Θεος φυλαξοι..

Καλησπερα παιδια!

Θελω τα φωτα σας για κατι που με απασχολει απο το καλοκαιρι ιουνιο ιουλιο δε θυμαμαι ακριβως και δεν το εχω πει σε κανεναν γιατι ντρεπομαι.. ουτε στη γιατρο ουτε στη ψυχολογο..

Κανω ασχημες σκεψεις.. πχ ταξιδευω με το λεωφορειο και σκεφτομαι οτι μπορει να τρακαρει ή αλλο παραδειγμα ειναι οτι σκεφτομαι εκει καλα που καθομαι μηπως παθεο καποιος δικος μου κατι..

Και πως το αντιμετωπιζω? Αρχιζω να κουνιεμαι απο εκει που καθομαι και λεω απο μεσα μου θεος φυλαξοι, ενω δε πιστευω στπ Χριστο (πιστευω στο κατι που εφτιαξε το συμπαν.. Θεος? Εξωγηινος? Σωματιδιο? Κατι αλλο? Δε με νοιαζει) απλα το εχω κολησει απο τη μανα μου που το λεει με το παραμικρο..

Αυτα γινονται 20-30 φορες την ημερα. Περισσοτερο με ενοχλει η σκεψη η ασχημη. Γιατι το κανω αυτο? Με χαλαει. Γιατι να μη σκεφτομαι κατι ομορφο ή κατι ουδετερο?

Ειναι ψυχαναγκασμος αυτο?
Πρεπει να το αναφερω στη γιατρο ή στη ψυχολογο? Φοβαμαι μη γελασουν με αυτα..
Μπορω να κανω κατι απο μονη μου για να το ξεπερασω?
Γιατι μπορει να συμβαινει αυτο?

Καθε βοηθεια καλοδεχουμενη!

Εστάλη από Elite 1 στο E-Psychology.gr Mobile App

Οι Κακές Σκέψεις,
για να γίνω λίγο πιο συγκεκριμένη, η δημιουργία Κακών θεόστραβων Σεναρίων που έφτιαχνα μες το κεφάλι μου, που συνοδεύονταν φυσικά με αντιστοιχη Συναισθηματική φόρτιση κάθως και η Υπερανάλυση ακόμα και της πιο σαχλής σκέψης ήταν Προβλημα που κουβαλούσα επάνω μου για χρόνια.
Έφερνα στο μυαλό μου την Καταστροφή και συναισθηματικά τη ζούσα ενω η πραγματικότητα γύρω μου δεν ήταν έτσι.
Τα Κακά Σενάρια φέρνουν και Σενάρια Θανάτου που, ακομα κι αν δεν φτάνουν μέχρι Απόπειρα, είναι ανυπόφορα.

Θα μιλήσω για το πώς βοηθήθηκα εγώ.
Όταν βρήκα το θάρρος να δω έναν γιατρό. Όταν του μίλησα για κάθε μου πρόβλημα, για καθε μου Συναίσθημα και κυριώς για κάθε μου Φόβο.
Παίρνω το χάπι που μου σύστησε, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες του και πλεον,
το μυαλό μου έχει ανακουφιστεί από τις Κακές Σκέψεις. Και από τα Σενάρια Καταστροφής ή θανάτου και από την Υπερανάλυση. Η διαταραχή στο Συναισθηματικό μου κομμάτι αντιμετωπίστηκε με επιτυχία. Η καθημερινότητά μου έγινε καλύτερη.

Εμένα το πρόβλημά μου εντοπίστηκε, είμαι Διπολική.
Το δικό σου πρόβλημα θα 'ναι κάτι άλλο...δεν κουβαλάμε όλοι το ίδιο φορτίο.

Αν έχω λοιπόν να σου πω κάτι, είναι αυτό.
Εαν βλέπεις κάποιο γιατρό, κλείσε ένα καινούριο ραντεβού και μίλα του για όσα ήδη του 'χεις μιλήσει αλλα δεν λύθηκαν. Ή για όσα καινούρια μπορεί να προέκυψαν.
Είναι κάποιες περιπτώσεις που μόνο Ειδικοί μπορούν να κάνουν κάτι.
Να σου φέρω ένα παράδειγμα από εμένα, είχα φίλους-και έχω ακόμα τους ίδιους. Όμως στο μαρτύριο που περνούσα δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα να με βοηθήσουν όσο κι αν το ήθελαν. Απλά δεν ήξεραν τι να κάνουν. Είναι φίλοι, όχι ειδικοί. Ήταν απλώς κοντά μου-κι αυτό από μόνο του ήταν πολύτιμο, αλλά ανακούφιση στο πρόβλημά μου μου έδωσε ένας Ειδικός.
(Γι αυτό τους έχουμε, τους ρημάδες :-P )

