Τι μου συμβαίνει?

καλησπέρα
γράφω στο φόρουμ μετά από πολύ καιρό γιατί έχω φτάσει σε αδιέξοδο..
κατ αρχήν να πω ότι σε λίγες μέρες έχω κλείσει ραντεβού με ψυχίατρο αλλά εάν μου βρει κάτι σοβαρό θα πάρω κι άλλες γνώμες... είναι ο μόνος στο δημόσιο και δεν άκουσα πολύ καλά λόγια..

έχω κατάθλιψη εδώ και αρκετό καιρό, που ξεκίνησε από την εφηβία μου (διαγνωσμένη), διατηρήθηκε σε ήπιο βαθμό μέχρι την εγκυμοσύνη μου.
Όταν ο γιος μου ήταν 40 ημερών βρεθήκαμε σε πλοίο που βούλιαζε, και τρομάξαμε πάρα πολύ.
μετά ο σύζυγός μου έφυγε για σπουδές και έμεινα μόνη με τον μπέμπη για 2 χρόνια... Να μην τα πολυλογώ πιστεύω πέρασα επιλόχιο, ευτυχώς οι προσπάθειες που κάναμε απέδωσαν και οικονομικά ορθοποδήσαμε, και ερχόμαστε στο φέτος...
Όπου τελειώνοντας το δεύτερο πανεπιστήμιό μου και με το σύζυγό μου μακρυά, ζορίστηκα πάρα πολύ.. Από τη μία είχα τρελό άγχος για να τελειώσω, και από την άλλη στεναχωριόμουν γιατί μου έλειπε πολύ ο άντρας μου..
Μετά την εξεταστική πήγα στο νησί που μένει η γιαγιά μου για διακοπές όπου πέρασα χάλια (ενδεικτικά θα αναφέρω ότι χτύπησαν το γιο μου επειδή ήταν ζωηρός, πράγμα που εγώ δεν έχω κάνει ποτέ) και επίσης αγχώθηκα πάρα πολύ στο καράβι. και στο πήγαινε και στο έλα..
Αυτή νομίζω ήταν και η χαριστική βολή. από τότε παθαίνω συνεχώς κρίσεις πανικού. πνίγομαι, έχω ταχυκαρδίες, νιώθω ότι πεθαίνω, ότι χάνω τον εαυτό μου και το μυαλό μου... είμαι συνεχώς πεσμένη, όλη μέρα πίνω βάλσαμοχορτο και μελισσόχορτο για να το ελέγξω αλλά μόλις πιω μισό ποτήρι μπύρα ή φάω λίγη σοκολάτα κατ ευθείαν αρχίζει και πάλι.... έχω τρομάξει πάρα πολύ δε μου έχει ξανατύχει κάτι τόσο έντονο. φοβάμαι μην είναι κάτι σοβαρό.

Επίσης οι σχέσεις μου ήταν πάντα πολύ έντονες με καυγάδες και έντονα συναισθήματα, και φοβάμαι μη μου βγάλει καμιά μεθοριακή διαταραχή προσωπικότητας κτλ...

Quote:

---

Originally Posted by icecream

καλησπέρα
γράφω στο φόρουμ μετά από πολύ καιρό γιατί έχω φτάσει σε αδιέξοδο..
κατ αρχήν να πω ότι σε λίγες μέρες έχω κλείσει ραντεβού με ψυχίατρο αλλά εάν μου βρει κάτι σοβαρό θα πάρω κι άλλες γνώμες... είναι ο μόνος στο δημόσιο και δεν άκουσα πολύ καλά λόγια..

