ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΓΑΔ

Καλησπέρα παιδιά και απο μένα!

Παρακολουθώ καιρό το φόρουμ αναζητώντας λύσεις και απαντήσεις σε διάφορα δικά μου θέματα, μιας και πάσχω απο χρόνιο άγχος.

Τις τελευταίες 2 εβδομάδες έχω εμφανίσει συμπτώματα σωματοποιημένου άγχους (μόνιμη ζάλη, προβλήματα με το έντερο, ναυτιές, εμετούς, απώλεια όρεξης κλπ). Τις πρώτες μέρες δεν εδωσα βάση καθώς πίστευα οτι είναι κάτι παρόδικό αλλά περνώντας οι μέρες τα συμπώτματα δεν υποχωρούσαν και άρχισε να με καταλαμβάνει μια τρελή ανησυχία. Οι εξετάσεις αίματος ήταν τέλειες, οπότε επισκέφθηκα ωρλ ο οποίος με διαβεβαιώσε οτι δεν έχω απολύτως τίποτα. Στη συνέχεια με είδε γαστρεντερολόγος η οποία με κοιτούσε σαν να είδε ουφο και με τα πολλά μου έδωσε χάπια για παλινδρόμηση και για την καταπολέμηση της ναυτίας. Παρολαυτά και εκείνη με διαβεβαιώσε οτι δεν έχω κάτι. Ο πατέρας μου (γιατρός στο επάγγελμα) επέμενε απο την αρχή οτι όλο αυτό προέρχεται απο ψυχολογικούς παράγοντες καθότι δεν είχα σημαντικά (ή και σοβαρά) συμπτώματα που να εκδηλώνουν κάποια πάθηση.

Μετά απο τρελές σκέψεις και αδιάκοπη ανησυχία οτι έχω κάτι πολύ άσχημο και μπορεί να πεθάνω απο στιγμή σε στιγμή, το πήρα απόφαση οτι μάλλον έχει δίκιο. Και φτάνουμε στην σημερινή ημέρα όπου μετά απο ψάξιμο και άπειρο διάβασμα στ ιντερνετ ανακαλύπτω οτι πιθανότατα πάσχω απο ήπια (?) γενικευμένη αγχώδη διαταρραχή. Καθώς δεν θέλω να προτρέχω και να βγάζω αυθαίρετα συμπεράσματα έκλεισα ραντεβού αρχή της άλλης εβδομάδας να με δεί κ ένας ψυχιάτρος αλλά δεν περνάνε οι άτιμες οι μέρες και όσο περιμένω το ραντεβού νιώθω αβοήθητη. Θα περάσουν ποτε οι ζαλάδες? Πότε θα ξεκινήσω πάλι να κοιμάμαι κανονικά χωρίς να ξυπνάω στη μέση της νυχτας απο κακές σκέψεις? Πότε θα μου ξαναέρθει η όρεξη για φαι? πότε θα ξαναβρώ τις δυνάμεις μου?

Απο τότε που ξεκίνησαν όλα αυτά δεν μπορώ να δουλέψω (ευτυχώς δουλευω απο το σπίτι και δεν χρειάζεται να μετακινούμε πολύ), δεν μπορώ να συγκεντρωθω, θέλω συνέχεια να είμαι ξαπλωμένη και γενικα χάλια μαύρα. Και σε όλα αυτά προστίθεται και οι τύψεις που αισθάνομαι απέναντι στο σύντροφο μου (ο οποίος είναι ενα πολύ κοινωνικό κ δραστήριο άτομο) που μου λέει να πάμε κάμια βόλτα έξω - έστω να περπατήσουμε 10 λέπτα και εγώ είμαι μόνιμα με κακή διάθεση και σαν ζόμπι.

Αν κάποιος έχει τα ίδια προβλήματα ή τα είχε στο παρελθόν και μπορεί να με βοηθήσει με μια άποψη, γνώμη ή και μια κουβέντα παρηγοριάς βρε αδερφέ θα το εκτιμούσα πολύ!

Quote:

---

Originally Posted by Nausea

Καλησπέρα παιδιά και απο μένα!

Παρακολουθώ καιρό το φόρουμ αναζητώντας λύσεις και απαντήσεις σε διάφορα δικά μου θέματα, μιας και πάσχω απο χρόνιο άγχος.

