικότητα μέσα από αυτά που γράφεις. Σε θαυμάζω γιατί δεν είναι εύκολες καταστάσεις αυτές που αντιμετωπίζεις.
Εγώ για παράδειγμα που είμαι μεγάλη γυναίκα (48 χρονών), δύσκολα μπορώ ψυχολογικά να διαχειριστώ την κατάσταση που δημιουργήθηκε με τον αδελφό μου (επιπλέον και ο άντρας μου έχει ψυχιατρικά θέματα και ο πατέρας μου και η μητέρα μου τα τελευταία χρόνια πριν πεθάνει παρουσίασε ψύχωση αλλά έπαιρνε την αγωγή της) και με πιάνει πανικός και ακινητοποιούμαι ή χάνω την ψυχραιμία μου γιατί δεν έμαθα από νωρίς στην ζωή μου να διαχειρίζομαι τις διάφορες καταστάσεις με την λογική αλλά με το συναίσθημα.
Εσύ νομίζω μετά απ αυτά τα δύσκολα που πέρασες και περνάς, δεν έχεις να φοβηθείς πια τίποτα στην ζωή σου.
Λοιπόν, σαν μητέρα σου σε συμβουλεύω από την πείρα της ζωής μου: Να έχεις πάντα οδηγό την λογική και να μην αφήνεις τα όποια αρνητικά συναισθήματα να σε καταβάλλουν.
Και μην αναζητήσεις ποτέ "παρηγοριές" σε εθισμούς όπως π.χ. ο πατέρας σου με το αλκοόλ. Γιατί η ζωή να ξέρεις, δεν παραμυθιάζεται ούτε ξεγελιέται με το αλκοόλ ή οποιαδήποτε άλλη φυγή. Αντιθέτως, γίνεται όλο και χειρότερη όσο φοβάσαι να αντιμετωπίσεις τις καταστάσεις γιατί οι καταστάσεις που μένουν άλυτες, με τους εθισμούς χειροτερεύουν, το έχεις διαπιστώσει κι εσύ με τον πατέρα σου. Η λύση είναι να αντιμετωπίζεις το κάθε πρόβλημα κατά μέτωπον, χωρίς φόβο, όπως κάνεις εσύ τώρα.
Πάρε την ζωή σου στα χέρια σου αλλά και να μην διστάζεις να ζητάς βοήθεια και συμπαράσταση από τους ανθρώπους που μπορούν να σε βοηθήσουν, εσένα και την αδελφή σου. Μια ζωή μας έδωσε ο Θεός και οφείλουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι να την προστατεύσουμε και να την βελτιώσουμε. Εσύ κλήθηκες από πολύ νωρίς σ αυτόν τον αγώνα, όμως σκέψου, αυτό μπορεί να είναι και μελλοντικά το εφόδιό σου.

Quote:

