Printable View
Γεια σε ολους!
Ειμαι καινουριος εδω, οποτε σας παρακαλω να μου συγχορησετε πιθανα λαθακια. Εχω βαρυα καταθλιψη εδω και 3 χρονια. Ειχα νοιωσει λιγο καλυτερα πριν 1 χρονο, αλλα η καταθλιψη επανηλθε σαν αντιδραση μετα απο χωρισμο με την κοπελα μου. Επισης πριν λιγο καιρο με εγκατελειψαν 4 φιλοι ταυτοχρονα και νοιωθω μονος και αδυναμος. Βλεπω ψυχιατρο αλλα δε βλεπω να βελτιωνομαι και χανω τις ελπιδες μου. Ειμαι χαλια. Μπορει να βοηθησει κανεις;
thetimeisnow δεν ξέρω αν είμαι το κατάλληλο άτομο για να σε πείσω όμως κι εγώ, όπως και οι περισσότεροι στο forum, έχω περάσει πολύ δύσκολες και άσχημες στιγμές φτάνοντας σε πολύ ακραία σημεία, όμως με τη βοήθεια ειδικού, και πάνω απ\' όλα τη δική μου θέληση, τώρα νιώθω πολύ καλύτερα. Ζήτα τη βοήθεια κάποιου δικού σου προσώπου ώστε να σε στηρίζει τις στιγμές που νιώθεις πως πας να λυγίσεις...
Βασιλη σ\'ευχαριστω για το ενδιαφερον. Δυστυχως ομως αν και θα σου φανει απιστευτο τα (μολις) 2 ατομα με τα οποια εχω επαφη δεν ειναι σε θεση να με βοηθησουνε. Επισης οπως ειπα και πριν νοιοθω απελπισμενος και δεν αισθανομαι οτι λαμβανω βοηθεια απο τον ψυχιατρο μου. Απ\'την αλλη φενεται οτι ΘΕΛΕΙ να με βοηθησει αλλα φοβαμαι να ρισκαρω αλλαζοντας ψυχολογο γιατι (α) μπορει να μου βγει χειροτερος, και β) θεωρω οτι το να του ανοιξω την καρδια μου και να αρχισουμε παλι και να πρεπει να ξαναπω τα ιδια παλι απο την αρχη θα ειναι αρκετα ψυχοφθορο. Γι\'αυτο γραφω οτι αισθανομαι τοσο μονος.
Κανεις;
Γεια σας κι από μένα.
Περνάω κι εγώ παρόμοια φάση.Με κατάθλιψη και χωρίς να έχω ανθρώπους δίπλα μου που να με καταλαβαίνουν και να μπορούν να με βοηθήσουν.Είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίζεις τέτοιες καταστάσεις μόνος.
Πόσο καιρό πηγαίνεις στον ψυχίατρο?Εγώ κάνω ψυχοθεραπεία εδώ και 5 μήνες αλλά δεν έχω δει ούτε εγώ βελτίωση.Δεν ξέρω αν φταίει ο γιατρός βέβαια.
Αυτά τα άτομα που έχεις επαφή δεν μπορούν να σε καταλάβουν?Ξέρουν το πρόβλημά σου?
Αγγελε γεια σου.
Ειναι περιπου 3 χρονια τωρα που πηγαινω στον συγκεκριμενο γιατρο και δεν μπορω να πω οτι ειμαι αισιοδοξος η τουλαχιστον \"καλα\". Οπως ειπα και πριν τα ελαχιστα ατομα με τα οποια εχω επαφη δεν ειναι σε θεση να με βοηθησουν. Το ενα ατομο εχει κι αυτο τα δικα του προβληματα και ετσι ειναι πολυ αποροφημενο στον εαυτο του για να βοηθησει εμενα και το αλλο απλα δεν μπορει. Ισως πρεπει να εξηγησω κατι σ\'αυτο το σημειο. Οι 4 φιλοι που με εγκατελειψαν τις προαλλες με παρατησαν επειδη ακριβως εχω καταθλιψη και σε στιγμες που τους χρειαζομουνα αισθανοταν \"λιγοι\". Συζητωντας το ιδιο θεμα με τον γιατρο μου μου ειπε κι αυτος τα ιδια: οτι δηλαδη τουλαχιστον οι μισοι με αφησαν γιατι το προβλημα μου τους θυμιζε ποσο ανικανοι ηταν να με βοηθησουνε. Ειμαι σε αδιεξοδο και θα με βοηθουσε η παρεα και η κουβεντα σας.