έχω κατάθλιψη εδώ και αρκετό καιρό, που ξεκίνησε από την εφηβία μου (διαγνωσμένη), διατηρήθηκε σε ήπιο βαθμό μέχρι την εγκυμοσύνη μου.
Όταν ο γιος μου ήταν 40 ημερών βρεθήκαμε σε πλοίο που βούλιαζε, και τρομάξαμε πάρα πολύ.
μετά ο σύζυγός μου έφυγε για σπουδές και έμεινα μόνη με τον μπέμπη για 2 χρόνια... Να μην τα πολυλογώ πιστεύω πέρασα επιλόχιο, ευτυχώς οι προσπάθειες που κάναμε απέδωσαν και οικονομικά ορθοποδήσαμε, και ερχόμαστε στο φέτος...
Όπου τελειώνοντας το δεύτερο πανεπιστήμιό μου και με το σύζυγό μου μακρυά, ζορίστηκα πάρα πολύ.. Από τη μία είχα τρελό άγχος για να τελειώσω, και από την άλλη στεναχωριόμουν γιατί μου έλειπε πολύ ο άντρας μου..
Μετά την εξεταστική πήγα στο νησί που μένει η γιαγιά μου για διακοπές όπου πέρασα χάλια (ενδεικτικά θα αναφέρω ότι χτύπησαν το γιο μου επειδή ήταν ζωηρός, πράγμα που εγώ δεν έχω κάνει ποτέ) και επίσης αγχώθηκα πάρα πολύ στο καράβι. και στο πήγαινε και στο έλα..
Αυτή νομίζω ήταν και η χαριστική βολή. από τότε παθαίνω συνεχώς κρίσεις πανικού. πνίγομαι, έχω ταχυκαρδίες, νιώθω ότι πεθαίνω, ότι χάνω τον εαυτό μου και το μυαλό μου... είμαι συνεχώς πεσμένη, όλη μέρα πίνω βάλσαμοχορτο και μελισσόχορτο για να το ελέγξω αλλά μόλις πιω μισό ποτήρι μπύρα ή φάω λίγη σοκολάτα κατ ευθείαν αρχίζει και πάλι.... έχω τρομάξει πάρα πολύ δε μου έχει ξανατύχει κάτι τόσο έντονο. φοβάμαι μην είναι κάτι σοβαρό.

Επίσης οι σχέσεις μου ήταν πάντα πολύ έντονες με καυγάδες και έντονα συναισθήματα, και φοβάμαι μη μου βγάλει καμιά μεθοριακή διαταραχή προσωπικότητας κτλ...

---

Οι διαταραχες προσωπικοτητας δεν εμφανιζονται ξαφνικα στην ενηλικη ζωη. Ξεκινανε απο πολυ μικρη ηλικια και δεν νομιζω οτι προκυπτουν ξαφνικα. Κσνεις ψυχοθεραπεια; Πρεπει να ειναι πολυ εντονα αυτα που βιωνεις και η ψυχοθεραπεια θα σε βοηθουσε πολυ. Εχεις παρει φαρμακα; Αυτα τα φυτικα προιοντα πολλες φορες δεν ειναι αποτελεσματικα και ειναι για ελαφρες και πολυ ηπιες μορφες καταθλιψης. Επισης μην τα παιρνεις ολη μερα και απο τη στιγμη που τα παιρνεις μην πινεις αλκοολ. Περιμενε να δεις τι θα πει και ο ψυχιατρος. Αλλα η ψυχοθεραπεια ειναι η νουμερο ενα θεραπεια για περιπτωσεις οπως η δικη σου. Αν δεν κανεις καλο θα ηταν να ξεκινουσες. Θα δεις μεγαλη αλλαγη οπως ειδα και γω.

όχι δεν παίρνω φάρμακα ούτε κάνω ψυχοθεραπεία.. τώρα θα αρχίσω
σε ψυχίατρο έχω πάει μία φορά στα 16 γιατί έκανα απόπειρα, και μία για τη δουλειά μου πριν 5 χρόνια όπου μου διέγνωσαν ήπια κατάθλιψη (πριν κάνω παιδί και πριν γίνουν όλα αυτά)
ναι είναι πολύ έντονα.. δεν το αντέχω.. έχεις δίκιο δεν πρέπει να πίνω αλκοόλ καθόλου, είναι πολύ εύκολο να υποτροπιάσω...νιώθω ότι περπατάω σε τεντωμένο σκοινι, και απλά άλλες φορές έχω καλύτερη ισορροπία και άλλες ταλαντεύομαι και είμαι έτοιμη να πέσω στο κενό.
Τις προηγούμενες μέρες είχαμε καλεσμένους, ήταν να πάμε και σε ένα φεστιβάλ, και τα ακυρώσαμε όλα γιατί δεν μπορούσα καθόλου.... και σκέφτομαι πώς θα μπορέσω να δουλέψω, να πάω μία βόλτα, να διασκεδάσω, να χαλαρώσω..μακάρι να έχει αποτέλεσμα η ψυχοθεραπεία.... :-(

τα τσάγια τα παίρνω για να είμαι σε καταστολή, αμα δεν τα πάρω είμαι χάλια. εσύ τι έχεις κατερίνα?

