γεια σας
θα μπω κατευθειαν στο θεμα..
εχω 2 χρονια σχεση. την τελεια σχεση.αναγκαστικα τον Νοεμβρη να φυγω απο την πολη οποτε η σχεση εγινε εξ αποστασεως.Με προοποτικες να γυρισω κ να συζησουμε.Παρολο που πιστευα οτι δν θα αντεχα λογω της αρρωστημενης μου ζηλειας ολα πηγαιναν καλα κ βλεπομασταν 3 μερες την βδομαδα. ηταν ολα τελεια οπως κ αυτος! ο σωστος αντρας.. ποτε μα ποτε παρολο που ειμαι καχυποπτη δεν πιστευα οτι αυτος ο ανθρωπος θα με προδωνε.. πιστευα οτι πραγματικα ειμαι ζωηρη κ οτι δεν του αξιζε. με λατρευε. δεν τον απατησα ποτε απλα πιστευα οτι ημουν πιο'ανησυχο πνευμα"
.με λιγα λογια εβαζα το χερι μου στην φωτια!μου το λεγαν ολοι. ακμα κ οι φιλοι κ γνωστοι ειχαν να λενε οτι ποτε ο Χ. δεν εκανε μ.κες.. με τα πολλα εψαξα για χιλιοστη φορα το κινητο του κ ειδα ενα μηνυμα απο μια θυμωμενη κοπελα! οταν ρωτησα μου ειπε¨ ενα βραδυ μια κοπελα μου κολλησε κ με φιλησε! επαθα σοκ! σοκ! σοκ! πηγα κατευθειαν να την βρω φοβουμενη μηπως εχει γινει κατι αλλο, η κοπελα ηταν 'καλοθελητρια" μου τα ειπε ολα με λεπτομερειες.. ολα! "μου αρεζε πολυ τον ειδα πιωμενο κ κουνησα την ουρα μου!!!!!!!!!" θεε μου βοηθα! κ συνεχισε"ηταν ενα φιλι του προτεινα να παμε μια βολτα οταν εκλειδε το μαγαζι κ εκει φιληθηκαμε......"
απο τοτε εχω χασει το γελιο μου τα ονειρα μου την εμπιστοσυνη μου.. οχι σε μενα οχι αυτος! οχι στην σχεση μας..δεν μπορουσα να καταλαβω γιατι γιατι γιατι ...
ορκιζεται οτι μ αγαπαει οτι μετανοιωσε κ οτι δεν ενιωθε τυψεις γιατι λαεει δεν ενιωθε οτι εκανε κατι κακο! αν ειναι δυνατον!
κανει τα παντα προσπαθησα να τον συγχωρεσω(αν με ρωτουσατε καποτε ημουν καθετη) αλλα δεν μπορω να το βγαλω απο το μυαλο μου..με τιποτα ξυπναω διπλα του κ η πρωτη μου σκεψη ειναι"εγινε γιατι να εχει γινει αυτο"
τελικα ξαναχωρισα γιατι καθε φορα που ημουν κοντα του το σκεφτομουν πολυ κ σπαραζα.. ειλικρινα σπαραζα σαν να ζουσα πενθος..
τον εκδικηθηκα ενα μηνα μετα.. ηξερα ποιον ζηλευε κ ηταν κ γνωστος του κ πηγα με αυτον! ξερω οτι δεν δικαιολογουμαι αλλα δεν μετανοιωσα λεπτο. παραδεχομαι οτι δεν το εκανα με το ζορι.
μολις το εκανα λοιπον ενοιωσα οτι ο πονος μου εξαφανιστηκε κ γυρισα πισω..για 2 μερες ημουνα καλα οπως παλια. μαζι του.του ειπα οτι φιλησα αλλον κ με συγχωρεσε γιατι λεει το κανα στον πονο μου.. παρολα αυτα μονο στην ιδεα οτι ειμαι χειροτερη ηρεμω..ολην την υπολοιπη μερα σκεφτομαι γιατα μου το εκανε.. κ ρωταω συνεχεια τα ιδια κ τα ιδια..φοβαμαι οτι ποτε δεν θα το ξεχασω..ηταν ο αντρας της ζωης μου.. ο μαστορας" μου!
θελω να δωσω ευκαιρια κ δεν μπορω δεν ελεγχω το μυαλο μου κ το στομα μου!
μηπως ειμαι πολυ μικρη (24}για να μπω στο τρυπακι να συγχωρω?
γινεται να αγαπας κ να φιλας αλλη?
υπαρχει περιπτωση να το ξεχεσω ποτε κ να γινουν ολα οπως πριν?
η ζηλεια μου με αρρωσταινει..