Καλησπέρα thetimeisnow και καλώς ήρθες στην παρέα μας.
Κι εγώ αισθάνομαι οτι δεν έχω κάτι να σου πω το οποίο θα μπορούσε να σε βοηθήσει. Με αγγίζει όμως πάρα πολύ η μοναξιά σου...Δηλώνω την παρουσία μου εδώ, δίπλα σου, έστω και σιωπηλή.
Φοιβη χιλια ευχαριστω για το μηνυματακι σου. Δεν πειραζει που δεν μπορεις να κανεις τιποτα πρακτικο για την περιπτωση μου. Μου αρκει η παρουσια σου οπως λες (εστω και σιωπηλη). Επισης δε σου κρυβω οτι στη φαση που ειμαι (και γενικοτερα στην εποχη μας) ειναι πολυ συγκινητικο να σου λεει καποιος οτι αυτο που σε απασχολει τον αγκιζει. Φιλια.
Δεν εχω το προβλημα που εχεις εσυ,(καταθλιψη) αλλα μοιαζουμε οσον αφορα τη μοναξιά. Τι να πω οι φιλοι αυτοι που σε εγκατελειψαν δεν θα ηταν πραγματικοι φιλοι γιαυτο το σκάσανε τρεχοντας. Μη δινεις σημασια δεν αξίζει.
ΥΓ: μπορεις εδω να πεις τι σε προβληματιζει και να εμβαθυνεις στο πρόβλημα σου ΑΝ φυσικα το θες και συ. Ολοι θα χαρουμε να βοηθησουμε ο καθενας με τον τρόπο του.
καλώς ήρθες thetimeisnow.
Μέσα εδώ λίγο-πολύ όλοι περνάμε δύσκολες περιόδους ...
Νιώσε άνετα και μίλα για ότι έχεις διάθεση.
Πόσο καιρό κάνεις θεραπεία ;
Ποιά ψ/θεραπευτική προσέγγιση εφαρμόζει ο θεραπευτής σου ;
Του έχεις κάνει κουβέντα γι αυτά που σκέφτεσαι για τη σχέση σου μαζί του και για τις αμφιβολίες σου σχετικά με την αποτελεσματικότητα της θεραπείας ;
Όλα αυτά καλο είναι να λέγονται απ΄τη στιγμή που σε προβληματίζουν
Γεια σας winston_man και psychangel.
