υπερβολικος φοβος..........

Γεια σε ολους.. ελπιζω το θεμα μου να ειναι στη σωστη ενοτητα! λοιπον..
ειμαι 21 χρονων και εχω σιγουρα αγχωδη διαταραχη μιας κ εχω και πολλα ψυχοσωματικα συμπτωματα (και νοσοφοβια) αλλα τωρα θελω να μιλησω για κατι πιο συγκεκριμενο...
αποφευγω οποιαδηποτε κατασταση στην οποια ειμαι εκτεθημενη.. απο μικρο κοριτσακι ντρεπομουν και τη σκια μου στο σχολειο δε μιλουσα ποτε στο μαθημα και οταν η δασκαλα με εβαζε να διαβαζω η φωνη μου ετρεμε κτλπ.. αλλα σ αυτο το επιπεδο που εχω φτασει δε μιλαμε για για απλη ντροπη αλλα για φοβια
απο τη στιγμη που περασα στη σχολη μου το πρωτο που σκεφτηκα ειναι πως θα παρουσιασω πτυχιακη εργασια!! στις υπολοιπες εργασιες της σχολης απλα εβρισκα δικαιολογιες να μη παρουσιασω και εκτεθω σε κανεναν
τωρα ηρθε ομως αυτη η ωρα και δε μπορω να κανω αλλιως και μονο που το σκεφτομαι παθαινω δυσπνοια..
προτιμω να με μαχαιρωσουν παρα να εκτεθω σε κοσμο που θα με ακουει και θα μιλαω μονο εγω
ειμαι ικανη να μη παρω πτυχιο μονο γι αυτο το λογο
και δεν ειναι οτι σκεφτομαι οτι σκεφτονται ασχημα πραγματα για μενα η οτι θα με σχολιαζουν.. ειναι απλα φοβια χωρις λογο
οι φιλες μου μου λενε οτι και εκεινες ντρεπονται και οτι ειναι φυσιολογικο αλλα δεν καταλαβαινουν πως νιωθω...
εχω σκεφτει κιολας να παρω χαρτι απο κανεναν ψυχιατρο για να απαλαγω απ τη παρουσιαση!! τα παντα θα μπορουσα να κανω
συμβαινει σε κανεναν αλλον αυτο το πραγμα??

Δεν ειναι "Απλα φοβια χωρις λογο" και καλυτερα να το κοιταξεις οντως με καποιο ειδικο, επειδη ειναι ενα εμποδιο που θα χρειαστει απειρες φορες να αντιμετωπισεις στο μελλον με πολλαπλους τροπους, ακομα και να γλιτωσεις την παρουσιαση, δε θα γλιτωσεις απο το προβλημα. Ναι, σιγουρα το εχουν κι αλλοι, αγχος, φοβος επικριτικοτητας και απορριψης, κρισεις πανικου κλπ.
Εχεις και ΙΨΔ? Υποχονδριαση?

σ ευχαριστω για την απαντηση!! με το "φοβια χωρις λογο" εννοω οτι ενω ξερω οτι δε θα συμβει κατι κακο με το να παρουσιασω την εργασια νιωθω το αισθημα οτι δεν μπορει να μου συμβει μεγαλυτερο κακο απ αυτο.. ναι εχω και υποχονδριαση
σιγουρα θα επρεπε να παω σε καποιον ειδικο..

Να πας, για να το αντιμετωπισεις, μην περασεις ολο αυτο το λουκι εφορου ζωης. Ολα μπορουν να βελτιωθουν. Εγω καποτε δεν μπορουσα ουτε να μπω σε καταστημα να αγορασω τυροπιτα, δεν ηθελα να περπαταω εξω και να ακουω αλλους να περπατανε πισω μου και ποσα άλλα... και μετα απο δουλεια με τον εαυτο μου και αυτοβελτιωση εκανα παρα πολλες αλλαγες και οχι μονο εκανα ευκολα γνωριμιες και παρεες, αλλα μεχρι και σε σεμιναριο εκανα ομιλια με τοσα ζευγαρια ματια να με παρακολουθουν. Και τωρα πλεον μπορει ακομα να εχω συγκεκριμενους τομεις που θελω να αντιμετωπισω και να αλλαξω ριζικα, αλλα το πεδιο της κοινωνικης φοβιας το εχω καταπολεμησει εδω και χρονια, αν με γνωριζες δε θα το πιστευες ποτέ οτι εχω περασει απο τετοιες καταστασεις. Ειμαι απιστευτα κοινωνικη πλεον.

