Σχιζοφρένεια: Όταν πληρώνω τις συνέπειες της παράνοιας, παρόλο που δεν φταίω

Καλημέρα σας,
Είμαι ένας φοιτητής με σχιζοφρένεια, σύνδρομο Asperger και IQ 157. Όπως καταλαβαίνετε έχω όλα τα φόντα για να έχω πρόβλημα στην επαφή μου με την πραγματικότητα, στις κοινωνικές μου σχέσεις και στο να κατανοώ τα συναισθήματα των άλλων. Δεν είχα ποτέ μου σχέση με κοπέλα, είναι κάτι που το έχω ως απωθημένο...θέλησα μια γυναίκα όσο τίποτα άλλο επί 4 χρόνια και απλά εκείνη δεν ενδιαφερόταν. Εδώ και τρεις μέρες έχω πρόβλημα με έναν φίλο μου (είμαστε κολλητοί 6 μήνες, δεν ξέρω αν θεωρείται επαρκές διάστημα). Με βοηθούσε να τα φτιάξω με μια κοπέλα. Και όντως τα έφτιαξα μαζί της. Αλλά κάπου κάτι δεν μου κόλλαγε. Ο ψυχικός πόνος είχε μείνει...ένιωθα ακόμη πως έχω αποτύχει καθώς την έβλεπα σαν μια ευκαιρία για να ξεπεράσω την παλιά μου αγάπη. Μια μέρα ο φίλος μου μίλησε με εκείνην που τα είχαμε και του είπε πως δεν τα είχε μαζί μου και πως δεν έβγαινε ποτέ μαζί μου. Ο φίλος μου τσαντίστηκε επειδή νόμιζε ότι του έλεγα ψέματα. Εγώ όμως πραγματικά πίστευα ότι τα είχα μαζί της! Ήμουν σίγουρος! Θυμόμουν ακόμα και το φιλί της! Έπειτα συνειδητοποίησα πως ήταν παραίσθηση. Όχι η κοπέλα, το ότι τα είχαμε και βγαίναμε. Ως τότε δεν του είχα μιλήσει για την σχιζοφρένεια, αναγκάστηκα να του το αποκαλύψω τότε. Δεν μου εξακρίβωσε αν πίστεψε ότι έχω σχιζοφρένεια ή όχι. Αλλά δεν θεώρησε την σχιζοφρένεια επαρκή εξήγηση για τα εξηγούμενα μόνο με ψευδή συμπεριφορά κατ'αυτόν. Δεν μπόρεσα να τον πείσω και τώρα το σκέφτεται πολύ για το αν θα μου ξαναμιλήσει. Τι να κάνω; Δεν φταίω εγώ για τις παραισθήσεις μου! Δεν φταίω εγώ που το μυαλό μου μου διαστρεβλώνει την πραγματικότητα! Γιατί πρέπει να το πληρώνω; Δεν φτάνει στην ζωή που ζω έναν εφιάλτη καθημερινά; Πρέπει να δίνω και τα ρέστα; Πώς να τον ξανακάνω φίλο μου; Και αν δεν γίνεται αυτό πώς να το ξεχάσω; Είχαμε περάσει υπέροχα μαζί και κάναμε τόσα όνειρα για το μέλλον! Είχαμε τόσο ίδια ενδιαφέροντα! Σας παρακαλώ...απαντήστε μου...χρειάζομαι βοήθεια...

o καθενας κουβαλαει το σταυρο του....

Quote:

---

Originally Posted by Mr. Luminus Kall.

