η θλίψη, ο φόβος κ ο πόνος
αυτή η αβάσταχτη θλίψη κυριεύει πάλι το μυαλό μου..
θέλω να το παλέψω, να βγώ απ'αυτό που με σπρώχνει καθημερινά πιο κάτω, αλλά εκεί κάτω τίποτα δεν μπορεί πλέον να με σώσει.
μόνη στις σκέψεις μου, απόμακρη απ'όλους, ξένη ακόμα κ για τον ίδιο μου τον εαυτό.
εμπειρία της ζωής μου οι απόπειρες, αντίδραση απλή ή θέλω πραγματικα να δώσω τέλος σε όλα αυτά που με βασανίζουν.
πονάω πολύ μέσα μου κ όλα αυτά τα χρόνια κρύβομαι, μην πάρει κανείς χαμπάρι πως δεν είμαι αυτό που δείχνω, διατηρώ την εικόνα μου κ μέσα πόνος πολύς πόνος.
ο φόβος να βγάλω το συναίσθημα, το πως αισθάνομαι προς τα έξω κ όλο αυτό έχει αρχίσει σιγά σιγά να ραγίζει σπάει.
κλεισμένη μέσα μου, δεν μπορώ τίποτα να κάνω, παραιτούμαι απο όλα.
δεν θα τα καταφέρω, έτσι νιώθω
