Απωθημένα!

Είναι μία δύσκολη κατάσταση, νομίζεις πως ένα κομμάτι της ψυχής σου ζητάει κάτι. Εδώ έρχεται λοιπόν, η έννοια των απωθημένων. Πολλές φιλίες, πολλοί έρωτες, πολλά απλά φλερτ, κατέληξαν στο υποσυνείδητο και έγιναν απωθημένα. Από προσωπική εμπειρία, αλλά και από συζητήσεις με τους συμφοιτητές μου, καταλήξαμε, πως τα απωθημένα, μπορούμε να το παρομοιάσουμε με το δηλητήριο, δηλαδή με έναν αργό και επώδυνο θάνατο, που γυρισμό δεν έχει, εκτός από κάποιες περιπτώσεις που θα τις αναλύσω παρακάτω. Δεν θέλω γενικά, να γράψω πολλά, αλλά πιστεύω, πως αρκετοί έχουν απωθημένα μέσα στην κοινωνία μας. Το βλέπεις και σε μεγαλύτερες γενιές, που έχουν περάσει κατοχή κλπ. Τα αποτελέσματα, απ'όσο γνωρίζω, είναι τα συνήθη, δηλαδή οργή, άγχος, αύξηση βάρους, στρες και στεναχώρια. Κυρίως η στεναχώρια, είναι αυτή που φέρνει και τα περισσότερα προβλήματα, γιατί και το βάρος μπορεί να φύγει και το άγχος επίσης, αλλά η στεναχώρια και η εσωτερική οργή, είναι συναισθήματα που δεν μπορούν εύκολα να εξαλειφθούν. Ένας τρόπος αντιμετώπισης, όπως θα έλεγαν πολλοί εδώ μέσα, είναι ο ψυχολόγος. Προσωπικά διαφωνώ, με τον ψυχολόγο, καθώς το κυριότερο που θέλει ένας ψυχολόγος, είναι χρήματα. Πολλοί νομίζουν, πως ενδιαφέρονται για τους πελάτες-ασθενείς, αλλά η αλήθεια είναι πως τους κοιτούν, σαν ένα εύκολο πορτοφόλι. Η δεύτερη λύση για εμένα, είναι η απόσυρση για ένα διάστημα, από τα media και η ενασχόληση με πιο παραγωγικά πράγματα, για παράδειγμα φιλανθρωπίες, ακόμη και με sports, που να απαιτούν κίνηση ή ακόμη καλύτερα, τα ταξίδια. Πόσοι και πόσοι άνθρωποι, έχουν φτάσει στην φαρμακευτική αγωγή, εξαιτίας των απωθημένων. Μου είχε πει κάποτε, ένας πολύ μεγαλύτερος, που έχει περάσει κατοχή και εκείνος, μπορεί να λέει ότι έχει εμπειρία ζωής, όχι σαν κάτι άλλους εδώ μέσα, που κάνουν τους μάγκες από μια οθόνη. Μου έλεγε λοιπόν, ότι η γενιά σας, δεν έχει εκτονωθεί, εμείς εκτονωθήκαμε με άσχημο τρόπο όμως και οι επόμενες γενιές το ίδιο εκτονώθηκαν, όταν έπρεπε στην παιδική ηλικία. Η δική σας η γενιά, θα εκτονωθεί στα 40-50, τότε που θα έχετε και οικογένειες και αυτό είναι το χειρότερο. Κάθισα και το σκέφτηκα και κατέληξα πως είχε δίκιο. Η γενιά μου, η γενιά των smartphone, του instagram και του facebook, δεν έχει μάθει να διεκδικεί. Δεν είναι φυσικά όλοι έτσι, αλλά είναι γενικό το φαινόμενο. Η δική μου η γενιά τουλάχιστον, θα έχει πολλά απωθημένα και αυτό είναι πρόβλημα. Η λύση δεν είναι τα χάπια, όπως θα πουν πολλοί, είναι να βρούμε την πραγματική αιτία του προβλήματος. Ακόμη και εδώ στο φορουμ, που διαβάζω αρκετούς, γιατί με κάτι άλλους τους trollάρω, για να περνάει η ώρα μου, βλέπω πολλή κατάθλιψη, στεναχώρια, στρες, πολλές φαρμακευτικές αγωγές, ψυχολόγοι και ψυχίατροι. Μα, η βασική διαφορά, δεν είναι μόνο στο να είναι κάποιος, σε μία μόνιμη καταστολή, από τα φάρμακα, είναι και το να ζήσει. Γι'αυτό απευθύνομαι σε εκείνους, που έχουν απωθημένα, αλλά και στον ίδιο μου τον εαυτό, να σταματήσουμε να φοβόμαστε, στο τι θα πει ο κόσμος και ας κάνουμε αυτό που επιθυμούμε χωρίς φόβο και πάθος. Θέλει κάποιος πχ μία κοπέλα, ας πάει ευγενικά να την διεκδικήσει. Αν φοβηθεί, θα λέει μια ζωή, γιατί δεν το έκανα τότε; Ας φάει και χυλόπιτα, δεν έχει σημασία, αρκεί να πει ότι το έκανε. Το ίδιο και σε ότι έχει να κάνει με τα επαγγελματικά. Πολλοί θέλουν να ξεφύγουν και να μπουν σε μία σχολή. Να διαβάσετε σωστά και μεθοδικά, για να βγει το αποτέλεσμα. Σχεδόν στα πάντα στην ζωή μας, χρειάζεται τόλμη, αν δεν τολμήσεις δεν θα έχεις και αν δεν έχεις, θα πέσεις ψυχολογικά και στο τέλος θα πάρεις και φαρμακευτική αγωγή. Είμαι σίγουρος, πως πολλοί είναι στην ίδια κατάσταση, πολλοί παίρνουν φάρμακα, χωρίς να γνωρίζουν την πραγματική αιτία, μα το "θηρίο" δηλαδή τα απωθημένα, απλά καταστέλλονται με τα φάρμακα, δεν λύνονται. Έγραψα κάποιες προσωπικές ανησυχίες, σχετικά με τα απωθημένα. Δεν με ενδιαφέρει αν θα μπουν κάποιοι γνωστοί, να γελάνε. Είναι 35-40 ετών και γελάνε σαν 15χρονα και αυτό κάτι δείχνει, αλλά δεν θέλω να εμμένω σε αυτούς τους γελοίους. Θέλω να εμμένω στα άτομα, που η πραγματική αιτία, σε όσα άσχημα που τους συμβαίνουν, ψυχικά και σωματικά, η κύρια πηγή είναι τα απωθημένα τους, που ποτέ δεν κυνήγησαν πρόσωπα ή καταστάσεις και έφτασαν σε αυτό το σημείο. Η λύση παιδιά, όπως προείπα παραπάνω, είναι η τόλμη. Αν τολμήσεις, δεν θα χάσεις, αν έχεις χάσει, είναι επειδή δεν έχεις τολμήσει.