Quote:

---

Originally Posted by icecream

όχι δεν παίρνω φάρμακα ούτε κάνω ψυχοθεραπεία.. τώρα θα αρχίσω
σε ψυχίατρο έχω πάει μία φορά στα 16 γιατί έκανα απόπειρα, και μία για τη δουλειά μου πριν 5 χρόνια όπου μου διέγνωσαν ήπια κατάθλιψη (πριν κάνω παιδί και πριν γίνουν όλα αυτά)
ναι είναι πολύ έντονα.. δεν το αντέχω.. έχεις δίκιο δεν πρέπει να πίνω αλκοόλ καθόλου, είναι πολύ εύκολο να υποτροπιάσω...νιώθω ότι περπατάω σε τεντωμένο σκοινι, και απλά άλλες φορές έχω καλύτερη ισορροπία και άλλες ταλαντεύομαι και είμαι έτοιμη να πέσω στο κενό.
Τις προηγούμενες μέρες είχαμε καλεσμένους, ήταν να πάμε και σε ένα φεστιβάλ, και τα ακυρώσαμε όλα γιατί δεν μπορούσα καθόλου.... και σκέφτομαι πώς θα μπορέσω να δουλέψω, να πάω μία βόλτα, να διασκεδάσω, να χαλαρώσω..μακάρι να έχει αποτέλεσμα η ψυχοθεραπεία.... :-(

τα τσάγια τα παίρνω για να είμαι σε καταστολή, αμα δεν τα πάρω είμαι χάλια. εσύ τι έχεις κατερίνα?

---

Εγω μεχρι το Σεπτεμβρη ειχα πολυ εντονο αγχος, κρισεις πανικου και καταθλιψη. Κανω ψυχοθεραπεια 3 χρονια περιπου αλλα τη σταματησα για λιγο και υποτροπιασα. Αντικαταθλιπτικα παιρνω απο τα 18. Κι αυτα τα σταματησα για λιγο αλλα τα ξαναρχισα. Τωρα ειμαι παρα πολυ καλα. Ο συνδυασμος ψυχοθεραπειας-φαρμακων ειχε το καλυτερο αποτελεσμα, οπως εχει και σε πολλες περιπτωσεις. Παιρνω ακομα ενα αντικαταθλιπτικο για συντηρηση και απο το φθινοπωρο θα το μειωσω. Αν ειναι τοσο εντονα και επηρεαζει τη λειτουργικοτητα της καθημερινοτητας σου ξεκινα ψυχοθεραπεια οσο το δυνατο γρηγοροτερα. Μεχρι να φανουν τα αποτελεσματα της ψυχοθεραπειας ισως χρειαστει να παρεις και καποιο φαρμακο. Θα στο πει ο ψυχιατρος αυτο. Παντως μην ανησυχεις οι κρισεις πανικου και η καταθλιψη ειναι διαταραχες πληρως ιασιμες.

τι να πω.. μακάρι να έχω κάτι αντίστοιχο, και να μη μου βγεί κανένα χουνέρι σοβαρό..
σε ευχαριστώ πολύ, νιώθω καλύτερα.

μου δίνεις ελπίδα

δεν έχω θέμα να κάνω το οτιδήποτε. είμαι πολύ θετική σε όλα, τόσο φάρμακα όσο και ψυχοθεραπεία.. αρκεί να έχω αποτέλεσμα και να μη με ξεπετάξει λόγω δημοσίου

Quote:

---

Originally Posted by icecream

τι να πω.. μακάρι να έχω κάτι αντίστοιχο, και να μη μου βγεί κανένα χουνέρι σοβαρό..
σε ευχαριστώ πολύ, νιώθω καλύτερα.

μου δίνεις ελπίδα

δεν έχω θέμα να κάνω το οτιδήποτε. είμαι πολύ θετική σε όλα, τόσο φάρμακα όσο και ψυχοθεραπεία.. αρκεί να έχω αποτέλεσμα και να μη με ξεπετάξει λόγω δημοσίου

---

Μπραβο! Μην ακους καποιους εδω μεσα που εχουν την ταση να πανικοβαλλουν τον κοσμο για τα φαρμακα. Νταξει εχουν καποιες παρενεργειες αλλα αν τα παιρνεις συνετα και παντα υπο καθοδηγηση ψυχιατρου δεν νομιζω να σου δημιουργησουν καποιο ιδιαιτερο προβλημα. Το δημοσιο εχει αξιολογους επαγγελματιες αλλα οι ιδιωτες νομιζω σε προσεχουν περισσοτερο ειδικα αν θελεις τακτικη παρακολουθηση. Βεβαια και στο δημοσιο ισχυει αυτο αρκει να πεσεις σε καποιον καλο. Το να πεσεις σε καποιον καλο με τον οποιο θα υπαρχει μια χημεια ισχυει και για το δημοσιο και για τους ιδιωτες...

...................................

Μήτσο εδώ δε σε βλέπω να μιλάς

Βλεπω το σωου. Νταξει εγω για το καλο τους τα λεω. Δεν είμαι και παιδονομος.

Quote:

---

Originally Posted by jim7

Βλεπω το σωου. Νταξει εγω για το καλο τους τα λεω. Δεν είμαι και παιδονομος.