Κανω θεραπεια εδω και 3,5 χρονια (εκανα μισο-ενα χρονο θεραπεια με εναν ψυχολογο πριν αποταθω σε ψυχιατρο - αυτον με τον οποιο συνεργαζομαι τωρα). Ο θεραπευτης μου οπως και πολλοι θεραπευτες δεν εφαρμοζει μια και μοναδικη προσεγγιση αλλα ενα συνδιασμο προσεγγισεων. Μεχρι τωρα μπορεσα να διακρινω ΠΟΛΛΗ γνωστικη θεραπεια και ψυγματα συμπεριφορικης και ψυχοδυναμικης προσεγγισεως. Κοιτα, του εχω μιλησει για αυτα που λες και για τις αμφιβολιες μου αλλα δεν μπορω να πω οτι αλλαξε τιποτα. Βεβαια δεν πηγα να του πω \"Σταματα και ας αρχισουμε με αλλη προσεγγιση\", γιατι ουτε εγω ο ΙΔΙΟΣ δεν ξερω τι να προτεινω για τη συνεχεια οσον αφορα τη θεραπεια μου. Απλα νοιωθω απελπισμενος. Πολυ απελπισμενος. Τωρα αν με ρωτουσε κανεις \"τι θα μπορουσε να σε κανει να νοιωσεις καλυτερα;\" θα του ελεγα \"μερικοι ανθρωποι που θα νοιαστουν για μενα και δε θα κωλοσουν να μου σταθουν οταν θα πεφτω\" (σιγουρα, winston_man, οποιος σε εγκαταλειπει δεν ειναι πραγματικος φιλος). Ειχα στειλει στην κολλητη μου μηνυμα οτι αποφασισα να αυτοκτονησω και απο τοτε με εγκατελειψε...! Απ\'την αλλη ο γιατρος μου παει να με πεισει οτι πρεπει να επικεντρωθουμε σε ΕΜΕΝΑ και να προσπαθησουμε να καταφερουμε να αισθανομαι καλα ΜΟΝΟΣ μου και χωρις παρεα. Εγω ομως δεν μπορω να ζω χωρις παρεα, κατι που αυτος αρνειται να καταλαβει - θεωρει οτι εγω απλα \'εξαρτωμαι\' απο τους αλλους και πως αυτο πρεπει να το αλλαξουμε! Ας περνουσε αυτος τις μερες του οπως εγω και θα βλεπαμε αν θα εψαχνε για παρεα η οχι. Τελος παντων, εγω πιστευω οτι δεν εχω \'προβλημα\' πανω σ\'αυτο και οτι αν εχω τοτε ΟΛΟΙ μας εχουμε το ιδιο προβλημα...! Περα απο την ελλειψη φιλων μου στοιχησε και μου στοιχηζει πολυ ο χωρισμος μου με την κοπελα μου. Απλα το αναφερω γιατι βλεπω οτι κανεις δεν το εθιξε μεχρι τωρα το θεμα αυτο. Ειμαι σε αδιεξοδο (η τουλαχιστον ετσι αισθανομαι). Αισθανομαι \"ξεχασμενος κι απο το Θεο\".
παιδια και γω νιωθω μοναξια και εχω απομακρυνθει απο ανθρωπους αλλα τωρα αποφασισα να κανω παρεες και αλλους φιλους γιατι δεν περνιεται μονο του.θελω συνεχεια να μιλαω με καποιον.thetimeisnow αμα η κολλητη σου σε αφησε επειδη την χρειαστηκες δεν ηταν φιλη σου.μπορειτε να μου πειτε τα συμπτωματα της καταθλιψης.εγω καποιες στιγμες μεσα στη μερα νιωθω καλα καποιες αλλες λεω ειμαι χαλια ιδιως οταν δεν μιλαω με καποιον.σας καταλαβαινω ολους.και γω χωρισα και μου στοιχησε.δεν θελω να χασω την ελπιδα μου.
ʼλλο το να έχεις παρέες και άλλο το να εξαρτάσαι από τις παρέες σου.Δεν πιστεύω ότι ο γιατρός σου εννοεί να μείνεις μόνος σου και να μην έχεις παρέες.Αλλά ίσως θέλει να σε κάνει πιο δυνατό για να μπορείς να αντιμετωπίζεις την όποια απόρριψη από τους φίλους σου χωρίς να πέφτεις τόσο πολύ.Δεν ξέρω,μπορεί και να κάνω λάθος.
Οι γιατροί τα βλέπουν θεωρητικά,τα έχουν σπουδάσει,δεν τα έχουν ζήσει να ξέρουν πώς είναι.
Για τον χωρισμό σου με την κοπέλα σου θέλεις να μας πεις περισσότερα?Εχει καιρό που χώρισες?