Υπάρχουν άτομα που δεν διεκδίκησαν επειδή είχαν βυθιστεί στη μελαγχολία (λόγω τραυματικών γεγονότων ή εμπειριών) προέκταση της οποίας (μελαγχολίας) ήταν η απραξία ή ήδη είχαν εμπεδώσει μέσα τους ότι ανήκαν σε επίπεδο ατόμου στο οποίο ήταν αδιανόητα συγκεκριμένα είδη διεκδίκησης. Άρα γι αυτο το λόγο δεν διεκδίκησαν και όχι λόγο φόβου. Η μη διεκδίκηση οφειλόταν πρώτα σε χαμηλή αυτοεκτίμηση προέκταση της οποίας ήταν η χαμηλή αυτοπεποίθηση. Και όταν κάποτε συνειδητοποίησαν όλη αυτη τη διαστρέβλωση μέσα στην οποία ζούσαν, ήταν ήδη αργά για να διεκδικήσουν κάποια πράγματα (ωραία γκόμενα, καλό επαγγελματικό ξεκίνημα, σεβασμό για να μην υποστούν προσβολές και επιθέσεις κλπ κλπ) έστω και αν είχαν στο μεταξύ ξεπεράσει το φόβο.

Οι ψυχολόγοι αντικρίζουν τα άτομα αυτα, ιδίως αν διαπιστωσουν ότι έχουν λίγο χρήμα, ως εύκολη λεία. Λόγω του αδύναμου του χαρακτήρα τους και γνωρίζοντας (ο ψυχολόγος) ότι το άτομο προσέφυγε κοντά του ως έσχατη ανάγκη σε φάση απεγνωσμένης αναζήτησης βοήθειας, το απομιζά οικονομικά με απανωτά και ακριβά ραντεβού πείθωντας το άτομο για την ανάγκη να έχει τακτικά ραντεβού μαζι του (του ψυχολογου) αφου του εμπεδωνει και την ιδεα πως με την προσφυγη στο ψυχολογο μπηκε στο δρόμο της θεραπειας και η συνεχιση της θεραπειας για όσο παρει είναι απαραιτητη, άρα περισσότερο χρημα για τον θεραπευτη.

Τα φαρμακα δεν διωχνουν καμια σκέψη, ουτε αλλάζουν τον τροπο σκέψης, απλα ηρεμούν τα αισθήματα, κι αν η δοση ειναι μεγαλη το ατομο αποβλακώνεται, γινεται σαν φυτο.

Συμφωνω με τον τροπο που το θετεις, έχεις βιώσει ή εχεις φιλοσοφησει τοσο μεσα από τα δικα σου βιωματα όσο και παρατηρώντας τους αλλους, τις προηγουμενες και τις τωρα γενιες, ιδιως των νεων.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Υπάρχουν άτομα που δεν διεκδίκησαν επειδή είχαν βυθιστεί στη μελαγχολία (λόγω τραυματικών γεγονότων ή εμπειριών) προέκταση της οποίας (μελαγχολίας) ήταν η απραξία ή ήδη είχαν εμπεδώσει μέσα τους ότι ανήκαν σε επίπεδο ατόμου στο οποίο ήταν αδιανόητα συγκεκριμένα είδη διεκδίκησης. Άρα γι αυτο το λόγο δεν διεκδίκησαν και όχι λόγο φόβου. Η μη διεκδίκηση οφειλόταν πρώτα σε χαμηλή αυτοεκτίμηση προέκταση της οποίας ήταν η χαμηλή αυτοπεποίθηση. Και όταν κάποτε συνειδητοποίησαν όλη αυτη τη διαστρέβλωση μέσα στην οποία ζούσαν, ήταν ήδη αργά για να διεκδικήσουν κάποια πράγματα (ωραία γκόμενα, καλό επαγγελματικό ξεκίνημα, σεβασμό για να μην υποστούν προσβολές και επιθέσεις κλπ κλπ) έστω και αν είχαν στο μεταξύ ξεπεράσει το φόβο.