Καλημέρα σας,
Είμαι ένας φοιτητής με σχιζοφρένεια, σύνδρομο Asperger και IQ 157. Όπως καταλαβαίνετε έχω όλα τα φόντα για να έχω πρόβλημα στην επαφή μου με την πραγματικότητα, στις κοινωνικές μου σχέσεις και στο να κατανοώ τα συναισθήματα των άλλων. Δεν είχα ποτέ μου σχέση με κοπέλα, είναι κάτι που το έχω ως απωθημένο...θέλησα μια γυναίκα όσο τίποτα άλλο επί 4 χρόνια και απλά εκείνη δεν ενδιαφερόταν. Εδώ και τρεις μέρες έχω πρόβλημα με έναν φίλο μου (είμαστε κολλητοί 6 μήνες, δεν ξέρω αν θεωρείται επαρκές διάστημα). Με βοηθούσε να τα φτιάξω με μια κοπέλα. Και όντως τα έφτιαξα μαζί της. Αλλά κάπου κάτι δεν μου κόλλαγε. Ο ψυχικός πόνος είχε μείνει...ένιωθα ακόμη πως έχω αποτύχει καθώς την έβλεπα σαν μια ευκαιρία για να ξεπεράσω την παλιά μου αγάπη. Μια μέρα ο φίλος μου μίλησε με εκείνην που τα είχαμε και του είπε πως δεν τα είχε μαζί μου και πως δεν έβγαινε ποτέ μαζί μου. Ο φίλος μου τσαντίστηκε επειδή νόμιζε ότι του έλεγα ψέματα. Εγώ όμως πραγματικά πίστευα ότι τα είχα μαζί της! Ήμουν σίγουρος! Θυμόμουν ακόμα και το φιλί της! Έπειτα συνειδητοποίησα πως ήταν παραίσθηση. Όχι η κοπέλα, το ότι τα είχαμε και βγαίναμε. Ως τότε δεν του είχα μιλήσει για την σχιζοφρένεια, αναγκάστηκα να του το αποκαλύψω τότε. Δεν μου εξακρίβωσε αν πίστεψε ότι έχω σχιζοφρένεια ή όχι. Αλλά δεν θεώρησε την σχιζοφρένεια επαρκή εξήγηση για τα εξηγούμενα μόνο με ψευδή συμπεριφορά κατ'αυτόν. Δεν μπόρεσα να τον πείσω και τώρα το σκέφτεται πολύ για το αν θα μου ξαναμιλήσει. Τι να κάνω; Δεν φταίω εγώ για τις παραισθήσεις μου! Δεν φταίω εγώ που το μυαλό μου μου διαστρεβλώνει την πραγματικότητα! Γιατί πρέπει να το πληρώνω; Δεν φτάνει στην ζωή που ζω έναν εφιάλτη καθημερινά; Πρέπει να δίνω και τα ρέστα; Πώς να τον ξανακάνω φίλο μου; Και αν δεν γίνεται αυτό πώς να το ξεχάσω; Είχαμε περάσει υπέροχα μαζί και κάναμε τόσα όνειρα για το μέλλον! Είχαμε τόσο ίδια ενδιαφέροντα! Σας παρακαλώ...απαντήστε μου...χρειάζομαι βοήθεια...

---

καλημερα.
μας γραφεις στο ΣΗΜΕΡΑ, οπου ξερεις οτι δεν τα εφιαξες ποτε με την κοπελα αυτη, και του ειπες ψεματα επειδη οπως λες, ειχες παραισθησεις.
οπότε γιατι μας λες οτι "τα εφιαξες" μαζι της? αφου ποτε δεν τα εφιαξες και το ξερεις.

και πως το ξερεις αληθεια οτι δεν τα εφιαξες μαζι της?
για την παθηση σου, παιρνεις αγωγη?

Ψηλε μια χαρα εισαι

παρατα τον φιλο σου δεν ειναι ετοιμος και δεν εχει το αναλογο μυαλο για να βγαλετε ακρη. θα βρεις καινουργιο φιλο. υπομονη και αισιοδοξια. και προσπαθησε να εχεις αυτοπεποιθηση γενικα στη ζωη σου, κανενας δεν ειναι καλυτερος απο κανεναν. ο φιλος σου σε κατηγορει αλλα δεν εχεις κανει τιποτα κακο. ποσο μαλλον σε αυτον. ακομη και επιτηδεςνα το ειχες κανει που δεν το εκανες δεν ειναι τοσο τραγικο ωστε να μη σου μιλαει. αυτος ειναι ο ανωτιμοςμην τρελαινεσαι και μην κολλας σε αυτο.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καλημερα.
μας γραφεις στο ΣΗΜΕΡΑ, οπου ξερεις οτι δεν τα εφιαξες ποτε με την κοπελα αυτη, και του ειπες ψεματα επειδη οπως λες, ειχες παραισθησεις.
οπότε γιατι μας λες οτι "τα εφιαξες" μαζι της? αφου ποτε δεν τα εφιαξες και το ξερεις.

και πως το ξερεις αληθεια οτι δεν τα εφιαξες μαζι της?
για την παθηση σου, παιρνεις αγωγη?

---

Το ξέρω επειδή ο φίλος μου μου έδειξε μια συζήτηση που είχαν στο messanger στην οποία την ρώταγε αν τα είχαμε και μου εκείνη του έλεγε ότι απλά μιλάμε. Για να το κάνω πιό απλό, η κοπέλα όντως υπάρχει, το μυαλό μου παρανόησε και με έκανε να έχω την παραίσθηση ότι βγαίνουμε και τα έχουμε. Ναι έγραφα στο σήμερα, αναφερόμενος στο τότε ήταν ο λεγόμενος "ιστορικός ενεστώτας", το είπα έτσι γιατί τότε το πίστευα, τώρα το ξέρω, στην αφήγηση αναφερόμουν στο τότε και στην συνέχεια στο τώρα. Ναι, παίρνω αγωγή.

