η χειροτερη εμπειρια στην ζωη σας

θα ηθελα να ακουσω ποια ηταν.....και εαν ηταν καποιο ψυχικο νοσημα και τι σας προκαλεσα και πως νιωθατε...καιρος αναρωσης κ.λ.π...αμα δεν ηταν ψυχικο νοσημα οτι αλλο ηταν τελοςπαντων.


(1)...εμενα προσωπικα ηταν οταν ειχα αρρωστοφοβια μαζι με κρισεις πανικου,αγχωδεις διατταραχες ,καταθλιψη και......μαζι ολα αυτα......ευτυχως κρατησε 7-8 μηνες και το ξεπερασα.......αλλα εκεινη την περιοδο θυμαμαι ημουνα ολη την μερα μες το αγχος,πολυ στεναχωρια χωρις προφανη λογο.....απλα βυθιζομουνα μερα με την μερα-------------->το ξεπερασα με---ψυχαναλυση,αγωγη,κολυμβητη ριο,δραστηριοτες-ερωτα
χρονος παραμονης σε ολα αυτα 8 μηνες....χρονος αναρωσης 5 μηνες
τι μου διδαξε?ΝΑ ΜΗΝ ζω στα ακρα την ζωη μ γιατι ο οργανισμος θα σκασει...

(2)...το αλλο ηταν οταν ειχα παρανοικες σκεψεις απο την χρηση ναρκωτικων.....νομιζω οτι ηταν και το χειροτερο απο ολα......ειχα χασει τον υπνο μου.....ενιωθα σουβλιες στην καρδια απο την στεναχωρια μου...ευτυχως π ζω ακομα γτ στεναχωριομουνα τοσο πολυ με αυτα π υποτιθεται οτι εβλεπα......εφιαλτικο η χειροτερη περιοδος στην ζωη μου...πολυ ψυχικος πονος....------------->το ξεπερασα με αγωγη
χρονος παραμονης σε αυτο 6 μηνες....χρονος αναρωσης 2 μηνες.....
τι μου διδαξε?οτι η υγεια ψυχικη,σωματικη δεν ειναι δεδομενη



(3) οταν ημουνα μικρος ειχα δει τους γονεις μ να παιζουν ξυλο 2-3 φορες.......

Εγώ έχω πολλές άσχημες εμπειρίες δύο όμως ξεπέρασαν τα όρια μου που είχα τότε η μία ήταν πριν το στρατό σε μία δουλειά που άκουγα μπινελικια κάθε μέρα δωδεκάωρο και καψονια για ένα μήνα μετά έφυγα αλλά δεν μπορούσα να συνέλθω με τίποτα και πάω στρατό τέλος πάντων εκεί τα συνιθησα όλα αυτά αλλά ένα πράγμα που δε θα ξεχάσω εξαημερο ορεινή διαβίωση στον Έβρο δεν είχαν στήσει καλά τη σκηνή κ πάγωσα το βράδυ παρακαλούσα να πάω Σκόπια για να περπατάω κ να ζεσταίνομαι κ η σκοπιά ήταν τρίωρη έκανα χρόνια να ξαναγίνω πολίτης

Quote:

---

Originally Posted by elis

Εγώ έχω πολλές άσχημες εμπειρίες δύο όμως ξεπέρασαν τα όρια μου που είχα τότε η μία ήταν πριν το στρατό σε μία δουλειά που άκουγα μπινελικια κάθε μέρα δωδεκάωρο και καψονια για ένα μήνα μετά έφυγα αλλά δεν μπορούσα να συνέλθω με τίποτα και πάω στρατό τέλος πάντων εκεί τα συνιθησα όλα αυτά αλλά ένα πράγμα που δε θα ξεχάσω εξαημερο ορεινή διαβίωση στον Έβρο δεν είχαν στήσει καλά τη σκηνή κ πάγωσα το βράδυ παρακαλούσα να πάω Σκόπια για να περπατάω κ να ζεσταίνομαι κ η σκοπιά ήταν τρίωρη έκανα χρόνια να ξαναγίνω πολίτης

---

αυτα δεν επρεπε να τα ανεχτεις,επρεπε να τον καταγγειλης
ισως βιωματα που θα σε ακολουθανε μια ζωη

Oλες οι εμπειριες , ακομη κι οι ασχημες , εχουν κατι να μας διδαξουν .........