Οι ψυχολόγοι αντικρίζουν τα άτομα αυτα, ιδίως αν διαπιστωσουν ότι έχουν λίγο χρήμα, ως εύκολη λεία. Λόγω του αδύναμου του χαρακτήρα τους και γνωρίζοντας (ο ψυχολόγος) ότι το άτομο προσέφυγε κοντά του ως έσχατη ανάγκη σε φάση απεγνωσμένης αναζήτησης βοήθειας, το απομιζά οικονομικά με απανωτά και ακριβά ραντεβού πείθωντας το άτομο για την ανάγκη να έχει τακτικά ραντεβού μαζι του (του ψυχολογου) αφου του εμπεδωνει και την ιδεα πως με την προσφυγη στο ψυχολογο μπηκε στο δρόμο της θεραπειας και η συνεχιση της θεραπειας για όσο παρει είναι απαραιτητη, άρα περισσότερο χρημα για τον θεραπευτη.

Τα φαρμακα δεν διωχνουν καμια σκέψη, ουτε αλλάζουν τον τροπο σκέψης, απλα ηρεμούν τα αισθήματα, κι αν η δοση ειναι μεγαλη το ατομο αποβλακώνεται, γινεται σαν φυτο.

Συμφωνω με τον τροπο που το θετεις, έχεις βιώσει ή εχεις φιλοσοφησει τοσο μεσα από τα δικα σου βιωματα όσο και παρατηρώντας τους αλλους, τις προηγουμενες και τις τωρα γενιες, ιδιως των νεων.

---

Κατ'αρχήν, ευχαριστώ που απήντησες με έναν κόσμιο τρόπο. Δύσκολο στο φορουμ, να βρεις τέτοια άτομα, μετρημένοι στα δάκτυλα είναι. Τέλος πάντων, έχεις δίκιο σε αυτά που αναφέρεις και ξέχασα και να τα συμπεριλάβω, πως σημαντικοί σταθμοί, για την εξέλιξη του ατόμου ψυχικά, είναι η οικογένεια και το σχολείο. Η μεν οικογένεια, γιατί δίνει τις βάσεις στο παιδί, για να αντεπεξέλθει αργότερα, στα εμπόδια της ζωής και το δε σχολείο, που καλλιεργεί το νου και το σώμα, ώστε να μπορεί να σκέπτεται. Αν στην πορεία του παιδιού, το ένα από τα δύο ήταν προβληματικά ή ακόμη χειρότερα και τα δύο, τότε μπορούμε να μιλήσουμε ελεύθερα, για την χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση. Προϊόν της χαμηλής αυτοπεποίθησης, είναι ο φόβος και το τελικό προϊόν είναι τα απωθημένα. Εκείνα, τα τελευταία, μπορούν να σε καταστρέψουν οριστικά. Προτείνω κάποιες λύσεις, που πηγαίνουν κυρίως στο νεανικό κοινό, όμως θεωρώ πως ταιριάζουν σε όλες τις περιπτώσεις. Συμφωνούμε, για τα φάρμακα, πως όπως εσύ ανέφερες, σε δημιουργούν, σε μία φυτώδη κατάσταση, που δύσκολα υπάρχει γυρισμός από αυτήν. Μέχρι να φτάσεις σε μία ηλικία, που σε αυτήν θα πρέπει να χαίρεσαι να βλέπεις, να μεγαλώνουν τα εγγόνια σου. Άρα όλη η ζωή σου, έφυγε προσπαθώντας να καταστείλεις το "θηρίο". Όσο για τους ψυχολόγους, η αλήθεια φαίνεται ότι σε βλέπουν σαν ένα πορτοφόλι, ο πελάτης-ασθενής, δύσκολα θα πει το ίδιο και από την μία τον καταλαβαίνω. Θέλει να πιαστεί και εκείνος από κάτι και ο ψυχολόγος, αν και τον κοροϊδεύει, αποτελεί όμως την τελευταία του ελπίδα. Σημαντικό είναι, ότι οι πελάτες-ασθενείς, βλέπουν στα μάτια του ψυχολόγου, έναν φίλο, που οι ψυχολόγοι το έχουν καλλιεργήσει αυτό το συναίσθημα, τόσο όμορφα, που ξεχνάς ότι μιλάς με έναν ψυχολόγο και ξεχνώντας επίσης, πως σε αυτόν τον "φίλο", δίνεις τα χρήματά σου. Πιστεύω τέλος, πως όλες οι λύσεις, είναι στο χέρι μας, ακόμη και η χρήση αυτού του φορουμ, είναι να κάνει αυτούς που καταφεύγουν σε αυτό, να τους κάνει λίγο καλύτερα. Πως θα το κάνει αυτό; Δίνοντάς τους, δίκιο, ακόμη και αν δεν το αξίζουν. Νομίζω, πως επεκτάθηκα αρκετά, πάντως σε ευχαριστώ για την απάντησή σου...