ουαου μπραβο σου μακαρι να μπορουσα να αλλαξω και εγω.. με τις γνωριμιες παντως και παρεες δεν εχω προβλημα το θεμα μου ειναι μονο οταν προκειται να εκτεθω σε κοσμο.. τωρα που ειπες για σεμιναρια μια φορα που πηγα και μονο που εβλεπα τους ανθρωπους να κανουν ομιλιες ενιωθα απιστευτη δυσφορια γιατι εμπαινα στη θεση τους κατα καποιο τροπο...
ενας λογος που δεν εχω απευθυνθει σε καποιον ειδικο ειναι και οι γονεις μου που δε με παιρνουν στα σοβαρα και λενε πραγματα τυπου "ολα στο κεφαλι σου ειναι και τι θα σου κανουν οι ανθρωποι θα σε φανε?" δε μπορουν να καταλαβουν οτι προτιμω να σβηνουν τσιγαρα πανω μου παρα αυτο το πραγμα :(

Σε εξετασεις προφορικες που εισαι απεναντι απο 2-3 εξεταστες εισαι οκ? Σε ενδεχομενη συνεντευξη για εργασια που θα εισαι απεναντι απο 1-2 ατομα?
Στο σχολειο οταν λεγαμε ποιηματα σε εκδηλωσεις πώς ησουν? Θυμασαι?

οχι οχι και εκει ειναι ζορικα τα πραγματα... μεχρι πριν λιγο καιρο δε μπορουσα να παραγγειλω ουτε στον σερβιτορο (εβαζα αλλους)
σε συνεντευξεις το σκεφτομαι οτι θα θελω να ανοιξει η γη να με καταπιει
στο σχολειο απεφευγα οτιδηποτε ειχε να κανει με αυτο το πραγμα η οταν το εκανα ετρεμα σαν το ψαρι και ξεχνουσα τα λογια μου
δυσκολη η κατασταση.....

Κλασικη περιπτωση κοινωνικης φοβιας ειναι κοριτσι μου και ειναι παρα πολυ συχνο. Αν βρεις τη ριζα της και το δουλεψεις θα δεις παρα πολυ μεγαλη βελτιωση, στο λεω εκ πειρας. Εμπειρο και εντιμο ψυχοθεραπευτη θελεις και δουλεια με τον εαυτο σου με ανοιχτο μυαλο και διαθεση για αυτοβελτιωση.
Και ασε τι λενε οι γονεις σου, δεν ξερουν.

Γεια σου dus,
Σαν να διαβάζω ό,τι είχα περάσει στα φοιτητικά μου χρόνια, ναι υπέφερα από αυτό πολύ, οι προφορικές εξετάσεις μου δημιουργούσαν απίστευτο άγχος, για ομιλία μπροστά σε κοινό ούτε λόγος, παρουσιάσεις εργασιών τις απέφευγα συνέχεια, έχω πάθει κρίση πανικού επειδή είχα να διαβάσω μια μικρή εργασία μπροστά σε 5-6 άτομα, το πρόβλημα είχε ξεκινήσει από το σχολείο και αφέθηκε, διογκώθηκε στη συνέχεια. Είναι απίστευτο να σε λούζει κρύος ιδρώτας, να τραυλίζεις, βραχνιάζεις, κοκκινίζεις, να έχεις τρελή ταχυκαρδία για κάτι τόσο απλό, όμως έτσι είναι αυτός ο ύπουλος φόβος που παραμονεύει. Με πήγε πίσω και αργότερα σε φάσεις που δίνεις μια προσωπική συνέντευξη για εργασία ή γενικά σε χώρους μιας δραστηριότητας, μιας ομάδας, που σου λένε να πεις δυο κουβέντες για τον εαυτό σου (βάλε με να σκάβω με τις ώρες καλύτερα), λοιπόν όλα αυτά έτσι για να καταλάβεις ότι σε καταλαβαίνουμε!
Τα καλά νέα, μπορείς να το δουλέψεις και να βελτιωθείς, γενικά μην το αφήσεις. Ναι προσπάθησε να βρεις και έναν ειδικό που θα σου δείξει σιγά-σιγά να το ξεπερνάς με μικρά βήματα, επίσης και μόνη σου βοήθησε τον εαυτό σου βάζοντάς τον σε σταδιακή έκθεση, θα μετριαστεί το πρόβλημα και θα αποκτάς ολοένα περισσότερο αυτοπεποίθηση και συνειδητοποίηση ότι δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα. Είναι αγχώδης διαταραχή, δεν είναι ένα απλό αγχουδάκι που έχουν όλοι, οπότε προσπάθησε να μην ακούς αυτούς που δεν κατανοούν το θέμα.
Επίσης θέλει σθένος να μη βάζεις τους άλλους αυτό που είναι να κάνεις εσύ, και που σε φοβίζει. Καθημερινά δες το σαν άσκηση αυτό. (τα λέω να τα ακούω και εγώ)
Είχα πολύ καιρό να γράψω στο φόρουμ, αλλά διαβάζοντας το θέμα σου, πραγματικά μου θύμησε τον εαυτό μου πριν αρκετά χρόνια. Σου εύχομαι από καρδιάς να το παλέψεις, πιστεύω από προσωπική πείρα ότι δε φεύγει αν δεν το παλέψεις, μένει μπάστακας, ένα εκνευριστικό εμπόδιο, γι' αυτό κάνε ό,τι καλύτερο μπορείς και όλα θα πάνε καλά, είμαι σίγουρη. Καλή δύναμη!