Το τοπίο που περιγράφεις thetimeisnow, είναι τόσο ερημικό...με στεναχωρεί πολύ αυτή η εικόνα, γιατί μου θυμίζει ανάλογη περίοδο της δικής μου ζωής, κατά την οποία ένιωθα εγκαταλειμένη από όλους, ακόμα και από τον Θεό τον ίδιο, όπως κι εσύ λες. Για μένα είχε πολύ πόνο αυτή η κατάσταση...Quote:
Originally posted by thetimeisnow
Απλα νοιωθω απελπισμενος. Πολυ απελπισμενος. Τωρα αν με ρωτουσε κανεις \"τι θα μπορουσε να σε κανει να νοιωσεις καλυτερα;\" θα του ελεγα \"μερικοι ανθρωποι που θα νοιαστουν για μενα και δε θα κωλοσουν να μου σταθουν οταν θα πεφτω\" Απ\'την αλλη ο γιατρος μου παει να με πεισει οτι πρεπει να επικεντρωθουμε σε ΕΜΕΝΑ και να προσπαθησουμε να καταφερουμε να αισθανομαι καλα ΜΟΝΟΣ μου και χωρις παρεα. Εγω ομως δεν μπορω να ζω χωρις παρεα, κατι που αυτος αρνειται να καταλαβει - θεωρει οτι εγω απλα \'εξαρτωμαι\' απο τους αλλους και πως αυτο πρεπει να το αλλαξουμε! Ας περνουσε αυτος τις μερες του οπως εγω και θα βλεπαμε αν θα εψαχνε για παρεα η οχι. Τελος παντων, εγω πιστευω οτι δεν εχω \'προβλημα\' πανω σ\'αυτο και οτι αν εχω τοτε ΟΛΟΙ μας εχουμε το ιδιο προβλημα...! Περα απο την ελλειψη φιλων μου στοιχησε και μου στοιχηζει πολυ ο χωρισμος μου με την κοπελα μου. Απλα το αναφερω γιατι βλεπω οτι κανεις δεν το εθιξε μεχρι τωρα το θεμα αυτο. Ειμαι σε αδιεξοδο (η τουλαχιστον ετσι αισθανομαι). Αισθανομαι \"ξεχασμενος κι απο το Θεο\".
Απο την άλλη, χαίρομαι που ξέρεις πολύ καλά τι θέλεις, τι χρειάζεσαι : \"μερικοι ανθρωποι που θα νοιαστουν για μενα και δε θα κωλοσουν να μου σταθουν οταν θα πεφτω\", και δεν το θεωρείς προβληματικό αυτό, ό, τι κι αν σου λέει ο γιατρός σου.
Σκέφτομαι οτι εμένα, αν ήμουν στη θέση σου,θα με βοήθαγε να το ξεκαθαρίσω αυτό με το γιατρό μου. Να του εξηγήσω δηλαδή πώς είναι για μένα η κατάσταση, τι είναι για μένα πρόβλημα και τι δεν είναι. Θα ήθελα να το καταλάβει αυτό και να καταλάβει τι χρειάζομαι και να το δεχτεί. Δεν ξέρω όμως αν εσένα θα σε βοηθούσε κάτι τέτοιο.
Ο χωρισμός με την κοπέλα σου φαίνεται σαν να είναι ένα καίριο, ίσως και το κεντρικό σημείο της ιστορίας σου αυτή τη στιγμή. Σαν να στριφογυρίζεις εσύ κι η μοναξιά σου γύρω απ\' αυτόν.