Τις τελευταίες 2 εβδομάδες έχω εμφανίσει συμπτώματα σωματοποιημένου άγχους (μόνιμη ζάλη, προβλήματα με το έντερο, ναυτιές, εμετούς, απώλεια όρεξης κλπ). Τις πρώτες μέρες δεν εδωσα βάση καθώς πίστευα οτι είναι κάτι παρόδικό αλλά περνώντας οι μέρες τα συμπώτματα δεν υποχωρούσαν και άρχισε να με καταλαμβάνει μια τρελή ανησυχία. Οι εξετάσεις αίματος ήταν τέλειες, οπότε επισκέφθηκα ωρλ ο οποίος με διαβεβαιώσε οτι δεν έχω απολύτως τίποτα. Στη συνέχεια με είδε γαστρεντερολόγος η οποία με κοιτούσε σαν να είδε ουφο και με τα πολλά μου έδωσε χάπια για παλινδρόμηση και για την καταπολέμηση της ναυτίας. Παρολαυτά και εκείνη με διαβεβαιώσε οτι δεν έχω κάτι. Ο πατέρας μου (γιατρός στο επάγγελμα) επέμενε απο την αρχή οτι όλο αυτό προέρχεται απο ψυχολογικούς παράγοντες καθότι δεν είχα σημαντικά (ή και σοβαρά) συμπτώματα που να εκδηλώνουν κάποια πάθηση.

Μετά απο τρελές σκέψεις και αδιάκοπη ανησυχία οτι έχω κάτι πολύ άσχημο και μπορεί να πεθάνω απο στιγμή σε στιγμή, το πήρα απόφαση οτι μάλλον έχει δίκιο. Και φτάνουμε στην σημερινή ημέρα όπου μετά απο ψάξιμο και άπειρο διάβασμα στ ιντερνετ ανακαλύπτω οτι πιθανότατα πάσχω απο ήπια (?) γενικευμένη αγχώδη διαταρραχή. Καθώς δεν θέλω να προτρέχω και να βγάζω αυθαίρετα συμπεράσματα έκλεισα ραντεβού αρχή της άλλης εβδομάδας να με δεί κ ένας ψυχιάτρος αλλά δεν περνάνε οι άτιμες οι μέρες και όσο περιμένω το ραντεβού νιώθω αβοήθητη. Θα περάσουν ποτε οι ζαλάδες? Πότε θα ξεκινήσω πάλι να κοιμάμαι κανονικά χωρίς να ξυπνάω στη μέση της νυχτας απο κακές σκέψεις? Πότε θα μου ξαναέρθει η όρεξη για φαι? πότε θα ξαναβρώ τις δυνάμεις μου?

Απο τότε που ξεκίνησαν όλα αυτά δεν μπορώ να δουλέψω (ευτυχώς δουλευω απο το σπίτι και δεν χρειάζεται να μετακινούμε πολύ), δεν μπορώ να συγκεντρωθω, θέλω συνέχεια να είμαι ξαπλωμένη και γενικα χάλια μαύρα. Και σε όλα αυτά προστίθεται και οι τύψεις που αισθάνομαι απέναντι στο σύντροφο μου (ο οποίος είναι ενα πολύ κοινωνικό κ δραστήριο άτομο) που μου λέει να πάμε κάμια βόλτα έξω - έστω να περπατήσουμε 10 λέπτα και εγώ είμαι μόνιμα με κακή διάθεση και σαν ζόμπι.

Αν κάποιος έχει τα ίδια προβλήματα ή τα είχε στο παρελθόν και μπορεί να με βοηθήσει με μια άποψη, γνώμη ή και μια κουβέντα παρηγοριάς βρε αδερφέ θα το εκτιμούσα πολύ!

---

Καλησπέρα! Σχεδόν μια από τα ίδια και εγώ. Εδώ και πάρα πολύ καιρό έχω αρρυθμίες, ταχυκαρδιες, έντονη κόπωση, μουδιασματα στα άκρα, αίσθημα αστάθειας, αίσθημα παλμών, πόνους στο στήθος, γενική δυσφορία, το στομάχι μου; άστα...και αυτά είναι μόνο μερικά... Εξετάσεις και πάλι εξετάσεις, τίποτα. Μόνο λίγη χοληστερίνη. Έχουν πρόβλημα τα νεύρα μου πλέον. Ξαπλωνω και νιώθω όλο μου το σώμα να έχει "τάση" σαν να με διαπερνά ρεύμα κάτω από το δέρμα. Πρήζω τον κόσμο, τους φίλους μου τους συνεργάτες μου και το φόρουμ. Όσο για την οικογένεια μου, άστα, πραγματικοί ήρωες. Ξέρεις κάτι όμως; πιστεύω ότι θα περάσει και σε μένα και σε εσένα και σε όλους όσους υποφέρουν. Όλα περνάνε κάποια στιγμή. Όλα

