Φιλία μεταξύ γυναικών-αντρών
Καλησπέρα. Αυτό τον καιρό με προβληματίζει το εξής
Από πολύ μικρή ηλικία έκανα παρέα με αγόρια γιατί ήταν πιο κοντά στο χαρακτήρα και την προσωπικότητα μου, ενασχόληση με "αντρικά" αθλήματα, δυναμική προσωπικότητα, δεν ασχολιόμουν με γυναικεία παιχνίδια τόσο πολύ κούκλες, κουζινικά αλλά με στρατιωτάκια.
Αυτό με έκανε να κάνω περισσότερες φιλίες-γνωριμίες με αγόρια παρά με κορίτσια. Σίγουρα όμως θέλω να υπάρχει ισορροπία δεν μπορώ να μιλάω μόνο με αγόρια, θέλω να συζητάω με κορίτσια, να κάνω παρέα να λέμε διαφορετικά πράγματα.
Πιστεύω απόλυτα στη φιλία μεταξύ γυναικών και αντρών. Ωστόσο το τελευταίο διάστημα από το ευρύτερο περιβάλλον, συγγενικό-φιλικό συνέχεια αναφέρονται ότι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, παρά το γεγονός πως εγώ το έχω κατορθώσει. Μάλιστα ποτέ δεν αντιλήφθηκα κάτι τέτοιο από φίλους, ίσως γιατί έδειχνα πως για έμενα ήταν φίλοι και τίποτα άλλο. Άλλα όπως είπα λόγω αυτών που ακούω, πια όταν συναναστρέφομαι με αγόρια νοιώθω αμήχανα, υπάρχουν δεύτερες σκέψεις" ότι μπορεί να μη βλπεπουν μόνο ως φίλη" και αυτό με φέρνει σε δύσκολη θέση γιατί δεν μου αρέσει να υπάρχει κάτι τέτοιο στο μυαλό μου.
Θέλω όλα να είναι ξεκάθαρα τόσο στο μυαλό μου όσο και στη ζωή μου και οποιαδήποτε αμφιβολία με κάνει να μην ελέγχω τα συναισθήματα μου.
Τι να κάνω λοιπόν ώστε να μην επηρεάζομαι από τις γνώμες των άλλων, και το λέω αυτό γιατί κυρίως από τότε που ξεκίνησαν να λένε ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλία, και όλα αυτά ξεκίνησα να αμφιβάλλω. Θέλω πολύ να σταματήσει αυτή η αμηχανία- ντροπή γιατί δεν έχει καμία σχέση με όλα όσα πιστεύω εγώ.