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Είναι μία δύσκολη κατάσταση, νομίζεις πως ένα κομμάτι της ψυχής σου ζητάει κάτι. Εδώ έρχεται λοιπόν, η έννοια των απωθημένων. Πολλές φιλίες, πολλοί έρωτες, πολλά απλά φλερτ, κατέληξαν στο υποσυνείδητο και έγιναν απωθημένα. Από προσωπική εμπειρία, αλλά και από συζητήσεις με τους συμφοιτητές μου, καταλήξαμε, πως τα απωθημένα, μπορούμε να το παρομοιάσουμε με το δηλητήριο, δηλαδή με έναν αργό και επώδυνο θάνατο, που γυρισμό δεν έχει, εκτός από κάποιες περιπτώσεις που θα τις αναλύσω παρακάτω. Δεν θέλω γενικά, να γράψω πολλά, αλλά πιστεύω, πως αρκετοί έχουν απωθημένα μέσα στην κοινωνία μας. Το βλέπεις και σε μεγαλύτερες γενιές, που έχουν περάσει κατοχή κλπ. Τα αποτελέσματα, απ'όσο γνωρίζω, είναι τα συνήθη, δηλαδή οργή, άγχος, αύξηση βάρους, στρες και στεναχώρια. Κυρίως η στεναχώρια, είναι αυτή που φέρνει και τα περισσότερα προβλήματα, γιατί και το βάρος μπορεί να φύγει και το άγχος επίσης, αλλά η στεναχώρια και η εσωτερική οργή, είναι συναισθήματα που δεν μπορούν εύκολα να εξαλειφθούν. Ένας τρόπος αντιμετώπισης, όπως θα έλεγαν πολλοί εδώ μέσα, είναι ο ψυχολόγος. Προσωπικά διαφωνώ, με τον ψυχολόγο, καθώς το κυριότερο που θέλει ένας ψυχολόγος, είναι χρήματα. Πολλοί νομίζουν, πως ενδιαφέρονται για τους πελάτες-ασθενείς, αλλά η αλήθεια είναι πως τους κοιτούν, σαν ένα εύκολο πορτοφόλι. Η δεύτερη λύση για εμένα, είναι η απόσυρση για ένα διάστημα, από τα media και η ενασχόληση με πιο παραγωγικά πράγματα, για παράδειγμα φιλανθρωπίες, ακόμη και με sports, που να απαιτούν κίνηση ή ακόμη καλύτερα, τα ταξίδια. Πόσοι και πόσοι άνθρωποι, έχουν φτάσει στην φαρμακευτική αγωγή, εξαιτίας των απωθημένων. Μου είχε πει κάποτε, ένας πολύ μεγαλύτερος, που έχει περάσει κατοχή και εκείνος, μπορεί να λέει ότι έχει εμπειρία ζωής, όχι σαν κάτι άλλους εδώ μέσα, που κάνουν τους μάγκες από μια οθόνη. Μου έλεγε λοιπόν, ότι η γενιά σας, δεν έχει εκτονωθεί, εμείς εκτονωθήκαμε με άσχημο τρόπο όμως και οι επόμενες γενιές το ίδιο εκτονώθηκαν, όταν έπρεπε στην παιδική ηλικία. Η δική σας η γενιά, θα εκτονωθεί στα 40-50, τότε που θα έχετε και οικογένειες και αυτό είναι το χειρότερο. Κάθισα και το σκέφτηκα και κατέληξα πως είχε δίκιο. Η γενιά μου, η γενιά των smartphone, του instagram και του facebook, δεν έχει μάθει να διεκδικεί. Δεν είναι φυσικά όλοι έτσι, αλλά είναι γενικό το φαινόμενο. Η δική μου η γενιά τουλάχιστον, θα έχει πολλά απωθημένα και αυτό είναι πρόβλημα. Η λύση δεν είναι τα χάπια, όπως θα πουν πολλοί, είναι να βρούμε την πραγματική αιτία του προβλήματος. Ακόμη και εδώ στο φορουμ, που διαβάζω αρκετούς, γιατί με κάτι άλλους τους trollάρω, για να περνάει η ώρα μου, βλέπω πολλή κατάθλιψη, στεναχώρια, στρες, πολλές φαρμακευτικές αγωγές, ψυχολόγοι και ψυχίατροι. Μα, η βασική διαφορά, δεν είναι μόνο στο να είναι κάποιος, σε μία μόνιμη καταστολή, από τα φάρμακα, είναι και το να ζήσει. Γι'αυτό απευθύνομαι σε εκείνους, που έχουν απωθημένα, αλλά και στον ίδιο μου τον εαυτό, να σταματήσουμε να φοβόμαστε, στο τι θα πει ο κόσμος και ας κάνουμε αυτό που επιθυμούμε χωρίς φόβο και πάθος. Θέλει κάποιος πχ μία κοπέλα, ας πάει ευγενικά να την διεκδικήσει. Αν φοβηθεί, θα λέει μια ζωή, γιατί δεν το έκανα τότε; Ας φάει και χυλόπιτα, δεν έχει σημασία, αρκεί να πει ότι το έκανε. Το ίδιο και σε ότι έχει να κάνει με τα επαγγελματικά. Πολλοί θέλουν να ξεφύγουν και να μπουν σε μία σχολή. Να διαβάσετε σωστά και μεθοδικά, για να βγει το αποτέλεσμα. Σχεδόν στα πάντα στην ζωή μας, χρειάζεται τόλμη, αν δεν τολμήσεις δεν θα έχεις και αν δεν έχεις, θα πέσεις ψυχολογικά και στο τέλος θα πάρεις και φαρμακευτική αγωγή. Είμαι σίγουρος, πως πολλοί είναι στην ίδια κατάσταση, πολλοί παίρνουν φάρμακα, χωρίς να γνωρίζουν την πραγματική αιτία, μα το "θηρίο" δηλαδή τα απωθημένα, απλά καταστέλλονται με τα φάρμακα, δεν λύνονται. Έγραψα κάποιες προσωπικές ανησυχίες, σχετικά με τα απωθημένα. Δεν με ενδιαφέρει αν θα μπουν κάποιοι γνωστοί, να γελάνε. Είναι 35-40 ετών και γελάνε σαν 15χρονα και αυτό κάτι δείχνει, αλλά δεν θέλω να εμμένω σε αυτούς τους γελοίους. Θέλω να εμμένω στα άτομα, που η πραγματική αιτία, σε όσα άσχημα που τους συμβαίνουν, ψυχικά και σωματικά, η κύρια πηγή είναι τα απωθημένα τους, που ποτέ δεν κυνήγησαν πρόσωπα ή καταστάσεις και έφτασαν σε αυτό το σημείο. Η λύση παιδιά, όπως προείπα παραπάνω, είναι η τόλμη. Αν τολμήσεις, δεν θα χάσεις, αν έχεις χάσει, είναι επειδή δεν έχεις τολμήσει.