υπομονη....
καποιος μου ελεγε οτι δεν πρεπει να δινουμε ιδιαιτερη σημασια στα συμπτωματα του σωματος γιατι αυτα απο μονα τους ειναι ικανα να μας αγχωσουν περισσοτερο, και τοτε αρχιζουμε να ανησυχουμε πραγματικα, για το εαν ειμαστε καλα, ή ενα θα τρελαθουμε για παραδειγμα στο τελος...!!
βασικα απο τωρα να προιδεαζεσαι οτι ο ψυχιατρος θα σε μπλεξει με φαρμακα, και για μενα αυτο που περνας ειναι μια περιοδος αγχους..

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις, τουλάχιστον νιώθω οτι δεν είμαι η μόνη που τα περνάει όλα αυτά. Χθες απο το απογευμα και μετά ήμουν πολύ χάλια, αφού σκεφτόμουν να πάω στα επείγοντα! Πάλι σήμερα ξύπνησα κλασσικά απο τις 5 το πρωί και στριφογυρνούσα. Σηκώθηκα μετά απο λίγο με ενα τεράστιο βάρος στο θώρακα σαν να με έχει πλακώσει αμόνι. Μέχρι πότε θα συνεχιστεί η κατάσταση??? Έχω φρικάρει! George πως την παλέυεις?? Έχεις επισκεφθεί κάποιον ψυχολογο??

Menis θεωρείς οτι οτι ο ψυχίατρος θα με πάει κατευθείαν στα χάπια? Λές να επισκεφτώ πρώτα ψυχολόγο?

Quote:

---

Originally Posted by Nausea

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις, τουλάχιστον νιώθω οτι δεν είμαι η μόνη που τα περνάει όλα αυτά. Χθες απο το απογευμα και μετά ήμουν πολύ χάλια, αφού σκεφτόμουν να πάω στα επείγοντα! Πάλι σήμερα ξύπνησα κλασσικά απο τις 5 το πρωί και στριφογυρνούσα. Σηκώθηκα μετά απο λίγο με ενα τεράστιο βάρος στο θώρακα σαν να με έχει πλακώσει αμόνι. Μέχρι πότε θα συνεχιστεί η κατάσταση??? Έχω φρικάρει! George πως την παλέυεις?? Έχεις επισκεφθεί κάποιον ψυχολογο??

Menis θεωρείς οτι οτι ο ψυχίατρος θα με πάει κατευθείαν στα χάπια? Λές να επισκεφτώ πρώτα ψυχολόγο?

---

Δεν την παλεύω. Αυτήν την στιγμή που γράφω σε ιατρείο είμαι και περιμένω τον γιατρό. Σε ψυχολόγο πήγα αλλά δεν την πάλεψα. Σε ψυχίατρο να πας. Θα σου βάλει μια ωραιότατη ταμπέλα και θα σου πει για φάρμακα εννοείται. Εσύ άμα θες τα παίρνεις. Τουλάχιστον θα ξέρεις τι έχεις. Μόνο ο ψυχίατρος κάνει διάγνωση. Για εμένα ο ψυχολόγος έρχεται δεύτερος

Το πρώτο μνμ σου μου φάνηκε πολύ αισιόδοξο γι αυτο σε ρώτησα πως την παλεύεις (να μου πείς κ εμένα το μυστικό) !
Αποφάσισα να πάρω τον ψυχίατρο σήμερα αν μπορεί να με δεί άμεσα γιατί δεν την παλεύω να περιμένω μέχρι την τρίτη, νομίζω οτι θα διαλυθώ!

Καλή επίσκεψη στον γιατρό!

Quote:

---

Originally Posted by Nausea

Το πρώτο μνμ σου μου φάνηκε πολύ αισιόδοξο γι αυτο σε ρώτησα πως την παλεύεις (να μου πείς κ εμένα το μυστικό) !
Αποφάσισα να πάρω τον ψυχίατρο σήμερα αν μπορεί να με δεί άμεσα γιατί δεν την παλεύω να περιμένω μέχρι την τρίτη, νομίζω οτι θα διαλυθώ!