---

Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

Διακρίνω λογική, ψυχραιμία και αποφασιστικότητα μέσα από αυτά που γράφεις. Σε θαυμάζω γιατί δεν είναι εύκολες καταστάσεις αυτές που αντιμετωπίζεις.
Εγώ για παράδειγμα που είμαι μεγάλη γυναίκα (48 χρονών), δύσκολα μπορώ ψυχολογικά να διαχειριστώ την κατάσταση που δημιουργήθηκε με τον αδελφό μου (επιπλέον και ο άντρας μου έχει ψυχιατρικά θέματα και ο πατέρας μου και η μητέρα μου τα τελευταία χρόνια πριν πεθάνει παρουσίασε ψύχωση αλλά έπαιρνε την αγωγή της) και με πιάνει πανικός και ακινητοποιούμαι ή χάνω την ψυχραιμία μου γιατί δεν έμαθα από νωρίς στην ζωή μου να διαχειρίζομαι τις διάφορες καταστάσεις με την λογική αλλά με το συναίσθημα.
Εσύ νομίζω μετά απ αυτά τα δύσκολα που πέρασες και περνάς, δεν έχεις να φοβηθείς πια τίποτα στην ζωή σου.
Λοιπόν, σαν μητέρα σου σε συμβουλεύω από την πείρα της ζωής μου: Να έχεις πάντα οδηγό την λογική και να μην αφήνεις τα όποια αρνητικά συναισθήματα να σε καταβάλλουν.
Και μην αναζητήσεις ποτέ "παρηγοριές" σε εθισμούς όπως π.χ. ο πατέρας σου με το αλκοόλ. Γιατί η ζωή να ξέρεις, δεν παραμυθιάζεται ούτε ξεγελιέται με το αλκοόλ ή οποιαδήποτε άλλη φυγή. Αντιθέτως, γίνεται όλο και χειρότερη όσο φοβάσαι να αντιμετωπίσεις τις καταστάσεις γιατί οι καταστάσεις που μένουν άλυτες, με τους εθισμούς χειροτερεύουν, το έχεις διαπιστώσει κι εσύ με τον πατέρα σου. Η λύση είναι να αντιμετωπίζεις το κάθε πρόβλημα κατά μέτωπον, χωρίς φόβο, όπως κάνεις εσύ τώρα.
Πάρε την ζωή σου στα χέρια σου αλλά και να μην διστάζεις να ζητάς βοήθεια και συμπαράσταση από τους ανθρώπους που μπορούν να σε βοηθήσουν, εσένα και την αδελφή σου. Μια ζωή μας έδωσε ο Θεός και οφείλουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι να την προστατεύσουμε και να την βελτιώσουμε. Εσύ κλήθηκες από πολύ νωρίς σ αυτόν τον αγώνα, όμως σκέψου, αυτό μπορεί να είναι και μελλοντικά το εφόδιό σου.

---

Πραγματικα μετα τον θανατο της μανας μου ωριμασα και πλεον διαχειριζομαι τις καταστασεις με βαση τον λογικη και ειλικρινα τα λογια σας με αγγιζουν πολυ καθοτι δεν τα ακους ευκολα απο καποιον ανθρωπο.Ωστοσο πολλες φορες εχω λυγισει και εχω πεσει αλλα καθε φορα σηκωνομουν γιατι σκεφτομουν τα ονειρα μου που ειναι να σπουδασω και την αδερφη μου ποιον θα εχει στηριγμα αν εγω δεν ειμαι δυνατος;Ευχομαι και σε εσας τα καλυτερα και να βελτιωθει η κατασταση την οποια αντιμετωπιζετε

Γεια σας και παλι κυρια Κασσανδρα.Εχω νεα να σας πω.Λοιπον την Δευτερα πηγαμε με τον παππου μου στον εισαγγελεα και μιλησαμε ειπα τα παντα οτι πινει και εχει καταθλιψη επικαλεστηκε ενδοοικογενειακη και ψυχολογικη βια.Μας προτεινε τρεις λυσεις πρωτον αιτηση για ακουσιο εγκλεισμο που οπως μας ειπε ολα εξαρτωνται απο τους ψυχιατρους που θα τον εξετασουν.Αυτη την λυση την απορριψαμε γιατι το καναμε ηδη μια φορα και δεν ειχε καθολου αποτελεσμα.Δευτερον να κινηθουμε ποινικα δηλαδη να κανουμε μηνυση να περασει αυτοφωρο να σχηματιστει δικογραφια και επειτα να δικαστει και τριτον να κινηθουμε αστικα μεσω δικηγόρου να χασει επιμελεια και να κανουμε ασφαλιστικα μετρα εναντιον του.Αποφασισαμε το ποινικο πηγαμε στην αστυνομια για την μυνηση και μας απετρεψαν να την κανουμε μας ειπαν οτι το αυτοφωρο ειναι προσωρινο δηλαδη μια μερα που σημαινει οτι θα επιστρεψει εδω και μπορει να γινει πιο βιαιος και αγριος εκτος αυτου μεχρι να δικαστει θα ειναι εξω με αναστολη.Μας προτεινε να κανουμε ασφαλιστικα μεσω δικηγορου γιατι ειναι καλυτερα και ειναι κατι που κραταει καιρο.Εχω ανακατευθυνθει καπως και δεν ξερω τι να κανω;;η κατασταση παραμενει η ιδια και οσο περναω ο καιρος φοβαμαι ολο και πιο πολυ.Τι ειναι καλυτερο;;τι μου προτεινετε να κανω;;;;εχω χαθει καπως γιατι υπαρχουν λυσεις αλλα δεν ειναι μια και τελος ειναι πολλες και δεν ξερω τι ειναι καλυτερο;;;;