---

Aγαπητε φιλε ουδεν οιδα παντα με τα πιο ενδιαφέροντα θέματα. Χερομε που άνοιξες
Τέτοιο θέμα. Εχω ομως μια απορία. Εαν το αποθημενο μας ειναι σεξουαλικο. π. χ
Εαν καποιος αισθάνεται οτι δεν εχει χαρη και πολυ το σεξ λεω εγω τωρα υποθετικα μιλαμε. Πως μπορει να λύσει αυτό το αποθημενο????

Quote:

---

Originally Posted by giorgos35

Aγαπητε φιλε ουδεν οιδα παντα με τα πιο ενδιαφέροντα θέματα. Χερομε που άνοιξες
Τέτοιο θέμα. Εχω ομως μια απορία. Εαν το αποθημενο μας ειναι σεξουαλικο. π. χ
Εαν καποιος αισθάνεται οτι δεν εχει χαρη και πολυ το σεξ λεω εγω τωρα υποθετικα μιλαμε. Πως μπορει να λύσει αυτό το αποθημενο????

---

Κατ'αρχήν ευχαριστώ και εσένα, για την κόσμια γραφή σου. Το ότι κάποιος δεν έχει χορτάσει το σεξ, δεν πηγαίνει περισσότερο, σαν απωθημένο, αλλά πιστεύω πως ανάγονται άλλοι λόγοι. Έτσι όπως το βλέπω εγώ, ίσως να είναι και η "βουλιμία", του ανθρώπου για περισσότερο σεξ, περισσότερες αγορές, περισσότερα χρήματα κλπ. Είχε πει ένας θεολόγος Βουδιστής στο θρήσκευμα, ότι η Δύση έχει για θεό το σεξ και για προφήτη το χρήμα. Καταλαβαίνεις, πως ο άνθρωπος, σαν καπιταλιστικό ον, ζητάει περισσότερα. Είτε λέγεται χρήματα, είτε σεξ, είτε πολέμους κλπ. Η ανάγκη λοιπόν για σεξ, περισσότερο περιλαμβάνεται στα πρωτόγονα συναισθήματα και δεν εννοούμε, για το κανονικό σεξ, αλλά για το πολύ σεξ. Θεωρώ λοιπόν, πως και εκεί υπάρχει μια αιτία, για την αναζήτηση περισσότερου σεξ. Ίσως η μία αιτία, να είναι η αντικοινωνικότητα, ίσως η σχέση του/της με την μητέρα του/της ή αντίστοιχα με τον πατέρα. Γενικότερα, έτσι όπως το βλέπω εγώ, η αναζήτηση περισσότερου σεξ, θεωρώ πως είναι μία αντίδραση, για να καλυφθεί ένα ψυχικό κενό. Τέλος, το πολύ σεξ ανάγεται σε συνδέσμους οικογένειας-σχολείου ή δουλειάς και πιστεύω πως εκεί είναι το πρόβλημα. Δεν ξέρω αν σε κάλυψα. Δεν είμαι ειδικός, ούτε σπουδάζω κάτι παρόμοιο, αλλά είναι τα πράγματα, μέσα από την δική οπτική γωνία, χωρίς να ξέρω αν αυτά που λέω είναι σωστά ή όχι.

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Κατ'αρχήν ευχαριστώ και εσένα, για την κόσμια γραφή σου. Το ότι κάποιος δεν έχει χορτάσει το σεξ, δεν πηγαίνει περισσότερο, σαν απωθημένο, αλλά πιστεύω πως ανάγονται άλλοι λόγοι. Έτσι όπως το βλέπω εγώ, ίσως να είναι και η "βουλιμία", του ανθρώπου για περισσότερο σεξ, περισσότερες αγορές, περισσότερα χρήματα κλπ. Είχε πει ένας θεολόγος Βουδιστής στο θρήσκευμα, ότι η Δύση έχει για θεό το σεξ και για προφήτη το χρήμα. Καταλαβαίνεις, πως ο άνθρωπος, σαν καπιταλιστικό ον, ζητάει περισσότερα. Είτε λέγεται χρήματα, είτε σεξ, είτε πολέμους κλπ. Η ανάγκη λοιπόν για σεξ, περισσότερο περιλαμβάνεται στα πρωτόγονα συναισθήματα και δεν εννοούμε, για το κανονικό σεξ, αλλά για το πολύ σεξ. Θεωρώ λοιπόν, πως και εκεί υπάρχει μια αιτία, για την αναζήτηση περισσότερου σεξ. Ίσως η μία αιτία, να είναι η αντικοινωνικότητα, ίσως η σχέση του/της με την μητέρα του/της ή αντίστοιχα με τον πατέρα. Γενικότερα, έτσι όπως το βλέπω εγώ, η αναζήτηση περισσότερου σεξ, θεωρώ πως είναι μία αντίδραση, για να καλυφθεί ένα ψυχικό κενό. Τέλος, το πολύ σεξ ανάγεται σε συνδέσμους οικογένειας-σχολείου ή δουλειάς και πιστεύω πως εκεί είναι το πρόβλημα. Δεν ξέρω αν σε κάλυψα. Δεν είμαι ειδικός, ούτε σπουδάζω κάτι παρόμοιο, αλλά είναι τα πράγματα, μέσα από την δική οπτική γωνία, χωρίς να ξέρω αν αυτά που λέω είναι σωστά ή όχι.