Καλή επίσκεψη στον γιατρό!

---

Σου ζητώ συγνώμη. Δεν είχα τέτοιο σκοπό. Το ότι η ψυχολόγος δεν βοήθησε εμένα δεν λέει τίποτα. Άλλο εγώ και άλλο εσύ! Η σειρά για εμένα είναι, πρώτα να αποκλίσεις όλα τα παθολογικά αιτία που μπορεί να υπάρχουν (με πατέρα γιατρό φαντάζομαι το έχεις ήδη κάνει). Μετά πας σε ψυχίατρο ώστε να βρεις τι είναι αυτό που σου συμβαίνει και τέλος αποφασίζεις εσύ τι είδους θεραπεια θα κάνεις. Η καλύτερη είναι η γνωσιακη ψυχοθεραπεία από όσο γνωρίζω, δηλαδή ψυχολόγος. Συγνώμη και πάλι, να έχεις μια όμορφη μέρα!

Θα ήθελα να ρωτήσω κάτι άκομα : Γενικά πόσο καιρό κρατάνε αυτά τα σωματικά συμπτώματα? George αν επιτρέπεται εσύ πόσο καιρό είσαι έτσι σωματικά (στομάχι, κόπωση κλπ) ? Απο την στιγμή που ξεκινάς την θεραπεία υπάρχει διαφορά στην ψυχολογία σου (κ κατ'επεκταση στο σώμα σου)? 'Η τα συμπτώματα παραμένουν σταθερά? Απο οτι έχω καταλάβει απο τα διάφορα που έχω διαβάσει στο φορουμ είναι οτι βασικά τα φάρμακα κάνουν την διαφορά όσον αφορά τα σωματικά θέματα. Συγνώμη για τις άπειρες ερωτήσεις απλά προς το παρόν δεν έχω κάπου αλλού να απευθυνθώ! :):)

καλησπέρα, είδα οτι παιδεύεστε και είπα να πω και εγω τα δικά μου. η - συνειδητοποιημενη - επαφη μου με τη ΓΑΔ ξεκίνησε το 2010. δεν πιστευα κανενα γιατρο και γυρισα πολλούς ότι αυτα που είχα οφειλονταν στο αγχος. και ομως το μυαλο μας παιζει περιεργα παιχνιδια. ξεκινησα με λαντοζ παρεα με λεξοτανιλ τα οποια με επιασαν σε 10 μερες περιπου. ηταν απο τις χειροτερες ημερες μου μεχρι να με πιασουν. ξεκινησα παραλληλα και ψυχοθεραπεια. μετα απο 6 μηνες εκοψα σταδιακα τα χαπια. με πιανουν κατα διαστηματα φασεις και πανικου αλλα και σωματομορφων διαταραχων. αλλα πια ειμαι πιο ψυχραιμη. περισυ πχ ενω ασχολουμαι με τα αδεσποτα ζώα χρόνια στην προσπαθεια μου να πιασω μια γατουλα με γρατζουνισε και νομιζα οτι επαθα λυσσα, σε σημειο που επαιρνα το κεελπνο καθε μερα ...αρχισα εφεξορ μετα απο συσταση ψυχιατρου ...και το πηρα για κανα χρονο...αυτα. προσπαθω δυστυχως ειναι μια δυσκολη φαση καθως δεν περναει ποτε αυτο..απλα μαθαινεις να το διαχειριζεσαι

Γεια σου Fleur! Εσένα πώς ξεκίνησαν τα αρχικά συμπτώματα? Και πόσο καιρό σου κράτησαν? Επίσης γιατι το 10ήμερο που ξεκινήσες τα χάπια ήσουν χάλια? (Συγχώρεσε με αλλά είμαι άσχετη απο χάπια). Η ποιότητα της ζωής σου είναι καλύτερη τώρα?