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης. Απαγορεύονται οι προτροπές-συστάσεις για λήψη/διακοπή φαρμακευτικής αγωγής.

Quote:

---

Originally Posted by stefamw

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης. Απαγορεύονται οι προτροπές-συστάσεις για λήψη/διακοπή φαρμακευτικής αγωγής.

---

Διαχειριστης εδω μεσα δεν υπαρχει;Στους κανονες αναφερει ρητα:


Παρακαλούμε σεβαστείτε τους όρους χρήσης:
Συζητήστε με ευγένεια και σεβασμό, αποφύγετε τα greeklish, τις μονολεκτικές απαντήσεις, το chat. || ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ οι προτροπές για φαρμακευτική αγωγή και η κάθε είδους διάγνωση

Quote:

---

Originally Posted by makis1984

Διαχειριστης εδω μεσα δεν υπαρχει;Στους κανονες αναφερει ρητα:


Παρακαλούμε σεβαστείτε τους όρους χρήσης:
Συζητήστε με ευγένεια και σεβασμό, αποφύγετε τα greeklish, τις μονολεκτικές απαντήσεις, το chat. || ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ οι προτροπές για φαρμακευτική αγωγή και η κάθε είδους διάγνωση

---

Γινε διαχειριστης αφου σου αρεσει τοσο και σταματα να το παιζεις εξυπνος γιατι απ οτι φαινεται σου αρεσει η εξουσια και οι υποδειξεις, ειμαι χρονια σαυτο το φορουμ και εσυ ουτε ενα μηνα, εξαλου τα ηρεμιστικα δεν ειναι κατι που θα πας στο φαρμακειο και θα στα δωσουν. Αυτο ειναι κατι που θα προτεινει στο ιατρο και αυτος θα κρινει αν θα γραψει συνταγη ή οχι. Το εχω κανει και γω και σιγουρα αρκετοι αλλοι. Ειχα θετικη εμπειρια που με βοηθησαν να αντιμετωπισω ορισμενες καταστασεις και θεωρησα σκοπιμο να το αναφερω. Δηλαδη τι ηθελες να πω ? Πανε σε ενα ιατρο να σου γραψει καραμελιτσες ?
Αμα ειναι οταν ρωταει καποιος μπορει να εχω αυτο και εκεινο να κλειδωνονται αυτοματα τα θεματα αφου απαγορευονται οι διαγνωσεις. Θα επρεπε ο καθενας να απανταει δεν ξερω, δεν ξερω, δεν ξερω.
-Με ποναει το κεφαλι, λετε να ειναι πονοκεφαλος ?
-Δεν ξερω.

Τελος αν εχεις κατι εποικοδομητικο να προσφερεις στη συζητηση, γραψτο. Αν οχι, πατα το κουμπακι αναφορα που βρισκεται κατω απο το μυνημα μου αν σου δινει ευχαριστηση και ανεφερε το σχολιο μου αν νομιζεις πως δεν βλεπουν οι διαχειριστες τιποτα. Δοξα το θεο στραβος δεν ειμαι, βλεπω τους ορους χρησης, δυστυχως ομως δεν ειμαι τελειος.

Πάντως έχω καταλάβει ότι το "απλό" κοινωνικό άγχος θεραπεύεται, εξάλλου το κατάφερα και γω να το ξεπεράσω εν πολλοίς.

Η αποφευκτική διαταραχή όμως που είναι παραπλήσια αλλά και τόσο διαφορετική δεν ξεπερνιέται με τίποτα :(

Quote:

---

Originally Posted by masterridley

Πάντως έχω καταλάβει ότι το "απλό" κοινωνικό άγχος θεραπεύεται, εξάλλου το κατάφερα και γω να το ξεπεράσω εν πολλοίς.

Η αποφευκτική διαταραχή όμως που είναι παραπλήσια αλλά και τόσο διαφορετική δεν ξεπερνιέται με τίποτα :(

---

Συμφωνω, ειμαι σε φαση που τα σωματικα/παθολογικα συμπτωματα αρχιζουν και φευγουν αν εννοεις αυτο αλλα το ψυχολογικο κομματι και οι σκεψεις σε μενα τουλαχιστο φαινεται να εντεινονται.

Δεν ειχα καμια κακη προθεση.