Φυσικά και να το αναφέρεις, δεν έχεις να ντραπείς για κάτι. Υπάρχουν πολύ πιο ηλίθια πράγματα για να ντρέπεται κάποιος.
Δεν ξέρω αν είναι αυτό που λένε στην σχιζοφρένεια ως intrusive thoughts. Πιθανόν να είναι σκέψεις που δεν τις δημιουργείς εσύ συνειδητά αλλά σου έρχονται και τις παρατηρείς. Μπορεί να είναι οι πιο χαζές σκέψεις που ίσως στηρίζονται στην ανασφάλεια που νιώθουμε και την ευαλωτότητα. Είναι κ μέρος της πάθησης.

Στον δικό μου τύπο της αποδιοργανωμένης δεν έχει φωνές αλλά και εγώ έκανα σκέψεις που απορούσα απο που πήγαζαν. Με έκαναν κ μένα να κοκαλώνω και να αισθάνομαι άσχημα. Μπορεί να δημιουργούνταν διάλογοι κ σκέψεις που δεν μπορούσα να κοντρολάρω.

Βασικά λύση πέρα από τα φάρμακα προσωπικά δεν πήρα.

ευχαριστω για τις απαντησεις

το ειπα σε ενα φιλο και μου ειπε να σταματησω να γκαντεμιαζω τον κοσμο κι εμενα.αλλα δεν το κανω επιτδες.
αυτο με το κτελ να φοβαμαι οτι θα τρακαρουμε το εχω χρονια αλλα απο το καλοκαιρι παρατηρω οτι γινεται ολο και σε περισσοτερα πραγματα και ολο και περισσοτεςρες φορες μεσα στη μερα.. 20-30 φορες τη μερα δε μπορεις να τις προσπερασεις χωρις να σ αγγιξει..

στο γιατρο τι να πω? θα λεει απο μεσα του.. η ηλιθια.. ή η γκαντεμο.. ή θα με παρει στο ψιλο γιατι ακουγεται αστειο.. :(
δε ξερω αν σχετιζονται με τη σχιζο μου.. δεν ηξερα οτι μπορει να προκαλεσει κατι τετοιο η ψυχωση.
αλλα και να το πω στη γιατρο.. δε μπορει να μου γραψει αλλο φαρμακο.. παιρνω ηδη 2 αντιψυχωτικα, 1 ισορροπιστη, 1 αντικαταθλιπτικο, 1 akineton και 1 xanax... τι αλλο να μου δωσει πια???

Quote:

---

Originally Posted by boo

[...] στο γιατρο τι να πω? θα λεει απο μεσα του.. η ηλιθια.. ή η γκαντεμο.. ή θα με παρει στο ψιλο γιατι ακουγεται αστειο.. :(

---

...ωπ ωπ ωπ!
Να τι να μη σκέφτεσαι καθόλου!
Δεν ξέρεις-και δεν ξέρουμε, όσα ξέρουν οι γιατροί. Και φυσικά δεν ξέρουμε ΚΑΝΕΝΑΣ τι έχει ο άλλος μες στο μυαλό του (ευτυχώς Παναϊα μ').
Σε καταλαβαίνω σ' αυτό, σε τέτοιες λούμπες έπεφτα κι εγώ κάποτε και, μπορεί η κουετιαπίνη να με βοήθησε να μην την πατάω πια με τέτοιες σκέψεις, αλλα χρειάστηκε και μια προσπάθεια από εκείνο το πεδίο του εαυτού μου που λέγεται Χαρακτήρας. Τέτοιες σκέψεις τρώνε σουτ.

Κανένας γιατρός ό,τι και ν' ακούσει δεν πρόκειται να σκεφτεί αυτά που φοβάσαι.
"Ξέρεις τί έχουνε δει έμενα τα μάτια μου?" Αυτή ήταν ατάκα από το δικό μου γιατρό.
Έχουν εκπαιδευτεί, δεκαετίες, για να μπορούν ν' αντιμετωπίσουν τα πάντα.

Μήπως, λόγω του παραπάνω Φόβου που λέγαμε, υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν έχεις τολμήσει να της πεις; Και που μπορεί να σου μοιάζουν ασήμαντα αλλα να εχουν να παίξουν ρόλο στη θεραπεία σου;
Για φάρμακα δεν ξέρω, αλλά να μη σε βασκάνω παίρνεις, αλλά απ όσο λες δε φαίνονται να σε βοηθούν σε όλα.