Γεια σου και παλι :) ξεκινησα με καθημερινους πονοκεφαλους για τους οποιους πηγα σε ενα νευρολογο να κοιταξω. φυσικα μετα την εξεταση με καθησυχασε και μου ειπε οτι δεν εχω κατι. ομως εγω ψαχνοντας στο διαδικτυο κολλησα στην ΣΚΠ την ιδια μερα νιωθω μουδιασμα στο ποδι (μετα ενιωθα ολα τα συμπτωματα), με συνεχη μουδιασματα κλπ αφου εκανα μαγνητικη (βγηκε καθαρη) μετα αρχισαν τα προβληματα με το στομαχι...ναι το αγχος κανει και παλινδρομηση...να το ξερεις.. και πολλα αλλα :) παντως το εντερο και το στομαχι ειναι τα πρωτα που υποφερουν απο το αγχος.
οσον αφορα στα χαπια, θα παρεις αν σου το συστησει ο γιατρος σου, αλλα να ξερεις οτι το προβλημα λυνεται μολις μαθεις να το διαχειριζεσαι. φαντασου πως ειναι σαν εναν τυπο που σε ενοχλει οταν σε βρισκει αδυναμο. μην το επιτρεπεις. ξερω ειναι ευκολο να το λες. ακομα και μετα τοσα χρονια τρεμω οταν ξυπναω το πρωι με ταχυκαρδια γιατι ξερω οτι βρισκομαι κοντα σε μια κριση αγχους..αλλα ειμαι καλυτερα.
οσον αφορα στις 10 χειροτερες μερες που σου εγραψα ήταν γιατι ημουν χαλια ψυχολογικα, βασικα σερνομουν, επαιρνα το γιατρο μου ακομα και κυριακες τηλεφωνο γιατι νομιζα οτι κατι παθαινω και δεν με προλαβαινουν..ηρεμησε κανε το ραντεβου σου και περιμενουμε νεα σου...μη νομιζεις οτι ειμαστε τιποτα περιεργοι. ειμαστε ανθρωποι που χρειαζομαστε βοηθεια, οπως καποιος που εχει σπασει το ποδι του...αλλα πρεπει να κανεις και δουλεια με τον εαυτο σου...ελπιζω να σε βοηθησα.

Quote:

---

Originally Posted by Nausea

Θα ήθελα να ρωτήσω κάτι άκομα : Γενικά πόσο καιρό κρατάνε αυτά τα σωματικά συμπτώματα? George αν επιτρέπεται εσύ πόσο καιρό είσαι έτσι σωματικά (στομάχι, κόπωση κλπ) ? Απο την στιγμή που ξεκινάς την θεραπεία υπάρχει διαφορά στην ψυχολογία σου (κ κατ'επεκταση στο σώμα σου)? 'Η τα συμπτώματα παραμένουν σταθερά? Απο οτι έχω καταλάβει απο τα διάφορα που έχω διαβάσει στο φορουμ είναι οτι βασικά τα φάρμακα κάνουν την διαφορά όσον αφορά τα σωματικά θέματα. Συγνώμη για τις άπειρες ερωτήσεις απλά προς το παρόν δεν έχω κάπου αλλού να απευθυνθώ! :):)

---

Ένα χρόνο τώρα που παιδεύομαι τα σωματικά συμπτώματα είναι καθημερινά, η σχεδόν καθημερινά. Απλά όταν έκανα όλες τις εξετάσεις που θα μπορούσα να κάνω για την καρδιά και το μυαλό μου πείστηκε ότι δεν τρέχει κάτι με αυτήν τότε η συμπτωματολογια άλλαξε και το πρόβλημα μεταφέρθηκε αλλού. Στο στομάχι πχ, η στον πνεύμονα. Έτσι πέφτεις στον φαύλο κύκλο της αρρωστοφοβιας. Μόλις περάσει αρκετός καιρός και τα έχεις ψάξει όλα τότε γυρνάς στην αρχή και αναρωτιέσαι, "μήπως μετά από τόσο καιρό μέσα στο άγχος τελικά απέκτησα όντως πρόβλημα με την καρδιά μου;" και αντε πάλι από την αρχή. Έτσι δουλεύει, η έτσι το έχω καταλάβει εγώ. Φάρμακα δεν έχω πάρει, τα φοβάμαι. Σήμερα έκανα επίσκεψη σε παθολόγο και αφού με έψαξε κοντά κοντά και μιλήσαμε μου είπε ότι έχω αγχωδη νεύρωση και μου είπε να πάρω φάρμακα και βιταμίνες. Για βιταμίνες το σκέφτομαι για φάρμακα ούτε καν. Τα τρέμω... Σε ότι έχει να κάνει με την απορία σου, γιατί τα φάρμακα των πρώτο καιρό σε κάνουν χάλια, η κατάσταση έχει ως εξής,τα αντικαταθλιπτικα κάνουν επαναπροσληψη σεροτονινης. Η σεροτονινη είναι μια ουσία του εγκεφάλου η οποία μόλις πέφτει χαμηλά παθαίνεις αυτά που έχουμε εμείς. Τον πρώτο καιρό, μέχρι που να αρχίζουν να χτίζουν σεροτονινη, είναι λίγο δύσκολα τα πράγματα. Μετά βλέπεις την διαφορά. Σε κάθε περίπτωση ψαξου, κοίτα εναλλακτικές που μπορείς να έχεις κτλ. Σου ξαναλέω ότι από αυτά που έχω ψάξει ένα χρόνο τώρα η ψυχοθεραπεία βοηθάει πολύ. (άσχετα που δεν την πάλεψα εγώ) και ότι καλύτερο μπορείς να κάνεις είναι και τα δύο, δηλαδή και ψυχοθεραπεία και φάρμακα. Εσύ όπως και αν έχει μιλά με τον ψυχίατρο και πες του τα όλα. Αυτός θα κρίνει και την κατάσταση σου και τι είναι καλύτερο για εσένα. Συγνώμη αν σε κούρασα.