---

Και μεις για καλο τα λεμε. Δεν εχουμε στοχο να εξοντωσουμε τον κοσμο μεσω των ψυχοφαρμακων.

επειδή διάβασα το σβησμενο μήνυμα... δλδ η μόνη περίπτωση που είναι απαραίτητα τα ψυχοφάρμακα είναι το να έχει κανείς τάσεις αυτοκτονίας? υπάρχουν εξ ίσου σοβαρές και ανυπόφορες καταστάσεις παιδιά, μην τις υποτιμάτε.

Κι εγώ δε χαίρομαι κιόλας για την περίπτωση που θα πάρω, αλλά προτεραιότητα έχει το να γίνω καλά. και μόνη μου δεν μπορώ να το διαχειριστώ. δε βρίσκω τίποτα κακό σε αυτό. Ούτε κι εγώ είμαι υπέρ των φαρμάκων, γενικότερα στην ιατρική. εξαντλώ πρώτα όλα τα περιθώρια. αλλά κάποιες φορές είναι απαραίτητα, και πολλές φορές δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις κάτι μόνος σου. όπως ακριβώς συμβαίνει και στις σωματικές ασθένιες.

Quote:

---

Originally Posted by icecream

επειδή διάβασα το σβησμενο μήνυμα... δλδ η μόνη περίπτωση που είναι απαραίτητα τα ψυχοφάρμακα είναι το να έχει κανείς τάσεις αυτοκτονίας? υπάρχουν εξ ίσου σοβαρές και ανυπόφορες καταστάσεις παιδιά, μην τις υποτιμάτε.

Κι εγώ δε χαίρομαι κιόλας για την περίπτωση που θα πάρω, αλλά προτεραιότητα έχει το να γίνω καλά. και μόνη μου δεν μπορώ να το διαχειριστώ. δε βρίσκω τίποτα κακό σε αυτό. Ούτε κι εγώ είμαι υπέρ των φαρμάκων, γενικότερα στην ιατρική. εξαντλώ πρώτα όλα τα περιθώρια. αλλά κάποιες φορές είναι απαραίτητα, και πολλές φορές δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις κάτι μόνος σου. όπως ακριβώς συμβαίνει και στις σωματικές ασθένιες.

---

Οπως τα λες ειναι. Οι περισσοτεροι ανθρωποι οταν εχουν ενα σωματικο πονο τρεχουν να παρουν φαρμακα. Οταν ομως ''ποναει'' η ψυχη τοτε δυστυχως τα αφηνουν στη μοιρα τους... Ποιο σβησμενο μηνυμα;

του jim.. έλεγε ότι αν δεν έχω τάσεις αυτοκτονίας να μην πάρω φάρμακο

Quote:

---

Originally Posted by icecream

του jim.. έλεγε ότι αν δεν έχω τάσεις αυτοκτονίας να μην πάρω φάρμακο

---

Α ναι ας περιμενουμε να φτασουμε μεχρι εκει για να παρουμε μπρος... σαμπως τα υπολοιπα συμπτωματα υποφερονται.

Quote:

---

Originally Posted by icecream

επειδή διάβασα το σβησμενο μήνυμα... δλδ η μόνη περίπτωση που είναι απαραίτητα τα ψυχοφάρμακα είναι το να έχει κανείς τάσεις αυτοκτονίας? υπάρχουν εξ ίσου σοβαρές και ανυπόφορες καταστάσεις παιδιά, μην τις υποτιμάτε.

Κι εγώ δε χαίρομαι κιόλας για την περίπτωση που θα πάρω, αλλά προτεραιότητα έχει το να γίνω καλά. και μόνη μου δεν μπορώ να το διαχειριστώ. δε βρίσκω τίποτα κακό σε αυτό. Ούτε κι εγώ είμαι υπέρ των φαρμάκων, γενικότερα στην ιατρική. εξαντλώ πρώτα όλα τα περιθώρια. αλλά κάποιες φορές είναι απαραίτητα, και πολλές φορές δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις κάτι μόνος σου. όπως ακριβώς συμβαίνει και στις σωματικές ασθένιες.

---

Tzμπα μπερδεβεσαι. Πρωτα απ΄ολα ειπες ότι εχεις κρισεις πανικου. Τι σχεση εχουν τα ψυχοφάρμακα ;

Αν ο ψυχίατρος δεν σου δωσει αταραξ, θα του την πεις και αυτου;

Δηλαδη εσυ τι λες;
Ολοι σημερα παθανουν κριση πανικου; Λες ότι πρεπει ολοι να παιρνουμε ψυχοφάρμακα;

Δεν εισαι υπερ των φαρμακων αλλα αν θες για την κριση πανικου ψυχοφάρμακα,
ε τοτε αν παθεις γριππη θα θες τι;