Γειά σου Γιώργο ! Συμφωνώ με αυτό που σου είπαν στην αστυνομία, οτι πιο καλή λύση είναι η τρίτη, τα ασφαλιστικά μέτρα δηλαδή και να πάρει την επιμέλειά σας (εσένα και της αδελφής σου) κάποιος άλλος, για παράδειγμα ο παππούς σου (ή κάποιος θείος ή θεία σου).
Ρώτησα και τον άντρα μου που ξέρει κάποια νομικά θέματα και μου είπε αυτά:
Συζητείστε και αποφασίστε ποιός θα πάρει την επιμέλειά σας και πηγαίνετε σε έναν δικηγόρο.
Πρώτα θα πείτε στον δικηγόρο να κάνετε τα ασφαλιστικά μέτρα που είναι κάτι που γίνεται γρήγορα και μετά θα κάνει ο δικηγόρος τα απαραίτητα για να οριστεί δικάσιμος για την επιμέλειά σας (διαδικασία που αργεί περισσότερο)
που δεν έχει σχέση με ποινικό δικαστήριο, είναι μια τυπική διαδικασία για την επιμέλεια.
Το γεγονός οτι ο πατέρας σου έχει νοσηλευτεί παλιότερα στο Αιγινήτειο είναι ένα πολύ θετικό στοιχείο για εσάς (ίσως χρειαστεί να βρεις και τα χαρτιά της νοσηλείας του ή κάτι γραμμένο στο βιβλιάριό του, αλλά αυτά θα σας τα πει ο δικηγόρος).
Ίσως και να χρειαστεί και η ποινική δίωξη, μήνυση ή και ακούσιος εγκλεισμός, αλλά αυτά αφήστε τα αν χρειαστεί αργότερα ως "άσσο στο μανίκι σας", σε περίπτωση που ο πατέρας σου παραβεί τα ασφαλιστικά μέτρα ή επιχειρήσει να γίνει βίαιος εναντίον σας. Τότε καλό θα είναι να τον " μπουζουριάσουν", να νοσηλευτεί ή να κρατηθεί για ένα διάστημα ώστε να φοβηθεί και να σας αφήσει ήσυχους.
Νομίζω οτι αυτό είναι το καλύτερο, τα ασφαλιστικά μέτρα πρώτα για να μπορείτε να είστε ασφαλείς( που ευτυχώς βγαίνουν γρήγορα). Κατόπιν η επιμέλεια και αν χρειαστεί, αργότερα (αν παραβεί τα αφαλιστικά μέτρα) τότε ακούσιος εγκλεισμός ή μήνυση
(την δεύτερη φορά πιστεύω θα τον κρατήσουν οι ψυχίατροι).
Μπράβο σας που κινηθήκατε έτσι, αλλά μην το αφήσετε, προχωρήστε γρήγορα γιατί η κατάσταση είναι σοβαρή.
Ό,τι χρειαστείς ρώτησέ με, αν μπορώ να βοηθήσω.
Περιμένω νέα σου. Πρέπει να φανείς δυνατός, όλα θα πάνε καλά!

Ναι συζητησαμε με τον παππου μου και το συντομοτερο παμε σε δικηγορο να μας κατευθυνει οσο για το ποινικο κομματι το εχουμε καβατζα για μετα δηλαδη ειπαμε μετα τα ασφαλιστικα να παμε για ακουσιο εγκλεισμο η καταγγελια και να οριστει δικασιμος.Η θεια μου ειναι προθυμη να αναλαβει την επιμελεια,η αδερφη του πατερα η οποια μενει Πατρα βεβαια,η ιδια σημερα μιλησε με μια κοινωνικη λειτουργο η οποια της ειπε να κανω καταγγελια στον εισαγγελεα με εναν μαρτυρα ο ιδιος μετα κανει δικογραφια τον καλει για συστασεις αν δεν παει η αν δεν τις εφαρμοσει παει αυτοφωρο και οριζεται δικαστηριο αυτο θα το εχω υποψιν μου για μετεπειτα.Βεβαια πρωτα θα παω και σε μια κοινωνικη λειτουργο να με βοηθησει και αυτη.Ο εισαγγελεας επισης μου ειπε αν προκειται για σωματικη βια να με εξετασει ιατροδικαστης όμως ειμαι καθαρος απο μωλωπες κ.α παλιοτερα ειχα ωστοσο απειλες με μαχαιρια μου κανει συνεχεια και το εχει κανει και μπροστα στην θεια μου την οποια θα παρω ως μαρτυρα οποτε καπως καλυπτομαι