Χθές ενώ ήταν μια πολυάσχολη ημέρα και είχα να τρεξω σε ενα σωρό πράγματα, απο το μεσημέρι και μετά άρχισα να νιώθω λιιιιιιγο καλύτερα. Άσχετα με το αν το βράδυ με έπιασαν τα κλαμμάτα για κανα 2ώρο σκεφτόμενη το πώς άφησα τον εαυτό μου να τον κυριευει το άγχος και το στρες τόσα χρόνια. Το βράδυ κοιμηθηκα καλά, αν και το πρώι ξύπνησα με ταχυκαρδία. Έχει δεί ποτέ κάνείς θετικά αποτελέσματα απο την ψυχοθεράπεία αλλά χωρίς την χρήση φαρμάκων? Νομίζω οτι δεν θέλω να πάρω φάρμακα ακόμα, χώρις να δώσω την ευκαιρία στον εαυτό μου να το παλέψει όσο μπορεί (δεν ξέρω αν για τον ίδιο λόγο και εσυ George δεν παίρνεις φάρμακα).

Γενικά τις τελευταιες μέρες το έχω αποδεχτεί οτι δεν έχω τίποτα μα τίποτα άλλο και όλα έχουν να κάνουν με το άγχος μου, οπότε πλέον δεν σκέφτομαι οτι μπορεί να πάσχω απο κάτι παθολογικό. Αυτό λίγο με έχει ηρεμήσει (πόσο οξύμωρο). George εσυ απο οτι καταλαβαίνω δεν είσαι πεποισμένος οτι είνα ψυχολογικής φύσης το πρόβλημα σου? Τα συμπτώματα σου μέσα στο χρόνο είχαν σκαμπανευάσματα ή ήταν σταθερά πάντα?

Ένα απο τα πράγματα που με αγχώνουν και με στενοχωρούν αυτή την στιγμή είναι οτι απο τον χειμώνα είχα κλείσει να κάνω ενα μεγάλο ταξίδι στο εξωτερικό τελή Ιουνίου (μιας και τα ταξίδια είναι το πάθος μου) και το περίμενα πώς και πώς όλο το χρόνο! Τώρα σκέφτομαι οτι δεν ξέρω αν θα μπορέσω να πάω τελικα.. και στενοχωριέμαι και για τα λεφτά που εχω δώσει και για το οτι θα χάσω την εμπειρία γενικα..

Quote:

---

Originally Posted by Nausea

Χθές ενώ ήταν μια πολυάσχολη ημέρα και είχα να τρεξω σε ενα σωρό πράγματα, απο το μεσημέρι και μετά άρχισα να νιώθω λιιιιιιγο καλύτερα. Άσχετα με το αν το βράδυ με έπιασαν τα κλαμμάτα για κανα 2ώρο σκεφτόμενη το πώς άφησα τον εαυτό μου να τον κυριευει το άγχος και το στρες τόσα χρόνια. Το βράδυ κοιμηθηκα καλά, αν και το πρώι ξύπνησα με ταχυκαρδία. Έχει δεί ποτέ κάνείς θετικά αποτελέσματα απο την ψυχοθεράπεία αλλά χωρίς την χρήση φαρμάκων? Νομίζω οτι δεν θέλω να πάρω φάρμακα ακόμα, χώρις να δώσω την ευκαιρία στον εαυτό μου να το παλέψει όσο μπορεί (δεν ξέρω αν για τον ίδιο λόγο και εσυ George δεν παίρνεις φάρμακα).