---

Εν μερει με καλυψες.αλλα οχι απολυτα.για οποιο λογο και αν δεν εχει κανει σεξ η δεν εχει μεγαλη σεξουαλικη εμπειρεια..αυτο παλι αποθυμενο δεν καταληγη να ειναι??νομιζω πως ναι καταληγη να ειναι αποθυμενο που αργα η γρηγορα θα βρει καποιο τροπο να βγη στην επιφανεια

Η ζωη ειναι ρισκο...παντα πρεπει να ρισκαρουμε αν θελουμε να παμε μπροστα...

Προσωπικα δεν θα συμφωνησω με αυτον που ειπε οτι η γενια μας θα εκτονωθει μετα τα 40........επδ ειχαμε τα smartphone και τη τεχνολογια γενικα.......
Καθε γενια ουτως η αλλως μεγαλωνει διαφορετικα.....και ειναι φυσιολογικο αλλιως θα εμεναν ολα στασιμα....

δεν θα συμφωνησω επισης στο οτι ολος ο κοσμος εχει απωθημενα....ο κοσμος παντα ειναι ιδιος....ο τροπος ζωης αλλαζει...παντα υπηρχαν και θα υπαρχουν στη κοινωνια μεριδες ατομων που αντιμετωπιζουν ψυχολογικα προβληματα, αλλοι που εχουν απωθημενα και αλλοι που ζουν τη ζωη τους σκεφτοντας αισιοδοξα το μελον και τολμωντας....στη κοινωνια ζουσε και θα ζει καθε καρυδιας καρυδι....το θεμα ειναι να μη στρεφουμε το βλεμμα μας σε ενα μερος του πληθυσμου γενικοποιωντας το προβλημα για να νιωθουμε πιθανον εμεις καλυτερα..."πχ αααα κοιτα ολος ο κοσμος εχει απωθημενα αρα και γω που εχω δεν διαφερω...ολοι ειναι βυθισμενοι στη δυστυχια μου δεν ειμαι μονος"......

Για μενα το να δινουμε ως μοναδικη αιτια για τα ψυχολογικα τα απωθημενα....ειναι μια ασκοπη ταμπελα ....που υπεραπλουστευει πολυ περιπλοκα πραγματα που κρυβονται απο πισω ....οπως την ιδιοσυγκρασια καθε ατομου....(γτ καθενας μας ειναι μοναδικος) τη συμπεριφορα του ....τα βιωματα του...το περιβαλλον του..

Το "ολοι εχουν ψυχολογικα γτ εχουν απωθημενα" ειναι μια ετικετα οπως πολλες αλλες που χρησιμοποιουμε οι ανθρωποι για να κατανοησουμε ..να ερμηνευσουμε...και να κατηγοριοποιησουμε κτ που μας προκαλει εντυπωση ...μας ειναι αγνωστο...και πολλες φορες ειναι επιφανειακες και λαμθασμενες....

Γνωμη μου παντα

Quote:

---

Originally Posted by giorgos35

Aγαπητε φιλε ουδεν οιδα παντα με τα πιο ενδιαφέροντα θέματα. Χερομε που άνοιξες
Τέτοιο θέμα. Εχω ομως μια απορία. Εαν το αποθημενο μας ειναι σεξουαλικο. π. χ
Εαν καποιος αισθάνεται οτι δεν εχει χαρη και πολυ το σεξ λεω εγω τωρα υποθετικα μιλαμε. Πως μπορει να λύσει αυτό το αποθημενο????

---

Μπορω να σου απαντησω εγω...? Ειναι δυσκολο να το διεκδικησεις...? Αν εισαι ελευθερος πηγαινοντας με γυναικες ή αν εισαι δεσμευμενος με τη συντροφο σου?

Quote:

---

Originally Posted by Miliva21

Η ζωη ειναι ρισκο...παντα πρεπει να ρισκαρουμε αν θελουμε να παμε μπροστα...

Προσωπικα δεν θα συμφωνησω με αυτον που ειπε οτι η γενια μας θα εκτονωθει μετα τα 40........επδ ειχαμε τα smartphone και τη τεχνολογια γενικα.......
Καθε γενια ουτως η αλλως μεγαλωνει διαφορετικα.....και ειναι φυσιολογικο αλλιως θα εμεναν ολα στασιμα....