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Oλες οι εμπειριες , ακομη κι οι ασχημες , εχουν κατι να μας διδαξουν .........

---

βεβαθα,συμφωνω....εαν θες μαγκιβερ μοιρασου μαζι μας...καποια ασχημη εμπειρια...

θα ηθελα να ακουσω και απο αλλους ,ελπιζω να θελεται να μοιραστειτε μαζι μας κατι τετοιο

Μακ συμφωνώ πρώτον και δεύτερον πολλά τέτοια έχω ή ψύχωση εμένα είναι το παράσημο μου από όλα αυτά κι έχω κουσουρια από όλα αυτά

Το μειζον επεισοδιο που ενω περασε καιρος ακομα φοβαμαι μεσα μου μην το ξανα παθω.
Πονος ψυχικος, πονος σωματικος, καμια επιθυμια, καμια ελπιδα μονο ΚΕΝΟ που μετα εγινε απελπισια. Δε μπορω να προσδιορισω τον χρονο που διηρκησε γιατι εμοιαζε αχρονο και αιωνιο στην αρχη, μετα ηταν μετρια σχετικα καταθλιψη που κρατησε καιρο. Προσπαθω καπως να το αφησω πισω μου αλλά ειναι οτι πιο τρομακτικο εχω ζησει μιας και δεν ηξερα πως μπορει ενας ανθρωπος να βρεθει σε τετοια κατασταση που να μην παραγει σκεψη και να μην ξερει πώς παρελυσε. Μετα απο αυτο αλλαξα 360 μοιρες. Σα να προσθεσαν δεκαετιες στην ψυχη μου.

Λιγοτερο ειχα τρομοκρατηθει οταν απο αυπνια λογω αγχους ειχα παραισθηση τοιχου να με πλακωνει σε σχεση με το μειζον.
Μειζον εγραψε ο γιατρος στη συνταγη. Εγω το λεω επεισοδιο πληρους αποκοπης απο τον εαυτο και τη πραγματικοτητα.

Κι εμένα η ψύχωση με τις παρανοϊκές ιδέες ήταν η χειρότερη εμπειρία της ζωής μου.. Είναι απάισιο να ζεις σε μια τρομακτική πραγματικότητα, με φωνές και περίεργες ιδέες. Να παρατάς δουλειές, φίλους, σχολές και να χάνεις τη λογική σου.. Τώρα με τα χάπια είμαι μια χαρά.. Αλλά φοβάμαι μην ξεμείνω καμιά μέρα από χρήματα και βρεθώ στους δρόμους ψυχωτική. -Τράτζικ-

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Το μειζον επεισοδιο που ενω περασε καιρος ακομα φοβαμαι μεσα μου μην το ξανα παθω.
Πονος ψυχικος, πονος σωματικος, καμια επιθυμια, καμια ελπιδα μονο ΚΕΝΟ που μετα εγινε απελπισια. Δε μπορω να προσδιορισω τον χρονο που διηρκησε γιατι εμοιαζε αχρονο και αιωνιο στην αρχη, μετα ηταν μετρια σχετικα καταθλιψη που κρατησε καιρο. Προσπαθω καπως να το αφησω πισω μου αλλά ειναι οτι πιο τρομακτικο εχω ζησει μιας και δεν ηξερα πως μπορει ενας ανθρωπος να βρεθει σε τετοια κατασταση που να μην παραγει σκεψη και να μην ξερει πώς παρελυσε. Μετα απο αυτο αλλαξα 360 μοιρες. Σα να προσθεσαν δεκαετιες στην ψυχη μου.

Λιγοτερο ειχα τρομοκρατηθει οταν απο αυπνια λογω αγχους ειχα παραισθηση τοιχου να με πλακωνει σε σχεση με το μειζον.
Μειζον εγραψε ο γιατρος στη συνταγη. Εγω το λεω επεισοδιο πληρους αποκοπης απο τον εαυτο και τη πραγματικοτητα.