Γενικά τις τελευταιες μέρες το έχω αποδεχτεί οτι δεν έχω τίποτα μα τίποτα άλλο και όλα έχουν να κάνουν με το άγχος μου, οπότε πλέον δεν σκέφτομαι οτι μπορεί να πάσχω απο κάτι παθολογικό. Αυτό λίγο με έχει ηρεμήσει (πόσο οξύμωρο). George εσυ απο οτι καταλαβαίνω δεν είσαι πεποισμένος οτι είνα ψυχολογικής φύσης το πρόβλημα σου? Τα συμπτώματα σου μέσα στο χρόνο είχαν σκαμπανευάσματα ή ήταν σταθερά πάντα?

Ένα απο τα πράγματα που με αγχώνουν και με στενοχωρούν αυτή την στιγμή είναι οτι απο τον χειμώνα είχα κλείσει να κάνω ενα μεγάλο ταξίδι στο εξωτερικό τελή Ιουνίου (μιας και τα ταξίδια είναι το πάθος μου) και το περίμενα πώς και πώς όλο το χρόνο! Τώρα σκέφτομαι οτι δεν ξέρω αν θα μπορέσω να πάω τελικα.. και στενοχωριέμαι και για τα λεφτά που εχω δώσει και για το οτι θα χάσω την εμπειρία γενικα..

---

Έχω νοσοφοβεια. Εννοείται ότι το ψυχολογικό κομμάτι έρχεται δεύτερο για εμένα. Αυτό κάνει αυτή η πάθηση! Δεν μπορώ να πάω στο βουνό γιατί και μόνο στην σκέψη ότι είμαι μακριά από νοσοκομεία και γιατρούς με λούζει κρύος ιδρώτας!!! Τα φάρμακα δεν τα πέρνω γιατί είμαι κατά. Σου ξαναλέω ότι η ψυχοθεραπεία είναι η καλύτερη λύση για μόνιμα αποτελέσματα. Παίρνει καιρό αλλά σίγουρα έχει αποτελέσματα! Ψαξου και λίγο με τον διαλογισμό. Με βοήθησε πολύ τις πολύ δύσκολες μέρες.

Νομιζω δεν υπαρχει αμφιβολια οτι εφοσον εχουμε
Κανει ολες τις εξετασεις οτι εχουμε ολοι αυτο το καταταμενο πραγμα που λεγεται ανχος..αν καποιος μου ελεγε οτι παθαινει αυτα τα πραγματα απο το ανχος δεν θα τον πιστευα..εμενα ολα ξεκηνισαν με κρισεις πανικου ταχυκαρδιες δηλαδη για λιγα δευτερολεπτα..μεχρι που μια μερα ξυπνησα στον υπνο μου και νομιζα οτι παθαινα κριση ασθματος..την αλλη
Μερα παλι τα ιδια..πηγα στο νοσοκομειο γιατι νομιζα παθαινω εμφραγμα..πηγα στο νοσομειο πανω απο 5 φορες και μου λεγαν εισαι καλα και ελεγα αυτοι ειναι τρελοι και βαριουντε να δουλεψουν..μετα απο αυτα μου μπηκε στο
Μυαλο οτι εχω κατι σοβαρο και εχει 5-6 μηνες εχω κανει τα παντα απο εξετασεις καινειναι ολες σουπερ..αλλα εγω δεν ειμαι
Καλα..εχω εναν πονο στον θωρακα απο κατω και φτανει μεχρι την πλατη στην αριστρι
Μερια και ειναι απο το εντερο..οταν τρωω κατι το νιωθω σαν να
Με ξυνει πλυγη σε εκεινοντονσημειο και εχω ταση για εμετο συνεχεια..στην κολονοσκοπηση που εκανα φαινεται οτι δεν εχω τιποτα..εχω συνεχεια διαροιες καουρες με πονανε οι μυς στην παλτη η μεση εχω σπασμους μυων παντου σφυριζουν τα αφτια μου ανεβαζω πιεση ταχυκαρδιες δυσπνοια..και ολα αυτα ερχονται και φευγουν..αυτη η δουλεια γινεται εδω και 6 μηνεσκαι εχω και μουδιασμα το βραδυ που παω ξαπλωνω σαν να
Με περναει ρευμα και σαν παραλυση ενα πραγμα..