δεν θα συμφωνησω επισης στο οτι ολος ο κοσμος εχει απωθημενα....ο κοσμος παντα ειναι ιδιος....ο τροπος ζωης αλλαζει...παντα υπηρχαν και θα υπαρχουν στη κοινωνια μεριδες ατομων που αντιμετωπιζουν ψυχολογικα προβληματα, αλλοι που εχουν απωθημενα και αλλοι που ζουν τη ζωη τους σκεφτοντας αισιοδοξα το μελον και τολμωντας....στη κοινωνια ζουσε και θα ζει καθε καρυδιας καρυδι....το θεμα ειναι να μη στρεφουμε το βλεμμα μας σε ενα μερος του πληθυσμου γενικοποιωντας το προβλημα για να νιωθουμε πιθανον εμεις καλυτερα..."πχ αααα κοιτα ολος ο κοσμος εχει απωθημενα αρα και γω που εχω δεν διαφερω...ολοι ειναι βυθισμενοι στη δυστυχια μου δεν ειμαι μονος"......

Για μενα το να δινουμε ως μοναδικη αιτια για τα ψυχολογικα τα απωθημενα....ειναι μια ασκοπη ταμπελα ....που υπεραπλουστευει πολυ περιπλοκα πραγματα που κρυβονται απο πισω ....οπως την ιδιοσυγκρασια καθε ατομου....(γτ καθενας μας ειναι μοναδικος) τη συμπεριφορα του ....τα βιωματα του...το περιβαλλον του..

Το "ολοι εχουν ψυχολογικα γτ εχουν απωθημενα" ειναι μια ετικετα οπως πολλες αλλες που χρησιμοποιουμε οι ανθρωποι για να κατανοησουμε ..να ερμηνευσουμε...και να κατηγοριοποιησουμε κτ που μας προκαλει εντυπωση ...μας ειναι αγνωστο...και πολλες φορες ειναι επιφανειακες και λαμθασμενες....

Γνωμη μου παντα

---

Δεν το εννοώ έτσι. Υπάρχουν φυσικά και άνθρωποι, που δεν απέκτησαν ψυχολογικά προβλήματα, από τα απωθημένα, όμως υπάρχει μία μικρή εσωτερική πικρία, γι'αυτά που δεν έκανε. Δύσκολο να πει κάποιος, ότι στην ζωή του, έκανε ό,τι ήθελε και ακόμη πιο δύσκολο, είναι να πει κάποιος, πως δεν έχει απωθημένα, έστω και μηδαμινής αξίας. Έκατσα και σκέφτηκα, αυτό που μου είπε, ότι θα εκτονωθούμε, μετά τα 40-50 και αυτό, γιατί παίρνει ως το δικό του δεδομένο, πως εκείνος εκτονώθηκε, στις αλάνες με τα παιχνίδια, που έπαιζαν μικρά ξύλο ή παιχνίδια όπως "πόλεμο", που περιελάμβαναν ξύλο, έπαιζαν μπάλα ελεύθερα και για πολύ ώρα και γενικότερα είχαν κίνηση. Βλέπει την δική μας γενιά, με τα media, που αναγκαστικά σε καθηλώνουν και δεν υπάρχει κίνηση, δεν ξεσπάς δηλαδή και όταν θα ξεσπάσεις, θα έχεις οικογένεια τότε και αυτό θα είναι το πιο κακό. Πιστεύω πως η στασιμότητα στο σπίτι, που φαίνεται αυτό σε πολλούς νέους, αλλά και οι κοινωνικές σχέσεις, τον οδήγησαν σε αυτό το συμπέρασμα. Σκέψου, ότι όταν βγαίνω με φίλους, πρώτα καθόμαστε και κοιτάμε το κινητό για κανένα 10λεπτο και μετά μιλάμε κλπ. Μέχρι που τους σταμάτησα για να μιλήσουμε. Αυτό το έχω παρατηρήσει και σε άλλους. Δεν ξέρω βέβαια, ούτε κανένας μας, πως θα είμαστε στα 40 μας ή στα 50 μας, αλλά η σκέψη του, είχε μια βάση. Συμφωνώ τέλος, πως ο καθένας μας είναι διαφορετικός, όμως οι οικογενειακές καταστάσεις, τα ανθρώπινα συναισθήματα και η πορεία στο σχολείο, είναι πάνω κάτω, σε ένα παιδί ίδιες. Μόνο αυτό θα αναφέρω και θα κλείσω, πως και ο παππούς, είχε απωθημένο και το απωθημένο του, είναι η coca-cola. Εμείς παντού την βρίσκουμε, ακόμη και σε ένα απλό περίπτερο. Ο παππούς όμως, που στερήθηκε από την ζωή, δεν ήπιε ποτέ, λόγω κακουχιών και πίνει τώρα στα 80+ του. Μπορεί να μην είναι απωθημένο, που θα τον οδηγήσει σε ψυχολογικά, αλλά είναι μια μορφή απωθημένου.

Quote:

---

Originally Posted by Miliva21

Μπορω να σου απαντησω εγω...? Ειναι δυσκολο να το διεκδικησεις...? Αν εισαι ελευθερος πηγαινοντας με γυναικες ή αν εισαι δεσμευμενος με τη συντροφο σου?