---

δυσκολο....ο ψυχικος πονος δυστυχως ειναι αφορητος ακομα και μετα απο το επεισοδιο

Quote:

---

Originally Posted by girl1988

Κι εμένα η ψύχωση με τις παρανοϊκές ιδέες ήταν η χειρότερη εμπειρία της ζωής μου.. Είναι απάισιο να ζεις σε μια τρομακτική πραγματικότητα, με φωνές και περίεργες ιδέες. Να παρατάς δουλειές, φίλους, σχολές και να χάνεις τη λογική σου.. Τώρα με τα χάπια είμαι μια χαρά.. Αλλά φοβάμαι μην ξεμείνω καμιά μέρα από χρήματα και βρεθώ στους δρόμους ψυχωτική. -Τράτζικ-

---

πολυ δυσκολο και ψυχοφθορο......και εμενα αυτη η περιοδοσ ηταν η χειροτερη.....και εγω ειχα παρατησει τα παντα......δεν εχεις μυαλο για τπτ δυστυχως
το καλο ειναι οτι επανηλθες....

Quote:

---

Originally Posted by nick190813

πολυ δυσκολο και ψυχοφθορο......και εμενα αυτη η περιοδοσ ηταν η χειροτερη.....και εγω ειχα παρατησει τα παντα......δεν εχεις μυαλο για τπτ δυστυχως
το καλο ειναι οτι επανηλθες....

---

Ναι, εμείς που επανερχόμαστε με τα χάπια, είμαστε τυχεροί στην ατυχία μας....

Ειναι αφορητος και επηρεαζει τα παντα. Δε μπορω να γινω κατανοητη -πλεον βαριεμαι να εξηγησω απο ποιο πλανητη κατεβηκα (χιουμορακι) και δεν συμβαδιζω. Διαβασα τον τιτλο του θεματος και σκεφτηκα καμια 10αρια και βαλε εμπειριες αλλά αυτη ειναι η πιο σημαντικη γιατι οσο ζω την νιωθω σα σκια που υπαρχει. Κανω την προσπαθεια μου να ζω με ολιγαρκεια και να βγαλω την μαυριλα αλλά αυτο ειναι εκει και με κοβει απο το να ξανα πιστεψω σε εμενα. Θελω να πιστευω οτι αναρρωνουμε σε ενα ποσοστο. Αν βλεπεις σειρες παντως (θα γινω γραφικη στο φορουμ αλλά δε πειραζει ) ειδα το rectify και ενιωσα ταυτιση με τον ηρωα. Δειχνει πως ειναι να ξανα μπαινεις στη "ζωη" στο "φυσιολογικο" μετα απο μια εμπειρια μη φυσιολογικη, σκληρη και απανθρωπη. Καπως ετσι.

Quote:

---

Originally Posted by girl1988

Ναι, εμείς που επανερχόμαστε με τα χάπια, είμαστε τυχεροί στην ατυχία μας....

---

το ειχες καιρο?το ξεπερασες ευκολα? και ποσο καιρο κανεις αγωγη?
εγω παντως εκοψα τελειως την αγωγη....και ειμαι πολυ καλα...
αλλα εμενα μ ειχε πει οτι ηταν ελαφρυ ψυχωτικο
ναι τυχεροι στην Ατυχια μας οντως

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Ειναι αφορητος και επηρεαζει τα παντα. Δε μπορω να γινω κατανοητη -πλεον βαριεμαι να εξηγησω απο ποιο πλανητη κατεβηκα (χιουμορακι) και δεν συμβαδιζω. Διαβασα τον τιτλο του θεματος και σκεφτηκα καμια 10αρια και βαλε εμπειριες αλλά αυτη ειναι η πιο σημαντικη γιατι οσο ζω την νιωθω σα σκια που υπαρχει. Κανω την προσπαθεια μου να ζω με ολιγαρκεια και να βγαλω την μαυριλα αλλά αυτο ειναι εκει και με κοβει απο το να ξανα πιστεψω σε εμενα. Θελω να πιστευω οτι αναρρωνουμε σε ενα ποσοστο. Αν βλεπεις σειρες παντως (θα γινω γραφικη στο φορουμ αλλά δε πειραζει ) ειδα το rectify και ενιωσα ταυτιση με τον ηρωα. Δειχνει πως ειναι να ξανα μπαινεις στη "ζωη" στο "φυσιολογικο" μετα απο μια εμπειρια μη φυσιολογικη, σκληρη και απανθρωπη. Καπως ετσι.

---

τοσο πολυ σε Σημαδεψε?
ΜΕΙΖΟΝ καταθλιπτικο Με Αποπροσωποιηση ηταν?
δΥΣΤΥΧΩς ολα αυτα μας σημαδευουνε ,ειναι δυσκολο και θελει προσπαθεια να τα αφησεις πισω σ