Θα το πώ με επιφύλαξη-με κάθε επιφύλαξη, μήπως να δεις και έναν άλλο γιατρό (γιατρό, όχι απλό ψυχολόγο) να πάρεις και μια δεύτερη γνώμη;

Πάντως σε καμία-μα καμία περίπτωση, μη σκέφτεσαι οτι "Η Επιστήμη σήκωσε τα χέρια ψηλά μ' εσένα"! Ουτε καν!

και εγω εχω μαυρες σκεψεις........ οταν ειμαι σε νευρικη κριση, μεχρι να ηρεμισο το μυαλο μου τρεχει ασταματητα σε διαφορες σκεψεις........
τη τελευταια φορα τωρα που εγινε το περιστατικο με το πατερα μου το βραδυ, ειχα ασταματητα μαυρες σκεψεις..... το λεξοτανιλ δεν μου εκανε πραμα για να ηρεμισω,
πηρα το γιατρο μου τηλεφωνο και μου εδωσε νοζιναν το ξερεται αυτο το φαρμακο? ειναι αγχωλυτικο για ψυχωσικους και νευρωσης. Δινεται χωρις ιατρικη συνταξη κανει εναμιση ευρω
και ειναι πολυ δυνατο.... εμενα αυτο με ηρεμησε, κοιμηθηκα και την επομενη μερα ειμουν καλα.........

Μπου αυτο το κοκαλωμα το εχουμε ολοι αλλοσ το λεει κοκαλομα αλλοσ φρικεσ εγω λογω γυμναστικησ που εκανα παλια με πιανει δυσφορια ζαλαδεσ κομμαρεσ τετοια αλλα εγω συνεχιζω δε στο συστηνω ειναι για αθλητεσ κ μαλλον υψηλησ φυσικησ καταστασησ

εχω παρει κι αλλες ιατρικες γνωμες.. καποιοι μου προτειναν ελαφρυτερα φαρμακα νεας γενιας καποιοι μου προτειναν μεχρι leponex.. στα ψυχωτικα η τωρινη αγωγη με πιανει. βεβαια καθε φορα που κανω καποια μειωση υποτροπιαζω αλλα 2 φορες το ξεπερασα ελπιζω και τωρα.

δε χρειαζεται να παθω νευρικη κριση για να κανω αυτες τις σκεψεις...εκει που καθομαι καλα καλα και ηρεμη σκαει η σκεψη η ασχημη..
δε λεω..ολοι κανουμε "μαυρες" σκεψεις..αλλα τοσες φορες?

ποια πρεπει να το μαθει πρωτα? η γιατρος ή η ψυχολογος? και πως θα το λεγατε?

να σημειωσω οσο το σκεφτομαι πως η αυξηση της εμφανισης αυτων των σκεψεων εμφανιστηκε οταν αρχισα να γινομαι καλα απο τα ψυχωτικα και μειωσα το 1 αντιψυχωτικο..αλλα ημουν καλυτερα απο ψυχωτικα αρα κατι αλλο φταιει... δε ξερω..μπερδευομαι......

Καλημερα μπου!
Φυσικα και να το συζητησεις, στην ψυχοθεραπεια τα βασικα θεματα που πρεπει να φερνουμε στο τραπεζι ειναι αυτα που κρυβουμε, γιατι εκει παντα υπαρχει κατι να βρεθει και να λυθει. Και βασικα δεν ειναι καν ντροπιαστικο ουτε και γρουσουζικο, δεν εχεις δυναμη να σκεφτεις κατι και να γινει, οι μαυρες σκεψεις σου δεν επηρεαζουν επι της ουσιας κανεναν παρα μονο εσενα, οποτε ναι εννοειται οτι εχεις μονο να κερδισεις απο το να το συζητησεις με την ψυχολογο και να το αναλυσεις.
Δε νομιζω οτι σχετιζεται με τη σχιζοφρενεια, πολλοι ανθρωποι ειναι "καταστροφολογοι" απο φοβο και ανασφαλεια για το μελλον, για το αγνωστο.
Πες της το ακριβως οπως το διατυπωσες εδω στο φορουμ, ηταν σαφεστατο.

Οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι (σε σύγκριση με άλλες ειδικότητες), δεν έχουν και πολλά διαγνωστικά μέσα στη διάθεσή τους. Έχουν εμάς απέναντί τους να τους μιλάμε (χωρίς να τους κρύβουμε πράγματα από Φόβο για το πώς θα μας κρίνουν-δεν μας κρίνουν, είναι εκεί για να μας βοηθήσουν). Από το τί τους λέμε, πώς το λέμε και χάρη στην οξεία παρατηρητικότητα και τις γνώσεις που έχουν, βγάζουν συμπεράσματα.