Είσαι πολύ έξυπνος Γιώργο....θα τα καταφερεις!

Quote:

---

Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

Γειά σου Γιώργο ! Συμφωνώ με αυτό που σου είπαν στην αστυνομία, οτι πιο καλή λύση είναι η τρίτη, τα ασφαλιστικά μέτρα δηλαδή και να πάρει την επιμέλειά σας (εσένα και της αδελφής σου) κάποιος άλλος, για παράδειγμα ο παππούς σου (ή κάποιος θείος ή θεία σου).
Ρώτησα και τον άντρα μου που ξέρει κάποια νομικά θέματα και μου είπε αυτά:
Συζητείστε και αποφασίστε ποιός θα πάρει την επιμέλειά σας και πηγαίνετε σε έναν δικηγόρο.
Πρώτα θα πείτε στον δικηγόρο να κάνετε τα ασφαλιστικά μέτρα που είναι κάτι που γίνεται γρήγορα και μετά θα κάνει ο δικηγόρος τα απαραίτητα για να οριστεί δικάσιμος για την επιμέλειά σας (διαδικασία που αργεί περισσότερο)
που δεν έχει σχέση με ποινικό δικαστήριο, είναι μια τυπική διαδικασία για την επιμέλεια.
Το γεγονός οτι ο πατέρας σου έχει νοσηλευτεί παλιότερα στο Αιγινήτειο είναι ένα πολύ θετικό στοιχείο για εσάς (ίσως χρειαστεί να βρεις και τα χαρτιά της νοσηλείας του ή κάτι γραμμένο στο βιβλιάριό του, αλλά αυτά θα σας τα πει ο δικηγόρος).
Ίσως και να χρειαστεί και η ποινική δίωξη, μήνυση ή και ακούσιος εγκλεισμός, αλλά αυτά αφήστε τα αν χρειαστεί αργότερα ως "άσσο στο μανίκι σας", σε περίπτωση που ο πατέρας σου παραβεί τα ασφαλιστικά μέτρα ή επιχειρήσει να γίνει βίαιος εναντίον σας. Τότε καλό θα είναι να τον " μπουζουριάσουν", να νοσηλευτεί ή να κρατηθεί για ένα διάστημα ώστε να φοβηθεί και να σας αφήσει ήσυχους.
Νομίζω οτι αυτό είναι το καλύτερο, τα ασφαλιστικά μέτρα πρώτα για να μπορείτε να είστε ασφαλείς( που ευτυχώς βγαίνουν γρήγορα). Κατόπιν η επιμέλεια και αν χρειαστεί, αργότερα (αν παραβεί τα αφαλιστικά μέτρα) τότε ακούσιος εγκλεισμός ή μήνυση
(την δεύτερη φορά πιστεύω θα τον κρατήσουν οι ψυχίατροι).
Μπράβο σας που κινηθήκατε έτσι, αλλά μην το αφήσετε, προχωρήστε γρήγορα γιατί η κατάσταση είναι σοβαρή.
Ό,τι χρειαστείς ρώτησέ με, αν μπορώ να βοηθήσω.
Περιμένω νέα σου. Πρέπει να φανείς δυνατός, όλα θα πάνε καλά!

---

Κι εγω θεωρω την τριτη λυση την καλυτερη.

Παρε ασφαλιστικά μετρα, και να πάρουν την επιμέλεια σας οι παππουδες σας ή οι θειοι σας.

Αν τωρα παραβει τα ασφαλιστικα μετρα καντε το δευτερο και το πρωτο αν γινεται μαζι.

Σας ευχομαι καλη τυχη