Με την κοπελα οντως μιλουσατε? βγαινατε? σε φιλησε?

Πώς το ξέρεις ότι είμαι ψηλός; :p Είμαι 1,87...μέντιουμ!!!

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

Με την κοπελα οντως μιλουσατε? βγαινατε? σε φιλησε?

---

Όχι...δεν βγαίναμε...και ας μην αναφέρω πόσο έκλαψα όταν έμαθα ότι το πρώτο μου φιλί ήταν με ένα φάντασμα...ήταν απλά μια παραίσθηση...το πίστευα όντως! Δεν έλεγα ψέματα! Ήταν η δική μου πραγματικότητα! Να φανταστείς της είχα γράψει και ένα ολόκληρο ποίημα και της το διάβαζα στο "ραντεβού", αλλά εγώ το διάβαζα, εγώ το άκουγα...πρέπει να φαινόμουν πολύ τρελός...ευχαριστώ πάντως για την υποστήριξη παιδιά...είναι συγκινητικό. Νιώθω ότι μαζί θα τα καταφέρουμε! :rolleyes:

Quote:

---

Originally Posted by icecream

παρατα τον φιλο σου δεν ειναι ετοιμος και δεν εχει το αναλογο μυαλο για να βγαλετε ακρη. θα βρεις καινουργιο φιλο. υπομονη και αισιοδοξια. και προσπαθησε να εχεις αυτοπεποιθηση γενικα στη ζωη σου, κανενας δεν ειναι καλυτερος απο κανεναν. ο φιλος σου σε κατηγορει αλλα δεν εχεις κανει τιποτα κακο. ποσο μαλλον σε αυτον. ακομη και επιτηδεςνα το ειχες κανει που δεν το εκανες δεν ειναι τοσο τραγικο ωστε να μη σου μιλαει. αυτος ειναι ο ανωτιμοςμην τρελαινεσαι και μην κολλας σε αυτο.

---

Σε ευχαριστώ πολύ κύριε/κυρία!!!! Ξέρεις τι υπέροχο που είναι να σου λένε κάτι τέτοιο ενώ είσαι γεμάτος τύψεις μέχρι το κούτελο; ΒΟΗΘΑΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!!!!!! :D Βέβαια...θα χρειαστώ δουλειά για να ξεπεράσω την απώλειά του, βοηθάει πολύ πάντως η απάντηση αυτή στο να τον απομυθοποιήσω!

Χαλαρωσε μεγαλε ψυχραιμια

ο τροπος που τα γραφεις ειναι το προβλημα γιατι τρομαζει τους αλλους λες πχ το πρωτο μου φιλι με ενα φαντασμα/παραισθηση αντι να πεις το πρωτο μου φιλι το φανταζομουν με μια γυναικα

εκτος του οτι εχω την εντυπωση οτι ετσι οπως το γραφεις μπορει αυτο να το ειδες οταν κοιμοσουν γι αυτο σου φανηκε οτι συνεβαινε.

Quote:

---

Originally Posted by elis

Χαλαρωσε μεγαλε ψυχραιμια

---

Ξέρεις ότι είναι ψηλός αλλά που ξέρεις ότι είναι και μεγάλος ;;;;Έχεις μαντικές ικανότητες ;;;;

Στάλθηκε από το SM-G935F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Έχω μάτια κ βλέπω όσα θέλω να δω

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

ο τροπος που τα γραφεις ειναι το προβλημα γιατι τρομαζει τους αλλους λες πχ το πρωτο μου φιλι με ενα φαντασμα/παραισθηση αντι να πεις το πρωτο μου φιλι το φανταζομουν με μια γυναικα

εκτος του οτι εχω την εντυπωση οτι ετσι οπως το γραφεις μπορει αυτο να το ειδες οταν κοιμοσουν γι αυτο σου φανηκε οτι συνεβαινε.

---

Το θέμα είναι ότι δεν θα μου ξαναμιλήσει επειδή με θεωρεί ψεύτη και δεν θεωρεί επαρκή εξήγηση την σχιζοφρένεια για όλα αυτά. Να πεις ότι έκανα κάτι και έφταιγα μόνο εγώ, εντάξει θα το δεχόμουν, αλλά τώρα; Χάνω έναν φίλο που περνούσαμε τόσο όμορφα μαζί, που ετοιμάζαμε τόσα σχέδια, ήταν ένας πραγματικός σύμμαχος και τώρα τον χάνω για κάτι που δεν φταίω...αυτό είναι που με έχει κάνει ράκο ψυχολογικά! Ναι γράφω λίγο κάπως...αυτό συμβαίνει επειδή στον ελεύθερο χρόνο μου γράφω ιστορίες τρόμου...;)