Λοιπόν, όταν ξεκίνησα εγώ την ψυχοθεραπεία μου είχα στο μυαλό μου ένα πράγμα: πώς θα βοηθήσω το γιατρό να καταλάβει καλύτερα το τί μου συμβαίνει.
Κι έκανα το εξής
(ίσως το βρεις κι εσύ ένδιαφέρουσα ιδέα, ίσως να το δοκιμάσεις-δεν ξέρω... Σ' εμένα πάντως έπιασε).
Εκείνη την εποχή, από θέμα Αυτοσυγκέντρωσης και Συνειρμών...έπιανα Κάιρο! Ο προφορικός λόγος δεν ήταν το δυνατό μου σημείο. Για να μη χαθεί η μπάλα επομένως, αγόρασα ένα ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ και πάνω σ' αυτό έγραφα κάθε μέρα τις παρατηρήσεις μου. Από την πρώτη φάση της Αγχώλυσης μέχρι την επόμενη της Σταθεροποίησης του Συναισθήματος. Με φράσεις σύντομες και περιεκτικές, πώς ένιωθα, αν φοβόμουν, πώς αντιμετώπιζα ένα συμβάν.
Και με αυτό το τεφτεράκι πήγαινα να με δει ο γιατρός στις πρώτες μου επισκέψεις.
Και ο γιατρός ο ίδιος μου είπε πως οι σημειώσεις μου τον βοηθούσαν πάρα πολύ.
Πια δεν κρατάω σημειώσεις για να τις δείχνω στο γιατρό γιατί απλά...δεν χρειάζεται. Εγώ σταμάτησα να το κάνω, δεν με προέτρεψε ο γιατρός. Για τη δική μου πορεία της θεραπείας, ήταν πια ένα καλό σημάδι.

Το τεφτεράκι εκέινο το έχω φυλάξει, σαν ένα Χρονικό.

Μήπως βοηθήσει κι εσένα, αν κάνεις το ίδιο; Μπορεί...

Ενταξει βρε παιδια θα της το πω..
Σας ευχαριστω πολυ για την υποστηριξη! αμα γελασει θα τ ακουσει :P
ισως της τα γραψω σε χαρτακι οπως εδω για να μηξεχασω τιποτα ή θα τα κανω προβα στο μυαλο μου! το σιγουρο ειναι οτι θα κοκκινησω :)
θα σας πω νεοτερα οταν τη δω
να ειστε καλα για την υποστηριξη
ευχαριστω και παλι!

Ναι ειναι ψυχαναγκασμος πηγενε στον ψυχολογο νσ σου δωσει φαρμακα, και ψυχαναλιση. Και γω απο το ιδιο πασχω κσι γινεται χειτοτερο

καλησπερα παιδια
αυριο ειναι να παω στη γιατρο κι ακομα ψαχνω τι να της πω και πως...

Δεν είναι κάτι τραγικό αυτό που λες πάντως.
Εμένα μου ερχόταν σκέψεις που με έκαναν να αισθάνομαι κακός.
Πως να το πω, είχα χάσει τον έλεγχο των σκέψεων μου.
Πχ περπατούσαμε στον δρόμο με την αδερφή μου, στην αρχή όλα αυτά, και συναντήσαμε μπροστά μια γριά κυρία που περπατούσε αργά και έκανα άσχημες σκέψεις σαν μείγμα θυμού... δεν μπορώ να το περιγράψω... σκεφτόμουν να της δώσω κλοτσιά κάτι τέτοια κουλά.. σαν να έριχνα κατάρες από μέσα μου... και δεν ήταν κάτι που το ήθελα. Δηλαδή ήταν εναντίον των ηθικών μου ορίων.
Κάτι άλλο ήταν ότι είχα σεξουαλικές σκέψεις με άτομα που έβλεπα και συναντούσα. Οχι φαντασιώσεις αλλά έλεγα διάφορα από μέσα μου.

Διάβασα ότι υπάρχει μια κατηγορία σκέψεων που λέγονται intrusive thoughs και το έχουν και οι ιδεοψυχαναγκαστικοί νομίζω. Με τις σεξουαλικές σκέψεις είχα δει ότι ίσως ήταν παρενέργεια του Invega. Ποιος ξέρει;;

Νομίζω τα έχω αναφέρει αυτά στον γιατρό πάντως.

Θα της πεις απλά το γεγονός. Τι το πυροδοτεί - ποια είναι η αντίδραση- πως σε κάνει να νιώθεις.