---

Φυσικα και μπορεις γιαυτο ειμαστε εδω για να συζηταμε..
Ναι ειναι δυσκολο..σημερα βρεθηκα με τον κολλητο μου ο οποιος ειναι παντρεμενος και
συζητουσαμε.και καποια στιγμη μου λεει γιωργο εγω αποθυμενα...του λεω τι αποθυμενα??και με λεει εχω παραπονο στη ζωη μου που δεν εκανα σεξ με πολλες γυναικες..δηλαδη εκανα σεξ με τη πρωτη μου σχεση και τη δευτερη μου σχεση τη παντρευτηκα.και τωρα μου βγενη να θελω να κανω σεξ και με αλλες..αλλα ειναι παντρεμενος.
Και δεν ηξερα τη να του πω πραγματικα.το μονο που του ειπα.μεγαλε προσπαθησε αυτο το κενο να το γεμισεις με τη γυναικα σουκαι οτι δεν εισαι ο μονος..εσυ που εισαι γυναικα τη θα ελεγες σε εναν κολλητο σου???(οχι γκομενο.απλα κολλητο)

Quote:

---

Originally Posted by giorgos35

Εαν καποιος αισθάνεται οτι δεν εχει χαρη και πολυ το σεξ λεω εγω τωρα υποθετικα μιλαμε. Πως μπορει να λύσει αυτό το αποθημενο????

---

νομιζω εχεις αντικειμενικοποιησει το σεξ, δηλαδη βλεπεις το σεξ ως κινητρο και στοχο, ενω ειναι επακολουθο μιας καλης σχεσης με εναν αλλο ανθρωπο.
αρα θα επρεπε να λεμε, αυτος που δεν εχει χορτασει το πολυ σεξ, εχει χαρει την ανθρωπινη επαφη/επικοινωνια/οικειοτητα?
περναει ομορφα στη ζωη του? μπορει να απολαυσει μια εξοδο, ενα φαγητο, ενα ανεκδοτο, μια ταινια? ή την απολαυση την εχει συνδεσει μονο με το σεξ?
Δηλαδη θεωρω οτι καλο για εναν τετοιο ανθρωπο θα ηταν να επαναθεωρησει τη σχεση του με την απολαυση, με τον εαυτο του και την αλληλεπιδραση του με αλλους. Τετοια ατομα δεν ειναι μονο στερημενα απο σεξ, ειναι στερημενα και απο πολλα αλλα πραγματα...

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

νομιζω εχεις αντικειμενικοποιησει το σεξ, δηλαδη βλεπεις το σεξ ως κινητρο και στοχο, ενω ειναι επακολουθο μιας καλης σχεσης με εναν αλλο ανθρωπο.
αρα θα επρεπε να λεμε, αυτος που δεν εχει χορτασει το πολυ σεξ, εχει χαρει την ανθρωπινη επαφη/επικοινωνια/οικειοτητα?
περναει ομορφα στη ζωη του? μπορει να απολαυσει μια εξοδο, ενα φαγητο, ενα ανεκδοτο, μια ταινια? ή την απολαυση την εχει συνδεσει μονο με το σεξ?
Δηλαδη θεωρω οτι καλο για εναν τετοιο ανθρωπο θα ηταν να επαναθεωρησει τη σχεση του με την απολαυση, με τον εαυτο του και την αλληλεπιδραση του με αλλους. Τετοια ατομα δεν ειναι μονο στερημενα απο σεξ, ειναι στερημενα και απο πολλα αλλα πραγματα...

---

Πιστεψε με μαρα.πραγματικα ο κολλητος μου εχει αληθινους φιλους γυρω του ειμαστε 5 κολλητη φιλοι πραγματικοι φιλοι ομως.ο φιλος μου απολαμβανη ολα τα καθημερινα πραγματα.οπως ταινια ps4 μια καλη συζητηση-παρεα βολτα στη παραλια κτλ κτλ...και ειναι κυριος με τα ολα του οσοι τον ξερουν αυτο λενε..δεν ενοιωθε ετσι.τωρα τελευταια το νοιοθει αυτο..και φοβατε μην κανει καμια μαλ...ια γιυτο μου το ειπε.για να νοιωση καλητερα και να τον συμβουλεψω..την γυναικα του την αγαπαει πολυ ειναι εξαιρετα παιδεια και οι δυο

To απωθημενο πηγαζει απο ματαιωση... δεν γινεται να ειναι ολα τελεια, ολοι ευτυχισμενοι και ο ενας ναι μεν happy αλλα του λειπει κατι, που ναι μεν το εχει αλλα το θελει αλλιως και με αλλους παρτενερ....
Ισως στο ειπε για να εντυπωσιασει, να φανει οτι κατι του λειπει, κλπ κλπ...αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου.
Μην παιρνεις τοις μετρητοις ό,τι ακους... πολλα λεγονται ισα ισα για να ειπωθουν.... δυστυχως.

Τι να σε πω βρε μαρα μακαρι να εχεις δικιο εσυ..αλλα εγω τον ξερω 30 χρονια.τον θυμαμε με της πανες..ειδα ποσο σοβαρα μιλουσε..το θεμα ειναι οτι θελει να το σταματηση αυτο που νοιωθει το μιση αυτο.και μαλλον εκανε εκληση για βοηθεια εκεινη την ωρα..τουκαχιστονεγω ετσι το αντιληφθηκα..τι να πω θα δειξει το εργο στη πορεια

Δεν ειναι τυχαιο οτι διακρινω σε πολλους ανθρωπους μια κρυφη επιθυμια για καταστροφή. Κατι συνταρακτικο που θα διαλυσει αυτο το ανιαρο πραγμα που ζουνε.
Μεγαλο σλογκαν της εποχης μας το "πατα το Κιμ" και ναι πιστευω οτι καταβαθος το θελουν. Η εκτονωση που ανεφερες