Αγγελε διαφωνω, αλλα σε δικαιολογω γιατι οπως πολυ σωστα ειπες πρεπει να ζεις εσυ ο ιδιος καποια πραγματα για να τα κατανοησεις. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι το να εχεις απλα μια παρεα και το να εισαι \'εξαρτημενος\' απ\'αυτη την παρεα ειναι διαφορετικο. Επισης ξερω οτι ΔΕΝ \'εξαρτωμαι\' απο τους αλλους και οτι ο γιατρος μου εχει αδικο να το πιστευει. Εχω τελειωσει ψυχολογια ο ιδιος στη Σκωτια και ξερω πολυ καλα να διαχωριζω τι αποτελει εξαρτηση και τι οχι. Το να επηρεαζεται κατα πολυ η διαθεση μας απο τον τροπο που μας φερονται οι γυρω μας (κατι που δεν αρνουμαι οτι κανω) θεωρω πως ειναι απολυτως φυσιολογικο και ανθρωπινο και σε καμια περιπτωση δε θα το χαρακτηριζα \'εξαρτηση\'. Αγγελε το να μην εννοει ο γιατρος μου οτι πρειπει να μεινω μονος μου και χωρις παρεα ειναι αυτονοητο θεωρω. Το προβλημα μου ειναι το ΝΑ ΒΡΩ παρεα γιατι ΔΕΝ ΕΧΩ. Σχετικα με την κοπελα... Χωρισα πριν μισο+ χρονο οποτε \"οχι\" δεν εχει και ΠΟΛΥ καιρο που χωρισαμε. Αυτη τη στιγμη δε νοιωθω ακομα ανετα να πω την ιστορια (ειναι κατι που με ποναει αφανταστα οταν το σκεφτομαι). Αυτο που με πειραζει ειναι οτι απ\'τη μια ο γιατρος μου δε θελει να μενουμε σ\'αυτο το θεμα αλλα απ\'την αλλη δε μου προτεινει και λυσεις... Δηλαδη το μονο που μου εχει \'προτεινει\' μεχρι τωρα ειναι να γινω πιο αναισθητος - κατι που δε σκοπευω να κανω. Τα εχω καλα με τον εαυτο μου - με ποναει το οτι ατομα που εμπιστευομαι και αγαπω με προδιδουν και με εγκαταλειπουν. Δεν περιμενω απ\'τον αλλο να ειναι \'τελειος\'. Δυο πραγματα περιμενω: τσιπα και ουσια.
Φοιβη περασες αναλογη περιοδο ε; Και ξερεις την πικρα... Σ\'ευχαριστω κατ\'αρχην που πιστευεις οτι ξερω τι θελω γιατι κατα καποιο τροπο μ\'αυτο που μου λες με κανεις να νοιωθω οτι ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ σε μενα τον ΙΔΙΟ. Σχετικα με το γιατρο μου. Δυστυχως του εχω εξηγησει οτι διαφωνω με το οτι ειμαι \'εξαρτημενος\' απ\'τους αλλους η οτι εχω \'προβλημα\', και δε δειχνει να πειθεται. Τις προαλλες που τον ειχα παρει τηλεφωνο γιατι ημουν χαλια μου ειπε οτι σκοπευε στην επομενη μας συναντηση να επικεντρωθει σε κατι αλλο. Οταν τον ρωτησα σχετικα μου ειπε οτι σκοπευε να αρχισουμε να εξερευνουμε τον εαυτο μου - εμενα τον ιδιο δηλαδη - και να με βοηθησει ετσι ουτοσωστε να αλλαξω και να αντεχω πλεον να ειμαι μονος μου. Εγω του ειπα οτι δε διατιθεμαι να κανω κατι τετοιο γιατι ειμαι ικανοποιημενος απο τον εαυτο μου και δεν πηγα για θεραπεια για να τον αλλαξω. Δεν ξερω αν καταλαβαινεις τι εννοω. Θεωρω οτι το προβλημα δεν ειναι το οτι εγω δεν αντεχω τη μοναξια αλλα η σχεση μου με τους αλλους και το πως θα μπορουσα να εχω λειτουργικες σχεσεις με τους αλλους κανοντας τις απαραιτητες υποχωρησεις (φυσικα) αλλα χωρις να θυσιαζω την ηθικη και τις αξιες μου. Για το χωρισμο μου ΠΕΤΥΧΕΣ ΔΙΑΝΑ. Το εθεσες πολυ σωστα και ομορφα: ειναι καιριο προβλημα για μενα και στριφογυριζω εγω και η μοναξια μου γυρω απο αυτο.
Σας ευχαριστω ολους παντως για το ενδιαφερον. Η κουβεντα και οι ιδεες σας σιγουρα με βοηθανε να πολεμησω τη μοναξια μου.